Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι χρόνιες φλεγμονώδεις ασθένειες που εμφανίζονται όταν ο οργανισμός επιτίθεται και καταστρέφει τα δικά του κύτταρα και όργανα. 

Είναι η κύρια αιτία χρόνιων ασθενειών σήμερα και επηρεάζουν την υγεία περισσότερων ανθρώπων απ’ ότι επηρεάζουν τα καρδιακά νοσήματα και ο καρκίνος μαζί⁽¹⁾.

Ασθένειες όπως:

• Θυρεοειδίτιδα Hashimoto 
• Ψωρίαση 
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα
• Ελκώδης κολίτιδα 
• Νόσος του Crohn
• Ερυθηματώδης λύκος
• Δερματίτιδες
• Μυασθένεια  
• Διαβήτης τύπου 1
• Σύνδρομο Sjogren
• Σκληροδερμία
• Γυροειδής αλωπεκία
• Θρομβοπενία  

ανήκουν στη κατηγορία των αυτοάνοσων νοσημάτων.

Πρόκειται για νοσήματα που μέχρι τώρα απαιτούσαν τη λήψη ισχυρών φαρμακευτικών αγωγών εφ’ όρου ζωής. Μέχρι πρόσφατα η αντιμετώπιση τους ήταν μόνο συμπτωματική και στόχευε στη μείωση της φλεγμονής και στην καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος.

Η συμπτωματική προσέγγιση είναι όμως ελλιπής αν δεν εντοπιστούν και διαχειριστούν τα αίτια που προκάλεσαν τη νόσο εξαρχής.

Όπως εύστοχα αναφέρει ο Αμερικανός γιατρός Mark Hyman, είναι σαν να παίρνει κανείς ασπιρίνη ενώ κάθεται πάνω σε ένα καρφί. Η ουσιαστική θεραπεία δεν θα ήταν να δώσουμε παραπάνω ασπιρίνη, αλλά να αφαιρέσουμε το καρφί.

Ως γιατροί εκπαιδευόμαστε να διαχειριζόμαστε κυρίως τα συμπτώματα. Πρόκειται για ένα μοντέλο που έδωσε και δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα στα οξέα και επείγοντα προβλήματα υγείας, το οποίο όμως δεν λειτουργεί το ίδιο καλά σε ασθένειες που έχουν διάρκεια πάνω από 3 μήνες. Ασθένειες και προβλήματα υγείας που διαρκούν πάνω από 3 μήνες ονομάζονται χρόνια και ανταποκρίνονται σε μια διαφορετική προσέγγιση.

Προηγμένες εξετάσεις εντοπίζουν με ακρίβεια τα αίτια εμφάνισης των αυτοάνοσων ασθενειών και οδηγούν σε αιτιολογική αντιμετώπισή τους

Σύγχρονες διαγνωστικές εξελίξεις στην ιατρική επιτρέπουν πλέον την αιτιολογική αντιμετώπιση των χρόνιων και αυτοάνοσων ασθενειών ⁽²⁾.

Η ανίχνευση των αιτίων με ειδικές εξετάσεις καθιστά εφικτή την παροχή αποτελεσματικότερων, ασφαλέστερων και εξατομικευμένων θεραπειών που απευθύνονται στα υποκείμενα αίτια της νόσου.⁽³⁾ 

Τα Αίτια

Από τις πρώτες ημέρες της ιατρικής, το ανθρώπινο σώμα εξετάζεται ως μια συλλογή ξεχωριστών και ανεξάρτητων οργάνων. Μόλις λίγα χρόνια πριν, κύριος στόχος της ιατρικής αντιμετώπισης ήταν ο προσδιορισμός ενός και μόνου παράγοντα ως το μοναδικό αίτιο σε κάθε ασθένεια.

Αυτό το μοντέλο όμως έχει πλέον φτάσει στα όρια του και δεν μπορεί να προσφέρει λύσεις στα χρόνια προβλήματα υγείας που αποτελούν πλέον και τον βασικό παράγοντα νοσηρότητας σήμερα. Η βασική ιδέα πίσω από την σύγχρονη ιατρική είναι ότι ένα πολύπλοκο σύστημα είναι πιο κατανοητό αν θεωρηθεί ως ένα ενιαίο σύνολο. 

Ο ανθρώπινος οργανισμός δεν αντιμετωπίζεται σήμερα ως μεμονωμένα όργανα που εμφανίζουν συμπτώματα αλλά ως ένα ενιαίο βιολογικό σύστημα που αλληλοεπιδρά με το περιβάλλον του. 

Το ανθρώπινο σώμα είναι ένα βιολογικό σύστημα που λειτουργεί σε πολύ συγκεκριμένες συνθήκες. Αποτελείται από κύτταρα που συναθροίζονται και σχηματίζουν όργανα.

Παράγοντες όπως το περιβάλλον, η διατροφή, η συγκέντρωση οξυγόνου, το νερό, θρεπτικά στοιχεία όπως βιταμίνες, αμινοξέα, πρωτεΐνες και ένζυμα, είναι απολύτως απαραίτητα σε πολύ ακριβείς αναλογίες μεταξύ τους, για την φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων, δομικών λίθων του οργανισμού. 

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το 80% των χρόνιων ασθενειών οφείλεται σε παράγοντες που συνδέονται με τον τρόπο ζωής⁽⁴⁾. Οποιαδήποτε λοιπόν αποτελεσματική θεραπευτική ενέργεια πρέπει να λαμβάνει υπόψη αυτούς τους παράγοντες.

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής απομακρύνεται συνεχώς από το φυσιολογικό και αυτός είναι ο κύριος λόγος ανάπτυξης χρόνιων και αυτοάνοσων ασθενειών. Τα αυτοάνοσα είναι νοσήματα της σύγχρονης εποχής. Έχουν αυξηθεί έως και 400% τα τελευταία 50 χρόνια και εμφανίζονται κυρίως στις αναπτυγμένες χώρες. Όσο υψηλότερο το βιοτικό επίπεδο τόσο μεγαλύτερη και η επίπτωση των αυτοάνοσων ασθενειών^(5-8).

