Τα ταξίδια και οι όμορφοι προορισμοί δεν τελειώνουν ποτέ , αν σκεφτεί κανείς πως έχουμε ακόμα πολύ μέχρι να ανακαλύψουμε πλήρως την Γη. Το ίδιο και οι αναμνήσεις , συνδυασμένες με τις εικόνες που περισυλλέγουμε από τους τόπους που επισκεπτόμαστε. Και θα μου πεις , τα ταξίδια , ποτέ δεν περιέχουν αρνητικές σκέψεις , στοιβαγμένα προβλήματα στην γωνία της βαλίτσας , στριμωγμένα δίπλα σε  ρούχα που φρεσκομυρίζουν σπίτι. Τα ταξίδια πάντα σε ωριμάζουν ,σε αναζωογονούν , παίρνεις μια βαθιά ανάσα για όταν θα γυρίσεις και αντικρίσεις το περίσσιο βουνό της καθημερινότητας. Σε μεταλλάσσουν , γίνονται ένα με το αίμα σου και κυλούν ακέραια σωματίδια , στις φλέβες μέχρι να βρουν φωλιά να κουρνιάσουν . Και τα ταξίδια , ποτέ δεν είναι λυπητερά , φορτωμένα με ενοχές και δάκρυα , ιστορίες που λέμε στα παιδιά για να τρομάξουν , τσαλακωμένα λόγια πικρά σε χαρτί από ασήμι , σχηματισμένο με τόση αγάπη και θέρμη . Τα ταξίδια , εκείνα που λαχταράει η καρδούλα σου, τα χει συνδυάσει η έρημη , με γνωριμίες και ανθρώπους , καινούργια πρόσωπα στον καμβά της ζωής , ελπίδα για το άγνωστο και ένα ζεστό πέπλο μυστηρίου να ξετυλίγεται , καθώς θυμάσαι . Θυμάσαι , θυμάσαι πολλά και εύλογα. Τα ταξίδια , οι περιπέτειες που στροβιλίζονται στην δίνη του μυαλού , έχουν και άλλη όψη . Άσχημη , κακεντρεχή , κανείς τους να μην την αντικρίσει , να μην την δει με τα γυμνά του μάτια . Σαν έκλειψη σελήνης , εμφανίζεται σπάνια , η σκέψη που συντροφέρει τα ταξίδια και σαν αγκάθι τριαντάφυλλου χώνεται στον πυθμένα της καρδιά μας . Πώς θα ήταν , αν μου κρατούσες  το χέρι ; 

Το χέρι μου είναι αδειανό , καθώς γυρνάω με τα πόδια από το μικρό σοκάκι της πόλης. Σκεπτόμενος τα ταξίδια . Γιατί , άραγε πηγαίνουμε σε μέρη που δώσαμε υποσχέσεις , πως θα γεμίζαμε με γέλια , με ματιές κρυφές και λαβωμένα σώματα . Από βέλη έρωτος , από αναμνήσεις . Γιατί επιμένουμε να πληγώνουμε την ενσυναίσθηση , πως η μορφή που τόσο ερωτευτήκαμε θα πάρει σάρκα και οστά και θα ξαναγυρίσει κοντά μας . Ίσως το σώμα να πηγαίνει σε μέρη που έκανες όνειρα πως θα σου έσφιγγε το χέρι , αποζητώντας την χαμένη έλξη . Ίσως το σώμα να αντιδρά και πλάθει με το φτωχό μα δαιμόνιο μυαλό του ιστορίες χωρίς τέλος , συναντήσεις στο σκοτάδι , με λίγο φως να ξεπροβάλει από τις χαραμάδες των ψυχών μας . Και το όνειρο σταματά εδώ . Η ψευδαίσθηση γίνεται χίλια κομμάτια ,μετατρέπεται σε θρύψαλα και σπάνε τα δεσμά του παρελθόντος. Δεν θα έρθει πια , να σου σφίξει το χέρι , πάρτο χαμπάρι. Δεν θα έρθει πια , να σου χαϊδεύει το μάγουλο , πάει . Η σιωπή εξαπλώνεται καθώς ανοίγεις την βαλίτσα με τα πράγματα σου και συνειδητοποιείς την ερημιά που νιώθει η ψυχή σου , στο κάλεσμα της ανάμνησης που αιώνια σε τυραννάει . Γιατί; Ακούς την φωνή σου να ψελλίζει και τους τοίχους του δωματίου να πιέζουν ασφυκτικά τις άκρες των χεριών σου . Γιατί , αναρωτιέσαι . Τα ταξίδια , τα όμορφα ταξίδια δεν θα πρεπε να είναι έτσι . Θα πρεπε να σου προσφέρουν γαλήνη και την αίσθηση ότι είσαι ελεύθερος . Κάτι ακούγεται στο βάθος . Ένας μικρός αλλά γνώριμος ήχος . Οι αλυσίδες που κρατούν δέσμιο το κορμί σου , δεν ακούς ;

Στέκομαι στο ύψος της λίμνης , της ξακουστής και ήρεμης λίμνης , με τα ατάραχα νερά . Η μορφή μου σχηματίζεται στο κρυστάλλινο νερό , μα δεν είναι μόνη . Ένα χέρι σφίγγει την μέση μου . Η αντανάκλαση μου χαμογελά θλιμμένα και αφήνεται στην δίνη του ονείρου . Ένας βουβός πόνος , στο στήθος με επαναφέρει στην πραγματικότητα. Θα έπρεπε να ήταν εδώ . Και δεν ήταν . Τα βήματα και οι γνώριμοι ήχοι  απομακρύνονται από το σημείο επαφής και αφήνουν έναν αναστεναγμό. Το χέρι ακουμπά , ασυναίσθητα , την επιφάνεια της λίμνης και ταράζει τους παλμούς των κυμάτων . Η σκυθρωπή μορφή μου είναι πια μόνη … La face glacée du lac. Et mon coeur. Un seul et même.  Νυχτώνει. Εκεί στο βάθος , δύο σκιές συναντιούνται κάτω από το φως της πανσελήνου και χορεύουν κυκλικά γελώντας , ενώ στρέφουν για κλάσματα του δευτερολέπτου το βλέμμα τους προς τα μένα . Και ύστερα , με ύφος λυπημένο , το βάζουν στα πόδια , πριν ακόμα τους θαυμάσει το φεγγάρι . Ίσως γιατί στο πρόσωπο της , είδα την ελπίδα , χαραγμένη στο πλατύ χαμόγελο , ακμάζουσα και σπουδαία . Ίσως γιατί στο πρόσωπο του είδα τις δικές μου πίκρες και αναμνήσεις , τα γιατί που με ακολουθούν ως εδώ . Ίσως γιατί στα πρόσωπά τους είδα υποσχέσεις που δεν καταφεραν να εκπληρωθούν . Από την μία μεριά πάντα . Γιατί εγώ , είμαι εδώ . Λίγο αργά . Αλλά είμαι . 

Τα αυτοκίνητα σκίζουν την άσφαλτο και διακόπτουν βίαια τους συνειρμούς μου , φέρνοντας με στην πραγματικότητα . Τι λέγαμε ; Α ναι . Για τα ταξίδια . Για τα μοναχικά ταξίδια , εκείνα που αν και κουβαλάς μαζί σου ολόκληρο στόλο απο αγαπημένους σου ανθρώπους , πάλι νιώθεις κενός . Άδειος , σαν πακέτο από τσιγάρα που ο καπνιστής , αφού έχει χρησιμοποιήσει για δική του απόλαυση , πετά με δύναμη στον κάδο απορριμμάτων . Χρησιμοποιημένος , είναι η ορθότερη ερμηνεία του συναισθήματος . Και θα μου πεις , τα ταξίδια που τόσο επιζητούμε και ψάχνουμε σε κάθε ευκαιρία να τα πραγματοποιήσουν δεν συστήνονται σε περιπτώσεις εξαιρετικά εύθραστες ; Σαν φάρμακο δεν τα συστήνουν συγγενείς και φίλοι , όταν εσύ μαζεύεις με γυμνά χέρια τα γυαλιά από το πάτωμα της μικρής αθάνατης καρδιάς σου ; Σαν συνταγή γιατρού δεν είναι γραμμένη , με δύσμορφα γράμματα τα λόγια του μυαλού σου : Φύγε . Φύγε και μην ξαναγυρίσεις . Ποιον από όλους να ακούσεις;  Ανοίγω το παράθυρο δειλά δειλά και ακούω τις αστραπές να σκίζουν τον συννεφιασμένο ουρανό . Μοιάζει και αυτός κενός . Θα βρέξει – άλλωστε πάντα βρέχει εδώ . Οι ψιχάλες δεν αργούν να φτάσουν στο παγωμένο χέρι μου και από εκεί εξαπλώνονται σε όλο μου το σώμα. Η μοναξιά , όμως δεν φεύγει . Όσο και να την τρίψεις , όσο και αν την βρέξεις , όσο και αν προσπαθήσεις , δεν φεύγει . Γραμμένη με ανεξίτιλο , σε τούτο το ταξίδι .

Συνταξιδιώτη , συνοδειπόρε , εσύ που θέλεις να βρεις καταφύγιο στα ταξίδια και επιλέγεις την δική τους συντροφιά . Εσύ που θέλεις να κρυφτείς από την ασχήμια του κόσμου , που σε κλωτσά όταν πέφτεις και σε χειροκροτά όταν σηκώνεσαι . Φύγε . Πήγαινε . Μακριά από όσα σε φοβίζουν . Πάρε μια ανάσα . Μόνο μην μου βρεθείς σε μέρη , που τάξατε πως θα πηγαίνατε μαζί . Μόνο μην μου σκεφτείς λέξεις που θα σου λεγε και θα σε ηρεμούσαν. Ώρα της ψευδαίσθησης , να φύγει .  Οι αλυσίδες που ηχούν και σου υπενθυμίζουν πως ο καθένας επιλέγει τον δικό του δρόμο , δεν είναι παρά φαύλοι κύκλοι του παρόντος . Ώρα να τις σπάσεις . Και αν δεν είσαι έτοιμος , δεκτό , ποιος να τολμήσει να αρνηθεί τα όσα έχουν γίνει , βυθίσου στην δίνη του χρόνου και γιάτρεψε τις βαθουλωμένες αναμνήσεις σου. Μα μόνο , μην μου βρεθείς εκεί που ονειρεύτηκες πως θα είσαι ευτυχής .

Αριάδνη Εμμανουηλίδου

Είχαμε ξαναμιλήσει , για εκείνα τα αντίο. Τα νοσταλγικά , τα απόμακρα , τα – γεμάτα θλίψη , που σου αφήνουν μια πικρία στην άκρη της γλώσσας. Τα αντίο , θα μπορούσαν να ναι και ολόκληρη σειρά . Τόμοι ολόκληροι , γραμμένοι από ανθρώπου χέρι , σκαλισμένα με θυμό και επιφορτισμένα με αναμνήσεις και πρόσωπα . Τα αντίο , είναι πολλά , θυμάστε ; Θέλει , με προσοχή , κάθε φορά να επιλέγεις το σωστό , εκείνο που αρμόζει , που χωράει να μπει σε μια ανθρώπινη σχέση που οδεύει προς την δύση της. Μερικές φορές , επιβάλλονται τα αντίο . Τα αποζητά ο οργανισμός , σαν αντίδοτο του πόνου . Σαν παυσίπονο τσέπης , επιχρυσωμένο με “δεν πειράζει , έτσι έπρεπε να γίνει “ , “ εγώ δεν το θέλα , μα με αναγκάσαν οι συνθήκες “. Τι γίνεται , παρά ταύτα , με εκείνα τα αντίο , που πρέπει να δοθούν; Απαντήσεις που αναμένονται , ερωτήσεις που κρυφογελούν στο σκοτάδι , ψάχνοντας σε ξένα σώματα , να βρουν παρηγοριά. Και εσύ , ηθικός αυτουργός , δέκτης της οργής και συνέταιρος της θλίψης, αρνείσαι κατηγορηματικά την εμπλοκή σου με τα αντίο. Τα ‘πάτε , τα συμφωνήσατε , τα ξεκαθαρίσατε. Τα αντίο , δεν χωρούν. Κοσμούν αυτάρεσκα τα τελευταία μηνύματα σας , με μια δόση ειρωνείας , πως όλα τα καλά τελειώνουν . Και τα αντίο , μόνο έτσι έχουν αξία . Και ξεχνάς , πως και τα αντίο έχουν ψυχή . Και φτερουγάνε , προσμένοντας καρτερικά , να δοθούν με τρόπο σωστό , κατάλληλο , τίμιο . Όμορφο , αξιοπρεπέστατο . Που δεν σβήνει τις αναμνήσεις , σαν να ‘τανε γραμμένες με μολύβι , σε χαρτί τσαλακωμένο γεμάτο υποσχέσεις. Φρόντισε να τιμάς , τα αντίο που επιλέγεις . Και η ολοζώντανη μορφή σου , να παρασέρνει τα λόγια της στο , μένος του αέρα , λόγια πικρά και πληγωμένα , λόγια που κρύβουν αντίο βασανισμένα. Μα να τα λες , κοιτώντας τον άλλον στα μάτια , ευθυτενώς με τόλμη , προσευχόμενος να μην είναι απλά μια λανθασμένη γνώμη , παρά συνειδητοποιημένες αποφάσεις. Γιατί , τα αντίο που πρέπει να δοθούν , τα πληκτρολόγια δεν τα ξέρουν . 

