Ακολουθιακές δραστηριότητες στην ειδική αγωγή
Written by Αικατερίνη Συμφέρη on 24/09/2022
Οι μαθητές με τη δημιουργία και μελέτη κατάλληλων ακολουθιακών δραστηριοτήτων, που αφορούν σε κάθε ιεραρχικό επίπεδο, ενθαρρύνονται σε διαδικασίες διερεύνησης που ξεκινούν από την οπτικοποίηση (νοερή απεικόνιση), κατόπιν, «αναλύονται» και, τέλος, μέσω εικασιών και συσχετισμών μπορούν να καταλήξουν σε, μαθηματικά αυστηρές αποδείξεις.
Επιπλέον, μια σημαντική παράμετρο στη θεωρία των van Hiele αποτελούν οι πέντε φάσεις μάθησης, οι οποίες προσδιορίζουν τη μετάβαση από ένα επίπεδο γεωμετρικής σκέψης στο επόμενο. Συγκεκριμένα οι φάσεις αυτές είναι:
- Διερεύνηση (inquiry – information)
- Καθοδηγούμενο προσανατολισμό (guided – directed orientation)
- Επεξήγηση/ διευκρίνιση (explanation/ explication/explicitation )
- Ελεύθερο προσανατολισμό (free orientation)
- Ολοκλήρωση (integration)
Έρευνες έχουν δείξει ότι τα λογισμικά δυναμικής γεωμετρίας ενισχύουν τους μαθητές στη μελέτη των γεωμετρικών εννοιών στα παρωθητικά πλαίσια ενεργοποίησης και αξιοποίησης της θεωρίας των van Hiele.
Οι δραστηριότητες που βασίζονται στα επίπεδα σκέψης των van Hiele είναι ευκολότερες και αποτελεσματικότερες με την παρουσία διάφορων τεχνολογικών ερεισμάτων και ειδικά μέσω δυναμικών λογισμικών Γεωμετρίας.
Μάλιστα, η διδασκαλία μέσω των επιπέδων Hiele φαίνεται να παρέχει ένα πλήρες πλάνο διδασκαλίας και μάθησης, όταν χρησιμοποιείται ταυτόχρονα ένα δυναμικό εργαλείο-λογισμικό, αφού ο διαμεσολαβητικός ρόλος των εργαλείων στην εισαγωγή των γεωμετρικών εννοιών προκρίνεται ως λίαν καθοριστικός.
Ανακεφαλαιωτικά και συνοπτικά, οι εκπαιδευτικές πρακτικές που βασίζονται στα πρότυπα Van Hiele και η ταυτόχρονη χρήση Δυναμικών Λογισμικών διαδραματίζουν έναν ειδικό, γενναιόδωρο ρόλο ως προς τη βοήθεια που παρέχουν στους μαθητές για να προχωρήσουν μέσα σε ένα επίπεδο ή ακόμη και να αντιμετωπίσουν και τους μαθησιακούς «σκοπέλους» ενός υψηλότερου επιπέδου.
Το δυναμικό λογισμικό γεωμετρίας αναγνωρίζεται ευρέως ως ένα εργαλείο απεικόνισης που μπορεί να προαγάγει την πρόοδο των μαθητών και υποστηρίζεται ότι οι μαθητές με τη βοήθεια δυναμικών χειρισμών κινούνται από το πρώτο προς το δεύτερο van Hiele επίπεδο.