Το πιο πολυτελές και περιπετειώδες τρένο στον κόσμο είναι ακόμα εδώ.
Το 1934 ένας εξουθενωμένος. από τις απανωτές εξιχνιάσεις υποθέσεων δολοφονίας, Ηρακλής Πουαρό ταξιδεύει από την Ιερουσαλήμ στο Λονδίνο με το πιο πολυτελές τρένο του κόσμου, το Orient Express. Ο πασίγνωστος λογοτεχνικός ντεντέκτιβ μισεί, όπως περιγράφει η Αγκάθα Κρίστι, το μεγάλο του χάρισμα στη λύση σκοτεινών, υποθέσεων, όπως και την ικανότητα του να «διαβάζει» χαρακτήρες, και επιθυμεί να κάνει ένα διάλειμμα από τη συνεχή εμπλοκή του σε μυστηριώδη σκηνικά αποτρόπαιων φόνων. Μαζί του στο τρένο ταξιδεύουν ακόμα 13 επιβάτες, οι περισσότεροι πάμπλουτα μέλη της ευρωπαϊκής ελίτ παρέα με τους βοηθούς, τις γραμματείς ή τις καμαριέρες τους.
Κάπως έτσι ξεκινά η υπόθεση ενός από τα πιο πολυδιαβασμένα, δημοφιλή μα και διάσημα βιβλία αστυνομικής λογοτεχνίας στον κόσμο, το «Έγκλημα στο Orient Express», το οποίο έμελλε να κάνει πασίγνωστο παντού το ομώνυμο τρένο που ξεκίνησε τα ταξίδια το 1883 και σταμάτησε επίσημα τη λειτουργία του το 2009, εξαιτίας της απόλυτης κυριαρχίας των πολύ γρήγορων σιδηροδρομικών γραμμών σε όλο τον πλανήτη. Οι κοινωνικές συνθήκες άλλαξαν και μαζί με αυτές άλλαξε και ο τρόπος που ταξιδεύουν οι ισχυροί αυτού του κόσμου. Ωστόσο, για εκείνους που παραμένουν ρομαντικοί μέσα τους και ονειρεύονται ένα ταξίδι με άρωμα από το αριστοκρατικό παρελθόν υπάρχει ακόμα, υπέροχο και ολοζώντανο, το Venice-Simplon Orient Express, το υπέρκομψο τρένο του ομίλου LVMH που εξακολουθεί να ταξιδεύει τους επιβάτες του σε μερικούς από τους πιο σικάτους προορισμούς της Ευρώπης.
Το αυθεντικό Orient Express ένωνε, πραγματικά, δύο κόσμους σε μία εποχή κατά την οποία το να «έρθουν» δύο ήπειροι κοντά ήταν μία αληθινά μεγάλη, σύνθετη και σημαντική υπόθεση. Η πιο γνωστή του διαδρομή είχε ως σημείο εκκίνησης το Λονδίνο και τερματικό σταθμό την Κωνσταντινούπολη, σε ένα μοναδικό πάντρεμα δύσης και ανατολής, κάτι που σήμαινε παράλληλα ότι κατά τη διάρκεια της διαδρομής οι επιβάτες είχαν προλάβει να δουν ολόκληρη την κεντρική Ευρώπη και τα Βαλκάνια έξω από τα φαρδιά παράθυρα των σιδηροδρομικών συρμών. Είχαν πάρει το πρωινό τους στα πολυτελή δωμάτια τους με τα μαρμάρινα μπάνια και τα πουπουλένια μαξιλάρια, είχαν δειπνήσει στο μεγάλο σαλόνι συνοδεία ζωντανής ορχήστρας και είχαν πιει το τσάι τους five o’clock σε πορσελάνινα σερβίτσια με ασημένια μαχαιροπήρουνα.
Σήμερα το σύγχρονο Venice-Simplon Orient Express κρατά ζωντανό το κλίμα αυτού του λαμπερού, σικάτου ταξιδιού με ένα μεγάλο, φυσικά, αντίτιμο το οποίο, ενδεχομένων, να αξίζει να πληρώσετε- αν αυτό που αποζητάτε είναι ένα ταξίδι που δεν θα σβήσει ποτέ από τη μνήμη σας. Το κόστος των εισιτηρίων ξεκινά από τις 1.700 λίρες και ξεπερνά τις 4.000, μιλώντας πάντα για ταξίδι μίας ημέρας που περιλαμβάνει γεύμα, τσάι, δείπνο, διαμονή σε πολυτελές υπνοδωμάτιο και πρόγευμα το επόμενο πρωί. Και μπορεί η τιμή να είναι αληθινά πολύ ακριβή, αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι οι φανατικά του Orient Express δεν είναι διατεθειμένοι να την πληρώσουν, αφού τις περισσότερες φορές όλες οι διαδρομές είναι sold out.
Eιδικά το διάστημα πριν το ξέσπασμα της πανδημίας, συγκεκριμένα στα τέλη του 2019, οι υπεύθυνοι της εταιρίας δήλωναν πολύ ικανοποιημένοι με την άνοδο των πωλήσεων, υποστηρίζοντας ότι υπήρχε μία αύξηση της τάξεως του 70% στις κρατήσεις. Ο Gary Franklin, CEO της Belmond, της θυγατρικής εταιρίας του ομίλου LVMH η οποία ασχολείται με τα σιδηροδρομικά ταξίδια, δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξη του στο αμερικανικό δίκτυο CNBC ότι επικρατεί κλίμα αισιοδοξίας σχετικά με το μέλλον των ταξιδιών με τρένο. «Πιστεύουμε ότι θα υπάρξει μεγάλη αναβίωση των μετακινήσεων μέσω σιδηροδρόμων στην εποχή μετά την πανδημία. Πλέον όλο και περισσότεροι επιβάτες ανακαλύπτουν την μαγεία του “αργού¨ ταξιδιού και θέλουν να ξεκλειδώσουν τα μυστικά του», είπε.
Είναι σημαντικό να πούμε ότι το σύγχρονο Venice-Simplon Orient Express δεν είναι απλά μία πιστή αντιγραφή του εμβληματικού Orient Express που έχει σημαδεύσει τις συνειδήσεις μας ως το πιο εντυπωσιακό, ακριβό και περιπετειώδες τρένο στον κόσμο στα τέλη του 19ου και στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Κάθε ένα από τα 17 βαγόνια του αποτελούν τμήμα του αυθεντικού τρένου και κουβαλούν μέσα τους μία ιστορία 150 χρόνων. Το μοντέρνο τρένο περιλαμβάνει 11 μεγάλα βαγόνια με καμπίνες, τρία βαγόνια τα οποία λειτουργούν ως εστιατόρια, ένα βαγόνι για το μπαρ και άλλα δύο τα οποία προορίζονται για αποκλειστική χρήση του προσωπικού της εταιρίας.
Στην αυγή του 2022, στον καιρό του σούπερ γρήγορου ίντερνετ, των απίθανων κινητών τηλεφώνων και των υπερσύγχρονων αεροπλάνων που δεν κοστίζουν πολύ ακριβά, ίσως σε αρκετούς να φαίνεται «παλιομοδίτικο», ακόμα και παράλογο, το γεγονός ότι τα ταξίδια με ένα αργό τρένο που χρειάζεται κάτι παραπάνω από 24 ώρες για να φτάσει από το Παρίσι στη Βενετία μπορεί να παραμένουν αδιανόητα ελκυστικά.
Το μυστικό κρύβεται στην έννοια του ταξιδιού ως συνολική εμπειρία, αλλά και στην αντίληψη ότι οι διακοπές κάποιου αρχίζουν από το λεπτό που επιβιβάζεται στο μέσο για τον τελικό προορισμό του και όχι από τη στιγμή που θα φτάσει εκεί. Έτσι, το Orient Express αποτελεί από μόνο του έναν συναρπαστικό «προορισμό» και την ίδια στιγμή το μέσο που θα μεταφέρει τους ταξιδιώτες από το ένα σημείο της Ευρώπης στο άλλο, με απεριόριστη φινέτσα και απαράμιλλο στυλ.
Αυτή τη στιγμή το σικάτο Venice-Simplon Orient Express πραγματοποιεί τη διαδρομή Λονδίνο – Βενετία ή Λονδίνο Βερόνα και πίσω, όπως και την ακόμα πιο δημοφιλή διαδρομή Παρίσι – Βενετία και Παρίσι – Βερόνα με επιστροφή. Όλες οι επιλογές προϋποθέτουν ότι θα περάσετε μία ολόκληρη μέρα πάνω στο πανέμορφο, γυαλιστερό τρένο που θα διασχίσει σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη, μαζί με αυτή και ένα μεγάλο, καταπράσινο τμήμα της οροσειράς των Άλπεων, πηγαίνοντας τη διαδικασία των πολυτελών ταξιδιών σε μία εντελώς απογειωτική διάσταση.
Σπας το κεφάλι σου πάνω από τις ασκήσεις των μαθηματικών , μασουλώντας το μολύβι τουλάχιστον δέκα λεπτά και τα γράμματα χορεύουν στην όψη των ματιών σου . Έχει πάει μεσάνυχτα και νιώθεις τα βλέφαρα να κλείνουν από την κούραση της ημέρας . Έχεις μόλις επιστρέψει από την δουλειά και ψάχνεις αφορμή για εξοδούλα αλλά βαριέσαι . Βαριέσαι τις αποστάσεις , βαριέσαι τα χιλιόμετρα , τις ώρες , τα δρομολόγια , τα πολύωρα ταξίδια και το σπίτι σου μοιάζει ιδανική λύση για χουχούλιασμα και υπνάκο. Σενάρια βγαλμένα από ταινία – ή μήπως πραγματικότητα της σύγχρονης κοινωνίας ; Όπως και να χει , άσε τους φιλοσοφικούς συλλογισμούς και ξεκίνα να ετοιμάζεις τον σάκο σου . Φύγαμε ! Όχι για πολύ μακριά , να εδώ κοντά μας . 1 ώρα και 30 λεπτά συγκεκριμένα . Η Έδεσσα και οι καταρράκτες της , με την υπέροχη φύση της , τα νόστιμα φαγητά της , τους φιλόξενους ανθρώπους της , σε καλούν να δοκιμάσεις μια εξόρμηση σε συνδυασμό με την διασκέδαση ! Λίγα λόγια για εκείνη : Ιδρύθηκε το 813 π.Χ. από τον πρώτο Μακεδόνα Βασιλιά, τον Ηρακλείδη Κάρανο και ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του Μακεδονικού Βασιλείου. Γνώρισε πλούσιο βιομηχανικό παρελθόν κατά την διάρκεια του μεσοπολέμου.«Πύργος μέσα στο νερό» σημαίνει κυριολεκτικά το όνομα της Έδεσσας από τα αρχαία χρόνια, λόγω ότι η τότε πόλη είχε και έχει έντονο το υγρό στοιχείο (ποτάμια και καταρράκτες, για αυτό και οι ονομασίες της: Έδεσσα (βέδες στα φρυγικά ήταν το νερό ή πύργος στο νερό) και Βοδενά (voda στα σλαβικά είναι το νερό). Αργότερα όταν η Έδεσσα δέχθηκε ένα σλαβικό κύμα μετονομάστηκε σε “Βοδενά”. Το όνομα αυτό ακολούθησε να υφίσταται έως το 1912 όπου η Έδεσσα ελευθερώθηκε από τον Ελληνικό Στρατό. Από τότε η πόλη λέγεται πλέον “Έδεσσα” έως σήμερα.
