Διαπολιτισμική εκπαίδευση

Ο όρος «διαπολιτισμικότητα» σημαίνει μία διαδικασία συνάντησης, αλληλεπίδρασης, αμοιβαίας συνεργασίας και παραπέρα ανάπτυξης των πολιτισμών. Είναι μία διαδικασία αλληλεπίδρασης ατόμων διαφορετικών εθνικών και πολιτισμικών ομάδων, με σκοπό το μετασχηματισμό του σχολείου και της κοινωνίας.

Τα άτομα έχουν τη δυνατότητα να εκφράζονται και ως ατομικές και ως συλλογικές προσωπικότητες, διατηρώντας την πολιτισμική τους ταυτότητα και εμπλουτίζοντάς την με στοιχεία της ταυτότητας του «άλλου».

Σχετικά με την διαπολιτισμική εκπαίδευση παρατηρείται αύξηση του ποσοστού εγγραφής μεταναστών και παλιννοστούντων στα ελληνικά σχολεία, καθώς και η ελλιπής προετοιμασία σχολείων και εκπαιδευτικών. Δυο είναι τα κύρια προβλήματα. αφενός η διαφορετική γλώσσα και αφετέρου η δυσκολία στην επικοινωνία εκπαιδευτικών-μαθητών λόγω των πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων. Συμπερασματικά, πρέπει να δοθεί έμφαση στην αναζήτηση νέων παιδαγωγικών προσεγγίσεων.

Το σχολείο του 21^ου αιώνα οφείλει και πρέπει να είναι διαπολιτισμικό. Προκειμένου να μπορέσει να λειτουργήσει η προσπάθεια της Διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, για τη δημιουργία ενός «Σχολείου για όλους», πρέπει να γίνει νέα διαρρύθμιση του σχολικού χώρου, να χρησιμοποιηθούν καινοτόμες διδακτικές τεχνικές, κάποιες εκ των οποίων είναι οι ακόλουθες: η ομαδοσυνεργατική μάθηση, η μέθοδος project, η αντικατάσταση παράδοσης από συζήτηση, το παιχνίδι ρόλων-δημιουργικές δραματοποιήσεις.

Κατερίνα Συμφέρη
Εκπαιδευτικός & Προπτυχιακή Ιταλικής Φιλολογίας ΑΠΘ