Τα αντίο προσκαλούν στην συζήτηση και εκείνες , τις μικρές αναλαμπές δικαιωμάτων που ανακατεύονται στον πάτο της κατσαρόλας με τα όρια , σαν να μην μας έφτανε ο πόνος και η θλίψη , λες και το κάνουν επίτηδες , να σέρνονται καταβεβλημένα για να δικάσουν εκείνον που έχει ανάγκη από αντίο. Και η υπόθεση μπαίνει στο συρτάρι , σφραγίζεται ο φάκελος , λύνεται το κουβάρι , με συνοπτικές διαδικασίες . Καταδικάζοντας εκείνον , που έχει ανάγκη να αποχωριστεί τον πολύτιμο του λίθο , τον άνθρωπο που διάλεξε , λέγοντας πως – δεν σέβεται τα όρια , την τάση για απομόνωση , την κραυγαλέα μορφή θλίψης του άλλου , απορρίπτοντας με χέρι δικαστή και ατσάλινη ψυχή , ελαφρυντικά και αποδείξεις . Και δικαιώνεται πανηγυρικά , εκείνος που απορρίπτει τα καθωσπρέπει αντίο , που δεν αντέχει , δεν μπορεί , δεν έχει όρεξη να ασχοληθεί. Και οι μικρές φτερούγες , γεμάτες αναμνήσεις που αχνοφαίνονται στον πρωινό καφέ του , φτερούγες που εναγκαλίζουν με θέρμη τα τρυφερά αντίο , κόβονται απότομα , προκαλώντας πτώση. Γιατί , δικαίωμα στην εξιλέωση , στην κάθαρσις , στο όμορφο , ντυμένο με κορδέλες πολύχρωμες και αέρινες , αντίο , έχει και  εκείνος που θέλει με ευλάβεια να αποχαιρετήσει τα χέρια που του προσέφεραν σιγουριά , ασφάλεια , δίχως μίσος. Και ποιος είσαι εσύ , ω άνθρωπε , που κρίνεις ποιος πρέπει να λάβει ,  τα καθωσπρέπει αντίο , δεν φτάνει που σε αγάπησε σαν να τανε αίμα σου και το μοναδικό του βιός του ; Αρνείσαι να συμμεριστείς τις ενοχικές του σκέψεις , πως θα ‘πρεπε να κλείσει , η υπόθεση του έρωτος που “ σε έχει πια ζαλίσει “ , χωρίς αποχαιρετισμούς και ανώδυνα αντίο , παρά μόνο μηνύματα στο κινητό τηλέφωνο , χωρίς δακρύβρεχτα “μείνε “ , “σε παρακαλώ “ , και στην ψυχή φωλιάζει το διψασμένο κρύο. Μήπως να μαθαίναμε τι θα απογίνουν τελικά εκείνα τα αντίο ;

Με χέρι τρεμάμενο , παράμερα , σκουπίζουμε διστακτικά , τα δάκρυα που τρέχουν , το αίμα από τις πληγές των λαβωμένων “αντίο “. Και η θλίψη πηγάζει βαθιά από την γνώση μας- ξέρουμε άλλωστε πως θα καταλήξουν. Τα σπασμένα τους φτερά , δίνουν ώθηση να φύγουν , σε ξένες φωλιές να εγκατασταθούν , σωστά να αγαπηθούν. Και μένει η πίκρα στα χείλη τους, ακλόνητη η φλόγα αναζωπυρώνεται μέσα τους , σε κάθε ανάμνηση του αείμνηστου εκείνου έρωτα,που του έλειπε ο επίλογος και τα αυθεντικά αντίο. Και σε κάθε στιγμή,  της σύντομης ζωής τους , κραυγάζουν με δύναμη , με μίσος , πως τα αδικήσανε, πως μείνανε ορφανά , χωρίς συγνώμες . Και πως έχουν ανάγκη να δοθούν σωστά , να σταματήσουν το ανούσιο κρυφτοκυνηγητό ανάμεσα στα πλήθη και να φτάσουν στον προορισμό τους. Και ύστερα σιωπή- η νύχτα που απλώνεται φέρνει σιγή στα σπίτια που μετοίκησαν τα αντίο και το σκοτάδι , πυκνό και αδιαπέραστο , φέρνει στο νου τις στιγμές που έλαμπαν από ευτυχία. Και νόμιζαν πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να σταλούν και να λυτρώσουν εκείνον που έχει ανάγκη. Δεν ήξεραν, όμως , πως στους ανθρώπους , στις σχέσεις που διαγράφουν στην πορεία της ζωής τους , τα κουμάντα τα κάνει ο εγωισμός και όχι οι ίδιοι. Και στους δυο , τρίτος πια χωρεί. Ειδικά , αν είναι εκείνος , ο εγωισμός που τρέφεται στα στήθη των ανθρώπινων όντων και τους τρελαίνει , τους τυφλώνει , στέλνει την Άτη του Ομήρου να τους θολώσει το μυαλό και να ξεχάσουν κάθε τι γνώριμο τους . Ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό. Και ξέχνα , αντίο μου , τα θέλω σου και μη , ξέχνα τον καλόκαρδο σκοπό σου και μείνε δέσμιος του εγωισμού , μέχρι να ΄ρθούν τα πάνω κάτω. Και ας μην δεις ποτέ το φως του ήλιου . Και ας μην φτάσεις ποτέ στον προορισμό σου • άλλωστε ποιος στο εγγυάται ; Ακόμα και αν φτάσεις , θα ναι αργά , η ζημιά θα έχει γίνει και οι πληγές που ξεδιψούν με ψευδαισθήσεις και θεραπείες , ξανανοιγουν – μήπως κλείσαν και ποτέ ;

Στα μάτια μου μοιάζουν , κρυφές πτυχές των πόθων , τα πληγωμένα αντίο που βασανίζουν φίλους , αδέρφια , μανάδες , συντρόφους . Εκείνους τους ανήμπορους , τους τυχαίους , τους ανθρώπους που τυρρανούν τους εαυτούς τους , μέχρι να κλείσουν μόνοι τους τις πληγές τους . Ένα μεγάλο ευχαριστώ , σε όσους δίνουν πνοή στα τελευταία αντίο και υπόσχονται την τελευταία ιερή συνάντηση του αποχαιρετισμού . Που δεν στερούν από το ταίρι τους το δικαίωμα των εξηγήσεων , των χορτασμένων ματιών , των τρεμάμενων φωνών και το τελευταίο χάδι . Όλα ετούτα , συνιστούν το τελευταίο αντίο που πρέπει να δοθεί , θεμελιώνουν την σύσταση του , βάζουν φωτιά στα σωθικά των χωρισμένων και επέρχεται η τελείωσις της σχέσης. Και σε όσους τα στερείτε , τα απαρνήστε , τα φτύνετε και τα χλευάζετε , σαν να ‘τανε κωμικά αστεία , είναι του κύκλου τα γυρίσματα μεγάλη αμαρτία . Θαρρείτε πως δεν θα έρθει και η δική σας ώρα , να νιώσετε το αίσθημα της αδικίας να διατρέχει το κορμί σας και να παρακαλείτε γονατιστοί τα θυμωμένα αντίο που κάποτε αγνοήσατε – και τους στερήσατε και εσείς την εξιλέωση τους ; Θαρρείτε πως δεν θα γελάσουνε εις βάρος σας την ώρα που πνιγμένοι στα δάκρυα μιας άλλης σχέσης , την ώρα και την στιγμή που θα τους απευθυνθείτε με κόμπο στο λαιμό να σας σώσουν ; Ίσως να μην το κάνουν – γιατί είναι και καλόκαρδα πανάθεμα τα . Μα κάποια στιγμή , θα πέσετε πάνω τους και θα σας θυμηθούν. Και τότε θα ναι πλέον αργά για συγνώμες και προσπάθειες . Τότε πια , τα αντίο θα είναι σκουριασμένα , βαλσαμωμένα σε νέες περιπέτειες , απασχολημένα με άλλες υποθέσεις . Ρισκάρεις ;

Τα αντίο που πρέπει να δοθούν  , ζωγραφισμένα στα αγωνιώδη πρόσωπα των καυγάδων , είναι η πολύτιμη σας ευκαιρία. Να αναζητήσετε τα λάθη σας , να ανατρέξετε σε παλαιότερες αναμνήσεις , να αποφασίσετε τέλος πάντων αν μαζί δεν κάνετε (και χώρια δεν μπορείτε ) . Τα αντίο αυτού του είδους , δίνουν στον παρευρισκόμενο μια ανάσα ζωής , έναν τελευταίο συλλογισμό , μια ανασκόπησης της κατάστασης και σιγουρεύουν τα βήματα του . Είναι άραγε αναγκαίο το αντίο σε όλες τις περιπτώσεις ; Ή μήπως θα έπρεπε να το ξανασκεφτείτε; Θυμηθείτε μόνο – τα αντίο δεν είναι πάντοτε επιλογή μας , οι μικρές σταγόνες εγωισμού πρέπει να στερέψουν για να δώσετε χώρο στα δικαιώματα του ανθρώπου σας , μην βιαστείτε να του αρνηθείτε την τελευταία συνάντηση , την τελευταία αγκαλιά , το τελευταίο χάδι . Για εκείνον σημαίνουν πολλά ,ίσως να είναι και η κάθαρσις του . Το αποδεσμευτικό σινιάλο , η ξεθωριασμένη ανάμνηση που θα κρατήσει φυλαγμένη στο σεντούκι του για αιώνες. Κοιτάξτε , γύρω σας . Πόσες ξεθωριασμένες αναμνήσεις χωρίς τα αντίο που πρέπει να δοθούν περικυκλώνουν τους ανθρώπους , στοιχειώνουν την ύπαρξη τους και γίνονται δέσμιοι του παρελθόντος. Και σε κανέναν δεν κάνει καλό , να δεσμεύεται από το παρελθόν του . Μάρτυς πολλών δακρύων και συνοφρυωμένων προσώπων , που τους άρπαξαν , μέσα από την ψυχούλα τους , αβίαστα , το αντίο , μην τους το στερείτε . Και αν εκείνα τα αντίο , που δίνονται υπό τον ήχο της βροχής και σφαλίζουν έρωτες και σχέσεις , δεν είναι η δική σου , μονόπλευρη αμαρτία , ίσως και να άλλαζε , αν μιλάγαμε για αυτά τα αντίο . Τα λυτρωτικά , τα αποδεσμευτικά , εκείνα που αποσείουν τα βάρη του έρωτος . Τα γελαστά και όμορφα , που πρέπει να δοθούν αντίο.

Αριάδνη Εμμανουηλίδου

Ο τίτλος του άρθρου ίσως σε προϊδεάζει για το τι θα διαβάσεις . Για το τι θα ακολουθήσει. Για αυτούς που δεν γνωρίσανε ποτέ τους χωρισμό , το τελευταίο αντίο πονάει πολύ . Το τελευταίο αντίο πονάει περισσότερο από όλα σε μια σχέση . Αυτό το είδος αντίου , δεν περικλείει λέξεις του τύπου επανένωση , έσμιξαν και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Το τελευταίο αντίο περιέχει κλάμα , αγωνία , συνειδητοποιήσει , βλέμματα και πόνο. Ποιος να τολμήσει από τους δύο να το πει , όταν κανείς δεν θέλει ; Ποιος να τολμήσει να το ξεστομίσει όταν βλέπεις τον άλλον έτοιμο να καταρρεύσει. Οι αναίσθητοι μόνο χαμογελάνε στην όψη του τελευταίου αντίου και αφήνουν πίσω τους σκόνη και ερείπια. Ανθρώπινα ερείπια θα έλεγε κανείς . Το τελευταίο αντίο είναι το πιο σκληρό χάδι του έρωτα από μεριάς του. Διότι ξαφνικά , από εκεί που πετούσες στα ουράνια ευτυχισμένος ,προσγειώνεσαι άτσαλα στην γη επάνω . Θα μπορούσα να γράψω και να αναλύσω σε τόμους ολόκληρους για το τελευταίο αντίο .  Πως διαφέρει από σχέση σε σχέση , από άνθρωπο σε άνθρωπο , από άκρη σε άκρη του πλανήτη . Θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες για το πόσο μας κόστισε, πόσο στοίχισε τελικά η τιμή του τελευταίου αντίου . Έχουμε όμως την ψυχική δύναμη να αποδεχτούμε ότι πράγματι αυτό είναι το τελευταίο αντίο ; 

Υπάρχουν διάφορα είδη αντίου . Το αντίο θα σε δω στο πλοίο entered the chat. Αστειεύομαι. Το αντίο της αποχώρησης. Καλό αντίο δεν λέω , σου αφήνει μια γεύση ευθυμίας και προσμονής για την επόμενη φορά που θα συναντηθείτε. Αντίο θα τα πούμε , λες στους φίλους σου , στην μάνα σου , στους συμφοιτητές σου. Με την προϋπόθεση ότι θα τους δεις ξανά , θα ξαναμιλήσεις με εκείνους , θα τους αντικρίσεις. Και εδώ τίθεται το εύστοχο ερώτημα – γιατί αυτό το αντίο δεν σε πονάει ; Δεν σε γεμίζει ενοχές και τύψεις ; Δεν σου προκαλεί τίποτα ; Μα φυσικά επειδή δεν είναι τελειωτικό , πάρα μόνο προσωρινό . Γνωρίζεις ότι θα ξαναδείς το πρόσωπο που επιθυμείς για αυτό και δεν σε παίρνει από κάτω . Το αντίο της αποχώρησης είναι ένδοξο , ηρωικό , το προτιμάμε σίγουρα από τα άλλα . Ύστερα , έρχεται το αντίο στην οικογένεια . Μεγαλώνεις , ωριμάζεις, ανεξαρτητοποιείσαι , δημιουργείς οικογένεια. Αντίο λες στην παλιά σου λοιπόν . Τους διαγράφεις ; Όχι προφανώς . Είναι και θα είναι πάντοτε εκεί για να σε στηρίζουν και εσύ το ίδιο θέλω να πιστεύω. Ούτε αυτό το αντίο είναι μόνιμο . Είναι απλώς η φυσική εξέλιξη του ανθρώπου . Για το αντίο του θανάτου , δεν μπορώ να σου το αναλύσω εδώ μέσα . Ολόκληρος τόμος , ξεχωριστή παράγραφος , σοβαρό θέμα , δεν αγγίζεις. Το αντίο του θανάτου το διαχειρίζεσαι μόνος σου , και δεν υπάρχουν συμβουλές για αυτό , πάρα μόνο η ίδια σου η ψυχή θα βρει την δική της λύση στο μόνιμο αυτό αντίο. Το τελευταίο αντίο του χωρισμού είναι μια κατηγορία από μόνο του . Ιδιαίτερο , διαχρονικό , αναμφισβήτητο.