Διαταραχή της Τροφικής Αλυσίδας

Μπορεί η σημερινή τροφή να παρέχει όλα τα θρεπτικά στοιχεία που χρειάζεται ένα υγιές σώμα για να λειτουργεί φυσιολογικά;

Η απάντηση είναι όχι, γιατί έχει διαταραχθεί η τροφική αλυσίδα στη βάση της.

Τα τελευταία πενήντα χρόνια η διατροφική αξία της τροφής έχει μειωθεί σε μεγάλο βαθμό. Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα λαχανικό όπως το σπανάκι. Παλαιότερα σε ένα χωράφι μπορούσαν να καλλιεργηθούν εκατό σπανάκια, ενώ σήμερα στο ίδιο χωράφι καλλιεργούνται χίλια. Τα θρεπτικά συστατικά που έχει το χωράφι πρέπει να μοιραστούν τώρα σε χίλια σπανάκια αντί για εκατό όπως παλαιότερα. 

Η χρήση λιπασμάτων στις γεωργικές καλλιέργειες είναι λοιπόν αναπόφευκτη για τον εμπλουτισμό του εδάφους με τα απαραίτητα στοιχεία. Όμως, τα λιπάσματα δεν αναπληρώνουν και τα 92 θρεπτικά στοιχεία που θα έπρεπε να υπάρχουν στο έδαφος. Οι συμβατικές καλλιέργειες χρησιμοποιούν λιπάσματα που εμπλουτίζουν το έδαφος με τρία βασικά στοιχεία (άζωτο, κάλιο και φώσφορο), αλλά και οι καλύτερες βιολογικές καλλιέργειες εμπλουτίζουν το έδαφος με δεκαέξι στοιχεία στην καλύτερη περίπτωση. 

Για την πρόσληψη των θρεπτικών συστατικών που περιείχε μια μερίδα σπανάκι πενήντα χρόνια πριν, σήμερα απαιτείται η κατανάλωση δέκα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα υπόλοιπα τρόφιμα, είτε φυτικής είτε ζωικής προέλευσης.

Αναπόφευκτα ο οργανισμός και τα κύτταρα δεν προσλαμβάνουν τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για να λειτουργήσουν φυσιολογικά και δημιουργούνται σημαντικές ελλείψεις.

Επιπλέον, ο οργανισμός επιβαρύνεται με τοξικές ενώσεις, όπως βαρέα μέταλλα, βιομηχανικά χημικά, φάρμακα και άλλες ενώσεις ξένες προς τη ζωή. Tο σώμα απομακρύνεται από την φυσιολογική κατάσταση λειτουργίας και σταδιακά εκδηλώνεται νόσος(9). 

Η αλλαγή της βιοχημικής σύστασης των κυττάρων τα καθιστά μη αναγνωρίσιμα από τον ίδιο τον οργανισμό. Το ανοσοποιητικό για τους ίδιους λόγους βρίσκεται σε υπερδιέγερση, δεν αναγνωρίζει πια τα κύτταρα του ως δικά του και τους επιτίθεται σαν να ήταν ξένα^(12-13). Γι’ αυτό η καταστολή των συμπτωμάτων από μόνη της δεν αρκεί για την επαναφορά της φυσιολογικής λειτουργίας.

Οποιαδήποτε θεραπεία που απλά καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα και τα συμπτώματα της νόσου έχει συνήθως περιορισμένα αποτελέσματα και στην πλειοψηφία των αυτοάνοσων δεν μπορεί να βελτιώσει ουσιαστικά τη συνολική κατάσταση υγείας των ασθενών^(13-17).

Οποιαδήποτε αιτιολογική αντιμετώπιση πρέπει να στοχεύει στην παράλληλη αποκατάσταση της φυσιολογικής βιοχημικής ισορροπίας.

Metabolomic Analysis^® και Αυτοάνοσες Ασθένειες

Το πρώτο βήμα για την αιτιολογική θεραπεία είναι η ανίχνευση των παραγόντων που οδηγούν σε νόσο. 

Η ειδική εξέταση Metabolomic Analysis^® είναι ένα σύγχρονο εργαλείο της ιατρικής και παρέχει ακριβή δεδομένα για την αντιμετώπιση και πρόληψη αυτοάνοσων ασθενειών όπως ο ερυθηματώδης λύκος, η ρευματοειδή αρθρίτιδα, η ψωρίαση, η νόσος Hashimoto, η νόσος του Crohn κι άλλες αυτοάνοσες παθήσεις.

Ανιχνεύει παράγοντες που αφορούν:

• τις ελλείψεις σε μεταλλικά στοιχεία, αμινοξέα, βιταμίνες και ωμέγα 3 λιπαρά οξέα
• την ικανότητα του οργανισμού να παράγει ενέργεια (μιτοχονδριακή λειτουργία)
• την λειτουργία του νευρικού συστήματος
• την τοξική επιβάρυνση του οργανισμού
• την αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού
• το εντερικό μικροβίωμα
• το μεταβολισμό των πρωτεϊνών, των υδατανθράκων και των λιπιδίων, και
• επιπρόσθετους δείκτες απόκλισης του οργανισμού από τη φυσιολογική λειτουργία

Εντοπίζονται επιπλέον οι στρεσογόνοι παράγοντες που κρύβονται πίσω από την πάθηση, που συχνά παραβλέπονται κατά την διαχείριση της νόσου. Σχεδόν πάντα τα αυτοάνοσα νοσήματα συνοδεύονται από έντονες αλλαγές στη διάθεση που ανατροφοδοτούν τη νόσο και επιδεινώνουν την εικόνα⁽¹⁸⁾.    

