Σιωνισμός και κράτος του Ισραήλ

Το βαρύτερο που συνέβη για τους Εβραίους είναι η τρομερή τους καταδίωξη από τον Χίτλερ, στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και η εξόντωση εκατομμυρίων από αυτούς στους θαλάμους αερίων ή με άλλους τρόπους. Έτσι, στον 20^ό αιώνα συμβαίνουν κοσμογονικά γεγονότα, είτε εξαιρετικά αρνητικά, είτε [θετικά] για τους Εβραίους, η μεγάλη εξέλιξη ήταν ότι μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αποφασίστηκε από τη διεθνή κοινότητα η δημιουργία του κράτους του Ισραήλ. Έτσι, αυτή η ανθρώπινη ομάδα απέκτησε βάση ξανά στην αρχαία της γη, όπου είχαν αρχίσει να μετακινούνται και να εγκαθίστανται Εβραίοι από τη Ρωσία ήδη από τον 19^ο αιώνα και να αγοράζουν γη. Φυσικά η σαφής πλειοψηφία των κατοίκων εκεί δεν ήταν Εβραίοι. Από τη διασπορά του 2^ου αιώνα μ.Χ., είχαν εδώ εγκατασταθεί πλέον άλλα άτομα, αραβικής προελεύσεως —Παλαιστίνιοι.

Η απόφαση για την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1947 μ.Χ. περιλάμβανε και την απόφαση ίδρυσης κράτους Παλαιστινίων. Όμως, οι Παλαιστίνιοι αρνήθηκαν αυτό το κράτος, λέγοντας ότι αρνούνται την οποιαδήποτε πρόταση η οποία περιλάμβανε ίδρυση κράτους Ισραήλ μέσα στα εδάφη που θεωρούσαν δικά τους. Έτσι, προέκυψε το μεγάλο πρόβλημα το οποίο σέρνεται τώρα για 70 χρόνια και μοιάζει να είναι μέχρι τώρα αδιέξοδο.

Όμως, το 1850 μ.Χ. βρίσκονται συγκεντρωμένοι περισσότεροι Εβραίοι, όχι πλειοψηφικά· σε καμία χώρα δεν ήταν πλειοψηφία οι Εβραίοι, αλλά σε κάποιες χώρες ήταν περισσότεροι, σε άλλες ήταν λιγότεροι — αναλογικά με τον πληθυσμό. Στην περιοχή της Ευρώπης μεγάλη πυκνότητα υπάρχει, στις γερμανικές χώρες (Γερμανία-Πολωνία δηλαδή στον σημερινό χάρτη), στη Ρωσία επίσης (στη Ρωσία υπήρχε μεγάλος αριθμός —αναλογικά— Εβραίων). Επίσης, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, που στον 19^ο αιώνα αρχίζουν και έρχονται Εβραίοι και ο πληθυσμός αυξάνεται θεαματικά, και επίσης μεγάλος αριθμός Εβραίων παρατηρείται στην Αργεντινή, γιατί και εδώ υπήρξε μετακίνηση/μετανάστευση Εβραίων στο μεγάλο κύμα μετανάστευσης όλου του κόσμου.

Η ίδρυση εβραϊκού και αραβικού κράτους στην περιοχή του Ισραήλ αποφασίστηκε από τον ΟΗΕ τον Νοέμβριο του 1947. Θερμοί υποστηρικτές της πρότασης αυτής υπήρξαν οι ΕΣΣΔ και οι σοσιαλιστικές χώρες, καθώς και οι ΗΠΑ. «Νονοί» του κράτους του Ισραήλ θεωρούνται ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χ. Τρούμαν και ο ηγέτης της ΕΣΣΔ Ιωσήφ Στάλιν.

Κατά κάποιον τρόπο, δίνεται μια εικόνα διάχυσης των Εβραίων και σε έναν χάρτη του Μεσοπολέμου του 20^ού αιώνα, όταν ακόμα δεν είχαν συμβεί οι μεγάλες εξελίξεις. Οι χώρες που δεν έχουν σχεδόν καθόλου Εβραίους στον μεσοπόλεμο είναι η Γαλλία και η Ιβηρική Χερσόνησος (στην Ιβηρική Χερσόνησο, διότι τους έχουν διώξει από το 1492 μ.Χ. και στη Γαλλία που δεν είναι πολλοί)· και στην Ιταλία δεν είναι πολλοί. Στην περιοχή της Μεγάλης Βρετανίας είναι περισσότεροι, γιατί εδώ είναι βαθύτερη η διάστιξη. Στην περιοχή της Ολλανδίας και της Γερμανίας είναι περισσότεροι, στην Τσεχοσλοβακία και επίσης και στην Ελλάδα (είναι 1 με 3%).