Φτάνοντας στην πόλη , οι καταρράκτες βρίσκονται σε μικρή απόσταση από την αφετηρία ,με μόλις 10-15 λεπτά περπάτημα. Τα δέντρα , σε όλη την διαδρομή ενισχύουν την ομορφιά του τοπίου και σε κάθε γωνιά ξεπροβάλλει ένα μικρό πάρκο γεμάτο πράσινο. Γενικότερα , οι δρόμοι είναι καθαροί και τα σκουπίδια λείπουν . Τα ήσυχα νερά , διασχίζουν την πόλη και μικρές μικρές γεφυρούλες διευκολύνουν την διέλευση , ενώ η στοά των καλλιτεχνών ξεπροβάλλει μπροστά μας ! Η θέα από το καφέ “ Πολυχώρος Καταρράκτες” σου κόβει την ανάσα… Δεξιά μας η είσοδος των καταρρακτών.
Οι Καταρράκτες της Έδεσσας αποτελούν ένα φυσικό φαινόμενο το οποίο δημιουργήθηκε έπειτα από ισχυρό σεισμό που έπληξε την γύρω περιοχή το 14ο αιώνα, όπου από τότε κατά την πάροδο του χρόνου σημειώθηκαν αρκετές αλλαγές στην μορφολογίας τους εξαιτίας μικρότερης κλίμακας σεισμών. Κύρια πηγή αυτών αποτελεί ο Υγροβιότοπος Άγρα-Νησίου, από τον οποίον ρέει το κυρίως ποτάμι, ο Εδεσσαίος του οποίου οι διακλαδώσεις αποτελούν τους καταρράκτες. Επίσης ,το Γεωπάρκο των Καταρρακτών εκτείνεται σε μια περιοχή πάνω από 100.000 τ μ και σε μία διαδρομή πάνω στο βράχο για 1,1 χλμ. Αποτελεί το βασικό πόλο έλξης επισκεπτών της πόλης και είναι ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα στην Ελλάδα. Σε αριθμό οι καταρράκτες είναι δώδεκα, εκ των οποίων μόνο οι τέσσερις είναι θεατοί, ενώ οι υπόλοιποι εξαιτίας της πλούσιας βλάστησης δεν μπορούν να θεαθούν εύκολα.Στα μονοπάτια του Πάρκου Καταρρακτών συγκαταλέγεται και η λιθόστρωτη διαδρομή προς την Αρχαία Έδεσσα μέσα από τον κάμπο της πόλης. Η δίοδος αυτή αποτελούσε τμήμα της αρχαίας Εγνατίας Οδού, που ένωνε την Αρχαία Έδεσσα, την Ακρόπολη της Έδεσσας (συνοικία Βαρόσι) και τη Θεσσαλονίκη ως τις αρχές του 20ού αιώνα.
Το Σπήλαιο Καταρρακτών στην Έδεσσα είναι το μοναδικό «πρωτογενές» αξιοποιημένο σπήλαιο στην Ελλάδα. Η είσοδος του σπηλαίου είναι στο χώρο του δεύτερου πατώματος των Καταρρακτών. Ακριβώς δίπλα τους, ο επισκέπτης βρίσκει την είσοδο του μικρού αλλά πολύ ενδιαφέροντος σπηλαίου. Η επίσκεψη στους Καταρράκτες δεν μπορεί να ολοκληρωθεί χωρίς την επίσκεψη στο χώρο που γίνεται κατανοητό πως χτίστηκε ο υδάτινος πύργος μέσα στο νερό, η βάση πάνω στην οποία βρίσκεται η πόλη της Έδεσσας.
Με τον όρο «πρωτογενές» χαρακτηρίζουμε τα σπήλαια που έχουν δημιουργηθεί από την εναπόθεση διαλυμένου ασβεστόλιθου πάνω στα βρύα που αναπτύσσονται κάτω από τους καταρράκτες. Ο όρος «πρωτογενές σπήλαιο» αναφέρεται στα σπήλαια με ηλικία όμοια με αυτή των πετρωμάτων. Σχηματίζονται σε τραβερτινικές αποθέσεις κυρίως σε θέσεις καταρρακτών. Οι αναφορές για τραβερτινικά πρωτογενή σπήλαια είναι πολύ λίγες που υπολογίζονται μόνο στο 1-2% των σπηλαίων. Στην Ελλάδα είναι σπάνιες γεωμορφές και πρέπει να θεωρηθούν φυσική κληρονομιά.Ο διαλυμένος ασβεστόλιθος τα επικαλύπτει δημιουργώντας λεπτά στρώματα CaCO3 και έτσι μπορούν να διατηρηθούν σχηματίζοντας Τραβερτίνη(Επιστημονική ονομασία τους πορώδες βράχου). Λόγω της υψηλής μέσης περιεκτικότητας των νερών των πηγών σε άλατα (από τις υψηλότερες παγκοσμίως) η διαδικασία δημιουργίας ασβεστολιθικών αποθέσεων από φυσικά και άλλα εμπόδια διευκολύνει την διαδικασία που ονομάζεται περιλίθωση.
Με αυτό τον τρόπο οι Καταρράκτες Έδεσσας συγκαταλέγονται στα παγκόσμια μνημεία φυσικής κληρονομιάς με την μοναδικότητα ότι μετατοπίζονται προς τα εμπρός δημιουργώντας σταδιακά νέα σπήλαια ενώ οι περισσότεροι καταρράκτες παγκοσμίως όπως του Νιαγάρα διαβρώνονται και μετατοπίζονται προς τα πίσω.Στο μικρό λοιπόν αυτό σπήλαιο θα δει κανείς πως σχηματίζεται ένας συμπαγής βράχος με την δύναμη του νερού που έχει την ίδια ηλικία με το πέτρωμα που το δημιούργησε.
Το σπήλαιο αποτελείται από δύο μέρη συνολικού μήκους 36 μέτρα (μπαλκόνι με θέα και το κύριο μέρος του σπηλαίου).
Το επισκέψιμο μήκος του σπηλαίου , 21 μέτρα συνολικά αποτελείται από μία αίθουσα
Το σπήλαιο περιέχει μία αίθουσα στο εσωτερικό στην οποία ο επισκέπτης στα αριστερά θα θαυμάσει τους πρωτογενής σταλακτίτες σε ποικιλία μεγεθών ,σχημάτων και χρωμάτων..Ακριβώς απέναντι οι σχηματισμοί διαφέρουν , ο επισκέπτης θα απολαύσει τους λεγόμενους εκκεντρίτες . Οι εκκεντρίτες ή ελικίτες είναι σπάνιοι σχηματισμοί που δημιουργούνται «αψηφώντας » τους νόμους της βαρύτητας ακολουθώντας ακανόνιστες πορείες .Λίγα μέτρα πιο κάτω βλέπουμε τις σταλακτατικές κολώνες ύψους τριών μέτρων .Φτάνοντας στο τέλος του σπηλαίου ο επισκέπτης αντικρίζει το λεγόμενο βάραθρο ύψους 5 μέτρων. Σε εκείνο το σημείο οι σχηματισμοί που συναντάμε είναι τα λεγόμενα “κουνουπιδοειδή” που είναι μια άλλη μορφή σπηλαιοαποθέσεων.
Φεύγοντας από τους καταρράκτες απομακρυνόμαστε από την πηγή φυσικής ομορφιάς και εισχωρούμε σε ένα πολεοδομικό συγκρότημα που θυμίζει λίγο μεγαλούπολη σε συνδυασμό με πινελιές τοπικής κοινωνίας. Μια σχέση , μεγάλων δρόμων και μικρών στενακίων , καταστημάτων του σήμερα με χαμηλά σπιτάκια του τότε . Μπροστά μας , η πλατεία Ηρώων .
Δίπλα ακριβώς από το υπέροχο πάρκο των Καταρρακτών συναντάται το Βαρόσι, η παλιά πόλη της Έδεσσας, που ταξιδεύει τον επισκέπτη πίσω στο χρόνο.
Η συνοικία Βαρόσι, που συναντάται δίπλα από το Πάρκο των Καταρρακτών της Έδεσσας, σημαίνει οχυρό, και ξεχωρίζει για την ατμόσφαιρά της Έδεσσας από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Στην ουσία πρόκειται για την πρώτη συνοικία που αναπτύχθηκε στην Έδεσσα, ως μετεξέλιξη του βυζαντινού οικισμού που υπήρχε στην περιοχή της ακρόπολης και της αρχαίας πόλης της Έδεσσας.
Εντοπίζεται στην Ακρόπολη της Έδεσσας, απλώνεται μέχρι τον Ψηλό Βράχο, ενώ προσφέρει και εκπληκτική θέα προς την εύφορη κοιλάδα της Κεντρικής Μακεδονίας.
Γεμάτη με υπέροχα κτίρια που χρονολογούνται από τον 19ο αιώνα, τα περισσότερα από αυτά αποτελούν κυρίως λαϊκές κατοικίες, ενώ κάποια αρχοντικά. Χτισμένα σύμφωνα με την χαρακτηριστική, παραδοσιακή μακεδονίτικη αρχιτεκτονική, έχουν αναπαλαιωθεί και ξεχωρίζουν για τα ιδιαίτερα χρώματά τους όπως θαλασσί, ροζ και της ώχρας. Είναι οργανωμένα σε τρία επίπεδα -όροφος, μεσοπάτωμα, ισόγειο- και ξεχωρίζουν για τα περίφημα σαχνισιά, παράθυρα- μπαλκόνια που στηρίζονται σε ξύλινα δοκάρια, στο εξωτερικό τους.
Γύρω από τον προαύλιο χώρο και τις όμορφες αυλές των σπιτιών στο Βαρόσι υψώνονται μαντρότοιχοι που στην ουσία κρύβουν την ζωή της εκάστοτε οικογένειας, ενώ γύρω από την αυλή υπάρχουν ημιυπαίθριοι χώροι, γνωστοί και ως χαγιάτια, που βοηθούσαν στην καθημερινότητα των κατοίκων τους
Το ρολόι, σήμα κατατεθέν στο κέντρο της πόλης. Η κατασκευή του χρονολογείται γύρω στο 1900. Χτίσθηκε απο τον Κωνσταντίνο Ζήση και τα αδέλφια του που ήταν μάστορες της εποχής. Η Βάση του είναι απο σιδηρόπετρα και το υπόλοιπο κτίσμα απο πουρόπετρα. Σήμερα συνεχίζει την λειτουργία του δίπλα στο κτίριο όπου στεγάζονται οι δραστηριότητες του Φιλοπρόοδου Συλλόγου Μέγας Αλέξανδρος ενός απο τους πιο παλαιούς συλλόγους της Εδεσσας(1922)
“Και ο Κάρανος με ένα μεγάλο πλήθος Ελλήνων, προσταγμένος από τον χρησμό να πάει να εγκατασταθεί στη Μακεδονία έφτασε στην Ημαθία. Κυρίευσε εκεί την Έδεσσα περνώντας απαρατήρητος από τους κατοίκους της πόλης χάρις σε μια δυνατή μπόρα, με ομίχλη και πυκνή βροχή. Μπροστά του έτρεχαν γίδες που η κακοκαιρία τις έσπρωχνε προς την πόλη και ενθυμούμενος τον χρησμό που έλεγε ότι “θα βασιλέψει εκεί που θα τον οδηγήσουν οι γίδες” διάλεξε την πόλη αυτή για έδρα του βασιλείου του. Από τότε σε κάθε εκστρατεία έβαζε να προπορεύονται του στρατού γίδες για να έχει την ίδια επιτυχία όπως στη πρώτη του κατάκτηση. Σαν ενθύμιο αυτού του περιστατικού ονόμασε Αιγές την Έδεσσα και το λαό της Αιγεάτες”
Η Έδεσσα δεν φημίζεται μόνο για τους καταρράκτες της , αλλά και για το ποιοτικό φαγητό της ! Τολμώ να πω πως καλύπτει κάθε απαιτητικό “γευσιγνώστη “. Μια συμβουλή εδώ : Στον δρόμο σας προς την κεντρική πλατεία θα συναντήσετε πολλούς φούρνους – η αλυσίδα φούρνων Ηλέκτρα , θα ικανοποιήσει κάθε λαχταριστή σκέψη και πόθο. Την περίοδο που επισκεφτήκαμε την Έδεσσα , ήταν περίοδος νηστείας και με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι οι επιλογές σε χορτοφαγικό μενού ήταν αμέτρητες ! Για έναν … περίεργο οισοφάγο ,σαν τον δικό μου , δομημένο με βλαστάρια και ρεβύθια , η Έδεσσα φάνηκε αντάξια της κουζίνας που προσφέρει.