Η βασική υπόθεση της προσέγγισης μας είναι ότι το ανθρώπινο σώμα δεν έχει την τάση να αναπτύξει νόσο, αντιθέτως είναι γενετικά προγραμματισμένο να είναι υγιές. Έτσι η σταδιακή αποκατάσταση των παραπάνω παραγόντων οδηγεί σε μια σταθερή βελτίωση της λειτουργίας του οργανισμού. 
Μέσα από την κλινική μας εμπειρία με αρκετές χιλιάδες περιστατικά, με αυτοάνοσα και χρόνια προβλήματα υγείας, έχουμε δει ότι η βελτίωση της υγείας είναι εφικτή με τη χρήση των νέων εργαλείων που έχει προσθέσει στη φαρέτρα της η σύγχρονη ιατρική.

Πρόκειται για μια προσέγγιση που προϋποθέτει την ενεργή συμμετοχή των ασθενών στη θεραπεία τους και δεν βασίζεται στην παθητική λήψη κάποιου χαπιού. Πιθανόν να μην ταιριάζει σε όλους αλλά σίγουρα έχει αποτελέσματα.

Στην Υγειά Σας!

Βιβλιογραφικές αναφορές

1. American Autoimmune Related Diseases Association, statistics, AARDA. Accessed on Nov. 2018 
2. World Economic Forum global report. 10 Emerging technologies 2018. 
3. U.S. National Library of medicine. What is the Precision Medicine Initiative? 
4. World aging population, chronic diseases and impact of modifiable-metabolic risk factors Dr. Dimitris Tsoukalas, MD (Greece). European Institute of Nutritional Medicine, E.I.Nu.M. 20th International Congress of Rural Medicine 2018. Tokyo – Japan.
5. The Akt pathway in oncology therapy and beyond (Review). Nitulescu GM, Van De Venter M, Nitulescu G, Ungurianu A, Juzenas P, Peng Q, Olaru OT, Grădinaru D, Tsatsakis A, Tsoukalas D, Spandidos DA, Margina D. Int J Oncol. 2018 Oct 16. doi: 10.3892/ijo.2018.4597.
6. Identification of gene expression signatures in autoimmune disease without the influence of familial resemblance. Zheng Liu Kevin Maas Thomas M. Aune Human Molecular Genetics 2006.
7. Autoimmune disease: why and where it occurs. Philippa Marrack, John Kappler & Brian L. Kotzin Nature Medicine volume 7, pages 899–905 (2001)
8. Role of “Western Diet” in Inflammatory Autoimmune Diseases Arndt Manzel et. al. Curr Allergy Asthma Rep. 2014 Jan; 14(1): 404.
9. Low micronutrient intake may accelerate the degenerative diseases of aging through allocation of scarce micronutrients by triage Bruce N. Ames. PNAS November 21, 2006.
10. Environment and Disease Risks Stephen M. Rappaport and Martyn T. Smith. SCIENCE, EPIDEMIOLOGY 22 OCTOBER 2010 VOL 330.
11. Current Concepts in Autoimmunity and Chronic Inflammation. Andreas Radbruch, ‎Peter E. Lipsky – 2006 – ‎Medical.
12. Hygiene Hypothesis and Autoimmune Diseases Clinical Reviews in Allergy & Immunology Graham A. W. Rook 2012.
13. Metabolic pressure and the breach of immunological self-tolerance Veronica De Rosa et al. Nature Immunology (2017).
14. Application of metabolomics in autoimmune diseases: Insight into biomarkers and pathology. J. Kang et al. / Journal of Neuroimmunology 279 (2015) 25–32
15. Autoantigens in systemic autoimmunity: critical partner in pathogenesis A. Rosen and L. Casciola-Rosen J Intern Med. 2009 Jun; 265(6): 625–631.
16. Metabolomic biomarkers: their role in the critical path Laura K. Schnackenberg, Richard D. Beger. US. Food and Drug Administration. Feb 2009.
17. Dietary factors in rheumatic autoimmune diseases: a recipe for therapy? Shani Dahan, Yahel Segal1 and Yehuda Shoenfeld. NATURE REVIEWS | RHEUMATOLOGY. 13 Apr 2017.
18. Eric F. Morand New evidence strengthens the hypothesis that exposure to trauma and the associated physiological responses contribute to the development of autoimmune diseases, including systemic lupus erythematosus. NATURE REVIEWS | RHEUMATOLOGY. Jan. 2018

 Συντάκτης : Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς

Μπορεί οι περισσότεροι από εσάς να νομίζετε πως η ασπιρίνη είναι μόνο στον πονοκέφαλο ή και στα ξεραμένα φυτά σας αλλά αυτές δεν είναι οι μόνες χρήσεις της ασπιρίνης. Δείτε όλα όσα μπορείτε να κάνετε με αυτήν.

Διώχνει τα σπυράκιαΛιώστε 2-3 δισκία μέσα σε μικρή ποσότητα νερού και απλώστε το μείγμα στα σπυράκια σας. Αφήστε το για 2-3 λεπτά να δράσει κι έπειτα ξεπλύνετε το πρόσωπό σας. Τα σπυράκια σας θα εξαφανιστούν πολύ γρήγορα.

Είναι τέλεια για απολέπιση Για να κάνετε και εσείς την τέλεια απολέπιση μπορείτε να αναμείξετε 1-2 δισκία ασπιρίνης με νερό και με το μείγμα να τρίψετε το πρόσωπο ή το σώμα σας. Μπορείτε να το κάνετε αυτό μια φορά την εβδομάδα για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα.

Διώχνει τις κιτρινίλες του τσιγάρου από τα χέρια Αναμείξτε 2-3 δισκία ασπιρίνης με χυμό λεμονιού και βάλτε το μείγμα στους κίτρινους λεκέδες που έχετε στα δάχτυλά σας από το τσιγάρο. Επαναλαμβάνετε τακτικά αυτή τη διαδικασία και οι κιτρινίλες θα εξαφανιστούν.

