5 «παγίδες» αποτελεσματικής πειθαρχίας

Έλλειψη ψυχραιμίας
Απαιτείται μεγάλη ψυχραιμία και υπομονή όσον αφορά τα παιδιά, και ιδίως τα νήπια. Με τις φωνές, το χτύπημα πορτών, την υστερική αντίδραση ή την απειλή πως θα πάνε στα δωμάτιά τους, τότε δεν πειθαρχούνται. Αντί αυτού, ένας τρόπος αντιμετώπισης είναι ο ήρεμος τόνος φωνής και η χαλαρή συζήτηση, ή η παραχώρηση χρόνου και χώρου σε παιδιά και γονείς, ώστε με την αποστασιοποίηση να κατευναστεί η ένταση. Επίσης, η έκφραση -με ήρεμο και πάλι τόνο- των συναισθημάτων, η λεκτική και έμπρακτη συγγνώμη είναι ακόμη ένας τρόπος αντιμετώπισης. Έτσι, εξοικειώνεται το παιδί με τα δύσκολα συναισθήματα, καταλαβαίνει ότι ο γονιός είναι έντιμος απέναντί του και γνωρίζει τη μεταμέλεια.

Σημείωση: Η επιβολή της πειθαρχίας ξεκινά πρώτα με εμάς.

Εύκολη υποχώρηση
Σίγουρα η εύκολη υποχώρηση δεν συνδράμει, ώστε τα παιδιά να πειθαρχήσουν, πωλώ δε μάλλον με τις «κούφιες» απειλές, και ποτέ εφαρμοστέες. Αντί αυτού, πρέπει να καταστεί σαφές ότι με απαράδεκτη συμπεριφορά υφίστανται συνέπειες. Μία εύχρηστη μέθοδος είναι η προειδοποίηση πριν την δράση. Το νόημα της εφαρμογής της συνέπειας έγκειται αρχικά στην προσπάθεια κατανόησης από την πλευρά των γονέων ως προς το γιατί είναι ανυπάκουο το παιδί εκείνη τη στιγμή.

Κακός χρονικός υπολογισμός
Οι αναφυόμενες συνέπειες μιας συμπεριφοράς καλό είναι να πραγματοποιούνται άμεσα, διαφορετικά δεν έχουν κανένα νόημα για το παιδί, που ήδη διαθέτει μια συγκεχυμένη άποψη για την έννοια του χρόνου. Τα παιδιά ψυχικά «αναζητούν» την ανάλογη αντίδραση στην εκάστοτε αταξία, την κατάλληλη ώρα ως ένα προστατευτικό όριο στη συμπεριφορά τους. Εάν αυτό δεν επέλθει τότε πιθανόν να ακολουθήσει μια σειρά από επιπλέον αταξίες, ως «εκτόνωση».

«Δωροδοκία»
Η «δωροδοκία» είναι από τα μέσα που μερικές φορές χρησιμοποιούν όλοι οι γονείς. Το κλειδί, όμως, εντοπίζεται στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται. Αντί αυτού, ο βέλτιστος τρόπος για την καλή συμπεριφορά των παιδιών, υπό την καθοδήγηση και προτροπή των γονέων, είναι η επιβράβευση. Εν παραδείγματι, «Θυμάσαι πόσο καλό παιδί ήσουν στην επίσκεψη που κάναμε στην θεία; Είμαστε τόσο περήφανοι που κάθισες τόσο φρόνιμα!».

Αλληλοαμφισβήτηση γονέων
Είναι πολύ σημαντικό μπροστά στο παιδί οι γονείς να έχουν κοινή τοποθέτηση, ακόμη κι αν πραγματικά διαφωνούν πάνω στην εκάστοτε τακτική. Είναι εφικτό να συζητήσουν την διαφωνία τους εκ των προτέρων, όταν τα παιδιά είναι απόντα και να διαμορφώσουν από κοινού τους πιο βασικούς κανόνες, που, όμως, θα υποστηρίζουν και εξίσου. Κάθε οικογένεια οφείλει να έχει συγκεκριμένους κανόνες τους οποίους ακολουθούν όλοι και να υπάρχουν συνέπειες όταν γίνονται βασικές παραβάσεις.

Αικατερίνη Συμφέρη
Θεολόγος-Εκπαιδευτικός-Προπτυχιακή Ιταλικής Φιλολογίας ΑΠΘ