«Θαύμα στο κελί 7» , ένα δράμα στο Netflix που φέρνει την ελπίδα
Written by Νένα Ευθυμιάδου on 16/03/2021
Η υπόθεση
Ο Memo (Aras Bulut Iynemli) είναι ένας Τούρκος βοσκός με κάποιου είδους νοητική υστέρηση που έχει μία κόρη την οποία λατρεύει, την Ova (Nisa Sofiya Aksongur). Μια μέρα όμως καταλήγει στη φυλακή καθώς κατηγορείται για έναν φόνο τον οποίο δεν διέπραξε. Οι μέρες στη φυλακή περνάνε πολύ δύσκολα στην αρχή και οι συγκρατούμενοι του τον αντιμετωπίζουν εχθρικά , ενώ το δικαστήριο κρίνει τον Memo ένοχο και διατάζει τη θανάτωσή του. Δύσκολα τα πράγματα για τον ίδιο , πρέπει να αποδείξει ότι είναι αθώος, και να προστατέψει τη μικρή Ova που κινδυνεύει να μείνει ορφανή. Οι συγκρατούμενοί του προσπαθούν να τον βοηθήσουν, όπως και ένας φύλακας. Θα τα καταφέρουν; Αν θες να μάθεις την κατάληξη, δεν έχεις παρά να μπεις στο Netflix και να δεις το Miracle in Cell No. 7.
Πρόκειται για επιτυχημένο remake κορεάτικης παραγωγής , που κέρδισε το κοινό σε όλο τον κόσμο μέσω Netflix. Mια ταινία που έχει κατακτήσει κοινό και κριτικούς σε Ευρώπη και Αμερική. H ροή γενικά ακολουθεί την υπόθεση του πρωτοτύπου. Διαφοροποιείται στον τόπο που εξελίσσονται τα γεγονότα λαμβάνει χώρα στην επαρχία και όχι στην πόλη, ενώ εδώ όλα ξεκινάνε από ένα σακίδιο της Χάιντι και όχι της Sailor Moon. Η μεγαλύτερη διαφορά όμως εντοπίζεται στο τέλος της ταινίας, το οποίο θα το ανακαλύψετε βλέποντας την.
Απλοϊκά γυρισμένη και την ίδια στιγμή ανατρεπτική. Η διανομή των ρόλων είναι άρτια.Μια παραγωγή η οποία εστιάζει με σεβασμό σε ένα λεπτό θέμα αυτό της νοητικής στέρησης. Τόσο το σενάριο όσο και η σκηνοθεσία είναι εξαιρετικά δομημένα, χωρίς υπερβολές. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι δεν χρειάζονται φανφάρες και κουραστικές αναλύσεις, μέσα από εικόνες και υπέροχες ερμηνείες η ταινία αφήνει το δικό της αποτύπωμα. Θα σταθώ στον άκρως εκφραστικό πρωταγωνιστή και την αψεγάδιαστη ερμηνεία του αλλά και στην πανέξυπνη πιτσιρίκα που κάνει ό,τι είναι δυνατό για να δει και να σώσει τον μπαμπά της.
Το Miracle in Cell No. 7 με παροιμιώδη οικονομία χρόνου δείχνει κάτι που δεν βλέπουμε συχνά: δεν επικεντρώνεται τόσο στο να δείξει τις σκληρές συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές, όσο στις σχέσεις και τα συναισθήματα που αναπτύσσονται ανάμεσα στους κρατούμενους. Δεν είναι και λίγο να βλέπεις πως οι άνθρωποι αυτοί, ότι κι αν έχουν κάνει, είναι…άνθρωποι. Δεν ξεχειλώνει τις καταστάσεις, ενώ οι συμπονετικοί χαρακτήρες σε πολλές περιπτώσεις σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό. Και, πάνω απ’ όλα, θίγει το ζήτημα της πατρότητας ενός άνθρωπου με νοητική υστέρηση. ,το δέσιμο μεταξύ πατέρα και κόρης είναι άξιο σεβασμού.
Συνοψίζοντας, μιλάμε σίγουρα για μια αξιοπρεπέστατη και αξιόλογη ταινία, ένα κινηματογραφικό διαμαντάκι που μας δίνει μια άλλη οπτική ανθρώπινη , ευαίσθητη ελπιδοφόρα.Μια ιστορία αγάπης μεταξύ ενός πατέρα και της κόρης του, η οποία αψηφά κάθε εξουσία και λυγίζει ακόμη και τον πιο σκληρό εκπέμποντας μια τρυφερότητα που συγκινεί και καθηλώνει .
Αξίζει να την δείτε.
Πάρτε μια πρώτη γεύση από το trailer που ακολουθεί.