Απομακρύνει την πιτυρίδα Αν έχετε πιτυρίδα τότε η ασπιρίνη είναι ιδανική και για εσάς. Σπάστε 2-3 δισκία ασπιρίνης και ανακατέψτε το μείγμα με λίγο σαμπουάν. Βάλτε το μείγμα στα μαλλιά σας και αφήστε το για 2 λεπτά. Ξεπλύνετε καλά και λουστείτε κανονικά με το σαμπουάν. Η πιτυρίδα θα εξαφανιστεί σταδιακά.

Διώχνει τις μυκητιάσεις από τα πέλματα Αν είστε αθλητές τότε αυτό το tip σας ενδιαφέρει πολύ. Αναμείξτε λίγο ταλκ με 2-3 δισκία ασπιρίνης τα οποία έχετε κάνει σκόνη. Ρίξτε τη σκόνη στα πόδια σας. Επαναλαμβάνετε 1 φορά την εβδομάδα για πιο μόνιμα αποτελέσματα.

Αφαιρεί τους λεκέδες από υφάσματα Πάρτε 2 δισκία ασπιρίνης και αναμείξτε τα με λίγο νερό. Βάλτε το μείγμα πάνω στον λεκέ και αφήστε το για 10-15 λεπτά. Έπειτα πλύντε το ρούχο σας κανονικά, όπως θα το πλένατε.

Αφαιρεί τους κάλους Διαλύστε 5-6 δισκία ασπιρίνης σε 1/2 κ.γ. νερό και στο χυμό 1 λεμονιού. Απλώστε το μείγμα στον κάλο σας και καλύψτε τον με μια ζεστή πετσέτα. Βγάλτε το μετά από 15 λεπτά και τρίψτε τον κάλο σας που θα έχει γίνει πιο μαλακός με μια ελαφρόπετρα. Το αποτέλεσμα θα σας εκπλήξει.

Είναι το καλύτερο λίπασμα για το χώμα Διαλύστε ένα δισκίο ασπιρίνης σε 1μιση λίτρο νερό. Με το μείγμα αυτό μπορείτε να βρέχετε ανά τακτά χρονικά διαστήματα το χώμα στις γλάστρες σας. Το μόνο που πρέπει να προσέξετε είναι να μην ρίξετε παραπάνω ασπιρίνες γιατί μπορεί να δημιουργήσετε πρόβλημα στα φυτά σας.

Ζωνταντεύει τα λουλούδια στα βάζα Ρίχνοντας μια ασπιρίνη στο νερό του βάζου με τα λουλούδια θα τα βοηθήσετε να διατηρηθούν φρέσκα για περισσότερες μέρες.

Πηγή

Τα νέα είναι πολύ καλά για όσους προτιμούν ένα καλό ποτήρι κρασί από την αερόβια άσκηση. 

Πίνοντας δύο ποτήρια κρασί πριν πέσετε για ύπνο ίσως είναι το μαγικό χάπι που θα σας βοηθήσει να χάσετε βάρος σύμφωνα με δύο πρόσφατες έρευνες του Πανεπιστημίου της Washington και του Harvard. 

Να γιατί: Από ό,τι φαίνεται υπάρχει μια πολυφενόλη που λέγεται ρεσβερατρόλη στο κόκκινο κρασί και η οποία μετατρέπει το «λευκό λίπος» σε «μπεζ λίπος», μια βερσιόν του λίπους που είναι πολύ πιο εύκολο να καεί. Έτσι τουλάχιστον υποστηρίζουν οι ερευνητές. 

Το ακόμα πιο τρελό που προέκυψε από την έρευνα του Harvard είναι πως στις 20 χιλιάδες γυναίκες που μελετήθηκαν τα τελευταία 13 χρόνια εκείνες που έπιναν 2 ποτήρια κρασί καθημερινά είχαν κατά 70% λιγότερες πιθανότητες να γίνουν υπέρβαρες. 

Για ποιο λόγο, όμως, πρέπει να πίνετε το κρασί σας το βράδυ; Μια άλλη έρευνα έδειξε πως η ρεσβερατρόλη βοηθάει και στην μείωση της όρεξης πράγμα που σημαίνει πως δύο ποτήρια κόκκινου κρασιού πριν τον ύπνο μπορεί να σας αποτρέψουν από το να καταφύγετε στο ψυγείο σας για ένα μεταμεσονύκτιο σνακ. 

Αν δεν θέλετε, παρόλα αυτά, να το παρακάνετε με το κρασί δεν έχετε παρά να το αντικαταστήσετε με blueberries, strawberries και φυσικά σταφύλια. 

Πηγή

Μελέτες από Παγκόσμιους οργανισμούς και ερευνητικά κέντρα μας δείχνουν την αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας, μάλιστα επιδεινώνεται διαχρονικά, που σχεδόν αγγίζει την έννοια της “επιδημίας”. Η συστηματική σωματική δραστηριότητα συμβάλλει στη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους αλλά και σε άλλες πτυχές της σωματικής και ψυχικής υγείας.

