Εχέφρων: “ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης”
Written by Αθανάσιος Μουλιός on 01/05/2022
Δεν κοιμήθηκα καλά χθες το βράδυ.
Είχα αγωνία.
Έχω ήδη τρεις μήνες στη Θεσσαλονίκη,
μα σήμερα θα πρέπει να επιστρέψω στην πόλη μου.
Μα αυτό δε με ενοχλεί τόσο.
Δε με ενοχλεί τόσο η επιστροφή.
Με ενοχλεί η νοσταλγία με την οποία με βαραίνει αυτή η πόλη.
Όμως είναι μια πολύ γλυκιά νοσταλγία, όπως κάθε άλλη.
Τα πήρα όλα; Μάλλον όλα τα πήρα.
Δυόμισι ώρες κοντά είναι ο Βόλος, και ούτε δυόμισι.
Ελπίζω να είμαι μόνος μου στο λεωφορείο για να μπορέσω να κοιμηθώ.
Ή να σκεφτώ.
Αλλιώς μπορώ να κάνω αυτό που γνωρίζω καλύτερα: να παρατηρώ τους ανθρώπους.
Στο δρόμο, στα καταστήματα, στα εστιατόρια, στο ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης.
Γιατί κινούνται έτσι; Γιατί συμπεριφέρονται κατ’ αυτόν τον τρόπο;
Θα μπορούσα να καθίσω σε μια γωνιά και να τους παρατηρώ για ώρες.
Όμως κύλησε ο χρόνος και πρέπει να φύγω.
Continue reading
