Ανθρώπινο θεώρημα

Στην αρχή ανάβεις τσιγαρο

Και ξεκινάει το ταξίδι

Ταραχώδης η σκέψις που σε βασανίζει μικρέ μου.

Μετά πιάνεις το νου

Πολύ πονάει για να ναι κει

Υποφέρει!

Φτάνει κι αντίδραση

Παράφορη σαν λίμνη

Μα εκείνη κρίνει καλύτερα.

Τέλος φτάνεις εσύ

Κρυμμένος σε να στέκι να με βλέπεις

Εσύ ξέρεις πως να κρίνεις τον πόνο που καρτερεί.

~ Αθανάσιος Αντζαράς