Η κατάθλιψη και οι τάσεις αυτοκτονίας των νέων είναι ένα θέμα το οποίο έχει απασχολήσει το ευρύτατο κοινό σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια. Πιο συγκεκριμένα σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο η αυτοκτονία είναι το κύριο αίτιο χαμού για νέους από 20-34 ετών. Με την ραγδαία ανάπτυξη και εύκολη πρόσβαση του διαδικτύου θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε αν και οι νέοι στη χώρα μας αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Εφόσον το διαδικτυακό “bullying” καλπάζει και στη χώρα μας.

Λόγο του ιού και της έγκλησης πολλοί ήταν αυτοί που πρότειναν την επίσκεψη σε έναν αρμόδιο. Ο εγκλεισμός και το μεγάλο χρονικό διάστημα “μοναξιάς” ίσως να οδήγησε ένα μεγάλο ποσοστό νέων σε σκέψεις και πράξεις που διαφορετικά δεν θα είχαν συμβεί. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του ΑΠΘ το μεγαλύτερο ποσοστό εμφάνισε αισθήματα άγχους και κατάθλιψης κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Ειδικότερα για τους φοιτητές θα μπορούσε να πει κάποιος πως ήταν κάτι το αναμενόμενο λόγο του στρες που αντιμετωπίζουν με τον θεσμό των εξετάσεων και του μεγάλου αριθμού μαθημάτων που μπορεί να καλούνται να “περάσουν”. Επίσης το όλο ζήτημα του εάν θα υπήρχε εξεταστική ή όχι μπορεί να έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στην αίσθηση του άγχους και στρες που αντιμετώπισαν φέτος οι φοιτητές.

Πέρα από τους νέους φοιτητές , υπάρχουν και πολλοί νέοι οι οποίοι εργάζονται και μπορεί να βίωσαν και αυτοί ακριβώς τα ίδια συναισθήματα. Η οικονομική αστάθεια που ήρθε μαζί με την πανδημία δημιούργησε μία μεγάλη αβεβαιότητα που θα τρόμαζε τον καθένα. Μία αβεβαιότητα η οποία επιδεινώνεται με το κλείσιμο επιχειρήσεων , τουριστικών εστιών και γενικότερα θέσεων εργασίας. Μία αβεβαιότητα που πολύ πιθανόν ο νέος Έλληνας να μην γνώριζε πως να την αντιμετωπίσει δεδομένου πως το φετινό συμβάν ήταν κάτι πρωτόγνωρο για την γενιά αυτή.

Γιατί όμως αυτό το γεγονός πυροδότησε τόσο μεγάλη αύξηση ή ίσως παρατήρηση αυτού του προβλήματος ; Ο εγκλεισμός ήταν πραγματικά αυτός που οδήγησε στην αύξηση της εμφάνισης ψυχολογικών προβλημάτων στους νέους Έλληνες ή η κακή ψυχολογική υγεία αυτών ήταν ένα φαινόμενο που προϋπήρχε και τους οδήγησε στο να την εκφράσουν ; Μήπως θα έπρεπε να σκεφτούμε εάν το πρόβλημα προϋπήρχε και πολύ απλά όλο αυτό ήταν μία αφορμή εμφάνισης αυτού;

Το μεγαλύτερο ποσοστό ψυχικών ασθενειών εμφανίζεται στην παιδική ηλικία, ενώ τις περισσότερες φορές δεν λαμβάνεται η σωστή θεραπεία για την εκάστοτε περίπτωση. Ακόμα στην εφηβική ηλικία, ανάλογα με την πίεση που δέχονται τα παιδιά, είτε αυτή είναι λόγο του εκπαιδευτικού συστήματος είτε λόγο του κοινωνικού προτύπου που καλούνται να αφομοιώσουν, αυτή μπορεί να δημιουργήσει αισθήματα και σκέψεις κατάθλιψης. Κάτι το οποίο έχει παρατηρηθεί περισσότερο σε χώρες όπως Αμερική και Αγγλία αλλά σίγουρα προβληματίζει και τους νέους Έλληνες.

Θα μπορούσε η άγνοια του προβλήματος ή της επίλυσης αυτού να οδηγήσει στην κατάθλιψη; Δηλαδή αν ο νέος δεν αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα οι σκέψεις μέσα στο μυαλό του πολύ πιθανόν να μεγαλώσουν, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διαχειριστεί την ζωή που τον περιμένει μπροστά. Μία ζωή που πολύ πιθανόν να έχει πολλές αλλά και διαφορετικές δυσκολίες για τον κάθε διαφορετικό άνθρωπο.

Μήπως οι ρυθμοί της πραγματικότητας που ζούμε είναι πολύ γρήγοροι για να καταλάβουμε πολλά από τα προβλήματα που έχουμε; Πως θα μπορούσε το σύστημα αλλά και οι νέοι γονείς να αποφύγει αλλά και να μειώσει τους βαθμούς κατάθλιψης στην χώρα;

Τηλεφωνική γραμμή ψυχοκοινωνικής υποστήριξης 10306

Μπούτης Ηλίας

Πηγή 1

Πηγή 2