Αυτή, οι σκέψεις της και η μουσική της
Written by Ντέπυ Πολιτάκη on 03/07/2024
Σ’ ένα μικρό συνοικιακό καφέ, κρυμμένο μέσα σε στενά που δύσκολα θα περάσει κάποιος… χαμένη πάλι στις σκέψεις της. Μοναδική παρέα της ο καφές, το τσιγάρο και η μουσική. Ποτέ δεν την έχουν προδώσει ως τώρα. Στις χαρές ; Εκεί. Στις λύπες πάλι εκεί. Στις λύπες ίσως να αλλάζει εκείνη, τον καφέ με ποτό.
Βότκα, σκέτη με πάγο. Ούτε λεμόνι!
Όταν νιώθει πως κανείς δεν την καταλαβαίνει, κανείς δεν την νιώθει, αναζητάει την μοναξιά της…ίσως λίγο και τον εαυτό της, τον έχει χάσει καιρό τώρα.
Και η αλήθεια είναι πως πάντα το ένιωθε αυτό. Πως δεν ταιριάζει πουθενά, πως δεν την καταλαβαίνει κανένας και δεν την ακούει.
Κάθε φορά που έκανε το λάθος να ανοιχτεί το μετάνιωνε, μέχρι που το έκανε ολοκληρωτικά. Ξεδίπλωσε την ψυχή της και τελικά έχασε τα πάντα.
Τώρα όμως ξέρει, δεν ανήκει πουθενά, μόνη της θα νιαουρίζει πάντα, με περιστασιακές παρέες για λίγη συντροφιά.
Δεν μπορεί να βασιστεί σε ανθρώπους, αυτοί όλο αλλάζουν συναισθήματα…τη μια σε αγαπάνε και την άλλη σε μισούν.
Το πάθημα της έγινε μάθημα.
Μόνη παρηγοριά της πλέον λίγη μουσική, ένας καλός καφές (ή βότκα) και ένα τσιγάρο…
Αν έχει και θάλασσα, ακόμα καλύτερα!