Τα οφέλη είναι πολλά:

• Δημιουργούν ένα δυνατό μυοσκελετικό σύστημα
• Αυξάνεται η καρδιαγγειακή αντοχή
• Αυξάνεται η ευλυγισία
• Βοηθάει στη διατήρηση του ιδανικού βάρους
• Προλαμβάνονται ή διορθώνονται μυοσκελετικά προβλήματα (λόρδωση, σκολίωση, πλατυποδία κ.α.)
• Μειωμένο κίνδυνο να εμφανίσουν χρόνιες παθήσεις
• Κοιμούνται ποιοτικά
• Κοινωνικοποίηση
• Αυξημένη αυτοπεποίθηση
• Λιγότερο άγχος

Η τεχνολογία έχει κάνει τις οθόνες αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας με αποτέλεσμα περισσότερη καθιστική ζωή. Τα παιδιά των πόλεων έχουν χάσει την έννοια της “αλάνας”, παρατηρούμε όμως αλλαγή τρόπου ζωής και στην επαρχία. Η κίνηση αποτελεί φυσική τάση των παιδιών που ωστόσο μεγαλώνοντας αρχίζουν και την εγκαταλείπουν. Το κυνηγητό, η μπάλα, το ποδήλατο έχουν αντικατασταθεί από την εικονική πραγματικότητα. Ο ρόλος του γονιού είναι να κινητοποιήσει το παιδί να συμμετέχει σε κάποια δραστηριότητα. Τα γυμναστήρια, οι σύλλογοι, οι σχολές έχουν δημιουργήσει πληθώρα δραστηριοτήτων και αθλημάτων που ολοένα ξεκινάνε και από πιο μικρή ηλικία.

Η διασκέδαση πρέπει να είναι σημαντικό κομμάτι της άσκησης ώστε να διατηρεί το ενδιαφέρον του παιδιού. Η άσκηση πρέπει να γίνει τρόπος ζωής και πηγή χαράς. Ο καλύτερος τρόπος για να χαίρονται τα παιδιά είναι με τη συμμετοχή του γονιού. Έτσι θα βελτιωθεί η φυσική κατάσταση και των δύο και συγχρόνως ενισχύονται οι δεσμοί της οικογένειας. Δώστε το καλό παράδειγμα, γυμναστείτε κι εσείς και αυτά θα σας μιμηθούν.

Το τελικό αποτέλεσμα της άσκησης από μικρή ηλικία είναι η μακροπρόθεσμη υγεία.

Πηγή

Έρευνα που δημοσιεύθηκε στην New England Journal of Medicine διαπιστώνει ότι το εκχύλισμα του πράσινου τσαγιού μπορεί να φανεί υποσχόμενο για την αντιμετώπιση μιας σοβαρής πνευμονοπάθειας.

Η νόσος την οποία φαίνεται να καταπολεμά το εκχύλισμα πράσινου τσαγιού είναι η  Ιδιοπαθής Πνευμονική Ίνωση (ΙΠΙ) μία χρόνια, μη αναστρέψιμη, προοδευτικά εξελισσόμενη και τελικά θανατηφόρος ινωτική πνευμονική νόσος αγνώστου αιτιολογίας.

Μέχρι πριν μια δεκαετία δεν υπήρχαν πολλές διαθέσιμες θεραπείες για τους ασθενείς με ιδιοπαθή πνευμονική ίνωση, παρά μόνο μέτρα ανακούφισης των συμπτωμάτων και διατήρησης της πνευμονικής λειτουργίας για όσο το δυνατό μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Σύμφωνα με τον Δρ. David Hill εκπρόσωπο της Αμερικανικής Πνευμονολογικής Εταιρίας οι δύο διαθέσιμες φαρμακευτικές αγωγές για την ΙΠΙ επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου, δεν κατορθώνουν όμως να την σταματήσουν. Επομένως υπάρχει ζωτική ανάγκη για νέες θεραπείες.

Η νέα έρευνα μελετά το εκχύλισμα του πράσινου τσαγιού επιγαλλοκατεχίνη (EGCG) ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό συστατικό που μπορεί να συμβάλλει στην προστασία των κυττάρων από την φθορά που προκαλούν διάφορες διαδικασίες νόσου.

Στο πλαίσιο της έρευνας υπό την καθοδήγηση του Δρ.  Harold Chapman  από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, συμμετείχαν είκοσι ασθενείς με ΙΠΙ που επρόκειτο να υποβληθούν σε βιοψίες πνεύμονα. Επί δύο εβδομάδες οι μισοί ασθενείς λάμβαναν 600mg EGCG σε μορφή κάψουλας καθημερινά, ενώ οι άλλοι μισοί δεν έπαιρναν.

Κατά την ανάλυση του πνευμονικού ιστού που ελήφθη στη βιοψία οι ερευνητές βρήκαν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις δυο ομάδες ασθενών. Συγκεκριμένα οι ασθενείς που είχαν λάβει τα συμπληρώματα είχαν μειωμένα επίπεδα συγκεκριμένων πρωτεϊνών που εμπλέκονται στην πνευμονική ίνωση.

Παρόμοια ήταν η εικόνα και στα δείγματα αίματος που ελήφθησαν από τις δυο ομάδες ασθενών.

Ο Δρ. Hill χαρακτήρισε τα ευρήματα ενδιαφέροντα και βέβαιο ότι θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερης κλίμακας μελέτες. Ωστόσο, μέχρι τότε τόνισε ότι δεν μπορούν να συναχθούν σαφή συμπεράσματα ούτε να δοθούν συγκεκριμένες οδηγίες στους ασθενείς. Τονίζει μάλιστα ότι επρόκειτο για μια μικρή έρευνα που δεν παρέχει αποδείξεις ότι οι κάψουλες επιγαλλοκατεχίνης μπορούν πραγματικά να βοηθήσουν τους ασθενείς με πνευμονική ίνωση.

Το επόμενο βήμα των ερευνητών είναι να αξιολογηθεί σε τι βαθμό η λήψη του εν λόγω συμπληρώματος μπορεί να βελτιώσει την αναπνευστική ικανότητα των ασθενών.

Πηγή

Μειωμένο προσδόκιμο ζωής φαίνεται πως επιφέρει μια διατροφή πλούσια σε ζάχαρη, με τον ένοχο να κρύβεται όχι στην παχυσαρκία, αλλά στο ουρικό οξύ.

Μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη έχει αρνητικές συνέπειες για την υγεία, ανεξάρτητα από το κατά πόσο συμβάλλει στην παχυσαρκία, υποστηρίζει μια νέα μελέτη που πραγματοποιήθηκε από Ινστιτούτο Επιστημών Υγείας MRC του Λονδίνου.

