Γιατί οι τσακωμοί δεν έχουν αποτέλεσμα

Όταν φωνάζουμε δεν ακουγόμαστε

 Όταν τσακωνόμαστε φωνάζουμε. Έτσι είναι αδύνατο να ακούσουμε ο ένας τον άλλο. Πρόσφατα διάβασα κάπου πως όταν είμαστε θυμωμένοι φωνάζουμε στο άτομο με το οποίο έχουμε κάποια διαφορά, μιλώντας πάντα για ένα αγαπημένο πρόσωπο, γιατί οι καρδιές μας εκείνη την στιγμή έχουν απομακρυνθεί και δεν ακούει η μια την άλλη. Ενώ αντίθετα μιλάμε σιγανά όταν είμαστε αγαπημένοι γιατί οι καρδιές μας είναι κοντά.

Όταν φωνάζεις ο άλλος δεν πρόκειται να σε καταλάβει

Όσο δίκαιο και να έχεις με το να φωνάζεις στον άλλο, εκτός ότι δεν σε ακούει το άλλο άτομο διότι του βγαίνει αντίδραση, χάνεις και το δίκιο σου. Με τις φωνές αυτόματα οδηγείς το άτομο στο οποίο φωνάζεις σε μηχανισμούς άμυνας. 1ον να μην ακούει τι λες απλώς να θυμώνει και 2ον αδιαφορία.

Συνήθως σε έναν τσακωμό φωνάζει αυτός που φταίει.

Όσο και να σε πνίγει το δίκαιο,όσο θυμωμένος και να είσαι, θα πρέπει να εξηγείς με ήρεμο τρόπο στο άλλο άτομο τους λόγους για τους οποίους έχεις θυμώσει. Αν παρόλα αυτά αντιδράσει και δεν καταλάβει ούτε με ήρεμη συζήτηση το λάθος του. Ειδικά αν αρχίσει εκείνος να φωνάζει, είναι σίγουρο ότι φταίει.

Γενικώς οι καυγάδες δεν οδηγούν πουθενά και λειτουργούν με τον νόμο δράση -αντίδραση.

Μια ήρεμη πολιτισμένη συζήτηση, όσο δύσκολο και να σου είναι να μείνεις ήρεμος, πάντα θα βγάλει σε κάποιο αποτέλεσμα. Οι φωνές μας οδηγούν στην αντίδραση ακόμα και αν έχουμε άδικο και την ώρα ενός καυγά αποκλείεται κάποιος να παραδεχτεί το λάθος του. Επιπλέον η λεκτική βία μην ξεχνάς ότι σε κάνει να χάνεις το δίκιο σου, όσο και να έχεις τους λόγους σου που θέλεις να φωνάξεις. Προσπάθησε να συζητήσεις το θέμα που σε έχει θυμώσει όταν ηρεμήσεις.

Η βία φέρνει βία. Αυτή η φράση ισχύει και για την λεκτική βια εκτός από την σωματική.

Ερμιόνη Ταυλαρίδου