Author: Ελένη Κωνσταντινίδου
Όταν την έχεις αυτονότη θεωρείς πως θα την έχεις για πάντα.Τη στιγμή που θα στη στερήσουν όμως το νιώθεις.Πάντα φοβόμουν την φυλακή και τον εγκλωβισμό σε ένα μέρος.Το θέμα είναι ότι και χωρίς κάγκελα μπορούμε να βρεθούμε εγκλωβισμένοι.Μέχρι που συνέβη μου φαινόταν αδιανόητο.Πόσο θα συνεχίσει?Πόσο θα ζούμε με έλεγχο της κάθε μας κίνησης?Πόσο θα φοβόμαστε […]
Φάρος η αλήθεια μα ο δρόμος φόβος Αβέβαιο μέλλον και συ κινείσαι συνεχώς Στάχτες ερείπια σε ένα άδειο υπόγειο Την όψη σου είδα μα θα ταν όνειρο Χαμένα οράματα του παρελθόντος εικόνες Εικόνες φαντάσματα σε περασμένους αιώνες Εικόνα θολή της μορφής σου η ανάμνηση Ψυχή σαν παγόβουνο σε φλεγόμενο τζάκι Προχωράς και ορίζεσαι ον μα […]
Χάρτινα τα όνειρα,χάρτινη ψυχή χάρτινος ο κόσμος μας χάρτινος και συ Και ας ήλπιζα λιγάκι στη μεγάλη χαραυγή Μες στο σκοτάδι χάραζε η Αυγή Σαν χαρταετός στους άνεμους αφήνεσαι Στις δίνες του Αιόλου μα αδίκως στροβιλίζεσαι Η σταθερότητα δεν είναι επιλογή Και στο σκοτάδι χάραξε η Αυγή Κοίτα εσύ να πετάς ψηλά Τα όνειρα σου […]
-
Pages