Πιο αναλυτικά, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι το μικρότερο προσδόκιμο επιβίωσης που είχαν οι φρουτόμυγες που κατανάλωναν πολλή ζάχαρη δεν ήταν αποτέλεσμα των μεταβολικών προβλημάτων τους, αλλά ότι ο πρώιμος θάνατός τους σχετιζόταν με τη συγκέντρωση ενός φυσικού αποβλήτου, του ουρικού οξέος, όπως αναφέρεται στη σχετική δημοσίευση στο Cell Metabolism.

Όπως είναι ήδη γνωστό, η κατανάλωση αυξημένης ποσότητας ζάχαρης είναι ανθυγιεινή και μπορεί να μειώσει κατά πολύ το προσδόκιμο ζωής ενός ατόμου. Ενώ, όμως, πιστεύεται ότι η μείωση αυτή οφείλεται σε μεταβολικά προβλήματα, η νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι, τουλάχιστον στις φρουτόμυγες, δεν είναι αυτή η αιτία.
«Ακριβώς όπως και οι άνθρωποι, οι φρουτόμυγες που ακολούθησαν διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη παρουσίασαν πολλά χαρακτηριστικά γνωρίσματα μεταβολικών παθήσεων, όπως για παράδειγμα την παχυσαρκία και την αντίσταση στην ινσουλίνη», εξηγεί η επικεφαλής ερευνήτρια, Δρ. Helena Cochemé.

Όπως, όμως, το αλάτι, έτσι και η ζάχαρη προκαλεί αφυδάτωση, με τη δίψα να είναι πράγματι ένα πρώιμο σημάδι αυξημένου σακχάρου στο αίμα και διαβήτη. «Το νερό είναι ζωτικό για την υγεία μας, αν και οι μεταβολικές μελέτες συχνά παραγνωρίζουν τη σημασία του. Για το λόγο αυτό, ήταν έκπληξη για εμάς ότι απλώς παρέχοντας στις μύγες επιπλέον πηγή νερού, καταφέραμε να μην παρουσιάσουν μειωμένο προσδόκιμο ζωής, παρόλο που τρέφονταν με πολλή ζάχαρη. Το απροσδόκητο ήταν ότι αυτές οι μύγες εξακολουθούσαν να παρουσιάζουν τα κλασικά μεταβολικά προβλήματα που σχετίζονται με αυξημένη πρόσληψη ζάχαρης από τη διατροφή», σχολιάζει η Δρ. Cochemé.

Βασιζόμενη στην επίδραση του νερού, λοιπόν, η ομάδα αποφάσισε να επικεντρωθεί στο νεφρικό σύστημα των μυγών, αποδεικνύοντας ότι η υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης προκαλούσε συγκέντρωση ουρικού οξέος, ενός μορίου που αποτελεί το τελικό προϊόν της διάσπασης των πουρινών, σημαντικών δομικών στοιχείων του DNA. Το ουρικό οξύ, όμως, είναι επιρρεπές στην κρυστάλλωση, δημιουργώντας έτσι πέτρες στα νεφρά. Οι ερευνητές μπόρεσαν να αποτρέψουν το ενδεχόμενο αυτό, είτε διαλύοντας τον σχηματισμό τους με πόσιμο νερό είτε εμποδίζοντας την παραγωγή ουρικού οξέος μέσω φαρμακευτικής αγωγής. Αυτό, με τη σειρά του, προστάτευσε τις μύγες από τη μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης που προκαλεί η πλούσια σε ζάχαρη διατροφή.

Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι αν πίνουμε πολύ νερό, μπορούμε να τρώμε όση ζάχαρη θέλουμε. «Μπορεί οι φρουτόμυγες που κατανάλωναν πολλή ζάχαρη να ζούσαν περισσότερο όταν είχαν πρόσβαση στο νερό, αλλά δεν ήταν υγιείς. Στους ανθρώπους, για παράδειγμα, η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων. Η μελέτη μας υποδεικνύει ότι η διαταραχή του μονοπατιού της πουρίνης είναι περιοριστικός παράγοντας για τις μύγες που τρέφονται με πολλή ζάχαρη. Με απλά λόγια, ο πρόωρος θάνατος λόγω ζάχαρης δεν είναι απαραίτητα μια άμεση συνέπεια της παχυσαρκίας», εξηγεί η ειδικός.

Για να κατανοήσουν τις επιπτώσεις της ζάχαρης από τη διατροφή στην ανθρώπινη υγεία, συνεργάτες των επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο Kiel της Γερμανίας αναζήτησαν την επιρροή της διατροφής σε υγιείς εθελοντές. «Ακριβώς όπως και στις μύγες, έτσι και στους ανθρώπους βρήκαμε ότι η πρόσληψη διατροφικών σακχάρων σχετίζεται με χειρότερη νεφρική λειτουργία και υψηλότερα επίπεδα πουρίνης στο αίμα», σημειώνει ο Δρ. Christoph Kaleta, συγγραφέας της μελέτης.

Το επόμενο βήμα των ερευνητών είναι να εξετάσουν πως μεταφράζονται και στους ανθρώπους τα αποτελέσματα της μελέτης σε φρουτόμυγες και αν το μονοπάτι της πουρίνης συμβάλλει επίσης και στη ρύθμιση της ανθρώπινης επιβίωσης. «Υπάρχουν σημαντικά στοιχεία που δείχνουν ότι αυτά που τρώμε επηρεάζουν το προσδόκιμο ζωής και τον κίνδυνο που διατρέχουμε για παθήσεις που σχετίζονται με τη γήρανση. Επικεντρώνοντας την προσοχή μας στο μονοπάτι της πουρίνης, ελπίζουμε να βρούμε νέους θεραπευτικούς στόχους και στρατηγικές για να ενισχύσουμε την υγιή γήρανση», καταλήγουν οι επιστήμονες.

