Ο άνθρωπος ον και η αγάπη !
Written by Κατερίνα Παπαχρήστου on 08/09/2020
Καλώς ή κακός ο άνθρωπος μόνος του δεν ζει! Ακόμα και ο μοναχός , μόνος του επιλέγει να ζεί , αλλά αφιερώνεται στο Θεό. Άρα πάλι σαν όν κάπου ανήκει.
Είναι μέρες τώρα που προσπαθώ να διακρίνω, ξεχωρίσω και κατανοήσω τους τύπους σχέσεων μεταξυ δύο ανθρώπων .Δεν θα σταθώ στη ανιδιοτελή σχέση της μάνας με το παιδί .
Οι άνθρωποι ώς όντα και αυτοί , απο τη φύση τους δεν είναι μονογαμικοί . Πάντα χρειάζονται ένα ταίρι , για να νιώθουν ότι ανηκούν κάπου, δεν έχει σημασία τελικά το χρονικό διάστημα. Σημασία έχει να ικανοποιούνται απο αυτό το άτομο συναισθηματικά και σωματικά. Αν είναι τυχερό το όν άνθρωπος, το ταιρί που έχει επιλέξει το ικανοποιεί και πνευματικά. Θέλει πολύ δουλειά όμως για να φτάσεις σε αυτό το επίπεδο. Θέλει να ξέρεις ποιος είσαι μέσα σου βαθιά , και να έχεις αποδεχτεί και αγαπήσει πρώτος τον εαυτό σου, για να μπορέσεις να δωθείς πνευματικά σε ένα άλλο όν άνθρωπο. Θέλει να πατάς στα ποδιά σου, να είσαι πιστός σε εσένα πρώτα, να είσαι πιστός στην κάθε επιλογή σου. Γιατί αυτό που θα δώσεις στο ταίρι σου, αυτό θα πάρεις πίσω …είναι όμως έτσι πάντα ¨;!
Εδώ λοιπόν έρχεται το θαύμα που λέγεται Αγάπη. Ο άνθρωπος όν θέλει να αγαπήσει και να αγαπηθεί , γιατί έτσι έμαθε απο μωρό , απο την κοιλιά της μάνας του. Να το αγαπάνε και να το φροντίζουν , και ως ενήλικας εκ φύσεως έχει την ανάγκη να μεταδόση αυτά τα συναισθήματα, την στοργή . Και αφού τυχερός πια έχει βρεί το ταίρι τουφτάνει στο επίπεδο δημιουργίας του δικού του ανθρώπου όν, και η παράδοση συνεχίζεται.
Τελικά , ξέρεις τι μου έμεινε απο αυτήν την αναζήτηση; Ένας κύκλος είναι όλα! Απο αγάπη σε αγάπη πας και αγάπη δημιουργείς , μα τα θεμέλια του χαρακτήρα σου , και αυτά που σε ορίζουν είναι αυτά που σου βάζουν την ημερομηνία λήξης. Όσο πιο γερά είναι , τόσο μεγαλύτερο διάστημα κρατάει. Μακαι πάλι όμως, κάτι δεν κολλάει…έχει ημερομηνία λήξης η αγάπη;…