Το τελευταίο αντίο του χωρισμού πάντα το λέει ο ένας . Σπάνια και οι δύο μαζί . Ποιος να θελήσει να τερματίσει με αυτόν τον τρόπο όνειρα,  φιλοδοξίες και δύο σώματα που ενώθηκαν κάτω από το φως του υπέρλαμπρου έρωτα ; Το τελευταίο αντίο μπορεί να γίνει και σκέτο αντίο . Με ημερομηνία λήξης , μα σπάνια . Μπορεί να σκάσει και ως βόμβα , από εκεί που δεν το περιμένεις και να καταρρεύσουν σε μόλις λίγα λεπτά οι κόποι μιας σχέσης , ή στον αντίποδα , να προετοιμάζεται καιρό το έδαφος για τούτο. Το τελευταίο αντίο σε όποια γλώσσα και αν το εκφράσεις την ίδια ζημιά κάνει. Goodbye , Au revoir , Auf Wiedersehen, Adiós, addio. Σε όλες τις γλώσσες του κόσμου , το τελευταίο αντίο αφήνει πάντα την ίδια πικρία , όπως και να γράφεται ή προφέρεται. Ο λυγμός του τελευταίου αντίου σε ισοπεδώνει , σε διαλύει , σε εξουθενώνει . Ακολουθούν λέξεις όπως ξανασκέψου το , όχι , δεν το δέχομαι. Άρνηση της δεδομένης κατάστασης αυτό συμβαίνει . Δεν παραδέχεσαι ότι αυτό είναι το τελευταίο σας αντίο. Το οριστικό , το τελειωτικό. Μετά δεν έχει άλλο , ποιες λέξεις να συμπληρώσουν την φράση που τα λέει όλα ; Ποια γλώσσα είναι ικανή να περιγράψει τι γίνεται μετά το τελευταίο αντίο ; 

Το τελευταίο αντίο συνοδεύεται από δάκρυα. Πάντα από δάκρυα . Εμπεριέχει ίχνη συναισθηματικής φόρτισης και αποπνικτικής ατμόσφαιρας . Το τελευταίο αντίο είναι πάντα βουβό , δίχως μουσική στο προσκήνιο. Και σαν ειπωθεί , κανένας δεν τολμάει να κοιτάξει τον άλλον κατάματα. Οι κόρες των ματιών διαστέλλονται και η μπόρα δεν αργεί να ξεσπάσει . Το τελευταίο αντίο παγώνει τα άκρα του σώματος και αδρανοποιεί το σώμα , το μυαλό και την καρδιά. Δεν νιώθεις την ζεστασιά στο κορμί σου , που σε συνεπαίρνει όταν βρίσκεσαι μαζί με τον άνθρωπο σου. Μόνο πάγο . Μόνο θλίψη. Μουδιάζεις , ανασηκώνεις το βλέμμα , μισανοίγεις το στόμα , προσπαθώντας να ξεστομίσεις δύο λέξεις. Και μια φράση. Τίποτα δεν βγαίνει , η βουβαμάρα παραμένει. Τα βλέμματα κυριαρχούν ,όχι η γραμματική και οι εκφράσεις. Και αυτό φτάνει , φτάνει για να συνειδητοποιήσετε τι κάνετε και πως ορίζετε την ζωή σας, από δω και πέρα. Το τελευταίο αντίο σε φέρνει προ των ευθυνών σου και σε βάζει σε διαδικασία ωρίμανσης και σκέψης. Αν ξέρεις από τελευταία αντίο , από άλλες φορές , το ξέρεις το εργάκι , το έχεις ξαναπαίξει άλλωστε και με επιτυχία. Αν είσαι πρωτάρης , το τελευταίο αντίο θα σου βουνό και θάλασσα μαζί. Ίσως να σε γλυκάνει η σκέψη ότι υπάρχουν περιπτώσεις που το αντίο δεν γίνεται τελευταίο. Μην τρέφεις όμως αυταπάτες. Κάποιοι άνθρωποι είναι γραμμένο από το ριζικό μας να μπαίνουν στην ζωή μας ωσάν αστραπές του φωτός και γρήγορα πάλι να φεύγουν. Μην δεσμεύεσαι από εκείνους , αυτοί είναι που σίγουρα θα σου πουν το τελευταίο αντίο και θα νιώθεις τον κόσμο σου να καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Και πονάει το ρημάδι. Πονάει που να μην πόναγε , καταραμένη καρδιά , γιατί όλα πρέπει να τα περνάς εσύ;

Και ύστερα , θα με ρωτήσεις ; Ύστερα τι γίνεται από το τελευταίο αντίο ; Εντάξει τα κλάματα , οι φωνές , το ξέσπασμα , ο πόνος ; Τι κάνουμε μετά το τελευταίο αντίο; Συνειδητοποιούμε , θα ‘λεγα. Τι πρόκειται να γίνει και μέλλει να έρθει. Κανένα τελευταίο αντίο δεν σου προσφέρει ηδονή , αυτό να μου το ξέρεις. Η υπομονή νικάει το τελευταίο αντίο , στην άνιση αυτή μάχη. Του καλού και του κακού, της θλίψης και της ευτυχίας. Το τελευταίο αντίο είναι ουσιαστικό το κλείσιμο ενός κεφαλαίου. Η σφραγίδα στο χαρτί , η υπογραφή με μελάνι , η τελείωσις του Αριστοτέλη . Και όσο για αυτόν που σου είπε το τελευταίο αντίο , άσε τον να φύγει. Τι έχει να χάσει ; Πήρε ό,τι ήθελε. Μην του δείξεις πως σε άγγιξε , πως τόλμησε να αμαυρώσει την ψυχή σου. Το τελευταίο αντίο δεν θέλει παρακάλια , αξιοπρέπεια μόνο και ένστικτο. Ας πάρει παρέα το τελευταίο του αντίο και από δω παν και άλλοι. Θα βρει άλλους υποψηφίους – μνηστήρες του τελευταίου αντίου. Σκέψου , αφουγκράσου το σώμα σου και άσε την οργή να κυλήσει. Σιγά σιγά , θα το χωνέψει το αντίο ο οργανισμός σου , ακόμα , να ακόμα και αν δηλαδή είναι το τελευταίο. Κανένα αντίο δεν μπορεί να χωνέψει το σώμα μας , ακόμα και αν είναι παροδικό. Θέλει χρόνο και θυσίες , με κόπο χτίζεις την άμυνα σου απέναντι στις συνέπειες του αντίου και οχυρώνεσαι όλο και περισσότερο στο απόρθητο κάστρο που έχεις φτιάξει για να σε προστατεύει από τους γύρω σου.

Κανένας δεν άκουσε αντίο και την ίδια στιγμή γέλασε γιατί ήξερε πως σε λίγο καιρό δεν θα θυμάται ακόμα και αυτόν που του το είπε , κανένας δεν θέλησε να διαγράψει αυτομάτως συνθήκες και καταστάσεις κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα το αντίο . Δικαιολογείς , δικαιολογείς και ψάχνεις να βρεις αιτίες , ακόμα και αν είναι μπροστά στα μάτια σου . Δεν έφταιγε ο άλλος , το αντίο έπρεπε να έρθει , τι να έκανα άραγε και διάφορα τοιούτα . Ερωτήσεις αναπάντητες να σε βασανίζουν μέσα στην σκοτοδίνη που επιπλέει η πορσελάνινη καρδιά σου , εκεί που υπέπεσε μετά την αποχώρηση και το συνοδευτικό πιάτο του αντίου. Δεν μπορείς να σταματήσεις να αισθάνεσαι , όσο και αν προσπαθείς και δυστυχώς το όμορφο καλησπέρα που σε παρασέρνει στα δόλια δίχτυα της αγάπης , το ίδιο καλησπέρα μεταμορφώνεται σε τελευταίο αντίο , έτσι απλά, σαν μια σπίθα σε σπίρτο που ξαφνικά πήρε μπρος . Και αυτή , η ίδια σπίθα που νιώθεις τόσο καιρό , αυτή η σπίθα θα σε κάψει και θα σου μαραζώσει τα όμορφα συναισθήματα που άπλωνες οσαν πέταλα λουλουδιού , προσέχοντας να μην καεί το τελευταίο πάντα. Το τελευταίο αντίο δεν επιδιώκει συγχώρεση και εξιλέωση αμαρτιών. Δεν θέλει στεναγμούς και γέλια , παρά μονάχα την σιωπή που ορίζει ο άλλος . Και αν κάπου κάποτε , βρεθεί κανένας άνθρωπος , που θελήσει να μετατρέψει το τελευταίο αντίο σε αιώνια αγάπη, που θελήσει να σταματήσει το ανάποδο , που συνειδητοποιήσει την ζημιά του αντίου , τότε ναι. Ο έρωτας θα έχει βρει την αλήθεια που αξίζει και το αντίο την τιμωρία που του αρμόζει. Μέχρι τότε ας προσπαθήσουμε εμείς να μετατρέψουμε το τελευταίο αντίο σε νέα ελπίδα. Γιατί το τελευταίο αντίο δεν είναι πια η δική σου αμαρτία…..

Αριάδνη Εμμανουηλίδου

Ξεκινώντας να απαριθμήσεις όσα σου προκάλεσε μια προηγούμενη σχέση, τα δάκρυα σου αρχίζουν και κυλούν , με αργό και σταθερό ρυθμό στο μάγουλο σου. Είναι το αρχικό στάδιο της συνειδητοποίησης . Το στάδιο όπου καταλαβαίνεις ότι δεν βγήκες αλώβητη από αυτό το συναισθηματικό δέσιμο , κατανοείς τι σου κόστισε και τι αποκόμισες φεύγοντας. Το στάδιο της εξομολόγησης , που ίσως σου επιφέρει και λίγο πόνο . Πόνο για όσα έζησες και δεν τα ζεις πλέον , πόνο για αυτά που πιέζεσαι να κάνεις , ανάγκη να ξεσπάσεις . Δύσκολο πράγμα , όταν δύο καρδιές χωρίζουν . Δεν είμαστε εδώ όμως για κλάψες και χαρτομάντιλα. Ήρθε ο καιρός της συνειδητοποίησης. 10 καταστάσεις που ίσως σε κάνουν να σκεφτείς καλύτερα αν αξίζει να τον σκέφτεσαι και αν αξίζει να περνάς τις ώρες σου βασανιστικά περιμένοντας ένα ελπιδοφόρο μήνυμα επανένωσης. 10 απλές φράσεις που ενδεχομένως σε βοηθήσουν να αισθανθείς ότι πρέπει να τις αλλάξεις , να τις μετατρέψεις . 10 λέξεις – κλειδιά που περιγράφουν απόλυτα την φάση που βρίσκεσαι τώρα και θα ενεργήσουν ως αρωγός για την βελτίωση της συναισθηματικής σου υπόστασης. Με απλά λόγια , σου δίνουμε 10 καταστάσεις που σου δείχνουν ότι η σχέση σου ….μάλλον δεν ήταν όσο ονειρική φαινόταν και σου προξένησε αμέτρητες πληγές !

