Στην Ελλάδα του 2020 το μεγαλύτερο ποσοστό των νέων έχουν ακολουθήσει μία ακαδημαϊκή καριέρα. Με άλλα λόγια η πλειοψηφία των νέων έχει συνεχίσει τις σπουδές του σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Σύμφωνα με την Eurostat το 2016 υπήρχαν 19.6 εκατομμύρια σπουδαστές τριτοβάθμιες εκπαίδευσης. Όλοι αυτοί οι νέοι θα διεκδικούν θέσεις εργασίες το 2020 και με το όλο και μεγαλύτερο ανταγωνισμό ένα μεταπτυχιακό είναι το λιγότερο που θα χρειαστεί κάποιος αν θέλει να βγει νικητής στον αγώνα για την πολυπόθητη θέση εργασίας . Ποιες είναι όμως οι επιλογές που έχουν;

Οι περισσότεροι ίσως επιλέξουν να δοκιμάσουν την τύχη τους με ένα μεταπτυχιακό στο εξωτερικό το οποίο θα μπορούσε να τους δώσει περισσότερες διεξόδους για την συνέχεια μιας ομαλής ζωής. Τι είναι όμως ακριβώς αυτό που προσφέρουν τα μεταπτυχιακά του εξωτερικού που τα κάνουν τόσο δελεαστικά; Σίγουρα για πολλούς το να ζήσεις σε μία άλλη πόλη είναι κάτι καινούριο το οποίο σε ενθουσιάζει σαν ιδέα, πόσο μάλλον το να ζήσεις σε μία άλλη χώρα. Ωστόσο όπως κάθε άλλη αρχή το να ζήσεις κάπου μόνος σου είναι κάτι αρκετά προκλητικό. Δεν είναι όμως μόνο ο ενθουσιασμός που οδηγεί τον νέο στην επιλογή της “ξενιτιάς “ για σπουδές στο εξωτερικό. Μπορεί το ποσό που θα χρειαστεί να διαθέσει ο κάθε φοιτητής να είναι αρκετό, με τιμές να διαφέρουν ανά χώρα, η σιγουριά όμως της επαγγελματικής αποκατάστασης είναι αυτό που κάνει αυτή την ιδέα τόσο ελκυστική. Ενδεικτικές τιμές μεταπτυχιακών ανά χώρες είναι Δωρεάν για χώρες όπως Δανία ,Σουηδία και Νορβηγία(στην πλειοψηφία αυτών), 2000 ευρό ανά έτος για χώρες όπως Γερμανία, Ολλανδία και Ιταλία(στην πλειοψηφία αυτών) και σε τιμές κοντά στα 8000-10000 ευρό για χώρες όπως Αγγλία , Ιρλανδία και Σκοτία.

Τι εννοούμε όμως σιγουριά; Τα περισσότερα πανεπιστήμια του εξωτερικού έχουν επαφές με εταιρίες και με την αγορά εργασίας , ενώ κάποια από αυτά στις διαδικτυακές τους σελίδες υπόσχονται και άμεσα θέσεις εργασίας για τους φοιτητές του. Αυτό πολλές φορές επιτυγχάνεται με την διεξαγωγή πρακτικής η οποία και δημιουργεί την πρώτη επαφή με την αγορά εργασίας. Βέβαια η πρακτική είναι μία επιλογή που έχει ο κάθε Έλληνας φοιτητής, λόγο του ανταγωνισμού ,όμως, είναι σπάνιες οι περιπτώσεις στις οποίες ο ¨πρακτικάριος” θα κρατήσει την θέση μετά το πέρας της πρακτικής.

Είναι φανερό πως το εκπαιδευτικό σύστημα του εξωτερικού λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο από αυτό της Ελλάδας κανείς όμως δεν μπορεί να πει πως οι γνώσεις με τις οποίες εφοδιάζεται ο φοιτητής είναι λιγότερες, κάθε άλλο. Το 4ετές πτυχίο για το οποίο αγωνίζονται οι νέοι, στα αγγλικά ptychion, είναι ανώτερο από το 3ετές bachelor και παρέχει το ίδιο πλήθος ,αν όχι περισσότερο ,γνώσεων. Όμοια τα μεταπτυχιακά της Ελλάδας παρέχουν τους εν δυνάμει μεταπτυχιακούς τους με ότι μπορεί να χρειαστούν για μια μελλοντική δουλειά. Οπότε για πιο λόγο η ιδέα του εξωτερικού εξακολουθεί να είναι τόσο όμορφη;

Έχοντας πει τα παραπάνω ας εξετάσουμε λίγο την πορεία του μέσου φοιτητή στην Ελλάδα. Μετά το πέρας των σπουδών του και οποιασδήποτε άλλης υποχρέωσης έρχεται η ώρα που θα πρέπει να βρει κάποια δουλειά για να συντηρήσει τον εαυτό του. Η πλειοψηφία θα ήθελε να ασχοληθεί με το πτυχίο που έχει πλέον στα χέρια της. Όμως αυτό πολλές φορές είναι ένα όνειρο μιας και οι θέσεις αλλά και οι επιλογές είναι περιορισμένες. Αυτό έχεις ως κατάληξη ο νέος να οδηγηθεί σε μία δουλειά την οποία ίσως έκανε στο παρελθόν, είτε αυτό είναι σέρβις ή κάτι άλλο. Με αποτέλεσμα έναν μισθό που ο καθένας θα ένιωθε πως ήταν λίγος για τον κόπο την επιμονή και υπομονή που έδειξε τα προηγούμενα χρόνια. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Πέρα από την έλλειψη θέσεων εργασίας , αυτό που δεν είχαν οι φοιτητές ήταν επαφή με τον εργοδότη. Βέβαια δεν μπορούμε να προκαθορίσουμε τον καθένα, αυτό που αναφέρεται είναι πως ο φοιτητής θα πρέπει να δείξει μόχθο και να ασχοληθεί αρκετά με το κομμάτι της αγοράς εργασίας από μόνος του πριν το τέλος των σπουδών του.

Ανακεφαλαιώνοντας οι επιλογές στο μεταπτυχιακό που έχει κάποιος μπορεί να είναι εξωτερικού ή εσωτερικού με τα πανεπιστήμια του εξωτερικού να σου προσφέρουν μία πιο ομαλή διαδικασία για την εύρεση εργασίας, κάτι που οι περισσότεροι σκέφτονται. Είναι δύσκολο όμως να βγεις έξω για σπουδές και για δουλειά, οπότε ίσως θα μπορούσαμε να σκεφτούμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να κρατήσουμε τους νέους Έλληνες στην Ελλάδα.

Μπούτης Ηλίας

Πηγή