Πηγή

Να μειώσουμε στο ελάχιστο τις μετακινήσεις και τον συγχρωτισμό μας καλεί να πράξουμε το υπουργείο Υγείας υπό το σύνθημα “Μένουμε Σπίτι” που κάνει από χθες τον γύρο του διαδικτύου.  Η καμπάνια του υπουργείου στοχεύει στον περιορισμό της εξάπλωσης του κοροναϊού καλώντας τους πολίτες να παραμείνουν σπίτι όσο περισσότερο αυτό είναι δυνατό.

Ο Υπουργός Υγείας έγραψε στο twitter πως “Μένουμε Σπίτι. Το πιο αποτελεσματικό μέτρο περιορισμού της επιδημίας, με την εμφάνιση συμπτωμάτων ίωσης, εάν δεν ανήκουμε σε ευπαθή ομάδα. Δίνουμε προτεραιότητα για την εξέταση στα νοσοκομεία στους συμπολίτες μας με χρόνια νοσήματα & σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας”.

Μένουμε Σπίτι. Το πιο αποτελεσματικό μέτρο περιορισμού της επιδημίας, με την εμφάνιση συμπτωμάτων ίωσης, εάν δεν ανήκουμε σε ευπαθή ομάδα.
Δίνουμε προτεραιότητα για την εξέταση στα νοσοκομεία στους συμπολίτες μας με χρόνια νοσήματα & σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. #μένουμε_σπίτι pic.twitter.com/1KDC9oxOnG

— Vassilis Kikilias (@Vkikilias) March 12, 2020

Πηγή

Αυτή είναι στην πραγματικότητα η ουσία των μέτρων και ο πραγματικός φόβος. “Τα μέτρα ατομικής υγιεινής και η εφαρμογή των οδηγιών του κράτους έχουν έναν και μόνον στόχο. Όχι να μην εξαπλωθεί ο ιός. Αυτό θα γίνει καθώς δεν υπάρχει ανοσία απέναντί του από κανέναν μας. Ο στόχος είναι να ανακοπεί ο ΡΥΘΜΟΣ εξάπλωσης.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος από τον κορονοϊό δεν είναι άμεσα η νοσηρότητα και η θνητότητα για τον κρατικό μηχανισμό, αλλά ο πλήρης εκτροχιασμός του συστήματος υγείας. Αυτό θα γίνει είτε μέσα απ’ τη μαζική ανάγκη για νοσηλεία πολλών περιστατικών είτε από την ανάγκη για απομόνωση μαζικά γιατρών και νοσηλευτών οι οποίοι θα έρθουν σε επαφή με κρούσματα. Με άλλα λόγια, όταν το κράτος δίνει οδηγίες σε υγιείς και πάσχοντες για περιορισμούς και κατ’ οίκον καραντίνα, ο στόχος είναι ένας: να υπάρχουν σε 15 ημέρες διαθέσιμες και ασφαλείς κλίνες για το τροχαίο, το έμφραγμα, το τακτικό χειρουργείο, την έγκυο, την παγκρεατίτιδα κλπ και δευτερευόντως για να μην αρρωστήσετε βαριά (80% θα νοσήσουν ήπια). Ο ιός θα κάνει τον κύκλο του μέχρι να υπάρξει επαρκής συλλογική ανοσία, αυτό δεν αποφεύγεται. Αλλά φανταστείτε σε 15 ημέρες να μην υπάρχει γιατρός/νοσηλευτής να καλύψει τις εφημερίες, πτέρυγες ολόκληρες να κλείνουν γιατί πέρασε ένα περιστατικό χωρίς προφύλαξη, μαζικές αναβολές χειρουργείων – στεφανιογραφιών κτλ. Θα επικρατήσει χάος. Ο Covid-19 σκοτώνει συστήματα υγείας πολύ ευκολότερα από ανθρώπους. Αυτός είναι ο κίνδυνος. Παρακαλώ υγιείς και ασθενείς να σεβαστείτε τις οδηγίες που σας δίνονται και να πράξετε αναλόγως.”

Σπυρίδων Λάππος
Καρδιολόγος

Πηγή

Μπορεί να το ξανά ακούσατε ή να το ξανά είδατε στα ψυγεία του σούπερ μάρκετ. Αλλά και σε όσους δεν το γνωρίζουν, το κεφίρ θεωρείται προϊόν του γάλακτος, το οποίο έχει υποστεί ζύμωση και μοιάζει με το γιαούρτι. Παρασκευάζεται από αγελαδινό, κατσικίσιο ή πρόβειο γάλα και με προσθήκη δημητριακών κεφίρ ( αποικίες κόκκων ζύμης και βακτηρίδια γαλακτικού οξέος).

 Η χαρακτηριστική ξινή γεύση που έχει, προκαλεί ενδοιασμούς τόσο για την κατανάλωση του όσο και για την αγορά του. Η ιδιαιτερότητα του αυτή προέρχεται από τα βακτηρίδια που περιέχει  και μετατρέπουν την λακτόζη σε γαλακτικό οξύ κατά την διάρκεια της ζύμωσης.

Γιατί όμως το κεφίρ θεωρείται ένα από τα πιο ωφέλιμα γαλακτοκομικά προϊόντα και είναι απαραίτητο να ενταθεί στην διατροφή κάθε ηλικίας;

Έχουμε ακούσει πολλές φορές για την αναγκαιότητα του ασβεστίου στον οργανισμό. Επίσης ξέρουμε πως τα όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα εμπεριέχουν όχι μόνο ασβέστιο αλλά και τα  περισσότερα από τα θρεπτικά συστατικά. Τα προϊόντα του γάλακτος που έχουν υποστεί ζύμωση όπως είναι το γιαούρτι και το κεφίρ περιέχουν ζωντανά βακτήρια και ζυμομύκητες, τους λεγόμενους καλούς μικροοργανισμούς . Τα βακτήρια αυτά ονομάζονται προβιοτικά και είναι ωφέλιμα για την σωστή λειτουργία του πεπτικού συστήματος.