1. Φοβάσαι το άγνωστο

Ο καιρός περνάει , η ζωή τα φέρνει πάνω κάτω και γνωρίζεις ένα νέο , φρέσκο πρόσωπο που αναζητά την πολυπόθητη θύρα της καρδιάς σου. Και εσύ ; Κάθεσαι και κοιτάς αμέτοχη γιατί ξέρεις ότι δεν μπορείς να δοθείς . Να αισθανθείς στο έπακρο ! Και ο λόγος : φοβάσαι. Η προηγούμενη σου σχέση δεν είχε μάλλον τόσο καλή κατάληξη , σωστά δεν τα λέω ; Τρέμεις το άγνωστο , νιώθεις ότι βουλιάζεις σε βαθιά νερά . Και ας τον έχεις ξεπεράσει , ας μην έχεις πλέον ανάγκη την αγκαλιά του. Φοβάσαι όμως να δεχτείς πως κάποιος άλλος μπορεί να πάρει την θέση που είχε , αγωνιάς μήπως δεν αξίζει την ευκαιρία αυτή που δίνεις . Οι πληγές σου δεν σου αφήνουν περιθώρια χαλάρωσης , η ατμόσφαιρα διακατέχεται από αυτοσυγκράτηση και πειθαρχία. Για νέα σχέση ; Ούτε λόγος . Παραμένεις στο φλερτ , κολακεύεσαι , τον /την γουστάρεις αλλά μόλις σοβαρέψει το πράγμα , κάνεις βήματα προς τα πίσω . Μήπως να αλλάξεις την στάση σου απέναντι στο καινούριο ;

2. Στην καρδιά μου … βάζω αμπάρες!

Παρτάρεις μέχρι πρωίας με τους φίλους , δεν σε νοιάζει κανένας και τίποτα και διασκεδάζεις απόλυτα μακριά του. Και τσουπ να τη η νέα κατάκτηση ! Εσύ δεν θέλεις να ακούσεις τίποτα . Κλείνεσαι συνεχώς στον εαυτό σου και όσο προχωράει η κατάσταση απορρίπτεις κάθε επαφή με το αντίθετο φύλο. Και πέφτουν βροχή τα μπλοκ επειδή δεν μπορείς να χειριστείς τα φλερτ που έχεις , και η ξινίλα μέχρι το πάτωμα . Και άμα πετύχεις τον εαυτό σου να χαζεύει τον απέναντι κούκλο ξανθό που σε έχει φάει με τα μάτια του , σου έρχονται αμέσως σκηνές από τον πρώην σου να σου σπάει την καρδιά σε χίλια κομμάτια . Και ευθύς , η διάθεση πέφτει τα χαμόγελα σβήνουν και αποτραβιέσαι διακριτικά. Σε κρατάει πίσω το έχεις καταλάβει ; Δεν θες να ακούς για συναισθήματα , για ρομάντζα για έρωτες και για αγάπες . Διαγράφεις τα καψουροτράγουδα στην λίστα του κινητού σου και κάνεις ό,τι είναι δυνατόν για να μην ξανά νιώσεις όπως ένιωσες για  εκείνον / εκείνη . Σε κάθε τακ που η καρδιά σου κάνει , για κάποιον , μαζεύεσαι και εύχεσαι να είναι περαστικό , να μην υπάρξει κάτι . Η καρδιά μας όμως , έχουμε να σου πούμε , δεν είναι ντουλάπι για να την κλειδώνεις όποτε θέλεις . Όσα λουκέτα και αν προσπαθήσεις να βάλεις , αυτή μόλις βρει τον κατάλληλο άνθρωπο θα ανοίξει και ας χτυπιέσαι για το αντίθετο . Καιρός να το πάρεις απόφαση , ο έρωτας θα σου ξαναχτυπήσει την πόρτα και ας τον διώξεις !

3. Έχεις μια μόνιμη έκφραση αδιαφορίας

Δεν τολμάνε να σε πλησιάζουν . Το ύφος σου τα λέει όλα . Μην ενοχλείτε . Μονίμως στον δικό σου κόσμο ,όπου δεν χωρούν οι άλλοι . Βλέμμα κενό , απλανές. Αν δεν τον έχεις ξεπεράσει , ακόμα χειρότερα τα πράγματα . Πολλές φορές γίνεσαι ξινή στους άλλους χωρίς λόγο , έτσι επειδή δεν θέλεις να σου μιλάνε . Μην αγχώνεσαι σε νιώθω. Άλλωστε , πολλές φορές , δεν γουστάρουμε να μας μιλάνε , θέλουμε την ησυχία μας και αυτή επιζητούμε. Προσφέρεται κάποιος να σου πιάσει την κουβέντα , γιατί του αρέσεις . Δεν χρειάζεται να περιγράψω την συνέχεια . Το ύφος σου του δίνει την απάντηση . Περιέχει λέξεις όπως : φύγε , δεν θέλω , φοβάμαι , μην με πλησιάζεις. Το νέο σου μότο θα γίνει αυτό . Και όλα αυτά επειδή κάποιος σε πλήγωσε . Και αμύνεσαι. Όσο περνάει ο καιρός , κλείνεσαι στο μικρό κάστρο που έχεις φτιάξει για πάρτη σου.  Και ας βαράνε οι απέξω την πόρτα . Δεν ανοίγεις , όσο και αν χτυπάνε. Και η διάθεση δεν αλλάζει , ούτε όταν ανακαλύπτεις ότι η καρδιά σου ίσως αρχίσει να χτυπά ξανά για κάποιον άλλον. Αδιαφορία και πάλι αδιαφορία .

4. Αρνείσαι κατηγορηματικά κάθε επαφή

Όχι , όχι και πάλι όχι . Δεν θέλεις να σε αγγίζουν , να σε ακουμπούν να σε αγκαλιάσουν. Γιατί ; Γιατί είχες συνηθίσει άλλο άγγιγμα , ιδού η απάντηση . Δεν θέλεις το σώμα σου να νιώσει την αφή ενός άλλου ανθρώπου και μπορούμε να σε νιώσουμε. Λένε πως το σώμα μας, κάθε 7 χρόνια αλλάζει εντελώς όλα τα κύτταρα του οργανισμού . Σπουδαία τα νέα, φίλη μου ! Έπειτα από 7 χρόνια , το σώμα σου θα μπορέσει επιτέλους να ξεχάσει τα αγγίγματα που απέβησαν … εγκαύματα. Ο οργανισμός σου θα έχει αποβάλλει κάθε κύτταρο που συγκλόνισε στο πέρασμα του ο θυελλώδης έρωτας που γνώρισες . Όμως αυτό δεν είναι δικαιολογία να για βγάζεις φτερά κάθε φορά που κάποιος σε αγγίζει . Στο κάτω κάτω δεν θα περιμένεις και 7 χρόνια για πάρτη του . Ό,τι γέγονε γέγονε. Μην αρπάζεσαι , ξέρω πόσο δύσκολο είναι . Όχι όμως και ακατόρθωτο. 

5. Για όλα φταίει το αντίθετο φύλο!

Από την ώρα που σταμάτησες να κλαις , μετέτρεψες την πληγή σου σε δικαιολογία για να τους μισείς όλους . Μήπως φταίνε οι άντρες που εσύ άργησες να ξυπνήσεις σήμερα ; Μονίμως η ίδια ατάκα , αυτοί φταίνε. Αυτοί πληγώνουν , αυτοί παρατάνε αυτοί δεν έχουν συναισθήματα , αυτοί , αυτοί , αυτοί . Και όμως δεν είναι έτσι ! Δεν φταίνε πάντα οι άντρες στο χωρισμό ,ούτε είναι αναίσθητοι . Καλά για αυτό δεν παίρνουμε και όρκο …  Υπάρχουν άνδρες εκεί έξω που θα έκαναν για πάντα για την εκλεκτή της καρδιάς τους . Και γυναίκες αντίστροφα . Δεν φταίνε λοιπόν όλοι οι άνδρες επειδή αυτός που εσύ γνώρισες αποδείχθηκε λίγο κατώτερος των περιστάσεων . Δεν είναι η αιτία αυτός να μειώσεις το αντίθετο φύλο και την αξία του. Ο πόνος , πολλές φορές μας αποσπά από την πραγματική αιτία και μας παρασύρει σε μονοπάτια θυμού και ανασφάλειας . Σκέψου τον πατέρα σου , τα αδέρφια σου αν έχεις . Έτσι συμπεριφέρονται και εκείνοι; Μήπως τελικά ο ένας διαφέρει από τον άλλον ; Μήπως τελικά να μην τους βάζαμε όλους στο ίδιο σακί ; Αναρωτήσου αν όλες σου οι σχέσεις κατέληξαν έτσι . Σίγουρα θα μοιράστηκες και καλές στιγμές με άλλα άτομα του αντίθετου φύλου . Εκείνοι δεν ήταν τόσο γουρούνια όσο νομίζεις ότι είναι όλοι εεε;

6. Όλοι οι άνδρες είναι ίδιοι !

Καλά και ποια γυναίκα δεν το έχει πει αυτό! Ατάκα -καραμέλα που την πετάμε κυριολεκτικά έπειτα από κάθε χωρισμό . Χωρίς να λογαριάσουμε ότι μπορεί ο άνθρωπος μας να ήταν αυτό που αναζητούσαμε , απλώς οι συγκυρίες δεν βοήθησαν να ευδοκιμήσει αυτή η σχέση . Έτσι και τώρα ξέρω πως την ξεστόμισες αυτήν την κουβέντα και ίσως να την εννοείς . Θεωρούμε πως είχαμε το καλύτερο παιδί στα χέρια μας και μόλις μας βγει σκάρτος , κατευθείαν να ισοπεδώσουμε και τους υπόλοιπους ! Δεν είναι ίδιοι όλοι οι άνδρες και στο λέω εγώ αυτό. Δεν πληγώνουν όλοι και για να σου το αποδείξω αρκεί να σου πω να κοιτάξεις γύρω σου αυτήν την στιγμή και θα δεις στο διάβα σου ζευγάρια ευτυχισμένα , γεμάτα αγάπη και αλληλοκατανόηση , οικογένειες με παιδιά , ηλικιωμένα ζευγάρια που μετά από τόσα χρόνια είναι μαζί ! Αυτοί δηλαδή δεν πληγώθηκαν ; Δεν υπήρξε κρίση ανάμεσα τους ; Και αν όλοι οι άνδρες ήταν ίδιοι , τότε δεν θα είχαμε ευτυχισμένα ζευγάρια , χαμόγελα να στολίζουν τα φωτεινά τους πρόσωπα . Κανένας δεν θέλει να πληγώνεις τον άλλον , όταν υπάρχει σεβασμός και αφοσίωση σε αυτό που χτίζουν από κοινού . Και αν ο επόμενος σου βγει το ίδιο με τον προηγούμενο , δεν σημαίνει ότι δεν θα βρεις κάποτε αυτό που αναζητάς και που δεν θα σε πληγώσει . Όλα στην ζωή για κάποιο λόγο γίνεται , που λέγανε και οι παλιοί .

7. Χρειάζεσαι χώρο και χρόνο

Την λένε όλοι οι ψυχολόγοι αυτήν την έκφραση. Και είναι μαγική . Χώρο και χρόνο . Τι ακριβώς σημαίνει ; Στο νέο αυτό σου ξεκίνημα , χωρίς τον άνθρωπο που είχες στο πλάι σου τόσο καιρό , χρειάζεσαι χρόνο να συνηθίσεις . Να επανέλθεις στις παλιές σου συνήθειες , στα χόμπι σου , στις δραστηριότητες σου , στο ύψος των περιστάσεων. Ο χρόνος συνιστά φάρμακο και γιατρεύει τις πιο βαθιές πληγές . Με τον καιρό όλα περνούνε και όλα γλυκαίνουν , βρίσκεις κάτι καινούργιο να σε συναρπάσει, μαθαίνεις να προχωράς μόνος μπροστά . Οι φίλοι διαδραματίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο σε αυτό το διάστημα. Και η οικογένεια σου φυσικά . Αν δεν σε στηρίξουν αυτοί τότε ποιος άλλος ; Ο χώρος εδώ συμπληρώνει τον χρόνο . Έχεις ανάγκη να μείνεις λίγο μόνος, να σκεφτείς να αφουγκραστείς τα θέλω σου και το μυαλό σου , να δεις τι κρατάς και τι αφήνεις από όλα όσα έζησες. Αν ο χρόνος επουλώνει τραυματικές καταστάσεις , ο χώρος δίνει τον απαραίτητο εξοπλισμό για να αποσυνδεθείς τελείως από το άρμα του έρωτα που είχες καβαλήσει τόσο καιρό . Καλοί και οι έξοδοι , καλοί και οι φίλοι , αλλά το να περνάς χρόνο με τον εαυτό σου και στον προσωπικό σου χώρο αποτελεί ίσως το κλειδί για να φύγεις από αυτήν την μεταβατική φάση της ζωής σου. Στηλώσου στα πόδια σου και δες την ζωή με άλλο μάτι , από άλλη σκοπιά . Άσε τον χρόνο να κυλάει και που ξέρεις . Τα νομίσματα πάντοτε έχουν δύο όψεις ….

