Αισιοδοξία

Ώραια , είμαστε άνθρωποι, έχουμε τα πάνω μας τα κάτω μας . Τις ευκολίες μας μα και τις δυσκολίες μας .
Άλλοι τις περνάνε σαν μια σταγονα βροχής που πρόλαβε και στέγνωσε και αλλοι …ζορίζονται!
Να σταθούμε σε αυτούς που η δυσκολία είναι σταγόνα βροχής , τι λέτε; Είναι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν έντονη την αίσθηση της αισιοδοξίας .

Ναι, αισιοδοξία! Τι αίσθηση και αυτή! Στην εποχή που ζούμε λίγοι την έχουν , μα πολλοί θα ήθελαν , επίσης.
Μέρος λοιπόν έντονης συναισθηματικής νοημοσύνης , είναι η στάση που έχουν κάποιοι άνθρωποι που τους εμποδίζει να
πέσουν σε μία κατάσταση απάθειας, κατάθληψης ή απελπισίας μπροστά σε μία δύσκολη κατάσταση.
Οι άνρθωποι, λοιπόν , αυτοί έχουν την ικανότητα να βλέπουν μέσα απο μια δυσκολία την ευκαιρία να λύσουν ένα γρυφο
και τον οποίο καταφέρνουν σχεδόν πάντα . Συγκριτικά με άλλους ανθρώπους που θα πνιγούν σε μια κουταλιά νερό , θα θαμπώσουν
και σε καμία περίπτωση δε θα σκεφτούν πρώτα πως όλα καλά θα πάνε.

Αυτό που πρέπει να προσέξουμε όμως είναι πως η αισιοδοξία μας θα πρέπει πάντα να είναι ρεαλιστική , να πατάει γερά στα πόδια του αυτός που την έχει
γιατί σε άλλη περίπτωση , αν είναι υπερβολικά αφελής κάποιος , τότε αποβαίνει καταστροφική.
Δεν υπάρχει λόγος να απογοητευόμαστε όμως , σύμφωνα με τον Daniel Goleman , όπου έχει αναφερθεί στην συναισθηματική νοημοσύνη , μας αναφέρει πως η αισιοδοξία διδαάσκεται.
Σίγουρα πιο εύκολα και διαχειρίσιμα απο μικρή ηλικία . Οι γονείς είναι αυτοί που κάνουν την μεγαλύτερη δουλειά εδώ.

Η αισιοδοξία είναι η αφετηρία κάθε νίκης ( Τόμας Καρλάιλ)
Γιατί μια δυσκολία , είναι το ξεκίνημα ενός μικρού πολέμου. Άρα πρέπει να πολεμίσεις με ότι άσχημο συναίσθημα σε καταβάλει, να κοιτάξεις μπρόστα και να λύσεις τον γρύφο
και να πάρεις την ικανοποίηση πως όλα μπορούν να γίνουν αρκεί να το θέλεις πραγματικά.
Κανείς δεν είπε πως είναι εύκολο και κανείς ποτέ δεν παραδέχτηκέ πως η επιτυχία , ειδικά συναισθηματικού αγώνα , είχε ευθή , ασφαλτομένο δρόμο.
Μα αξίζει να προσπαθήσεις , να μάθεις , να ακπαιδεύσης τον ευατό σου να βλέπει αισιόδοξα μια κατάσταση και να προχωρά.

Θα μπορούσα να πώ , λοιπόν , πως η ασιοδοξία είναι ένα χάπι της σημερινής εποχής , όπου είτε είσαι τυχερός και εμβολιάστικες μικρός είτε
έκανες μία θεραπεία μεγαλός και με προσπαθεία καθε φορα καταφέρνεις να βλέπεις τα πράγματα μέσα απο το φώς που βγαίνει απο τη ρογμή
μιας σπασμένης , χαλασμένης κατάστασης.
Γιατί στο τέλος σημασία έχει το φώς που εκπέμπουμε στους γύρο μας .