Η Έδεσσα σε καλεί για μια μονοήμερη εξερεύνηση , συνδυάζοντας φύση και πόλη , καταρράκτες και νόστιμο φαγητό ! Κάθε στενό της πόλης , αρχιτεκτονικά δοσμένο με αρμονία, σε καλωσορίζει και φωνάζει από μακριά μείνε. Αφιερώνοντας 3-4 ώρες περίπου στο περπάτημα , έχετε δει όλες τις γωνιές της φιλόξενης πόλης . Σας συμβουλεύουμε να ξεκινήσετε νωρίς ( 10 πμ περίπου να είστε εκεί ) , για να μπορέσετε να ανακαλύψετε τις ομορφιές της Έδεσσας με άνεση και χρόνο! Και αφήστε τις νεράιδες του μύθου , δειλά δειλά να ξεπροβάλουν μέσα από τα νερά του καταρράκτη και να σας τραβήξουν με την θέληση σας , σε χορούς μαγικούς , με σκοπούς ανατολίτικους , κάτω από το άγριο μα θαυμαστό φως της σελήνης ….
Ένα μοναδικό φυσικό κολυμβητήριο καθίσταται ο ιδανικός προορισμός για τους λάτρεις του υδάτινου στοιχείου, αλλά και για όσους βρίσκουν γαλήνη στις ήρεμες ορεινές περιπλανήσεις.
Πρόκειται για τις λεγόμενες Οβίρες Ρογκοβού ή αλλιώς «κολυμπήθρες» , οι οποίες βρίσκονται στο νομό Ιωαννίνων ανάμεσα στους οικισμούς του Μεγάλου και Μικρού Πάπιγκου.
Με την πάροδο του χρόνου και εξ αιτίας της διάβρωσης του εδάφους από το ρέμα του Ρογκοβού, σχηματίστηκαν μικρά στρογγυλά κοιλώματα, που συγκεντρώνουν το νερό σε μία απόσταση περίπου 200 μέτρων.
Τα κοιλώματα αυτά, έχουν την μορφή διαδοχικών λιμνών, οι οποίες ενώνονται με μικρούς καταρράκτες που δημιουργούνται από τη κυματοειδή ροή του Ρογκοβού.
Κατά τη δεκαετία του 60 οι κάτοικοι του Παπίγκου, με μια αμυδρή παρέμβαση στο τοπίο, δημιούργησαν ένα μικρό πέτρινο φράγμα και έτσι συγκροτήθηκε μια ακόμα μεγαλύτερη, ήμι-φυσική λίμνη.
Η αύρα του τοπίου μαγεύει ντόπιους και επισκέπτες, που σπεύδουν να επισκεφτούν και να εξερευνήσουν το συναρπαστικό αυτό θέαμα. Το καλοκαίρι μπορεί κανείς να απολαύσει το μπάνιο του στα δροσερά νερά των «κολυμπηθρών».
Η μετανάστευση ανέκαθεν αποτελεί ένα πολυδιάστατο και πολυεπίπεδο φαινόμενο. Ένα φαινόμενο εγγενές της ανθρώπινης εξέλιξης που σχετίζεται και επηρεάζεται από πολλούς τομείς όπως αυτόν της πολιτικής, της οικονομίας, του πολιτισμού κ.α.
Σε γενικές γραμμές, μετανάστευση ορίζεται η μόνιμη ή προσωρινή μεταβολή του τόπου εγκατάστασης ενός ατόμου, μιας ομάδας ή ενός κοινωνικού συνόλου. Ο κυριότερος λόγος που οδηγεί ένα πλήθος ατόμων να φύγει από την πατρίδα του είναι η αναζήτηση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης και οικονομικής ευημερίας.
Η οικονομική κρίση και η ανεργία στις μέρες μας «ανάγκασε» αρκετό κόσμο να ξενιτευτεί και να αναζητήσει κάτι καλύτερο στο εξωτερικό, κυρίως σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις στατιστικές για τη μετανάστευση στην Ευρώπη, 2.7 εκατομμύρια άτομα μετανάστευσαν στην ΕΕ (αριθμοί μετανάστευσης 2019).
Καλό θα ήταν να τονιστεί πως χωρίς μετανάστευση ο ευρωπαϊκός πληθυσμός θα είχε συρρικνωθεί κατά μισό εκατομμύριο το 2019, δεδομένου ότι γεννήθηκαν 4,2 εκατομμύρια παιδιά, ενώ πέθαναν 4,7 εκατομμύρια άτομα στην ΕΕ. Το 2020, σύμφωνα με προσωρινά στοιχεία, ο πληθυσμός της ΕΕ συρρικνώθηκε κατά περίπου 300 χιλιάδες άτομα (από 447,3 εκατομμύρια την 1η Ιανουαρίου 2020 σε 447,0 εκατομμύρια την 1η Ιανουαρίου 2021), λόγω του συνδυασμού λιγότερων γεννήσεων, περισσότερων θανάτων και της μείωσης της καθαρής μετανάστευσης.
Σίγουρα, οι οικονομικοί λόγοι δεν είναι οι μοναδικοί που συνδράμουν στη διάρκεια του φαινομένου. Η μετανάστευση για λόγους εκπαίδευσης και εξειδίκευσης, η οικογενειακή επανένωση, η μετανάστευση για περιβαλλοντικούς λόγους είναι επίσης σημαντικοί και αποτελούν λόγους που επηρεάζουν την απόφαση κάποιων ατόμων να φύγουν στο εξωτερικό.
Ανακεφαλαιώνοντας, λοιπόν, αξίζει να επισημανθεί πως οι τρεις σημαντικοί παράγοντες απώθησης (οι παράγοντες απώθησης είναι οι λόγοι που ωθούν κάποιον να φύγει από ένα μέρος χώρα προέλευσης) και έλξης (οι παράγοντες έλξης είναι οι λόγοι που ελκύουν τους εν δυνάμει μετανάστες προς μια συγκεκριμένη περιοχή) είναι:
Δεν θα σας αφήναμε έτσι , τόσο αχόρταγους από την θεματική εβδομάδα ‘’Παρίσι’’ ! Είναι δυνατόν , να αφήναμε απέξω την μαγευτική βόλτα στον χώρο που παιδιά και ενήλικες γίνονται ένα ; Καλά και τα μουσεία , οι τέχνες , τα τυριά και τα κρασιά , η Μονμάρτη και ο Λούβρος …. Αλλά σαν την Χαλκιδική δεν έχει ! Όχι ….λάθος άρθρο , σαν την Ντίσνεϊλαντ ήθελα να πω ! Η Disneyland Paris (πρώην Euro Disney) είναι ένα τουριστικό συγκρότημα με συνολική έκταση 22 τετραγωνικών χιλιομέτρων που βρίσκεται στην κοινότητα του Chessy, 32 χιλιόμετρα ανατολικά του Παρισιού.Το συγκρότημα περιλαμβάνει 2 θεματικά πάρκα- Parc Disneyland και Walt Disney Studios – ξενοδοχεία, καταστήματα, εστιατόρια, γήπεδα γκολφ και άλλα. Μια πλήρη αυτοψία του χώρου , έρχεται , στο παρόν άρθρο , για να ολοκληρώσει το ταξίδι στο Παρίσι και όλα όσα πρέπει να ξέρετε … Ή και όχι ! Πρόκειται, για τον δημοφιλέστερο ταξιδιωτικό προορισμό στην Ευρώπη , με περισσότερους από 13 εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο ! Φανταστείτε , τι γίνεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες που ο τουρισμός στην Γαλλία αγγίζει τα ύψη….Η Disneyland Paris άνοιξε τις πόρτες της για το κοινό για πρώτη φορά στις 12 Απρίλη 1992 υπό την ονομασία Euro Disney Resort και από τότε έχει φιλοξενήσει περισσότερους από 320 εκατομμύρια επισκέπτες. Οι πληροφορίες δεν αποκαλύπτουν , εντούτοις , το υπερθέαμα που συναντά κανείς , ακόμα από την πύλη ! Το ταξίδι στην Ντίσνεϊλαντ ξεκινάει , είστε έτοιμοι ;
Μπαίνοντας , από την κεντρική είσοδο , καταλαβαίνουμε πως βρισκόμαστε στον χώρο όπου ο Αλαντίν , ο Μίκυ Μάους και άλλοι ήρωες της Ντίσνεϊλαντ ζουν και οι περιπέτειες τους εκτυλίσσονται. Θα αντιμετωπίσετε έναν μικρό τυπικό έλεγχο , στην είσοδο . Προσπερνώντας τα stand ελέγχου , βρίσκεστε μπροστά στο δίλημμα : Walt Disney Studios ή πάρκο Ντίσνεϊλαντ ; Προτείνουμε το δεύτερο , καθώς διαθέτει περισσότερη φαντασία , εκπλήξεις και διασκέδαση ενώ στο πρώτο θεματικό πάρκο γυρίζονται οι ταινίες της Disney. Προχωρώντας στο εσωτερικό του , θαυμάζετε την χριστουγεννιάτικη διακόσμηση ,μήνα Νοέμβριο να υπενθυμίσω , ενώ σας ζητείται να επικυρώσετε τα ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ σας εισιτήρια! Λόγω πανδημίας , μπορείτε μόνο να κλείσετε τα εισιτήρια σας ηλεκτρονικά και όχι να τα προμηθευτείτε από τα ταμεία , για περισσότερες πληροφορίες συμβουλευτείτε την επίσημη ιστοσελίδα της Disneyland.
Και αυτό ήταν ! Απολαύστε την διαδρομή προς το – σήμα κατατεθέν της Ντίσνεϊ- κάστρο , με τα καταστήματα ρουχισμού , σουβενίρ , να απλώνονται δεξιά και αριστερά , κατά μήκος του δρόμου, ενώ το πελώριο χριστουγεννιάτικο δέντρο σας επιφυλάσσει μια έκπληξη για το τέλος ! Προμηθευτείτε μια ομπρέλα , καθώς ο καιρός στην Ντίσνεϊλαντ παραμένει συννεφιασμένος για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας . Οι τιμές είναι ελαφρώς απλησίαστες , ιδίως τα είδη ρουχισμού , τα σουβενίρ , όμως παραμένουν σε λογικά επίπεδα…
Κάστρο Ωραίας Κοιμωμένης
Φτάνοντας στο κάστρο , κάνουμε μια στάση για να απαθανατίσουμε το επιβλητικό κτίσμα !To κάστρο της Ωραίας Κοιμωμένης, το πιο εμβληματικό κτίριο της Disneyland από τη στιγμή που άνοιξε το πρώτο θεματικό πάρκο το 1955 στην Καλιφόρνια, αποκαλύφθηκε στο κοινό 4 ολόκληρα χρόνια πριν την πρεμιέρα της ταινίας κινουμένων σχεδίων Sleeping Beauty, η οποία έγινε τον Ιανουάριο του 1959. Τα κάστρα σε όλες τις Disneyland του κόσμου φαίνονται πάντα τόσο καλά στις φωτογραφίες γιατί έχουν κατασκευαστεί ώστε να κοιτούν προς το βορρά κι έτσι έχουν πάντα πολύ καλό φως, ιδανικό για φωτογράφηση όλες τις ώρες της ημέρας.Το κάστρο έχει ύψος 50 μέτρων και στα υπόγεια του κάστρου φιλοξενείται ένας εντυπωσιακός δράκος 27 μέτρων και 2.5 τόνων. Το πάρκο έχει δημιουργηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε το κάστρο της Ωραίας Κοιμωμένης να είναι ορατό από κάθε σημείο κάθε χώρας.