8 .Μαχαίρι … στο παρελθόν

Το πες και το ‘κανες ! Κομμένες οι επαφές μαζί του , ούτε να τον δεις δεν θέλεις πλέον . Από την μια είναι καλό διότι όσο αποστασιοποιείσαι , παρατηρήσεις καλύτερα πράγματα που πριν δεν τα έβλεπες με αυτόν τον τρόπο. Από την άλλη , για να ξεπεράσεις τελείως κάποιον θα πρέπει να τον κοιτάξεις κατάματα και χωρίς ίχνος συναισθήματος να τον προσπεράσεις . Εκεί καταλαβαίνεις ποτέ πραγματικά δεν χρειάζεται να είναι στην ζωή σου . Ωστόσο το να μην επιζητάς επαφές με τον πρώην σύντροφό σου , είναι κάτι πολύ φυσιολογικό όταν νιώθεις πολύ πληγωμένος . Μην σου φανεί παράξενο , οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν πάρε δώσε γιατί έτσι θυμούνται τον πόνο που τους προκάλεσαν . Αποφεύγεις τα στέκια που συχνάζει , τους δρόμους που οδηγούν στο σπίτι του , τα αγαπημένα του μέρη . Και αν κατά λάθος σε ξεβγάλει ο δρόμος εκεί , αγωνιάς μήπως τον πετύχεις σε καμία γωνία και αναγκαστείς να τον χαιρετήσεις . Είναι καλύτερα όμως ο καθένας να μένει στον δικό του χώρο , εκείνον που αυτός ορίζει. Και αν αποφασίσει ότι νιώθει έτοιμος να περπατήσει ξανά στα ίδια σοκάκια που περπατούσαν χέρι – χέρι τότε έχει αποδεχτεί πλέον όλα όσα έχουν συμβεί. 

9. Αδυνατείς να αποδεχτείς αυτά που έχουν συμβεί

Ο οργανισμός σου έχει υποστεί ένα σοκ από όλες αυτές τις καινούριες πληροφορίες και ο εγκέφαλος σου αρνείται να συνεργαστεί. Είναι απολύτως νορμάλ , μην μου αγχώνεσαι. Ο άνθρωπος γενικότερα προσαρμόζεται εύκολα στο περιβάλλον που διαλέγει κάθε φορά να συμβιώσει , όμως αν πρόκειται για αλλαγές γρήγορες και έντονες , τα πράγματα αλλάζουν . Δεν μπορείς να αποδεχτείς ότι κάποιος σε έχει πληγώσει. Και το πιστεύουμε. Άλλωστε κανένας μας δεν θα ήθελε να του συμβεί και δεν αγνοεί προφανείς καταστάσεις εκτός αν συμπαρασύρεται από τον τυφλό έρωτα. Εδώ βοηθάει ο χώρος και ο χρόνος που αναφέραμε προηγουμένως. Με τον καιρό θα αλλάξουν όλα . Τι γίνεται όμως μέχρι τότε ; Ο εκάστοτε άνθρωπος χρειάζεται κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για να μπορέσει να αποδεχτεί ένα γεγονός και αυτό εξαρτάται από εσένα . Πόσο χρόνο θα δώσεις για να μπορέσεις να καταλάβεις τι έγινε , πόση αξία θα δώσεις σε ένα ζήτημα , πόσο σε πλήγωσε κτλ. Σίγουρα υπάρχουν και μεγαλύτερες απώλειες , όπως ο θάνατος που εκεί κάνουμε πίσω . Όμως ο χωρισμός αφήνει κατάλοιπα και επιφέρει διάφορα συναισθήματα : θυμό , εκδίκηση , αγανάκτηση , πόνο , λύπη . Η σωστή διαχείριση είναι η λύση στο πρόβλημα . Αν όμως νιώθεις ότι δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις στην διαδικασία αυτή , δεν πειράζει , συμβαίνει σε όλους μας. Η ψυχική σου ηρεμία είναι το παν και οφείλεις να την τοποθετήσεις ως προτεραιότητα. Προσπάθησε να τα σκεφτείς ψύχραιμα , με λογική και σύνεση. Ο χρόνος θα σε βοηθήσει σιγά σιγά να συμβιβαστείς με τα γεγονότα και τα αποτελέσματα αυτής της σχέσης.

10. Έλλειψη εμπιστοσύνης

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν εμπιστεύονται εύκολα τον κοινωνικό τους περίγυρο και περιμένουν να δουν έμπρακτα όσα υπόσχονται , προκειμένου να τους εκμυστηρευτούν ορισμένα πράγματα. Στην περίπτωση σου , δυσκολεύει το ζήτημα. Όταν πληγώνεσαι άσχημα από κάποιον , χάνεις πάσα ιδέα περί αγάπης και εμπιστοσύνης. Βρίσκεις συνεχώς τροχοπέδη στην διαδικασία αυτή και συνεχώς το αναβάλλεις. Θέλοντας και μη , κάποια στιγμή θα πρέπει να προχωρήσεις και να εμπιστευτείς ξανά . Και εκεί είναι το δύσκολο κομμάτι μιας καινούργιας σχέσης . Εντούτοις, δεν θα πρέπει να σε φοβίσει . Όσο για τώρα , είναι κατανοητό ότι δεν μπορείς ξαφνικά να αφεθείς στα χέρια οποιουδήποτε. Ακόμα και αν είναι κάποιος κοντινός σου . Η αίσθηση της προδοσίας επηρεάζει αισθητά, εκτός από την καθημερινότητα μας και τις αξίες μας . Κλονίζονται βασικά θεμέλια προτύπων που είχες στο μυαλό σου , όπως η εμπιστοσύνη , η αγάπη , η συναισθηματική πληρότητα. Εδώ πάλι ο χρόνος θα κάνει το θαύμα του και θα μπορέσει να σου αποκαταστήσει όλα αυτά που τώρα δεν θεωρείς πλέον δεδομένα . Οπλίσου με υπομονή και κατανόηση , ο χρόνος θα κάνει τον κύκλο του και θα βρεθείς πάλι στην αρχική σου κατάσταση , πριν συμβούν όλα αυτά .

Φυσικά υπάρχουν αμέτρητα συναισθήματα και σκέψεις που μπορεί ένας άνθρωπος να βιώσει , κατά το μεταβατικό αυτό στάδιο , από τον χωρισμό στην λύτρωση. Το μυαλό μας παίζει ιδιαίτερα παιχνίδια αυτές τις ώρες και μας τοποθετεί σε μια από τις 10 αυτές καταστάσεις που μόλις σου περιγράψαμε. Αν ταυτίζεσαι με κάποια , καταλαβαίνεις πλέον ότι δεν είσαι μόνη που τα περνάς αυτά και σίγουρα υπάρχουν και άλλοι τύποι σαν και σένα εκεί έξω που το παίρνουν κατάκαρδα . Αν πάλι όχι , μην αγχώνεσαι , δεν αντιμετωπίζουν όλοι οι άνθρωποι τον πόνο του χωρισμού με τον ίδιο τρόπο . Οι πληγές διαφέρουν από άτομο σε άτομο και πόσο μάλλον οι προϋποθέσεις που κάθε άτομο ορίζει ως πληγές . Φυσικά , η συνειδητοποίηση μπορεί να αρκεστεί σε λίγες μόλις γραμμές ενός προχειρογραμμένου άρθρου έως μια ολόκληρη μέρα ψυχαναλυτικής συνεδρίας με την κολλητή σου ! Όπως και να έχει , φίλη μου , βάστα γερά και να θυμάσαι τούτο – έχει ο καιρός γυρίσματα !

Αριάδνη Εμμανουηλίδου

Το διαζύγιο είναι οριστικό. Συχνό φαινόμενο συνιστά το γεγονός ότι τα παιδιά χωρισμένων γονιών αδημονούν την επανασύνδεση της οικογένειας και είναι φυσικό να επιθυμούν και τους δύο γονείς τους μαζί.

Καταρχάς, όσο πιο ξεκάθαροι, ακριβείς και σαφείς είναι οι γονείς για την οριστικότητα της απόφασής τους, τόσο εκείνα προσαρμόζονται σταδιακά στη νέα κατάσταση, εναλλακτικά τους δημιουργείται σύγχυση.

Επιπρόσθετα, έκαστος γονιός εξηγεί ότι είναι αμετάκλητη η απόφαση και δεν δύναται να ανατραπεί από τα παιδιά, καθώς δεν εξαρτάται και ούτε ανακύπτει από εκείνα. Οι γονείς δεν θα είναι ποτέ ξανά μαζί ως ζευγάρι, μα ατέρμονα τα παιδιά τους θα συναποτελούν το συνδετικό κρίκο.

Προς τούτοις, είναι σημαντικό να προετοιμαστούν κατάλληλα για τις δύσκολες ερωτήσεις και για την διαχείριση των δικών τους συναισθημάτων, προκειμένου να λειτουργήσουν ως αρωγοί στην προσαρμογή των παιδιών τους στην νέα πραγματικότητα.

Τουτέστιν, να επιτραπεί στα παιδιά να αισθανθούν, όπως νιώθουν, παρέχοντας χώρο, και ως εκ τούτου να εκφράσουν συναισθήματα, με τους γονείς να βρίσκονται εκεί για να ακούσουν σκέψεις και τυχόντα παράπονα. Βέβαια, αυτό, μπορεί να υλοποιηθεί και μέσα από μια ζωγραφιά ή ένα βιβλίο.

Ομοίως, είναι καλό να βιώσουν την θλίψη, να πενθήσουν, με το συναίσθημα αυτό να απαρτίζει μια από τις πρώτες αντανακλαστικές συναισθηματικές αντιδράσεις. Είναι, άλλωστε, η μεγαλύτερη απώλεια που έχουν βιώσει.

Επιπροσθέτως, οι ίδιοι οι γονείς οφείλουν να εκφράζουν και να μοιράζονται με τα παιδιά τους το πως νιώθουν, με μεγάλη, όμως, προσοχή και φροντίδα, ώστε να μην τα επιβαρύνουν, κι ούτε εκείνα να αισθάνονται την υποχρέωση να τους παρηγορήσουν.

Κλείνοντας, μια ακόμη τεχνική που συμβάλει στην κατανόηση χωρισμού γονέων είναι η αίσθηση ασφάλειας με χρήση και προγράμματος, όπου τα παιδιά διαθέτουν σταθερή επαφή και με τους δυο γονείς και σταθερή καθημερινότητα με οικεία πρόσωπα και περιβάλλοντα.

Αικατερίνη Συμφέρη
Θεολόγος-Εκπαιδευτικός-Προπτυχιακή Ιταλικής Φιλολογίας ΑΠΘ

Όλοι ψάχνουμε να βρούμε την αληθινή αγάπη στο πρόσωπο ενός συντρόφου. Αυτού του μοναδικού ανθρώπου που θα μας χαρίσει απλόχερα όλη τη ζεστασιά, τη φροντίδα, την ευτυχία και την προστασία που έχει να μας προσφέρει. Μπορεί όμως κανείς να περιγράψει με λόγια αυτή την αγάπη; Είναι εξαιρετικά πολύπλοκο, η αγάπη βρίσκεται παντού γύρω μας και γίνεται εμφανής μόνο μέσα από πράξεις και συναισθήματα που προκαλεί.

Κάπου εκεί έξω υπάρχει μια μερίδα ξεχωριστών ανθρώπων που μπορούν και αγαπούν με όλη τους την καρδιά, δίνοντας έτσι νόημα και χρώμα στην ουσία της αληθινής αγάπης. Δεν μπορεί κανείς να μετρήσει την αγάπη που έχουν να δώσουν αυτοί οι άνθρωποι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι υπέρμετρη και ανιδιοτελής. Δε ζητούν ποτέ ανταλλάγματα, ούτε αναγνώριση για όσα προσφέρουν. Τα αισθήματα τους πηγάζουν απ’ τα βάθη της ψυχής τους και γι’ αυτό είναι αυθεντικά.

Έχουν παλμό τα συναισθήματα και δεν απαντώνται σε γκρίζες ζώνες. Τα πάντα στη ζωή τους βιώνονται στα άκρα. Από τ’ άσπρο στο μαύρο κι απ’ το μαύρο στο κόκκινο αφού το πάθος τους είναι αστείρευτο. Αγαπούν με όλο τους το είναι, αλλά διαγράφουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Ωστόσο, πριν φτάσουν από το ένα σημείο στο άλλο έχουν εξαντλήσει όλα τα πιθανά ενδεχόμενα, παλεύοντας με όση δύναμη διαθέτουν.

Έχουν καθαρή ψυχή και βοηθούν, εμπιστεύονται, δίνονται και αγαπάνε υπερβολικά. Γι’ αυτό και πληγώνονται πιο πολύ από τον καθένα. Τα μάτια τους λένε αλήθειες και οι κουβέντες τους είναι ξηγημένες. Έτσι, γνωρίζεις ότι το «ναι» και το «όχι» τους είναι απόλυτα και ξεκάθαρα.

Φλερτάρουν συχνά με τα όριά τους βάζοντας στην άκρη τυχόν εγωισμούς για χάρη όσων αγαπούν. Δεν παραιτούνται εύκολα και αναζητούν αφορμές για ν’ αντέξουν περισσότερο απέναντι στην όποια δυσκολία. Δίνουν μάχη προκειμένου να προστατέψουν ό,τι τους ενδιαφέρει και ξέρουν καλά ότι κανείς δεν είναι τέλειος. Δεν ζητούν μια κάλπικη τελειότητα. Επιλέγουν να σ’ αγαπήσουν γι’ αυτό ακριβώς που είσαι.

Επιλέγουν να μην αγαπούν καθόλου αν δεν μπορούν ν’ αγαπήσουν στα άκρα. Δεν αφήνουν ανόητες φοβίες να τους κρατούν πίσω και να τους αιχμαλωτίζουν σε κλουβιά. Αν και αρχικά μοιάζουν επιφυλακτικοί, στην πορεία ανοίγονται σαν σελίδες από βιβλίο. Όσο διαβάζεις, τόσο πιο κοντά στην πηγή της υπόθεσης θα φτάνεις. Δε διστάζουν να φανερώσουν τις αδυναμίες τους, ακόμη κι αν γνωρίζουν ότι μπορούν να μετατραπούν σε όπλο εναντίον τους στην περίπτωση που πέσουν στα λάθος χέρια.