Οι χώρες στις οποίες οι Εβραίοι είναι πραγματικά πολλοί —αναλογικά βέβαια πάντα— είναι η Αυστρία, η Ουγγαρία, η Ρουμανία, η Τουρκία, η Λιθουανία, η Λετονία, οι οποίες έχουν ποσοστό από 3% έως 10%. Η μία χώρα μόνο έχει ποσοστό 10% με 11% στην Ευρώπη και είναι η Πολωνία. Στην Πολωνία υπήρχαν εκατομμύρια Εβραίων, ιδιαίτερα στο δυτικό τμήμα της Πολωνίας, γι’ αυτό και όταν ήρθε η ώρα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ο Χίτλερ… Η Ρωσία είναι ακόμα η Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, διότι στον Μεσοπόλεμο είναι κομμουνιστική η Ρωσία, δεν είχε ακόμα πέσει ο κομμουνισμός και επομένως βλέπουμε και εδώ ότι έχει έντονη διάστιξη, δηλαδή έναν πληθυσμό 1 με 3%. Όμως, επειδή είναι μεγάλος πληθυσμός, υπήρχαν γύρω στα 4 εκατομμύρια Εβραίων. Στην Πολωνία υπάρχει η μεγαλύτερη εκπροσώπηση, όπως και στη Λιθουανία. Και η Ρουμανία επίσης είχε μεγάλο αριθμό Εβραίων.

Τι είναι ο Σιωνισμός;
Ο Σιωνισμός προέρχεται από τη λέξη «Σιών». Σιών είναι η αρχαία περιοχή του Ισραήλ. Στον 19^ο αιώνα στις γερμανικές χώρες (στην Αυστρία), μεταξύ των Ασκεναζίμ, υπάρχει ένας προβληματισμός για το γεγονός ότι οι Εβραίοι δεν έχουν πατρίδα. Είναι σπαρμένοι σε όλη τη Γη, έχουν νέες πατρίδες, αλλά δεν υπάρχει μια πατρίδα των Εβραίων. Η παλιά πατρίδα των Εβραίων έχει χαθεί από τον 2^ο αιώνα μ.Χ. και λίγοι Εβραίοι κατοικούν εκεί, έκτοτε. Ένας δημοσιογράφος Αυστριακός, το δεύτερο μισό του 19^ου αιώνα — ο 19^ος αιώνας είναι ο αιώνας του εθνισμού, όπως λέγεται, είναι ο αιώνας των εθνικών επαναστάσεων. Οι λαοί κάνουν επαναστάσεις, δημιουργούν εθνικά κράτη και υπάρχει πολύ μεγάλη ένταση εθνισμού και μέσα σε αυτό το κλίμα και οι Εβραίοι σκέφτονται ότι θέλουν να αποκτήσουν δικιά τους χώρα. Αρχηγός σε αυτό το κίνημα λοιπόν, που ονομάζεται κίνημα του Σιωνισμού, είναι ένας Αυστριακός δημοσιογράφος, ο Χερτσλ (Herzl), ο οποίος κάνει όλες τις κινήσεις να μαζευτούν χρήματα, κάνουν εράνους, συγκεντρώνονται, δημιουργούν φορείς πολιτικούς για να αποφασίσουν πού θα δημιουργήσουν τη χώρα τους και αν μπορούν να τη δημιουργήσουν. Φυσικά, υπήρχαν πολλές προτάσεις: να δημιουργηθεί κάπου στην Αφρική, κάπου στον ωκεανό (στον Ειρηνικό ωκεανό), σε νησιά, το ένα, το άλλο, αλλά οι περισσότεροι επιθυμούσαν να αποκτήσουν χώρα στην παλιά τους γη, δηλαδή στο Ισραήλ.

Αυτό είναι το κίνημα του Σιωνισμού, το οποίο έπαιξε ρόλο από το τελευταίο τέταρτο του 19^ου αιώνα και για περίπου 70-80 χρόνια ήταν ένα δυναμικό κίνημα, το οποίο στην ουσία έκανε τον κύκλο του με την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1947 και έδρασε πολιτικά, οικονομικά, διπλωματικά, έδινε χρήματα για να μεταναστεύσουν Εβραίοι και να εγκατασταθούν στην περιοχή του Ισραήλ.

Κατερίνα Συμφέρη
Εκπαιδευτικός