Μέσα στο κάστρο , εντοπίζουμε καταστήματα με στολές πριγκιπισσών , σουβενίρ , αλλά και το εργαστήριο κοσμημάτων και γυάλινων αντικειμένων. Στον πρώτο όροφο , μπορείτε να κάνετε ένα pause για να θυμηθείτε την ιστορία της Ωραίας Κοιμωμένης , μέσα από τις τοιχογραφίες , τα αγάλματα και τα βιτρώ. Tip : Περιπλανηθείτε στο κάστρο , μόνο αν είστε φαν της πριγκίπισσας , αλλιώς περάστε στην απέναντι πλευρά , ώστε να μην χρονοκαθυστερήσετε !
Βγαίνοντας από το κάστρο , αντικρίζουμε το παραπάνω θέαμα. Βρισκόμαστε στην Fantasyland ! Δεξιά , στο βάθος , το σπίτι του Peter Pan , όπου θα σας πρότεινα να επισκεφτείτε πρώτο πρώτο – για να πάρετε μια γεύση , για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν. Ουσιαστικά επιβιβάζεσαι σε μια τεχνητή βάρκα και περιφέρεσαι “ πετώντας” στα μαγευτικά σκηνικά που εξελίσσεται η ιστορία του Πίτερ Παν και του Κάπτεν Κουκ ! Το σκοτάδι που κυριαρχεί και τα επιτυχημένα soundtracks που έχουν επιλεγεί προσδίδουν μια αίσθηση αληθοφάνειας στην περιπέτεια διάρκειας 7-8 λεπτών και αισθάνεσαι πραγματικά ότι βρίσκεσαι μαζί με την Τίνκερμπελ στην Χώρα του Ποτέ Ποτέ ! Tip : Παρόλο που τα παιχνίδια της χώρας αυτής είναι αυτά ενός τυπικού λούνα παρκ, να περιμένετε αρκετή αναμονή διότι τα προτιμούν τα παιδιά όλων των ηλικιών.
Άλλα παιχνίδια που βρίσκονται στην Fantasyland :
Carrousel de Lancelot
Mad Hatter’s Tea Cups
Κούπες τσαγιού , που χαρίζουν άφθονο γέλιο , στους μικρούς μας φίλους , καθώς στροβιλίζονται στον ρυθμό απαλής μουσικής . Ενδείκνυται για το τέλος της βόλτας , καθώς η ουρά είναι ιδιαίτερα μεγάλη και η αναμονή περίπου 15 λεπτά.
Les Voyages de Pinocchio – διασκεδαστικό παιχνίδι για οικογένειες , κυρίως , που επιθυμούν να γνωρίσουν από κοντά τις περιπέτειες του Πινόκιο , επιβιβαζόμενοι σε ένα μικρό όχημα , σε κλειστό χώρο !
It’s a small world
Μπορεί να είναι κατάλληλο για μικρότερες ηλικίες , ωστόσο αξίζει να δώσετε μια ευκαιρία σε αυτό το συναρπαστικό – διδακτικό παιχνίδι ! Η επιβίβαση γίνεται σε μια βάρκα , ενώ η περιήγηση γίνεται σε κλειστό χώρο.Είναι ένα πολύ εντυπωσιακό παιχνίδι σε ότι έχει να κάνει με τα σκηνικά που έχουν φτιάξει και απεικονίζουν τους λαούς όλων των ηπείρων. Το υπέροχο τραγούδι που συνοδεύει τα ομοιόματα που αναπαριστούν πιστά την κάθε εθνικότητα , η ενότητα που πηγάζει μέσα από αυτό το αισιόδοξο μήνυμα για έναν μικρό- αλλά καλύτερο κόσμο και ο ρυθμός στον οποίο κινούνται οι βάρκες , κάνουν το ταξίδι στην Ντίσνειλαντ ακόμα πιο συναρπαστικό ! Προτείνεται για το τέλος της ημέρας , όταν θα έχετε πια εξουθενωθεί με τα υπόλοιπα παιχνίδια και θα θελήσετε να δοκιμάσετε κάτι πιο …ήρεμο.
Κατευθυνθείτε , δεξιά από την είσοδο του σπιτιού .Και φτάσατε στους Πειρατές της Καραϊβικής ! Ετοιμαστείτε να γνωρίσετε από κοντά τον υπέροχο Τζακ Σπάροου, να μπείτε στην βάρκα που σας ταξιδεύει ( μέσα σε αληθινό νερό παρακαλώ) προς την Τορτούγκα και να απολαύσετε τα ομοιώματα που -ναι παιδιά- μιλούν , κινούνται και δίνουν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι ανάμεσα σε καλόκαρδους , μεθυσμένους , φασαριόζους πειρατές ! Στη διαδρομή όμως μπορεί να βραχείς οπότε να το αφήσεις είτε για το τέλος της μέρας είτε να έχεις μαζί σου μια αλλαξιά ρούχα. Μην παραλείψετε να περάσετε από το καράβι – που ήταν κλειστό προς συντήρηση εκείνες τις μέρες , της επίσκεψης μου και αν είστε τυχεροί , να απολαύσετε μια βόλτα , σε …τρικυμία !
Μην μπερδεύεστε παιδιά , ομοίωμα είναι !
Να και ο πραγματικός !
Αφήνουμε πίσω μας την Fantasyland και πατάμε το πόδι μας στην Adventureland ! Προχωρώντας , μέσα από δρομάκια με θάμνους , γέφυρες και εστιατόρια να πλαισιώνουν την διαδρομή , αντικρίζουμε την είσοδο για την μαγική Χώρα του Αλαντίν ! Οι ανατολίτικοι σκοποί , που ακούγονται , αρμονικά δένουν με το τοπίο της αραβικής κουλτούρας .
Restaurant Hakuna Matata
Δεξιά , το τρενάκι του γνωστού ήρωα Indiana Jones ! Μια διαδρομή για γερά στομάχια , καθώς η γρήγορη ταχύτητα του τρένου , οι τρομακτικοί ήχοι καθώς ανεβαίνει στην κορυφή , το απότομο πέσιμο , το ανάποδο γύρισμα , το όριο ύψους 1,40 ανεβάζει την αδρεναλίνη σου στα ..ύψη ! Δεν προτείνεται για παιδιά κάτω των 10 ετών . Το όριο αναμονής είναι μεγάλο και μπορεί να φτάσει μέχρι και την μισή ώρα …
Στην Adventureland θα βρεις και ένα από τα πιο ωραία εστιατόρια της Disneyland τόσο σε σκηνικό όσο και φαγητό, το Captain Jack’s που αξίζει να το επισκεφτείς αλλά θα πρέπει να έχεις κάνει κράτηση ένα μήνα πριν.
Frontierland
Η Frontierland είναι η χώρα της Άγριας Δύσης που συνορεύει με την Adventureland και την USA main street. Τα βασικά της παιχνίδια είναι μόλις τρία ενώ διαθέτει και μια παιδική χαρά, την Pocahontas Indian Village. Αξίζει να επισκεφτείτε το Big Thunder Mountain . Πρόκειται για μια πολύ γρήγορη διαδρομή σε ένα νησί – ορυχείο, που στα υπόγεια τμήματα το τρένο αναπτύσσει τρελή ταχύτητα, η οποία θα σου αφήσει ένα τεράστιο χαμόγελο φεύγοντας. Υπάρχει περιορισμός ελάχιστου ύψους 1.02μ οπότε είναι σίγουρα για παιδιά άνω των 4 χρονών. Tip :αν θες να το ζήσεις στο έπακρο , επίλεξε να κάτσεις στις πίσω θέσεις. Έπειτα από την τρελή βόλτα , το Thunder Mesa Riverboat είναι εκεί , για να σε ηρεμήσει. Το εκσυγχρονισμένο ποταμόπλοιο κάνει τον γύρο του “βουνού ” και αποσυμφορείται η ένταση που έχει δημιουργηθεί από τα παιχνίδια αδρεναλίνης αλλά και από την κούραση της ημέρας !
Στα δεξιά της αποβάθρας , που βρίσκεται το ποταμόπλοιο , ορθώνεται το Phantom Manor ή αλλιώς σπίτι του τρόμου ! Πρόκειται για ένα σπίτι στοιχειωμένο με φαντάσματα που έχει ως στόχο να τρομάξει τους επισκέπτες του. Σαν εμπειρία , αξίζει , αλλά , αν είστε ενήλικας μην περιμένετε να τρομάξετε ιδιαίτερα με την διακόσμηση ή τους φρικιαστικούς ήχους , βγαλμένοι από θρίλερ δεκαετίας 1980….
Στην Frontierland βρίσκεται και το εστιατόριο Silver Spur Steakhouse, σε αρχιτεκτονική Άγριας Δύσης, με αρκετά καλό φαγητό τόσο για μικρούς όσο και για μεγάλους.
Περνάμε ξανά από την κεντρική πλατεία , αγναντεύοντας το κάστρο της Ωραίας Κοιμωμένης, με προορισμό την Discoveryland , που ομολογώ δεν ήταν η αγαπημένη μου. Αξίζει , όμως να της ρίξετε μια ματιά , ιδίως για τον πύραυλο που αποτελεί το καλύτερο της παιχνίδι ! Η Discoveryland έχει ως θέμα την ταινία Star Wars και το Toy story. Εκτός από τα παιχνίδια, εκεί γίνεται και η 3D προβολή του σόου “Mickey’s PhilarMagic” και οι προβολές του Videopolis Theater που δε πρέπει να χάσετε.
Buzz Lightyear Laser Blast – με διαφορά το πιο διασκεδαστικό οικογενειακό παιχνίδι της Disneyland. Η αναμονή είναι μεγαλύτερη από ότι σε άλλα παιχνίδια , αλλά μην το παραλείψετε , θα σας ενθουσιάσει , ειδικά αν είστε φαν της τετραλογίας ! Μπαίνεις σε ένα όχημα και με ένα laser όπλο σημαδεύεις του στόχους που έχει για να κερδίσεις πόντους.
Συνεχίστε την πορεία σας , δεξιά , προς το παιχνίδι Star Tours. Πρόκειται για έναν εξομοιωτή που σε ταξιδεύει στο διάστημα με χαρακτήρες και σκηνές από τη ταινία Star Wars. Έχει ελάχιστο ύψος: 1.02μ. Tip : Υπάρχουν 4 διαφορετικοί εξομοιωτές με διαφορετικό πρόγραμμα οπότε αξίζει να το κάνεις περισσότερες από μια φορές. Απλά να θυμάστε σε ποιον εξομοιωτή μπήκατε για να μη ξαναμπείτε. Το Autopia , ακριβώς δίπλα, είναι μια πίστα με αυτοκινητάκια που οδηγείς , δεν θα το συνιστούσα , όμως , σε παρέα ενηλίκων , καθώς απευθύνεται περισσότερο σε παιδιά .