Αν κάποια στιγμή ο άνθρωπος που θα ξεπερνούσε τα όρια του και θα έκανε τα πάντα για σένα φτάσει στο σημείο να σε σιχαθεί, τότε σίγουρα έχεις μια πραγματική ήττα στο ενεργητικό σου. Παθιάζονται μ’ έναν τρόπο σχεδόν επιθετικό ή απομακρύνονται απόλυτα. Δεν ασπάζονται τη θεωρία του ν’ αγαπάς τους ανθρώπους λιγότερο από το άνευ όρων. Δεν είναι στη φύση τους κάτι τέτοιο.

Όταν αποφασίσουν να φύγουν, φεύγουν μια και καλή. Δε μένουν στη μέση τελειωμένων καταστάσεων και δεν προσπαθούν να αναγκάσουν κανέναν να τους θυμάται όταν πλέον δεν υπάρχουν πουθενά.

Ξέρεις, πονούν διπλά όταν φεύγουν. Και γι’ αυτόν που αφήνουν πίσω αλλά και γιατί αναγκάστηκαν να φύγουν. Γνωρίζουν όμως ότι έφυγαν δίνοντας τη μάχη τους και ξέρουν πότε ν’ αποδεχτούν την ήττα τους. Ο χρόνος δεν περιμένει κανέναν. Είναι άσκοπο να επιμένουν όταν πρέπει να αποχωρήσουν προκειμένου να μπορέσουν να προχωρήσουν.

Τα έχουν βρει με τη μοναξιά τους και και δεν επιθυμούν να γεμίσουν τα κενά τους με ό,τι πιο φθηνό βρεθεί στο δρόμο τους. Τα συναισθήματα τους πρέπει να είναι αληθινά και πάνω απ’ όλα δυνατά. Δε φοβούνται την ισχύ τους. Επικαλούνται τη σιωπή και χωρίς να λένε πολλά αφήνουν τις πράξεις τους να μιλήσουν αντ’ αυτών.

Μπορούν να γίνουν ό,τι καλύτερο θα βρει κανείς στη ζωή του ή ό,τι χειρότερο αν αναγκαστούν να τον διαγράψουν. Ό,τι τους δώσεις θα εισπράξεις. Αν όμως τους δώσεις την αγάπη και το σεβασμό σου, θα την εισπράξεις πίσω στο δεκαπλάσιο. Δε θέλουν να καταλάβουν τα πάντα. Πολλές φορές απλά αποδέχονται όσα δεν κατανοούν. Αφήνουν την καχυποψία και τις άμυνες στην άκρη. Τα τείχη δεν τους ταιριάζουν.

Μην υποτιμάς τα συναισθήματά τους. Δεν μπορείς να γνωρίζεις καν πόσο θάρρος χρειάστηκαν για να ξεγυμνώσουν την ψυχή τους μπροστά σου. Αν τους κάνεις να σε σιχαθούν θα σε διαγράψουν μια για πάντα. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Θα σε αγνοήσουν τόσο που ίσως αρχίσεις να αμφιβάλλεις για το αν όντως υπάρχεις.

Αν σταθείς τυχερός και η ζωή σε ανταμείψει μ’ έναν τέτοιον άνθρωπο, μην τον αφήσεις να χαθεί. Κράτα τον κοντά σου. Πέρνα το χρόνο σου μαζί του και μην τον σπαταλάς σε ανθρώπους που σ’ αγαπούν μόνο όταν βολεύουν οι συνθήκες. Δεν ξεγελιούνται από τυχόν λάθη του παρελθόντος ή τις άσχημες πλευρές του εαυτού σου γιατί διακρίνουν σε σένα όλη εκείνη την ομορφιά που θεωρείς ότι έχεις χάσει. Θα σε βοηθήσουν να σταθείς στα πόδια σου όταν θα νομίζεις ότι δεν αντέχεις άλλο και θα είναι εκεί για να σου προσφέρουν την αγκαλιά τους σε κάθε σου στιγμή. Δύσκολη ή εύκολη.

Της Μαρίας Τσιρίγου

Πηγή

Στη ζωή έμαθα ότι υπάρχουν τα μικρά αντίο και το μεγάλο αντίο που δίνει το τέλος. Τα μικρά αντίο είναι αυτά που λες όταν έχεις πληγωθεί αλλά αντέχεις να μείνεις λίγο ακόμη και παρακαλάς ο άλλος να κάνει την υπέρβαση και να σου ζητήσει να μείνεις.

Πολλές φορές τα λες και δεν τα εννοείς. Τα λες εν βρασμώ ψυχής ή με γεμάτο το μυαλό αμφιβολίες. Δεν θες πραγματικά να το πεις όμως στιγμιαία φτάνεις στα όρια σου και το ξεστομίζεις το ρημάδι το “αντίο”.

Εμείς οι γυναίκες είναι αλήθεια λέμε περισσότερες φορές “αντίο” γιατί πληγωνόμαστε πιο εύκολα, γιατί όλα στο μυαλό μας είναι κάποτε μπερδεμένα. Γιατί υπάρχουν οι υποψίες που μας τρώνε το μυαλό όταν ο άλλος δεν είναι ξεκάθαρος απέναντί μας.

Όταν μας πληγώνει ενσυνείδητα ή χωρίς να το θέλει. Κατά βάθος ζητούμε έναν άνθρωπο που να μας διεκδικεί και να μας δίνει τη σημασία και την αγάπη που αξίζουμε.

Είμαστε και μόνες μας δυνατές, όμως αν θες να είσαι δίπλα μας πρέπει να ξέρεις να δίνεις. Να δίνεις χωρίς εγωισμό, να ανέχεσαι τα νάζια και τα παράπονά μας, να μας καλοπιάνεις και να μας δίνεις απλόχερα αγάπη κι ηδονή. Και θα ανταμείβεσαι πάντα. Γιατί οι δυνατοί άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη να εκμεταλλευτούν κάποιον για να ταΐσουν τις ανασφάλειές τους. Απλά θέλουν να παίρνουν όσα δίνουν.

Η αγάπη δεν είναι τυφλή όπως η δικαιοσύνη. Επιβιώνει μόνο όταν είναι δίκαιη. Όσο κι αν αυτή η ρεαλιστική διατύπωση δεν ταιριάζει σε κάτι τόσο ρομαντικό όσο η “αγάπη”. Γιατί την αγάπη την κάνουν οι άνθρωποι. Και οι άνθρωποι πνίγονται όταν νιώθουν ότι αδικούνται, κάποτε γίνονται και κακοί.

Κάποια στιγμή, όμως, τα μικρά “αντίο” είναι προμηνύματα ότι κάποια στιγμή θα έρθει το μεγάλο “αντίο”. Προδίδουν κούραση. Προδίδουν ότι κάτι δεν είναι αρκετό, κάτι ενοχλεί, κάτι τελοσπάντων δεν πάει καλά. Προσπαθείς να περάσεις ένα μήνυμα με ένα “αντίο”.

Αλήθεια, όμως, δεν είναι απειλή; Δεν είναι σαν να βάζεις το όπλο στο μέτωπο του άλλου και να του λες, “ή θα κάνεις αυτό που θέλω για να είμαι καλά ή θα φύγω;”. Αν ο άλλος δεν καταλαβαίνει αλλιώς, αν δεν πιάνει το μηνύματα που του στέλνεις τότε ένα ταρακούνημα ίσως και να χρειάζεται.

Μόνο οι δυνατοί άνθρωποι μπορούν ν’ αγαπούν αληθινά. Και μόνο αυτοί μπορούν να πουν αντίο σ’ ένα μεγάλο έρωτα για να μη χάσουν την αξιοπρέπειά τους και κατά συνέπεια τον εαυτό τους. Δεν μπορείς να υποφέρεις για την αγάπη. Δεν μπορείς να γίνεσαι χώμα.

Δεν μπορείς να είσαι μέσα σ’ αυτήν και να μην είσαι ευτυχισμένος. Αυτό δεν είναι αγάπη. Γι’ αυτό όταν μία δυνατή γυναίκα αγαπάει, όσο δύσκολο κι αν είναι, θα πει το μεγάλο “αντίο” και δε θα επιστρέψει ποτέ.

Η ζωή φεύγει γρήγορα. Περνάει από δίπλα μας πολλές φορές και ίσα που την αγγίζουμε. Επειδή είμαστε βυθισμένοι σε μίζερες καταστάσεις. Επειδή είμαστε απασχολημένοι στο να λέμε μικρά “αντίο” αντί ένα τελικό και να προχωρούμε παρακάτω. Ας μη φορτώνουμε τον εαυτό μας με τύψεις και δάκρυα όταν φεύγουμε από κάποια σχέση για κάτι καλύτερο. Γιατί ο πόνος όταν μένουμε σε καταστάσεις που πληγώνουν είναι μεγαλύτερος.

Πηγή

Ξεκινώντας να γράφω , συνειδητοποιώ πόσο ευτυχισμένη αισθάνεται μια γυναίκα με ολοκληρωμένη προσωπικότητα . Μια γυναίκα δυναμική , ανεξάρτητη , αφέντης του εαυτού της , που ξέρει τι θέλει . Απαλλαγμένη από αντρική παρουσία . Γιατί στα λέω όλα αυτά ; Για να σταματήσεις να αναπολείς τις όμορφες στιγμές που έζησες με τον πρώην σύντροφο σου . Είμαι εδώ για να σου υπενθυμίσω ότι τελείωσε. Η σχέση σας έλαβε τέλος, δεν υπάρχει πλέον γυρισμός .

Όσο σκληρό και να ακούγεται , η ζωή τα φέρνει έτσι που δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα. Η μάνα μου λέει , πως από το πεπρωμένο δεν ξεφεύγεις. Και , ίσως έχει δίκιο. Ήτανε γραφτό σας να τραβήξετε χωριστούς δρόμους. Μήπως , όμως έφταιγε και δεν μπορούσες να το καταλάβεις ; Μήπως τα σημάδια ήταν ολοκάθαρα και εσύ απλά εθελοτυφλούσες; Πολλές φορές , στην προσπάθεια μας να σώσουμε μια σχέση , δεν παρατηρούμε τους κινδύνους , τα λάθη , που κάνουμε και οι δύο πλευρές , με αποτέλεσμα το ποτήρι να ξεχειλίζει.

Θυμήσου , όμως , ποια είσαι! Θυμήσου ότι υπήρχες πριν αυτόν, την ζωή σου πριν εισβάλει σε αυτήν και την κάνει άνω-κάτω. Σκέψου καθαρά ποιος έφταιγε. ΑΝ φταίει εκείνος , δεν βλέπω τον λόγο που κάθεσαι το παρακαλάς ακόμα. Μήπως αυτός ήταν ο τελευταίος άντρας που πέρασε από την ζωή σου ; Λες και δεν θα βρεις άλλον, στην επόμενη έξοδο σου. Μα τι άτιμα πλάσματα είμαστε εμείς οι γυναίκες . Στα πατώματα 6 μήνες για έναν ….. άνδρα τέλος πάντων και μόλις το πάρουμε απόφαση , ξαφνικά δεν μας κάνει ! Μήπως να πάρεις τώρα αυτήν την απόφαση ;

Γίνε ανεξάρτητη

Νομίζω πως η νο1 συμβουλή για να ξεπεράσεις κάποιον. Δεν χρειάζεσαι κανέναν πάνω από το κεφάλι σου κοριτσάρα μου . Ποιος σου είπε πως μόνη σου δεν μπορείς να καταφέρεις τα πάντα ; Άλλωστε ….weren’t you the one who tried to hurt me with goodbye; Άσε τον να φύγει επιτέλους ! Μην τον κρατάμε κιόλας….

Ενδοσκόπηση

Κάνε μια ειλικρινή συζήτηση με τον εαυτό σου . Ποιος είναι ο υπαίτιος σε αυτήν την περίπτωση του χωρισμού σας ; Συνήθως , λένε , ότι σε έναν χωρισμό φταίνε και οι δύο . Μήπως , όμως ο λεγάμενος είχε…..λερωμένη την φωλιά του ; Τα προβλήματα σε μια σχέση πηγάζουν συνήθως από την έλλειψη εμπιστοσύνης που επιδεικνύει ο ένας σύντροφος. Ή και οι δύο . Σε περίπτωση που τα trust issues σου προκάλεσαν ζημιά στην σχέση σας, κάνε αυτοκριτική και αναρωτήσου αν αξίζει να πνίγεις τον άνθρωπο σου με αμφιβολίες. Από την άλλη , αν ο ίδιος είχε αμφιβολίες για εσάς τους δύο , σχόλασε τον .