Σε τι διαφέρει όμως το κεφίρ;

 Καταρχάς, οι κόκκοι που προστίθενται στο γάλα για να γίνει το κεφίρ περιέχουν έως 61 βακτήρια και ζύμες. Με αυτό το τρόπο καθίσταται  καλύτερη πηγή προβιοτικών σε σύγκριση με το γιαούρτι που περιέχει λιγότερα βακτήρια και σχεδόν καθόλου ζύμες. Έτσι χαρακτηρίζεται αντικαρκινικό αφού αποτρέπει και θεραπεύει από διαφόρους καρκίνους  πχ παχέος εντέρου, κακοήθη Τ Λεμφοκύτταρα , καρκίνο του μαστού κτλ

Μια ακόμη ιδιότητα των προβιοτικών είναι να θεραπεύει προβλήματα του πεπτικού συστήματος  όπως διάρροιες, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, έλκη κτλ

Επίσης δρα κατά των παθογόνων βακτηρίων ( salmonella, e coli) γιατί περιέχει δύο μοναδικά συστατικά που δεν υπάρχουν σε άλλο γαλακτοκομικό προϊόν. Τα συστατικά αυτά είναι  το προβιοτικό Lactohoillus kefiri και ο υδατάνθρακας kefiron . 

Επιπρόσθετα δεν θα μπορούσα να παραλείψω τις υψηλές ποσότητες ασβεστίου και βιταμίνης Κ2 που περιέχει. Τα δυο αυτά θρεπτικά συστατικά αποτρέπουν από την οστεοπόρωση και την εμφάνιση κατάγματος. Άρα βελτιώνουν την υγεία των οστών. Συγκεκριμένα  σε 175 ml κεφίρ καλύπτεται το 10% των ημερήσιων αναγκών σε ασβέστιο.

Τέλος να επισημάνω πως θεωρείται τρόφιμο ανεκτό σε όσους έχουν δυσανεξία στην λακτόζη γιατί κατά την ζύμωση του ένα μεγάλο μέρος της λακτόζης μετατρέπεται σε γαλακτικό οξύ. Για όσους πάλι δεν θέλουν καθόλου την λακτόζη ή είναι vegan κυκλοφορεί ή μπορεί να παρασκευαστεί κεφίρ από γάλα αμυγδάλου ή καρύδας. Απλά δεν θα έχει τα ίδια θρεπτικά συστατικά.

Συνοπτικά λοιπόν το κεφίρ καθιστάτε τρόφιμο που πρέπει να ενταχθεί στην διατροφή μας ή στην διατροφή των παιδιών μας με οποιονδήποτε τρόπο. Είτε σαν πρωινό ρόφημα σε συνδυασμό με φρούτα και φυστικοβούτυρο, είτε στην κατασκευή γλυκών πχ παγωτών είτε να το πιείτε σαν νεράκι.

Καταναλώστε το κεφιράκι χωρίς τύψεις και αμφιβολίες!

Τα 175ml προσδίδουν 100 θερμίδες, 7 γραμμάρια υδατανθράκων, 4 γραμμάρια πρωτεΐνης και 3-6 γραμμάρια λίπη ανάλογα με το τύπο του γάλακτος που χρησιμοποιήθηκε.

Κωνσταντίνου Ουρανία
Διαιτολόγος – Διατροφολόγος ΔΙΠΑΕ Θεσσαλονίκης
Επί Πτυχίου

Ο καφές είναι το αγαπημένο ρόφημα των περισσότερων ανθρώπων και αναπόσπαστο τμήμα του πρωινού τελετουργικού.

Εκτός από την ενέργεια που προσφέρει, πλήθος επιστημονικών ευρημάτων επιβεβαιώνουν τα οφέλη του για την υγεία.

Οι ειδικοί τονίζουν ότι για να επωφεληθούμε στο μέγιστο από τον καφέ, πρέπει να τον καταναλώνουμε χωρίς ζάχαρη ή γάλα.

Δείτε στις παρακάτω εικόνες πώς ο καφές μπορεί να αποδειχθεί σωτήριος για την καρδιά, το συκώτι ή τον εγκέφαλό μας.

Διάθεση: Μελέτη του Χάρβαρντ έδειξε ότι ο κίνδυνος κατάθλιψης είναι κατά 20% μικρότερος για όσους καταναλώνουν καθημερινά 4 κούπες καφέ. Ο καφές ρυθμίζει στον εγκέφαλο τα επίπεδα χημικών ουσιών (σεροτονίνη, ντοπαμίνη).

Μνήμη: Περίπου δύο κούπες καφέ βελτιώνουν τη μακροπρόθεσμη μνήμη.

Καρδιά: Περίπου 200-300mg καφεΐνης την ημέρα ενισχύουν την καρδιακή λειτουργία και βελτιώνουν τη ροή του αίματος σε κατάσταση ανάπαυσης.

Δέρμα: Τρία φλιτζάνια καφέ καθημερινά μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο βασικοκυτταρικού καρκινώματος.

Συκώτι: Δύο κούπες καφέ την ημέρα προστατεύουν το συκώτι από κίρρωση και καρκίνο.

Ενέργεια: Ο καφές πριν τη γυμναστική συμβάλλει στην αύξηση της αντοχής.

Πόδια: Έξι κούπες καφέ την ημέρα μειώνουν τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας κατά 59! Ο λόγος είναι ότι ο καφές μειώνει τα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα.

Διαβήτης: Έξι κούπες καφέ την ημέρα μειώνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 κατά 33% σύμφωνα με τους επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.

Πηγή