Σας άφησα το καλύτερο ( χειρότερο κατ’εμέ) για το τέλος ! Το Hyperspace Mountain , τον θρύλο , το φημολογούμενο ως πιο δύσκολο παιχνίδι όλου του πάρκου .Πρόκειται για ένα επικό ταξίδι στο διάστημα με απίστευτη ταχύτητα και 3 αναστροφές. Παρόλο που τα νέα βαγόνια απαιτούν μόλις 1.20μ ύψος δε θα το πρότεινα σε καμία περίπτωση σε παιδιά κάτω των 12 ετών. Για τις οικογένειες που θέλει να μπει ένας από τους γονείς μόνος του, υπάρχει και Single Rider επιλογή. Αυτό σημαίνει ότι μπαίνεις σε μια διαφορετική ουρά αναμονής πολύ σύντομη (5΄) όπου σε βάζουν σε θέσεις που προκύπτουν κενά. Το Space Mountain έχει τελική ταχύτητα μικρότερη από 30 μίλια την ώρα, αλλά φαίνεται ότι πηγαίνει πιο γρήγορα επειδή η διαδρομή πραγματοποιείται εντός ένας σχεδόν μαύρος θόλος. Η πρόσφατη ανακαίνιση έκανε τη διαδρομή ακόμα πιο σκοτεινή, επομένως είναι πλέον πιο δύσκολο να δεις πού κατευθύνεσαι τις περισσότερες φορές. Για ασφάλεια, εσείς θα πρέπει να είναι σε καλή υγεία και απαλλαγμένο από αυξημένο αίμα πίεση, προβλήματα στην καρδιά, την πλάτη ή τον αυχένα, ναυτία της κίνησης ή άλλες καταστάσεις που θα μπορούσαν να επιδεινωθούν από αυτήν την περιπέτεια. Οι μέλλουσες μητέρες δεν πρέπει να οδηγούν. Επίσης, τα παιδιά κάτω των 7 ετών πρέπει να συνοδεύονται από άτομο ηλικίας 14 ετών και άνω.
Tip : Η ουρά για το διαστημόπλοιο είιναι υπερβολικά μικρή ( μαντέψτε γιατί !), οπότε δεν θα χρειαστεί να περιμένετε περισσότερο από 5-10 λεπτά.
Μην ξεχάσετε , ταξιδιώτες μου , στο τέλος : Την μεσημεριανή και βραδινή παρέλαση των ηρώων της Ντίσνειλαντ ! Κατά τις 2 , θα δεις το έμπειρο προσωπικό του πάρκου να απομακρύνει τους επισκέπτες που βρίσκονται στα δρομάκια της πλατείας , προκειμένου να αρχίσει η παρέλαση . Με τον γνωστό ήχο της Ντίσνεϊ , ανακοινώνεται ότι ο Μίκυ , ο Ντόναλντ , οι πριγκίπισσες και άλλοι πολλοί ήρωες καταφθάνουν …με τα άρματα ! Αν επισκεφτείς την Ντίσνειλαντ , κατά τους ” χριστουγεννιάτικους ” μήνες ( Νοέμβριο – Δεκέμβριο ) , θα μπορέσεις να δεις από κοντά και τον αγαπημένο μας , Άγιο Βασίλη , με το έλκηθρο του να ολοκληρώνει την παρέλαση , μοιράζοντας ευχές και χαμόγελα σε όλους τους μικρούς μας φίλους ! Για καλύτερη θέα , επίλεξε να δεις την παρέλαση από την μεριά του κάστρου , ενώ φρόντισε να είσαι εκεί πριν ξεκινήσει !
Η παρέλαση επαναλαμβάνεται στην κεντρική πλατεία του πάρκου , με φωταγωγημένα άρματα , στις 9 περίπου το βράδυ !
Το ταξίδι φτάνει στο τέλος του ενώ εμείς θέλουμε και άλλο . Αυτή είναι η Ντίσνειλαντ του Παρισιού . Ένας τόπος ψυχαγωγίας , μια ανάσα ανεμελιάς , ένας θόρυβος παιδικότητας , μια σύνοψη όλων όσα έχουμε ζήσει . Και αυτή την φορά , είναι ολοζώντανα , μπροστά μας , παίρνουν μορφή , σάρκα και οστά , μέσα από παιχνίδια και ήρωες που μας συντροφεύουν . Μην παραλείψετε να δείτε , καθώς κατευθύνεστε προς την έξοδο , την φωταγώγηση του Χριστουγεννιάτικου δέντρου , που γίνεται …με θεαματικό τρόπο ! Δεν θα σας αποκαλύψω άλλα , ήδη σας προετοίμασα για το τι μέλλει γενέσθαι , αν επισκεφτείτε ποτέ την Χώρα που τα παιδικά μας οράματα γίνονται πραγματικότητα. Πάρτε χυμούς και μικρά σνακς από το σπίτι , προμηθευτείτε όρεξη για δράση και οπλιστείτε με …..γερή υπομονή για να απολαύσετε την μαγική διάσταση του πάρκου !
Πως να φτάσετε ως εκεί : Chatelet les Halles ( περιοχή Le Marai ) – προαστιακός ( RER A ) με κατεύθυνση Marne-la -Vallee Cheesy ( στην τελευταία ομώνυμη στάση βρίσκεται η αρχή του θεματικού πάρκου !) , ενώ η διαδρομή καλύπτει περίπου 40 λεπτά . Τα δρομολόγια είναι πολύ συχνά και το κόστος είναι μόλις 7.6€ για ενήλικες και 3.8€ για τα παιδιά.
Μπες εδώ για περισσότερες πληροφορίες , σχετικά με τα ωράρια , τις ανακαινίσεις των παιχνιδιών , τις τιμές των εισιτήριων και κάνε booking σε ένα από τα ξενοδοχεία που βρίσκονται στο θεματικό πάρκο για μεγαλύτερη άνεση !
Το μαγευτικό χωριό του Αϊ Βασίλη στην Ονειρούπολη Δράμας, στην Πλατεία Ελευθερίας, έχει ήδη ντυθεί στα γιορτινά και αποτελεί ιδανικό προορισμό για τις Γιορτινές Χριστουγεννιάτικες Αποδράσεις και μόλις 1 ώρα και 40 λεπτών οδικώς από τη Θεσσαλονίκη. Άνοιξε από την Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2021 και θα παραμείνει ανοιχτό για το κοινό έως και την Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2022.
Πρόκειται για το Χριστουγεννιάτικο Θεματικό Πάρκο στην Ονειρούπολη Δράμας. Η κεντρική πλατεία της πόλη είναι γεμάτη νεράιδες, ξωτικά, τάρανδους, καλικάντζαρους, χιονάνθρωπους, αλλά και ο ίδιος ο Άγιος Βασίλης, με εκατοντάδες διαφορετικές, δωρεάν δράσεις, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και θεματικά εργαστήρια. Το παιχνιδιάρικο χριστουγεννιάτικο τοπίο είναι φτιαγμένο από το μαγικό υλικό και έτοιμο να μοιράσει μοναδικές εμπειρίες ξεγνοιασιάς και αξέχαστες αναμνήσεις.
Αναφορικά με τις δράσεις της, είναι όλες δωρεάν, συμπεριλαμβανομένων και όλων των εκδηλώσεων, όπως καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, συναυλίες και θεματικά εργαστήρια .
Δράσεις:
Εργοστάσιο Καραμέλας και Ζαχαρωτών
Σπιτάκι του παραμυθιού
Χριστουγεννιάτικοι ήρωες και πρωταγωνιστές παραμυθιών
Σπίτι του Άη Βασίλη
Πύργο του Πάγου
Ξυλουργείο του Άη Βασίλη
Μαγική Σκηνή
Ταχυδρομείο των Ξωτικών
Κοινωνικό έργο φορέων και συλλόγων
Ο Χιονούλης, ο Ταρανδούλης, ο Ονειρούλης και η Πολική αρκούδα, οι πρωταγωνιστές της μαγικής πολιτείας
Χορός και Τραγούδι
Ζωγραφική και Μαγειρική
Πειράματα και Παιχνίδι
Τοπικά προϊόντα, γευστικά, αρωματικά, αναμνηστικά και είδη λαϊκής τέχνης
Σας το είχαμε υποσχεθεί εξάλλου . Σας κάναμε να περιμένετε με αγωνία για την συνέχεια του άρθρου. Ο πλήρης οδηγός ταξιδιού στο Παρίσι , είναι εδώ , με νέες φωτογραφίες , πληροφορίες για τα μέρη που αξίζει να επισκεφτείτε, συμβουλές για να αποφύγετε τον…συνωστισμό σε τουριστικά μέρη , μετρό και αξιοθέατα. Άλλωστε , το ‘παμε και θα το ξαναπούμε – το Παρίσι είναι από μόνο του ένα κόσμημα της ευρωπαϊκής ηπείρου. Θα ΄έλεγε κανείς πως χρειάζεσαι τουλάχιστον μια εβδομάδα για να εξερευνήσεις τις βασικές πτυχές του. Και έχουν δίκιο . Η πρώτη επαφή με το Παρίσι , οφείλει να γίνει στα σημεία που εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο επισκέπτονται. Σήμερα , θα μιλήσουμε για Μονμάρτη. Έχει κανείς ιδέα τι είναι ; Θα δούμε το φημισμένο Μουρλέ Ρουζ(όχι τις χορεύτριες δυστυχώς) και θα πάρουμε μια γεύση από την απίστευτη Βασιλική της Ιερής Καρδιάς , ενώ θα απολαύσουμε την θέα του Παρισιού από ψηλά . Οι κήποι του Κεραμεικού , θα είναι ο πρώτος μας σταθμός , βγαίνοντας από το Λούβρο , που είχαμε κάνει στάση στο προηγούμενο άρθρο , ενώ θα δούμε πως είναι να βρίσκεσαι κάτω από την επιβλητική Αψίδα του Θριάμβου . Και όχι , αγαπημένοι μου , δεν ήταν η Αψίδα του Θριάμβου , στην τελευταία φωτογραφία , το ξέρατε άλλωστε . Είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή . Θα γευτούμε γαλλικό κρασί και ποικιλία τυριών , γέννημα θρέμμα παριζιάνικης κουλτούρας. Θα θαυμάσουμε την φημισμένη Gallery Lafayette και τα ακριβά της πολυκαταστήματα . Θέλετε μια μικρή δόση από τον οίκο Gucci και Dior που βρίσκονται στα Ηλύσια Πεδία ; Το σπίτι του -κολλητού μας – Μακρόν , ξέρετε κατά που πέφτει ; Πόσο εντυπωσιακή τέλος πάντων είναι η Όπερα Garnier ; Μπόρεσα να συνεννοηθώ τελικά με τους Γάλλους ή ήταν απόφοιτοι του ΙΕΚ Ξυνή , σαν του λόγου μου ; Προσδεθείτε , η πτήση αναχωρεί….τώρα !