Δεν αξίζει να ασχοληθείς παραπάνω με έναν άνθρωπο που δεν τα έχει βρει με τον εαυτό του και συνεχώς τοποθετεί εμπόδια στην σχέση σας. Ας καθίσει να σκεφτεί μοναχός του αν πράγματι ήταν σωστός απέναντι σου. Όπως θα έκανες και εσύ σε περίπτωση που έφταιγες για τον χωρισμό σας. Προσπάθησε, ωστόσο , να διορθώσεις τυχόν λάθη που άθελα σου οδήγησαν σε αυτή την κατάληξη . Κάποια νεύρα , ζήλια , ανταγωνισμός , ανθρώπινα πάθη,  που συναντάμε σε κάθε είδους σχέση , καλό θα είναι να μην υπάρχουν στην επόμενη σου. Ως συμβουλή , μπορείς να αξιοποιήσεις τον πολύτιμο αυτό χρόνο που σου δόθηκε , μετά τον χωρισμό σας , για ένα όμορφο διάλειμμα . 

Αναλογίσου πως χωρίσατε

Ο λόγος και ο τρόπος που χωρίσατε διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο στην αντιμετώπιση της δραματικής κατάστασης που βιώνεις. Ήταν …ήρεμος και συναινετικός ; Χωρίσατε άγρια με καυγάδες και φωνές ; Σίγουρα , για να μπορέσεις να ξεπεράσεις τον πρώην, χρειάζεται χρόνος. Όμως, μια ανασκόπηση του λόγου που αποφασίσατε να λύσετε ό,τι είχατε , ίσως βοηθήσει στην γενικότερη κατανόηση της σχέσης . Αν , για παράδειγμα , χωρίσατε λόγω…κεράτου , δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δεν ξαναγυρνάς πίσω . Μαζεύεις τα μπογαλάκια σου και φεύγεις . Το κέρατο δεν συγχωρείται , όπως και να το κάνουμε. Αν πάλι , πήρατε από κοινού την απόφαση , μάλλον θα πρέπει να σεβαστείς τα θέλω και τις απόψεις του πρώην σου . Ίσως είναι καλύτερα έτσι . Ίσως αμφότεραι είδατε πως δεν τραβάει άλλο και το διαλύσατε. Γενικότερα, αξίζει να σκεφτείς την αιτία του χωρισμού σας , προσπαθώντας να την κατανοήσεις . Μόνο έτσι , θα μπορέσεις να ξεφύγεις από τα πλαίσια της κατάθλιψης που σε έχει καταβάλλει και να αναθεωρήσεις την ιδεολογία σου σχετικά με την σχέση και τα κατάλοιπα της…

Μηδέν επαφή

Εφόσον θέλεις να τον ξεπεράσεις , απαγορεύεται καθολικά η οποιαδήποτε επαφή με τον πρώην σύντροφο. Μην μπαίνεις στο λάθος τριπάκι να παραμείνετε φίλοι. Δεν ωφελεί σε τίποτα . Η φιλία με πρώην ( που ακόμα θέλεις ) , είναι σαν τον Πύργο της Πίζας , που γέρνει . Ποτέ ξανά δεν θα είναι το ίδιο. Το γυαλί , αν σπάσει δεν ξανακολλάει , που λέμε. Όσο μπαινοβγαίνεις στο προφίλ του , τόσο δυσκολότερα θα μπορέσεις να τον βγάλεις από το μυαλό σου . Επιμένεις πάνω από τα στόρι του , τις φώτο του , βλέπεις πως περνά καλά και μαραζώνεις. Για πόσο ακόμα; Για την περίπτωση αυτή υπάρχουν η απόκρυψη ιστορίας , μπλοκ ή unfollow . Δεν θα φανεί κάπως μην ανησυχείς. Αν ο ίδιος σε μπλοκάρει …ακόμα καλύτερα !

Έχεις την ευκαιρία να σταματήσεις να ασχολείσαι μαζί του και να πάψεις να νοιάζεσαι για εκείνον. Απόφυγε τα στέκια που συχνάζει , τουλάχιστον για τον πρώτο καιρό. Ή τα μέρη που πηγαίνατε μαζί . Είναι φυσικό να πέσεις πάνω του τυχαία και αυτό δεν το θέλουμε. Εν ανάγκει , αν βρεθεί μπροστά σου , απλά χαιρέτησε τον με ένα απλό νόημα και συνέχισε την πορεία σου . Μην σε πει και ξινή. Στην θέση σου , βέβαια θα γύριζα το κεφάλι από την άλλη , αλλά ενδέχεται να το εκλάβει άσχημα έτσι , ως αδιαφορία . Συνολικά , απλά κόψε κάθε επαφή μαζί του , όσο σκληρό και αν ακούγεται . Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, εσύ θα βγεις κερδισμένη. Άλλωστε , περνάς καλύτερα και χωρίς …την παρουσία του !

Ξέσπασε επιτέλους

Άφησε τα δάκρυα να κυλήσουν στα μάγουλα σου. Φώναξε , χτύπα τα μαξιλάρια του καναπέ σου , εν ανάγκει. Ζήτα από την καλύτερη σου φίλη να κάνετε μια αναλυτική συζήτηση για το θέμα. Απελευθέρωσε τα συναισθήματα σου , μην τα κρατάς μέσα σου. Μόνο κακό θα σου προκαλέσει , αυτή η αυτοσυγκράτηση . Φυσικά , δεν είπαμε να πέσεις στα πατώματα για εκείνον. Μην καταπιέζεις τα συναισθήματά σου. Το να γεμίζεις με αρνητικά συναισθήματα ίσα ίσα καθυστερεί την διαδικασία του να ξεπεράσεις κάποιον. Θέλει δύναμη και θάρρος να παραδεχτείς τι νιώθεις και στην συνέχεια να αποδεχτείς πως πρέπει να σταματήσεις να αισθάνεσαι για εκείνον. Βρες υγιείς τρόπους να εκφράσεις τα συναισθήματά σου. Αφέσου στην αγάπη των φίλων σου, της οικογένειας σου ή ακόμα και του κατοικίδιου αν έχεις. Ρομαντικές ταινίες μαζί με ποπ κορν συνιστούν την τέλεια λύση. Μην περιμένετε άμεσα αποτελέσματα, αλλά οι σωστές βάσεις είναι το παν. Με τον καιρό τα δάκρυα θα λιγοστέψουν.

Ώρα για διασκέδαση !

Τι νομίζει ο κύριος , ότι δεν θα ξαναβγούμε ποτέ και θα τα βάψουμε μαύρα ; Γελάστηκε. Ντύσου , στολίσου , φορώντας το ομορφότερο κόσμημα που διαθέτεις , το χαμόγελο σου και δείξε του τι κοριτσάρα έχασε ! Δες τις αγαπημένες σου φίλες , που είχες παραμελήσει τον τελευταίο καιρό και παρήγγειλε το αγαπημένο κοκτέιλ σου . Ανέβασε και κανένα στόρι , έτσι για να ζηλέψουν μερικοί μερικοί … Φλέρταρε με πάθος και πάνω από όλα θυμήσου πως ήταν η ζωή πριν έρθει στην ζωή σου ο πρώην σου . Δεν θυμάμαι να είσαι στεναχωρημένη…Η ζωή συνεχίζεται με ή χωρίς εκείνον . Δεν είναι ένα στολίδι στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Είναι κάτι άχρηστο , ας μου επιτραπεί ο όρος , για την ζωή σου. Οι έρευνες δείχνουν ότι ο γυναικείος πληθυσμός , το πρώτο πράγμα που σκέφτεται μετά τον χωρισμό , είναι μια ανανέωση στα …μαλλιά ! Τι καλύτερο , λοιπόν , από ένα φρεσκοκουρεμένο χτένισμα , που θα αναδείξει το πρόσωπο σου ; Διασκέδασε το ( με μέτρο),άλλαξε τις συνήθειες σου , διατήρησε μερικές και συλλογίσου πόσο ανάγκη τα έχεις όλα αυτά.  

Θετικές σκέψεις

Η θετική σκέψη είναι θεμέλιο της όλης προσπάθειας . Αν είναι να έχεις ψυχολογία τύπου…

καλύτερα να αναθεωρήσεις την σκέψη σου . Πρέπει απλά να δημιουργήσεις μια καθημερινότητα χωρίς να εξαρτάσαι από κανέναν άλλον. Προσπάθησε να μη σκέφτεσαι συνέχεια τι συνέβη. Αφιέρωσε χρόνο στον εαυτό σου και κάνε πράγματα που σε ευχαριστούν. Ξεκίνα ένα καινούριο χόμπι, κυνήγα ένα όνειρο που πίστευες ότι είναι αδύνατον να καταφέρεις, πήγαινε ένα ταξίδι. Οτιδήποτε, τέλος πάντων, που θα σε βοηθήσει να ξεχαστείς. Η ελπίδα πολλές φορές σε κρατάει από το να προχωρήσεις. Γιατί ελπίζεις πως θα καταλάβουν το λάθος τους και θα επανορθώσουν. Ίσως και να το κάνουν. Αλλά το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να περιμένεις άδικα και μετά να απογοητευτείς. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο σε ζητήματα καρδιάς να βάλεις το μυαλό μπροστά και την κοινή λογική, αλλά είναι το πρώτο βήμα που μπορείς να κάνεις για να αφήσεις κάποιον πίσω σου και τον ξεχάσεις. Ότι έγινε, τελείωσε και καλό είναι να το αποδεχτείς γρήγορα, ώστε να προχωρήσεις παρακάτω.

https://www.youtube.com/watch?v=YDE3wwDhJEo

Αριάδνη Εμμανουηλίδου

Δεν υπάρχουν συναισθήματα στο περίπου. Περίπου χαρούμενος, περίπου λυπημένος, περίπου ερωτευμένος. Ή είσαι ή δεν είσαι, τα υπόλοιπα περισσεύουν. Θα μου πεις πως είσαι μπερδεμένος και τραμπαλίζεσαι ανάμεσα στις αποφάσεις και τις επιλογές σου. Δεκτό, όμως ποτέ μην υπόσχεσαι πράγματα που κατά βάθος δε θες λέγοντας «θα δούμε, μπορεί, ίσως». Είναι προτιμότερο να ζητήσεις περισσότερο χρόνο από ένα άτομο, παρά να το γεμίζεις προσδοκίες ή αμφιβολίες με εκφράσεις αόριστες.

Μας αρέσουν οι ξεκάθαρες κουβέντες. Το «ναι» να είναι «ναι» μέσα απ’ την καρδιά μας και το «όχι» να έχει μέσα του όλη τη δύναμη και την απολυτότητα της σκέψης μας την ώρα που το ξεστομίζουμε. Όταν κάτι το θες 100% δεν το σκέφτεσαι και το ξανασκέφτεσαι κρατώντας άλλους ανθρώπους πίσω κάνοντάς τους να ελπίζουν πως το δικό σου «δεν ξέρω, ενδεχομένως» μπορεί να καταλήξει ένα ενθουσιώδες «ναι» γιατί κι εγώ κι εσύ ξέρουμε πως κάτι τέτοιο «αποκλείεται».

Είναι χιλιοειπωμένο πως οι ανθρώπινες σχέσεις είναι περίπλοκες και πως όλοι μας έχουμε κάποιες ανασφάλειες. Είναι άσχημο όμως κάποιοι να πουλάνε τρέλα με αοριστίες για να μη χάσουν κάποια δεδομένα κι ακόμη χειρότερο άλλοι να αρπάζονται απ’ τις αοριστίες αυτές και να εθελοτυφλούν, προκειμένου να μη χαλάσουν τη βολή τους και ξεκινήσουν να ψάχνουν για κάτι άγνωστο που δεν ξέρουν πόσο χρόνο θα πάρει και πώς θα εξελιχθεί.

Νομίζουμε οι αφελείς πως το «ίσως» είναι καλύτερο απ’ το «όχι», γιατί θεωρούμε πως ο άλλος το σκέφτεται και τρέφει συναισθήματα για μας κι απλά θέλει να σιγουρευτεί. Έτσι ο χρόνος κυλάει ανεκμετάλλευτος κι εσύ από κει που είσαι έτοιμος να τα δώσεις όλα για να τον πείσεις, περνώντας ο καιρός αυτή η αβεβαιότητα ξεκινά να σε κουράζει και ξενερώνεις, όμως ακόμη οριστική απάντηση δεν έχεις πάρει.

Κούνια που μας κούναγε. Σκεφτήκαμε ποτέ πως απλά ο άνθρωπος που θέλουμε δεν έχει τα κότσια να μας πει ότι δε νιώθει το ίδιο ευθέως; Πιθανώς γιατί δε θέλει να μας πληγώσει, πιθανώς επειδή «φοβάται» την αντίδρασή μας ή επειδή εν τέλει είναι πολύ βολικό να έχεις μια καβάτζα να σε περιμένει και να μην αφήνεις περιθώρια για πολλά-πολλά. Ο καθένας μας μπορεί να μπει και στη μία και στην άλλη θέση και να αντιδράσει με τον ίδιο τρόπο, δεν είναι κατακριτέο, είναι όμως λυπηρό να βολευόμαστε με «σχεδόν», επειδή βαριόμαστε ή διστάζουμε να ψάξουμε για ένα «ολόκληρο» ολόδικο μας , χωρίς μισόλογα και σούξου μούξου μανταλάκια.

