Τα τελευταία χρόνια, ο τρόπος που βλέπουμε ταινίες έχει αλλάξει ριζικά. Από τα εισιτήρια στο σινεμά και τις ουρές για την πρεμιέρα, περάσαμε σε έναν κόσμο όπου το πάτημα ενός κουμπιού αρκεί για να απολαύσουμε μια υπερπαραγωγή στο σαλόνι μας. Οι πλατφόρμες streaming, όπως το Netflix, το Disney+, το Prime Video και το Apple TV+, έχουν γίνει πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ψυχαγωγίας μας.
Αλλά μπορεί αυτή η άνεση να αντικαταστήσει τη μαγεία της μεγάλης οθόνης;

🍿 Από το σινεμά στο σαλόνι

Η μετάβαση ξεκίνησε σιωπηλά, αλλά γρήγορα έγινε επανάσταση. Οι συνδρομητικές πλατφόρμες έδωσαν πρόσβαση σε τεράστιες βιβλιοθήκες ταινιών, σειρών και ντοκιμαντέρ με κόστος μικρότερο από ένα κινηματογραφικό εισιτήριο.
Το αποτέλεσμα; Οι θεατές συνήθισαν να έχουν επιλογές και να καθορίζουν εκείνοι τον χρόνο, τον τόπο και τη διάθεση της προβολής τους. Κανένα πρόγραμμα αιθουσών, κανένα “sold out”, καμία αναμονή για την προβολή των 22:00.

Όμως, κάτι χάνεται στην πορεία. Η εμπειρία του σινεμά δεν είναι μόνο η ταινία. Είναι ο ήχος που σε περιβάλλει, η τεράστια οθόνη, το κοινό που γελά, συγκινείται ή τρομάζει μαζί σου. Είναι η συλλογική εμπειρία, κάτι που δύσκολα αναπαράγεται στο σπίτι.

💡 Το streaming άλλαξε τα πάντα

Οι πλατφόρμες streaming δεν άλλαξαν μόνο το πώς βλέπουμε, αλλά και το τι βλέπουμε. Έδωσαν χώρο σε δημιουργούς που δεν θα είχαν πρόσβαση στα μεγάλα στούντιο, ανέδειξαν διεθνείς παραγωγές και έφεραν κοντά κοινά από όλο τον κόσμο.
Αρκεί να σκεφτούμε φαινόμενα όπως το Squid Game ή το La Casa de Papel, που ξεκίνησαν από τοπικές αγορές και έγιναν παγκόσμιες επιτυχίες. Παλαιότερα, κάτι τέτοιο ήταν σχεδόν αδύνατο.

Επιπλέον, η αλγοριθμική πρόταση περιεχομένου (recommendation algorithm) επιτρέπει στους χρήστες να ανακαλύπτουν ταινίες και σειρές βασισμένες στις προτιμήσεις τους, δημιουργώντας ένα εξατομικευμένο περιβάλλον θέασης. Το streaming έχει, με λίγα λόγια, δημοκρατικοποιήσει τη διανομή του κινηματογραφικού περιεχομένου.

🎥 Οι δημιουργοί διχάζονται

Από την πλευρά των σκηνοθετών και παραγωγών, το streaming είναι δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία, προσφέρει ελευθερία έκφρασης και ευκολότερη πρόσβαση στο κοινό. Από την άλλη, περιορίζει την κινηματογραφική εμπειρία στο μέγεθος μιας τηλεόρασης ή, χειρότερα, μιας οθόνης κινητού.
Σκηνοθέτες όπως ο Κρίστοφερ Νόλαν και ο Μάρτιν Σκορσέζε έχουν εκφράσει ανοιχτά την ανησυχία τους ότι οι πλατφόρμες «σκοτώνουν» την ιερότητα της κινηματογραφικής αίθουσας. Ο Νόλαν μάλιστα αρνήθηκε να κυκλοφορήσει τις ταινίες του απευθείας σε streaming, υποστηρίζοντας πως «μια ταινία αξίζει να ζήσει στο σκοτάδι, μπροστά σε μια μεγάλη οθόνη, με άλλους ανθρώπους γύρω σου».

Ωστόσο, υπάρχουν και σκηνοθέτες που βλέπουν το streaming ως το μέλλον του κινηματογράφου — ένα νέο εργαλείο για να πουν ιστορίες χωρίς τους περιορισμούς των στούντιο. Για πολλούς ανεξάρτητους δημιουργούς, οι πλατφόρμες ήταν η μόνη ευκαιρία να ακουστούν.

🛋️ Η ψευδαίσθηση της επιλογής

Αν και οι πλατφόρμες υπόσχονται «ατελείωτες επιλογές», η πραγματικότητα είναι πως οι αλγόριθμοι οδηγούν τους θεατές σε συγκεκριμένες τάσεις. Αυτό δημιουργεί μια ομοιομορφία στο περιεχόμενο: πολλές σειρές μοιάζουν μεταξύ τους, οι ίδιες φόρμες επαναλαμβάνονται, και η πρωτοτυπία γίνεται σπάνια.
Επιπλέον, η κατανάλωση περιεχομένου έχει γίνει πιο βιαστική. Οι θεατές «μαραθωνιάζουν» σειρές μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο, χωρίς τον χρόνο της αναμονής που κάποτε έκανε μια ταινία ή ένα επεισόδιο πιο ιδιαίτερο. Η έννοια της προσμονής έχει χαθεί.