Κήποι του Κεραμεικού
Βγαίνοντας από το Λούβρο , ενθουσιασμένη από την απαράμιλλη ομορφιά των εκθεμάτων του μουσείου , έπεσα πάνω σε μια Αψίδα . Μην σας πω ψέματα , δεν γνώριζα ποια ήταν . Κατευθύνθηκα προς εκείνη , όταν το μάτι μου εντόπισε μια έκταση πρασίνου να βρίσκεται όπισθεν αυτής . Ένας ακόμα κήπος του Παρισιού , είπα μέσα μου . Έκανα λάθος . Ο κήπος του κεραμεικού δεν είναι απλά , ΕΝΑΣ κήπος ! Ο κήπος του Κεραμεικού (γαλλικά: Jardin des Tuileries) είναι ένας δημόσιος κήπος που βρίσκεται ανάμεσα στο Λούβρο και την πλατεία Κονκόρντ στο 1ο διαμέρισμα του Παρισιού της Γαλλίας. Δημιουργήθηκε από την Αικατερίνη των Μεδίκων ως κήπος του παλατιού του Κεραμεικού το 1564 και άνοιξε για το κοινό το 1667. Μετά τη Γαλλική Επανάσταση έγινε δημόσιο πάρκο και από τότε είναι τόπος συνάντησης και χαλάρωσης τόσο για τους τουρίστες όσο και για τους Παριζιάνους.
Ο κήπος του Κεραμεικού οριοθετείται από το παλάτι του Λούβρου προς τα νοτιοανατολικά, την οδό Ριβολί στα βορειοανατολικά, την πλατεία Κονκόρντ στα βορειοδυτικά και τον Σηκουάνα στα νοτιοδυτικά. Είναι ο παλαιότερος κήπος του Παρισιού και παλαιότερα ήταν ο ιδιωτικός κήπος του παλατιού του Κεραμεικού, βασιλική και αυτοκρατορική κατοικία που δεν υπάρχει σήμερα. Ο κήπος του Κεραμεικού έχει ταξινομηθεί ως ιστορικό μνημείο από το 1914 και περιλαμβάνεται στις περιοχές που προστατεύονται ως Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO στις όχθες του Σηκουάνα. Ο κήπος εξυπηρετείται από τις γραμμές 1, 8 και 12 του μετρό στο σταθμό Κονκόρντ και από τη γραμμή 1 στο σταθμό Κεραμεικός.
Ο κήπος είναι διακοσμημένος με υπέροχα μαρμάρινα αγάλματα. Το 1719 η κύρια είσοδος πλαισιωνόταν από δύο αγάλματα, το καθένα από τα οποία απεικόνιζε τον Ερμή με το φτερωτό άλογο του. Ο κήπος στεγάζει επίσης πολλά από τα αγάλματα του Αριστίντ Μαγιόλ, έναν από τους πιο διάσημους γλύπτες του 20ού αιώνα, και τα γλυπτά του Ωγκύστ Καιν. Από το 1998, ο χώρος έχει υποδεχτεί νέα σύγχρονα γλυπτά των Ωγκύστ Ροντέν, Χένρι Μουρ, Ρόι Λίχτενσταϊν και πολλών άλλων. Οι προσωρινές εκθέσεις αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και του ρυθμού του κήπου.
Στην φωτογραφία , απεικονίζεται μόνο η είσοδος του , από την μεριά του Λούβρου. Δεν έχετε παρά να προχωρήσετε στο εσωτερικό του και να θαυμάσετε την αρχιτεκτονική του , καθώς και το υπέροχο πράσινο που πλαισιώνει τα αγάλματα . Στο βάθος διακρίνουμε τον Πύργο του Άιφελ !
Απομακρυνόμαστε από την περιοχή του Λούβρου και αναζητούμε λεωφορείο με προορισμό την Μονμάρτη . Στην διαδρομή θαυμάζουμε , για μια ακόμη φορά την αρχιτεκτονική των κτιρίων , πριν μπούμε στο μετρό.
Λεωφορείο 40 . Εδώ είμαστε. Θα ανεβούμε ψηλά , να το ξέρετε. Δεν το λες και κοντά , στην διαδρομή διακρίνουμε μικρές μικρές γαλλικές συνοικίες και ανθρώπους βιαστικούς να πηγαίνουν στην δουλειά τους . Μα γιατί να πάμε , τέλος πάντων , στην Μονμάρτη , τι το ιδιαίτερο έχει ; Είναι αυτό που αποκαλούν οι Γάλλοι , ο λόφος των καλλιτεχνών ;
Τοίχος της Αγάπης
Κατεβαίνοντας από το λεωφορείο , μια μικρή στάση , ανεβαίνοντας τον λόφο , στον τοίχο της αγάπης . Μην φανταστείτε κάτι μεγαλειώδες , ένα ρομαντικό πάρκο και ένας τοίχος στον οποίο είναι γραμμένη η φράση “ σε αγαπώ” , σε 311 διαφορετικές γλώσσες ! Απίστευτο ε ; Ο «τοίχος της αγάπης» στο Παρίσι δημιουργήθηκε το 2000 από το καλλιτεχνικό δίδυμο Φεντερίκ Μπαρόν και Κλερ. Για να γεμίσει ο τοίχος τα 40 τετραγωνικά μέτρων στην πλατεία Ζεάν Ρικτούς, στη Μονμάρτη, ο Baron ζήτησε πρώτα από τον αδελφό του και αργότερα από τους ξένους γείτονές του να γράψουν λόγια αγάπης στις γλώσσες τους. Στη συνέχεια , απευθύνθηκαν στις πρεσβείες των κρατών για να συλλέξουν όλα τα «σ ‘αγαπώ», τα οποία έγραψαν πάνω σε πλάκες από σμάλτο και τα κόλλησαν στον τοίχο. «Τα κόκκινα σχήματα στον τοίχο αντιπροσωπεύουν τα κομμάτια μιας ραγισμένης καρδιάς, είναι η καρδιά της ανθρωπότητας που τόσο συχνά ραγίζει, και ο τοίχος έρχεται για να συγκεντρώσει όλα αυτά τα κομμάτια στον ίδιο χώρο», λέει ο Frederic. Διακρίνουμε το ελληνικό ” σαγαπώ ” , αλλά και την αντίστοιχη φράση , ” σου ερώ” – ναι στα αρχαία ελληνικά !
Προχωρώντας , προς τα πάνω , ξεπηδιούνται , δεξιά και αριστερά , γαλλικές ομορφιές που πλαισιώνουν την διαδρομή και την κάνουν ακόμα πιο όμορφη ! Όσο εμείς , θα σας δείχνουμε φωτογραφίες από τα στενά της Μονμάρτης , μέχρι να φτάσουμε στην Βασιλική της Ιερής Καρδιάς και να αντικρίσουμε το Παρίσι από ψηλά , θα σας πούμε δυο λόγια , για το φημισμένο αυτό μέρος .
H Μονμάρτη η αλλιώς, “βουνό του μάρτυρα” λέγεται ότι αποτελεί ίσως την πιο ρομαντική γειτονιά του Παρισιού και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Στο 18ο διαμέρισμα του Παρισιού και με υψόμετρο περίπου στα 130 μέτρα, κρύβεται μια όαση τέχνης και διασκέδασης δημοφιλής τόσο στους τουρίστες και σε ντόπιους όσο και σε μεγάλους καλλιτέχνες του παρελθόντος όπως Πάμπλο Πικάσο, Ρενουάρ, Πισαρό, Τουλούζ-Λωτρέκ, Ανρί Ματίς, Έντγκαρ Ντεγκά και πολλοί ακόμη που ζούσαν στην Μονμάρτη. Ο χαρακτηρισμός της Μονμάρτης ως “βουνό του μάρτυρα”, πηγάζει από το μαρτύριο του επισκόπου του Παρισιού Σαίν Ντενίς (Saint Denis), που το 250 μ.Χ. εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό στην κορυφή του ιστορικού αυτού λόφου. Οι πρώτοι κάτοικοι του λόφου, εγκαταστάθηκαν εκεί κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, όταν ο αυτοκράτορας Ναπολέων ο τρίτος έδωσε ένα μεγάλο μερίδιο της γης σε εύπορους φίλους, αναθέτοντάς τους συνάμα και το καθήκον της ανάπτυξης του.
Οι αρχικοί κάτοικοι αναγκάστηκαν να μετακινηθούν προς τα προάστια του Παρισιού, όπου γρήγορα ανέπτυξαν τη δική τους πόλη, η οποία “έτρεχε” με τους δικούς της κανόνες. Αυτό κατά συνέπεια, κατέστησε τη Μονμάρτη “κακόφημη” γειτονιά καθώς έγινε δημοφιλής περιοχή κατανάλωσης αλκοόλ και διασκέδασης στα παγκοσμίως γνωστά και ιστορικά “Κόκκινος Μύλος”, πιο γνωστό ως Moulin Rouge και Le Chat Noir! Τέχνη και ακολασία λοιπόν, ένας συνδυασμός αθεράπευτος!
Και φτάσαμε ! Το Παρίσι απλώνεται στα πόδια μας και εμείς κοντοστεκόμαστε , τραγουδώντας Edith Piaf και αισθανόμαστε όπως ο Πικάσο ( μόνο που δεν ξέρουμε να τραβάμε μια ίσια γραμμή ) . Αξίζει ο ποδαρόδρομος , σας το υπόσχομαι . Εάν θέλετε να γλιτώσετε την κούραση , επιλέξτε το τελεφερίκ που μεταφέρει τους τουρίστες στην κορυφή της Μονμάρτης και πίσω . Πίσω μας , δεσπόζει , η εκθαμβωτική Βασιλική της Ιερής Καρδιάς και πλήθος κόσμου σπεύδει να βγάλει μια φωτογραφία με φόντο την γαλλική πρωτεύουσα…Απολαύστε !
Βασιλική της Ιερής Καρδιάς
Η Βασιλική της Ιερής Καρδιάς της Μονμάρτης χτίστηκε μεταξύ του 1875 και 1914 από τον αρχιτέκτονα Πώλ Αμπάντι κατά τη ρωμανο-βυζαντινή περίοδο. Ο Αμπάντι ήταν αρχιτέκτονας ήταν επίσης γνωστός για την αποκατάσταση του καθεδρικού ναού του Périgueux, τον οποίο επαναδόμησε με αρχιτεκτονική αρκετά παρόμοια με αυτή της Βασιλικής της Ιερής Καρδιάς της Μονμάρτης. Η κορυφή του λόφου της Μονμάρτρης, όπου βρίσκεται σήμερα η εκκλησία, αποτελούσε ανέκαθεν μια άκρως ιερή και μυστηριώδης θα έλεγε κανείς τοποθεσία. Λέγεται ότι δρυΐδες της εποχής τελούσαν μυστήρια εκεί και τελετές, δοξάζοντας τους θεούς τους και ότι οι Ρωμαίοι είχαν χτίσει ναούς αφιερωμένους στους θεούς Άρη και Ερμή. Η έντονη λευκή όψη του ναού, οφείλεται σε ένα συγκεκριμένο είδος πετρώματος, προερχόμενο από το λατομείο Château-Landon, αλλά όχι μόνο. Σε καιρικές συνθήκες με έντονη υγρασία, ο ασβεστίτης που απαρτίζει το πέτρωμα λειτουργεί σαν χλώριο, “ξεπλένοντας” και ανανεώνοντας το χαρακτηριστικό του λευκό χρώμα. Προφανώς και αυτό είναι έντονης πρακτικής σημασίας αλλά και αλληγορικής σημασίας, απεικονίζοντας την πίστη και την δύναμη της να εξυγιάνει τον άνθρωπο, απομακρύνοντας τις “ακαθαρσίες”.