Η πιθανότητα να σε θέλει πραγματικά κάποιος που σε φλομώνει με αμφιβολίες για τη σχέση που έχετε αναπτύξει και να σε νοιάζεται, είναι τόση όση να πάρει το πρωτάθλημα ο Πανιώνιος. Αν σε νοιαζόταν θα σε άφηνε άυπνο τα βράδια πάνω απ’ το κινητό να απορείς πού είναι και τι κάνει; Αν σε σκέφτονταν θα σου έκανε τέτοιο πόλεμο νεύρων; Το σκωτσέζικο ντους είναι πρώτον για παιδάκια και δεύτερον ανήκει στο στάδιο του φλερτ. Όταν κάποιος ή κάποια σε θέλει 100% είναι εκεί, δεν κρύβεται, δε φοβάται να δεθεί, να δώσει, αλλά και να δοθεί, θέλει να σε γεμίζει εξ’ ολοκλήρου και να παίρνει και εκείνος κάτι αντίστοιχο πίσω.

Είναι ψυχοφθόρο να βιώνεις συναισθήματα μισά που αυξάνουν τις ανασφάλειες σου και σε προβληματίζουν ακόμη περισσότερο για το αν κάνεις κάτι λάθος. Το μοναδικό μεγάλο λάθος που κάνεις είναι ότι κάθεσαι με σταυρωμένα τα χέρια και περιμένεις να σε θυμηθούν, χωρίς να απαντούν στα ερωτήματά σου συγκεκριμένα.

Ξεκόλλα και διεκδίκησε κάτι που θα σου ανήκει. Γίνε το «ναι» που θα σου λέει με σιγουριά το άτομο απέναντί σου κοιτώντας σε στα μάτια, γίνε το «όχι» που θα σε πληγώνει, αλλά θα σε κάνει καλύτερο κι άσε πίσω το «ίσως» που συνοδεύεται με σφυριγματάκι αδιάφορο. Ζήσε το στο έπακρο γιατί κάποιες καταστάσεις είναι «όλα ή τίποτα».

Πηγή

Μόλις χώρισες. Βρίσκεσαι στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού ! Θεωρείς πως μόλις έχασες τον/την σύντροφο της ζωής σου και πως κανένας δεν θα μπορέσει να αντικαταστήσει την κενή θέση που άφησε φεύγοντας . Ο άνθρωπος , που ορκιζόταν πως θα είναι στο πλευρό σου , που σε κοιτούσε στα μάτια και έλιωνε, που τσακώθηκες μαζί του για χαζά πράγματα , που καταλήγατε και πάλι αγκαλιά στο κρεβάτι , έφυγε. Μόνο που ανέφερα την λέξη φεύγω, ένα δάκρυ κυλάει σίγουρα στο μάγουλο σου . Σου ήρθαν στο μυαλό , όλες οι αναμνήσεις που είχες δημιουργήσει με αυτό το συγκεκριμένο άτομο. Χαρούμενες, στενάχωρες , δεν έχει σημασία. Κάποτε θα έκανες τα πάντα για εκείνον. Δώσε προσοχή στα επόμενα λόγια μου . Σήκω πάνω. Σκούπισε τα υπέροχα μάτια σου και ξανασκέψου. Αν ήταν όντως ο άνθρωπος σου γιατί έφυγε; Μήπως δεν ήταν τελικά η σωστή επιλογή; Λάθος άνθρωπος την σωστή στιγμή . Ή και το ανάποδο . Σωστός άνθρωπος την λάθος στιγμή. Πολλά μπορεί να συμβούν σε αυτήν την ζωή . Οπότε γιατί να χαλιέσαι για κάτι περαστικό ; Μπορείς να το δεχτείς ως εμπειρία που θα χρειαστείς αργότερα στην ζωή σου . Ή και ως μια αποτυχία. Εσύ ορίζεις.

Το playlist σου αυτήν την περίοδο ενδέχεται να αλλάξει την συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Ίσως γεμίσει με καταθλιπτικά τραγούδια , τύπου Someone you loved ή All of me . Θα προσπαθήσω να το αλλάξω αυτό! Παρακάτω προτείνουμε μια ενδεδειγμένη λίστα τραγουδιών , ελληνικά και ξένα , ανάλογα με το τι ακούει ο καθένας . H λίστα αυτή , έχει ως σκοπό την αναπτέρωση του ηθικού σου και την συνειδητοποίηση ότι δεν άξιζε ένα κομμάτι του χρόνου σου . Ο/Η πρώην σου αποτελεί παρελθόν και πρέπει να τον ξεπεράσεις! ‘Αλλωστε τι λένε ; Ο χρόνος γιατρεύει τις ανοιχτές πληγές. Το ίδιο και η μουσική…

1.Little Mix : Shout to my ex

Και ποιος λάτρης της pop μουσικής δεν ξέρει αυτό το εκπληκτικό κομμάτι; Η ίδια η Perrie Edwards , με πάθος, πρόσθεσε την δική της νότας , δεδομένου τον χωρισμό της με τον Zayn Malik ,το πρώην μέλος του επιτυχημένου συγκροτήματος One Direction. Οι στίχοι του αποδίδουν ξεκάθαρα το συναίσθημα ευγνωμοσύνης που αισθάνεσαι προς τον πρώην σύντροφο σου, την στιγμή που συνειδητοποιείς ότι δεν τον χρειάζεσαι πια ! You made my heart break and that made me who I am! Here’s to my ex, hey, look at me now, well, I I’m all the way up, I swear you’ll never bring me down!

2. Fifth Harmony :Miss moving on

Αρκετά παλιό τραγουδάκι. Ανταποκρίνεται , όμως , ξεκάθαρα στις προσδοκίες μας. Ποιος ο λόγος να κλαις ολημερίς και να νιώθεις χάλια ; Δεν σου φέρνει πίσω τον σύντροφο σου , ούτε αλλάζει την δεδομένη κατάσταση. Το συγκρότημα των Fifth Harmony τραγουδάει ανοιχτά για την ανεξαρτησία που αποκτάς , έπειτα από έναν χωρισμό !My lips are saying goodbye! My eyes are finally dry…. Το πιο όμορφο συναίσθημα !

3. Demi Lovato feat Cher Lloyd : Really don’t care

Το είδωλο της pop , Demi Lovato , με την μαγευτική φωνή της , ερμηνεύει ένα ιδιαίτερα ξεσηκωτικό κομμάτι , που μας υπενθυμίζει ότι ακόμα και αν καταρρεύσουν τα αστέρια , το φεγγάρι , ο γυρισμός σε πρώην απαγορεύεται! Ίσως συνιστά και ένα μήνυμα απέναντι στην ομοφοβία που προωθεί η κοινωνία μας τα τελευταία χρόνια. You can take your words and all your lies !Oh oh oh I really don’t care….

4. Κaty Perry : Part of me

Η εικόνα μιλάει από μόνη της . Στο βίντεο κλιπ , μετά την απάτη του συζύγου της , η πρωταγωνίστρια Katy Perry , αποφασίζει να καταταγεί στον στρατό . Εκεί , ο πρώην σύντροφος της , την πολιορκεί με θεμιτά μέσα ,όπως γράμματα που της στέλνει διαρκώς , ενώ ο νους της διατρέχει συνεχώς σε εκείνον. Ώσπου απελευθερώνεται από τα δεσμά της προηγούμενη της σχέσης , και ευτυχισμένη πλέον , συνηθίζει τον νέο τρόπο ζωής της . Ένα μπράβο στην εκκεντρική τραγουδίστρια για τους υπέροχους στίχους που μας χάρισε !Like I was poison in your mouth.You took my light, you drained me down .But that was then and this is now .Now look at me!

5. Christina Aguilera : Fighter

Πολεμιστής , όπως λέει και το τραγούδι. After all of the stealing and cheating you probably think that I hold resentment for you. Η Αγκιλέρα , με την μεγαλοψυχία που διαθέτει , ” ευχαριστεί ” τον σύντροφο της που της έδωσε την δυνατότητα να γίνει ακόμα πιο δυνατή , να αντιληφθεί την αξία της και δηλώνει πως δεν πρόκειται να τον αφήσει να μπει ξανά στην ζωή της, μετά από όλα αυτά τα ψέματα . Αναρωτιέται , μάλιστα , πως αυτός ο γλυκός άνδρας που γνώρισε , μετατράπηκε σε αυτό τον ξένο! Μήπως ήρθε η ώρα να ταυτιστείς μαζί της ;

Ώρα να αλλάξουμε κλίμα ! Τι θα λέγατε για κάτι πιο … ελληνικό ; Για τους λάτρεις του ελληνικού τραγουδιού , για αυτούς που γουστάρουν να ανεβαίνουν στα τραπέζια και να προκαλούν χαμό , που αποφασίζουν να λάμψουν , μέσα στο καινούριο τους συνολάκι και να χαμογελάσουν ειρωνικά στον πρώην τους που κάθεται στο απέναντι τραπέζι . Για σας , λοιπόν , φιλαράκια μου προτείνουμε 5 ελληνικά τραγούδια για να δείξετε στους άλλους , πως… η ζωή ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ! Άλλωστε … όλο και κάποιος θα βρεθεί να σας παρηγορήσει….;)

6. Ελένη Χατζίδου: Δεν θα σε περιμένω

Όλο και κάποιος θα βρεθεί να με παρηγορήσει. Πάντα μετά το χωρισμό αυτή είναι η λύση. Μόνο που ακούς , πρώτα πρώτα, αυτούς τους στίχους, αυτόματα σου ανεβαίνει το ηθικό . Τι να τον κάνεις τον καργιόλη/α πια !Πάμε για άλλα . Θα έρθει η σειρά άλλου να σε κάνει ευτυχισμένη . Ήρθε η ώρα να λάμψει επιτελούς το συννεφιασμένο σου πρόσωπο. Άσε πίσω το ψεύτικο ενδιαφέρον του , τα μηνύματα του που σε βομβαρδίζουν κάθε λεπτό! Έχεις εσύ τον τρόπο σου για να τον/την ξεχάσεις…

7. Δέσποινα Βανδή : Να την χαίρεσαι

Α ρε θεάρα Δέσποινα . Ό,τι νιώσαμε το είπες σε 10 στίχους…Ας την χαίρεται, επομένως , την καινούρια του αγάπη. Ας την έχει στην αγκαλιά του , ο άνθρωπος που σε πλήγωσε. Τι έχεις να χάσεις ; Θα τρελαθείς μόλις τον δεις σε άλλα χέρια , το ξέρω! Όμως , σκέψου . Αν ήταν όντως ο άνθρωπος σου δεν θα ήταν σε άλλη αγκαλιά . Θα ήταν στην δική σου. Σημείωση : Αφιερωμένο στην καλύτερη μου φίλη , Γεωργία που αποτελεί το ύμνο μας !

8. Δέσποινα Βανδή : Δέστε μου τα μάτια

Έχω ένα κόλλημα με την Βανδή , όπως καταλάβατε . Δεν αδικούμαι όμως . Η γυναίκα έχει ερμηνεύσει τραγούδια -γροθιά για τα συναισθήματα απέναντι στους πρώην . Μόνοι από τους στίχους , καταλαβαίνεις πως ήρθε η ώρα να ανέβεις στην πίστα και να του /της δείξεις τι χάνει! Προχώρησε και είναι με άλλη ; Ακόμα καλύτερα ! Χαμογέλα και πέρνα καλά . Δεν υπάρχει μεγαλύτερη εκδίκηση από την ευτυχία σου…

9. Πάολα : Τι σε πιάνει

Έλα και ποιος δεν το έχει ακούσει ; Είτε αγαπάς τα σκυλάδικα ή όχι , η Πάολα , με την καταπληκτική φωνή και τον δυναμισμό της , μεταφέρει σε λίγες μόνο νότες το συναίσθημα της απαλλαγής από την τοξική σχέση που σε βασάνιζε τόσο καιρό και την επαναφορά σου στο κλαμπ των singles. Σε ρυθμούς τσιφτετελιού , σε ξεσηκώνει , σου χαρίζει την απαραίτητη δύναμη και ενέργεια για να βγάλεις από την σκέψη σου τον πρώην σου και να απολαύσεις , επιτέλους , ευχάριστες στιγμές με τους φίλους ή την οικογένεια σου! Επιπλέον , δίνει ένα ακόμα μήνυμα στον/στην πρώην σύντροφο σου , ότι μπορεί να μην το δέχεται αλλά τελειώσατε για πάντα και να σταματήσει να σε αναζητά στα τηλέφωνα , καθώς δεν πρόκειται να το ξανασηκώσεις . Who’s bigger bitch now;

10. Παντελής Παντελίδης : Το φίδι

Τα λόγια περιττά για αυτό το νέο αστέρι της μουσικής που δυστυχώς έσβησε νωρίς… Ο απίστευτος και ταλαντούχος Παντελής Παντελίδης μιλάει για χωρισμό , για νέες περιπέτειες της άλλης πλευράς και πως ο ίδιος τις αντιμετωπίζει. Όσο δέρμα και αν πετάξεις , τραγουδάει , ο Παντελής , φίδι είσαι και δεν θα αλλάξεις !Συνήθως όταν μπαίνει το συγκεκριμένο τραγούδι , όσοι αγαπούν αυτόν τον καλλιτέχνη , αλληλοκοιτάζονται με βλέμματα τύπου :

Kαι συνήθως ακούγεται η γνωστή ατάκα : Περασμένα ξεχασμένα , ας πάει στο καλό του ! Ευγενικά το λέω πάντα ….

Αριάδνη Εμμανουηλίδου