🎞️ Η εμπειρία του σινεμά είναι αναντικατάστατη

Παρά την τεχνολογική πρόοδο, η αίθουσα του κινηματογράφου εξακολουθεί να έχει κάτι το μοναδικό. Η αίσθηση ότι «φεύγεις» από την πραγματικότητα και βυθίζεσαι για δύο ώρες σε έναν άλλο κόσμο δεν συγκρίνεται με την προβολή στο σπίτι, όπου πάντα υπάρχει η απόσπαση: το κινητό, οι ειδοποιήσεις, το φως της κουζίνας.

Οι κινηματογράφοι εξελίσσονται επίσης — με νέες τεχνολογίες, καθίσματα, ηχητικά συστήματα, ακόμη και προβολές με φαγητό ή ποτό. Στόχος τους είναι να κρατήσουν ζωντανή την εμπειρία, κάνοντάς την πιο «premium».

🌍 Το μέλλον ίσως είναι υβριδικό

Το μέλλον πιθανότατα δεν θα είναι μια μάχη «streaming vs cinema», αλλά μια συνύπαρξη των δύο. Οι μεγάλες πρεμιέρες μπορεί να παραμένουν στους κινηματογράφους, ενώ οι σειρές και οι μικρότερες παραγωγές να βρίσκουν χώρο στις πλατφόρμες.
Ίσως, τελικά, η ουσία να μην είναι το πού βλέπουμε, αλλά το πώς βλέπουμε. Ο κινηματογράφος δεν είναι απλώς μέσο προβολής· είναι τέχνη, είναι εμπειρία, είναι συναισθηματική σύνδεση.

💫 Η μαγεία παραμένει — απλώς άλλαξε μορφή

Ο κινηματογράφος εξελίσσεται όπως κάθε μορφή τέχνης. Από τις πρώτες βουβές ταινίες μέχρι τα σημερινά 4K HDR stream, η ουσία παραμένει ίδια: να αφηγηθεί ιστορίες που μας συγκινούν.
Είτε καθόμαστε σε μια σκοτεινή αίθουσα είτε στον καναπέ μας, εκείνη η στιγμή που ξεχνάς τον εαυτό σου και χάνεσαι σε μια ιστορία είναι η ίδια μαγεία που πάντα αξίζει να τη ζεις.

Έχετε αναρωτηθεί σε τι νούμερα κυμαίνονται τα έσοδα που παρουσιάζουν οι μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες;

Τα τελευταία χρόνια έχει συζητηθεί αρκετά η επιρροή που είχε το streaming στον τρόπο με τον οποίο βιοπορίζονται οι μουσικοί, με αρκετούς να αναρωτιούνται αν μεγάλες πλατφόρμες όπως το Spotify και το Apple Music αμείβουν δίκαια τους καλλιτέχνες.

Νέα έρευνα τoυ περιοδικού Music Business Worldwide δείχνει πως οι δισκογραφικές εταιρείες έχουν προσαρμοστεί άριστα σε αυτή την αλλαγή της αγοράς, με τις τρεις μεγαλύτερες εταιρείες του χώρου να μετρούν αμύθητα κέρδη!

Η έρευνα εστίασε στην Universal Music Group, την Sony Music και την Warner και βρήκε πως για τo οικονομικό έτος του 2019 ο τζίρος τους έφτασε τα 23 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα!

Αν εστιάσουμε μόνο στο τελευταίο τρίμηνο του έτους, οι ‘μεγάλοι’ τις μουσική βιομηχανίας είχαν τζίρο κατά μέσο όρο 1,03 εκατομμύρια δολάρια την ώρα!

Τόσο τα χρήματα που προέρχονται από το streaming, όσο και ο συνολικός τζίρος των δισκογραφικών αυξήθηκε σε σχέση με το 2018, πράγμα που δείχνει ότι οι δισκογραφικές μάλλον έχουν καταφέρει να βρουν τα πατήματά τους, σε αντίθεση με τους καλλιτέχνες.

Η συγκεκριμένη ανάλυση εγείρει  πολλά ερωτήματα για το αν οι μουσικοί αμείβονται δίκαια για την δουλειά τους.

Είναι άλλωστε ανοιχτό μυστικό ότι οι περισσότεροι καλλιτέχνες βγάζουν πολύ λίγα χρήματα από την κατανάλωση της μουσικής τους, με αποτέλεσμα να στηρίζονται κυρίως στις περιοδείες για τις οικονομικές τους απολαβές.

Οι περισσότερες μελέτες υπολογίζουν μάλιστα, ότι οι καλλιτέχνες λαμβάνουν λιγότερο από ένα λεπτό για κάθε ακρόαση του τραγουδιού τους σε κάποια υπηρεσία streaming!

Παράλληλα, εναλλακτικές μορφές στήριξης των καλλιτεχνών όπως το βινύλιο αρχίζουν να επανέρχονται στο προσκήνιο και να αγοράζονται συχνότερα.

Σε αντίθεση με το streaming, η φυσικές πωλήσεις μουσικής ανταμείβουν πολύ πιο δίκαια τους καλλιτέχνες.

Όλα αυτά εν μέσω μίας ιδιαίτερα περίεργης συναυλιακά χρονιάς, αφού η πανδημία έχει περιορίσει σε μεγάλο βαθμό τα έσοδα που μπορεί να έχει ο κλάδος από live εμφανίσεις

Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι η κατάσταση θα εξομαλυνθεί στα επόμενα χρόνια, γιατί όπως φαίνεται το streaming ήρθε για να μείνει στην μουσική βιομηχανία.

Πηγή