Η εκκλησία είναι ανοιχτή καθημερινά από τις 6 π.μ. έως τις 10.30μ.μ με την είσοδο να είναι δωρεάν ενώ για επισκέψεις σε ομάδες δεν απαιτείται κάποια κράτηση. Η πρόσβαση στο τρούλο βρίσκεται έξω από τη Βασιλική στα αριστερά και από εκεί και έπειτα υπάρχουν… 300 βήματα προς “αναρρίχηση” και χωρίς ανελκυστήρα! Η εκκλησία διατίθεται για επίσκεψη κάθε μέρα από τις 8.30 π.μ. έως τις 8μ.μ. (Μάιο έως Σεπτέμβριο) και 9 π.μ. έως τις 5μ.μ. (Οκτώβριος έως Απρίλιος). Αυτές οι ώρες υπόκεινται σε αλλαγές και μπορεί να ποικίλουν ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Επιπλέον υπάρχουν διάφορες τιμές για πρόσβαση στο τρούλο.
Tip : Ενδέχεται να σας πλησιάσουν άτομα , ζητώντας σας να βάλετε μια υπογραφή , για διάσωση του περιβάλλοντος κτλ. Μην υπογράψετε κανένα χαρτί , πρόκειται περί πλάνης , καθώς μετά σας αναγκάζουν να πληρώσετε 200 ευρώ έξτρα , ως συνδρομή , εφόσον έχετε συμμετάσχει με την υπογραφή σας.
Μουλέν Ρουζ
Κατηφορίζοντας , στα στενά της Μονμάρτη , μαγαζάκια με σουβενίρ και μια ευρεία γκάμα μπερέδων ξεπροβάλλουν, δεξιά και αριστερά , ενώ το φημισμένο Μουλέν Ρουζ – με τα εντυπωσιακά υπερθεάματα των 200 ευρών – πέφτει πάνω μας καθώς διασχίζουμε τον δρόμο! Ο Κόκκινος Μύλος – όπως μεταφράζεται στα ελληνικά – έχει την δική του ιστορία να μας πει. 125 χρόνια Ιστορίας. Από τότε που άνοιξε τις πόρτες του πριν από περισσότερα από 125 χρόνια, το Μουλέν Ρουζ (Moulin Rouge) έθεσε το πρότυπο για τα πιο διάσημα καμπαρέ του κόσμου. Τον Οκτώβριο του 1889, το Παρίσι βούιξε σχετικά με το άνοιγμα ενός νέου μουσικού θεάτρου. Οι ιδιοκτήτες Ιωσήφ Ογιέρ και Σαρλ Ζίντλερ επέλεξαν το όνομα Moulin Rouge (Κόκκινος Μύλος) για το θέατρο τους, και του έδωσαν το παρατσούκλι “Le Premier Palais des Femmes” (Το πρώτο παλάτι των γυναικών) και ισχυρίστηκαν ότι το Μουλέν Ρουζ θα γίνει σύντομα “ένας ναός της μουσικής και του χορού”.Κατά τις πρώτες δεκαετίες η εγκατάσταση ήταν ανοιχτή και δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα χορευτικό που εκτελούνταν από εταίρες για να ψυχαγωγήσουν την πελατεία τους. Μερικές φορές ήταν εντελώς χυδαία και ότι γινόταν στο εσωτερικό του Μουλέν Ρουζ προκαλούσε μεγάλη δημόσια κατακραυγή. Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου, ένας από τους πιο αξιοσημείωτους προστάτες του μουσικοθεάτρου ήταν ο καλλιτέχνης Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ, ο οποίος ζωγράφισε μια σειρά από διάσημες σκηνές του Μουλέν Ρουζ. Στα νεότερα χρόνια, η επιχείρηση προσπάθησε να «καθαρίσει» (ας πούμε δηλαδή), και κατάφερε να χάσει τελικά τη φήμη της ως οίκος ανοχής. Έτσι έγινε μια μοντέρνα αίθουσα μουσικής και ένα γνωστό καμπαρέ για τα φαντασμαγορικά σόου του. Με αυτό τον τρόπο άρχισε να προσελκύει πελατεία υψηλότερης ποιότητας. Ακόμα και αν δεν επιθυμείτε να επισκεφτείτε το εσωτερικό του και να δείτε μια παράσταση ( ο τιμοκατάλογος σας απομακρύνει ενδεχομένως από αυτήν την επιλογή ) , αξίζει να δείτε από κοντά την πιο κακόφημη συνοικία του Παρισιού και να αποθανατίσετε την στιγμή !
Τροκαντερό
Επόμενη στάση, Τροκαντερό . Μια γαλλική μπακέτα στο χέρι και φύγαμε για μια από τις πιο δημοφιλείς πλατείες , του Παρισιού. Το Τροκαντερό αποτελεί μια περιοχή στο 16ο διαμέρισμα του Παρισιού, απέναντι ακριβώς από τον Σηκουάνα και από τον ιστορικό πύργο του Άιφελ. Ο λόφος του Τροκαντερό, σε μια μακρινή εποχή, αποκαλούνταν λόφος Σελώ (Chaillot), καθώς φιλοξενούσε κάποτε ένα μικρό χωριό με την εν λόγω ονομασία.Το τοπωνύμιο ονομάστηκε έτσι προς τιμή τη μάχης του Τροκαντερό, η οποία έλαβε χώρα στην κοιλάδα του Τροκαντερό στην Ισπανία όπου η Γαλλικές ένοπλες δυνάμεις κατέλαβαν το μέρος υπό τις οδηγίες του Δούκα της Ανγκουλέμ, γιό του βασιλιά Καρόλου Ι΄ της Γαλλίας.Το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα και μεγαλύτερο έκθεμα του Πάρκου του Τροκαντερό αποτελεί το αποκαλούμενο συντριβάνι της Βαρσοβίας και είναι ένας μεγάλος όγκος νερού, ή και καθρέφτης νερού, με 12 υδάτινες “κιονοστοιχίες” που φτάνουν τα 12 μέτρα στο τελικό τους ύψος, 24 μικρότερα συντριβάνια που το νερό τους φτάνει τα 4 μέτρα σε ύψος και 10 υδάτινες αψίδες.
Έπειτα από πολυάριθμες μεταβολές στην ιδιότητα του Παλατιού του Τροκαντερό, αποφασίστηκε να αγοραστεί από την πόλη του Παρισιού και επανασχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Γκαμπριέλ Νταβιού. Στη συνέχεια, επαναπροσδιορίστηκε για άλλη μια φορά η ταυτότητά του και μετατράπηκε σε χώρο φιλοξενίας και στέγασης του προσωπικού του αστρολογικού και μετεωρολογικού σταθμού Ομπσερβατουάρ (Observatoire de Paris) από το 1876 και έπειτα. Ωστόσο, λόγω ελλιπούς συντήρησης, το 1974 το κτίσμα βρισκόταν πλέον σε τόσο κακή κατάσταση που οι εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να το εκκενώσουν. Μια πυρκαγιά το κατέστρεψε εντελώς το 1991.
Λεωφόρος Ηλυσίων Πεδίων
Μετρό και πάλι μετρό ! Στάση – δεν ξέρω πως γράφεται στα ελληνικά – Σαμ-Σελιζε . Ή αλλιώς λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων. Εκεί που είναι τα Gucci , Louis Vuitton , Dior , Renault . Α, ναι και η Αψίδα . Αλλά εδώ μιλάμε για μια από τις πιο πλούσιες συνοικίες του Παρισιού. Όπου και αν κοιτάξεις , διακρίνεις την φινέτσα . Ή έτσι θέλει να δείχνουν , οι κάτοικοι. Η Λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων (γαλλικά:Avenue des Champs-Élysées) είναι μεγάλη λεωφόρος στο 8ο διαμέρισμα του Παρισιού, με 1,9 χιλιόμετρα μήκος και 70 μέτρα πλάτος, που ξεκινάει από την πλατεία Σαρλ ντε Γκωλ, όπου βρίσκεται και η Αψίδα του Θριάμβου και καταλήγει στην πλατεία Κονκόρντ (Πλατεία Ομονοίας). Είναι διάσημη για τα θέατρα, τις καφετέριες, τα πολυκαταστήματα, τους κινηματογράφους της αλλά και για τις στρατιωτικές παρελάσεις που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στις 14 Ιουλίου, εθνική εορτή της Γαλλίας. Πήρε το όνομά της από τα Ηλύσια Πεδία στα οποία κατά την ελληνική μυθολογία αποτελούσαν τμήμα του Άδη και ήταν ο τελικός προορισμός της ψυχής των ηρώων και των ενάρετων.
Μέχρι τη βασιλεία του Λουδοβίκου ΙΔ΄, η περιοχή όπου σήμερα βρίσκεται η λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων ήταν ακατοίκητη, υπήρχαν μόνο δάση, χωράφια και λαχανόκηποι. Ο δρόμος σχεδιάστηκε αρχικά το 1667 από τον Αντρέ Λε Νοτρ ως επέκταση του κήπου του Κεραμεικού που περιέβαλαν το παλάτι του Κεραμεικού, το οποίο, αρχικά κατασκευασμένο το 1564, ο Λε Νοτρ είχε ξαναχτίσει με το δικό του ύφος για τον Λουδοβίκο ΙΔ΄ το 1664. Ο Λε Νοτρ σχεδίασε έναν ευρύ χώρο περιπάτου μεταξύ του παλατιού και της σύγχρονης πλατείας Σαρλ ντε Γκωλ, με δύο σειρές φτελιών εκατέρωθεν, και παρτέρια στο συμμετρικό στυλ του γαλλικού τύπου κήπου.
Αψίδα του Θριάμβου
Διασχίζουμε την λεωφόρο , φθάνοντας εκεί που θέλαμε . Και μένουμε άναυδοι. Η Αψίδα του θριάμβου στέκεται περήφανη , αγέρωχη , επιβλητική στην μέση του δρόμου και δημιουργεί ένα κυκλοφοριακό χάος .Ένα νεοκλασικό αρχιτεκτόνημα και μνημείο μορφής θριαμβικής αψίδας που κατασκευάστηκε καθ’ εντολή του Ναπολέοντα. Αμέσως μετά την νίκη του στο Αούστερλιτς, ο Γάλλος Αυτοκράτορας Ναπολέων ο Α’ είπε, απευθυνόμενος προς το στράτευμά του ότι θα επιστρέψουν στα σπίτια τους μονάχα αφότου περάσουν κάτω από την Αψίδα του Θριάμβου. Η εντολή για την έναρξη της κατασκευής της δόθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1806 με πρωτεργάτη και αρχιτέκτονα τον ξακουστό Ζαν Σαλγκρέν, ο οποίος αντλούσε έμπνευση από ελληνικά και ρωμαϊκά κτίσματα της αρχαιότητας.
Οι εργασίες θεμελίωσης της Αψίδας του Θριάμβου κράτησαν δύο χρόνια, η κατασκευή ωστόσο, εγκαταλείφθηκε ύστερα από τις συνεχείς ήττες του Ναπολέοντα κατά την Ρώσικη εκστρατεία το 1812. Οι κατασκευές έλαβαν χώρα ξανά έπειτα από εντολή του βασιλιά Λουδοβίκου – Φιλίππου του Α’ (Louis-Philippe le Ier) το 1832, ο οποίος αφιέρωσε το έργο στη δόξα των Γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων, για την ολοκλήρωσή του το 1836 κάτω από την επίβλεψη του αρχιτέκτονα Γκιγιώμ Αβέλ Μπλουέ (Guillaume Abel Blouet), ο οποίος παρέμεινε πιστός στο αρχικό σχέδιο του Σαλγκρέν. Ο λιτός σχεδιασμός και το τεράστιο μέγεθος του μνημείου είναι συνήθη χαρακτηριστικά του ρομαντικού νεοκλασικισμού του τέλους του 18ου αιώνα.
Αναζητήστε ανάγλυφα γλυπτά στη βάση καθενός από τους τέσσερις πυλώνες, περίτεχνους στρατιώτες σε μια ζωφόρο γύρω από την κορυφή, καθώς και τα ονόματα 128 μαχών και 558 στρατηγών. Μπορεί να χρειάστηκαν τριάντα χρόνια, αλλά άξιζε τον κόπο. Στη βάση της αψίδας, ο τάφος του Άγνωστου Στρατιώτη αποτίει φόρο τιμής στους 1,3 εκατομμύρια Γάλλους στρατιώτες που πέθαναν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Άγνωστος Στρατιώτης κηδεύτηκε το 1921, κάτω από την αιώνια φλόγα. Στο 18:30 κάθε βράδυ, η φλόγα αναζωπυρώνεται. Υπάρχει επίσης μια έκθεση που εξηγεί τη συμβολική σημασία αυτού του μνημείου. Φροντίστε να τη δείτε, αφού πρώτα ανεβείτε στην κορυφή.
Ένα κόσμημα της τέχνης , δεν συμφωνείτε ;
Tip : Η είσοδος για την κορυφή της αψίδας , όπου μπορείτε να θαυμάσετε την θέα , κοστίζει 12 ευρώ το άτομο . Για άτομα κάτω των 18 και πολίτες Ευρωπαϊκής ένωσης 18-26 η είσοδος είναι δωρεάν !
Φεύγοντας από τα Ηλύσια Πεδία , πέσαμε πάνω στο -κάτι σαν μέγαρο Μαξίμου- σπίτι του προέδρου της Γαλλίας . Φυσικά , δεν επιτρεπόταν η φωτογράφηση , ούτε να πλησιάσουμε στο κτίριο , ενώ ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις περιφρουρούσαν εμπρός και όπισθεν του οικοδομήματος . Οι κήποι που πλαισίωναν το κτίριο ήταν πανέμορφοι , καθαροί και περιποιημένοι , ενώ τα πεσμένα φθινοπωρινά φύλλα έδιναν μια νότα μελαγχολίας στο τοπίο.
Θα ξεχνούσαμε το βασικότερο . Κάναμε και μια βόλτα στην μπουτίκ της Παρί , χαζεύοντας την συλλογή από μπλούζες και κούπες . Είδαμε και τον Μέσσι . Σε φωτογραφία , να μας χαιρετάει :/
Όπερα Γκαρνιέ
Γυρνώντας από τα Ηλύσια Πεδία , κάναμε μια στάση στην φημισμένη όπερα Γκαρνιέ. Η ‘Οπερα Γκαρνιέ, ή αλλιώς Παλέ Γκαρνιέ (Palais Garnier) αποτελεί αναμφισβήτητα ένα από τα πιο περίτεχνα και επιβλητικά κτίρια στην μαγευτική και γλαφυρή θα έλεγε κανείς, πόλη των Παρισίων. Ιστορικά, ήταν επίσημα η πρωτεύουσα λυρική σκηνή στο Παρίσι, αλλά και έδρα του μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού, μέχρις ότου το η Όπερα της Βαστίλης άνοιξε τις πύλες της το 1989. Το ιστορικό αυτό κτίσμα, συντελείται συνολικά από 17 ορόφους με την κύρια αίθουσα να καταλαμβάνει μόλις το 1/5 της συνολικής του έκτασης! Το ωοειδές του αμφιθέατρο μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι και 1.979 επισκέπτες συγχρόνως, ενώ πηγή φωτός αποτελεί ο τιτανομέγιστος του πολυέλαιος με το καθεαυτού βάρος του να ανέρχεται στους… 6 τόνους! Σε προγενέστερες εποχές, ο πολυέλαιος λειτουργούσε με λάμπες αερίου, πράγμα που σταδιακά κατέστρεψε εντελώς το ταβάνι της Όπερας. Το 1964, ύστερα από επιλογή του υπουργού πολιτισμού Αντρέ Μαλρό, ανέλαβε να το σχεδιάσει εκ νέου ο διάσημος Ρώσος ζωγράφος Μαρκ Σαγκάλ, αποδίδοντάς του τη σημερινή του μορφή. Πηγή έμπνευσης για το έργο του Σαγκάλ αποτέλεσαν πολλά κλασικά έργα του μπαλέτου και της Όπερας.
Ο βασιλιάς Ναπολέων ο 3ος είναι αυτός που αποφάσισε την ανέγερση μιας καινούριας Όπερας, ενώ η τοποθεσία επιλέχτηκε από το Βαρόνο Οσμάν και το έργο καθεαυτού ανατέθηκε στον αρχιτέκτονα Σαρλ Γκαρνιέ έπειτα από διαγωνισμό. Ο νεαρός τότε Γκαρνιέ έχει μόλις επιστρέψει από μεγάλο ταξίδι στη Αθήνα και την Ρώμη, και μαγεμένος από την ομορφιά, την χάρη αλλά και την σύνθετη αρχιτεκτονική του ναού του Παρθενώνα, θέλησε να κάνει κάτι επηρεασμένο από αυτό, εισάγοντας πολλούς αρχιτεκτονικούς χαρακτήρες σε ένα κτίριο. Το έργο ξεκίνησε επίσημα το 1861 αλλά υπήρχαν συνεχείς διακοπές των εργασιών λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης, αλλά και λόγω του Γαλλογερμανικού πολέμου του 1870 και της εργατικής επαναστατικής κυβέρνησης, Παρισινής Κομμούνας του 1871. Η Όπερα εν τέλει, εγκαινιάστηκε και ξεκίνησε να λειτουργεί στις 5 Ιανουαρίου του 1875.
Τελικά τι, στ’ αλήθεια, απέγινε με τη λίμνη στα θεμέλια της όπερας; Ο ήχος του νερού που περνάει κάτω από το κτίριο δημιούργησε το θρύλο του φαντάσματος. Ο Gaston Leroux, Γάλλος συγγραφέας, μεγαλώνοντας στη γαλλική πρωτεύουσα άκουγε διάφορες ιστορίες και μύθους που τον ενέπνευσαν. Έμπλεξε τον μύθο με την πραγματικότητα με ένα τρόπο μοναδικό και δημιούργησε μία από τις πιο διάσημες ιστορίες αγάπης όλων των εποχών: Το Φάντασμα της Όπερας. Το 1896 έπεσε ένα αντίβαρο από τον μεγάλο πολυέλαιο της κεντρικής αίθουσας, σκοτώνοντας έναν από τους εργάτες. Το γεγονός αυτό στάθηκε ως αφορμή για μία από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές του μυθιστορήματος: το φάντασμα σκοτώνει με τον ίδιο τρόπο ένα από τα μέλη του ακροατηρίου, ώστε να απαγάγει την Christine φυγαδεύοντας την στα υπόγεια κελάρια. Η όπερα του Παρισιού επιβιώνει μέχρι σήμερα με την ίδια μορφή που περιγράφεται στο μυθιστόρημα. Ο ίδιος ο Leroux, μάλιστα, υποστήριζε σε όλη τη ζωή του ότι το φάντασμα δεν είναι μύθος, αλλά αληθινό.
Gallery Lafayette
Πίσω από την όπερα , σε απόσταση 100 μέτρων , εντοπίζουμε την πιο φαντασμαγορική χριστουγεννιάτικη εικόνα του Παρισιού. Το πολυκατάστημα , με 6 ορόφους σε κάθε κτίριο , που καταλαμβάνει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο. Το Galeries Lafayette (Γκαλερί Λαφαγιέτ) ίσως είναι το πιο διάσημο πολυκατάστημα στο Παρίσι και ιδρύθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Κάθε χρόνο, εκατομμύρια καταναλωτές επισκέπτονται κεντρικό κατάστημα της στη λεωφόρο Haussmann, στο 9 διαμέρισμα του Παρισιού. Μια επίσκεψη στο Galeries Lafayette δεν έχει να κάνει μόνο με τα ψώνια. Το πολυκατάστημα είναι από μόνο του είναι ένα αξιοθέατο με τον υπέροχο γυάλινο θόλο σε στιλ αρτ νουβό. Μπορείτε ακόμα να πάτε μέχρι τον τελευταίο όροφο του καταστήματος, να πιείτε τον καφέ σας, να γευματίσετε και φυσικά να απολαύσετε την εκπληκτική θέα σε όλο το Παρίσι.
Δειπνήστε σε ένα από τα εστιατόρια της περιοχής Châtelet, κατά την επιστροφή σας , σπίτι. Δοκιμάστε το κρασί της, γευτείτε τα τυριά της , απολαύστε τα δρομάκια γεμάτα κόσμο . Αυτό είναι το Παρίσι.
Το Παρίσι δεν σταματά εδώ . Σε αυτές τις εικόνες , σε αυτές τις πληροφορίες . Το Παρίσι συνεχίζει σε δρόμους και στενά που σας περιμένουν να τα εξερευνήσετε . Ένα πάρκο , μια πλατεία , μια γειτονιά λαϊκή , όλα έχουν νόημα και αξία εδώ . Μην διστάσετε να έρθετε σε επαφή με το άγνωστο. Η εμπειρία , άλλωστε , είναι ανεκτίμητη . Ο οδηγός , δεν έχει σκοπό να σας επιβάλλει που να κατευθυνθείτε . Ένα διαδικτυακό εγχειρίδιο , με προσωπική χροιά , για όσα μπορείτε να επισκεφτείτε . Τα λόγια είναι φτωχά, μπροστά στις φωτογραφίες . Ένα είναι σίγουρο . Η καλύτερη παρέα κάνει το ταξίδι , ακόμα πιο συναρπαστικό . Κλείστε τώρα , τα εισιτήρια σας για το Παρίσι , και να θυμάστε . Το άρθρο μας , θα σας συντροφεύει ….όποτε το χρειαστείτε !
Το Σπήλαιο του Δράκου βρίσκεται στην Καστοριά και μάλιστα στο βόριο άκρο της περιοχής με κατεύθυνση στην Ιερά Μονή Μαυριώτισσα. Διαθέτει 7 υπόγειες λίμνες, 10 θαλάμους και πέντε σήραγγες. Η θερμοκρασία του κυμαίνεται στους 16-18 βαθμούς Κελσίου και η υγρασία 85-90% σταθερές και οι δυο σε κάθε εποχή.
ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ Ανακαλύφθηκε την δεκαετία του 1940 από ντόπιους, ενώ πιθανολογείται ότι έως τότε δεν εξερευνήθηκε λόγω των προσχώσεων και της δύσβατης τοποθεσίας του. Το 1968 πραγματοποιήθηκε η χαρτογράφηση του σπηλαίου. Οι υπάλληλοι της Εφορείας Σπηλαιολογίας του Υπουργείου Πολιτισμού σε συνεργασία με το Σύλλογο Φίλων Περιβάλλοντος υπέβαλαν επίσημο πόρισμα (1995) για την καταλληλόλητα και τις δυνατότητες αξιοποίησης του σπηλαίου. Μολαταύτα, η Ελληνική ΣπηλαιολογικήΕταιρία ξεκίνησε τις συστηματικές έρευνες σχεδόν δυο δεκαετίες έπειτα, και η ολοκλήρωσή τους συνέβη γύρω στο 2000, όπου και δρομολογήθηκε το έργο της ανάδειξής του από το δήμο της Καστοριάς. Βέβαια, το σπήλαιο ήταν προσπελάσιμο για το κοινό μόλις από το 2009 και εξής.
ΔΙΑΚΟΣΜΟΣ Εντός του σπηλαίου υπάρχουν παλαιοντολογικά κατάλοιπα, Ursus spelaeus, που εξαφανίστηκε πριν από 10.000 χρόνια. Ο εσωτερικός διάκοσμος του σπηλαίου είναι πλούσιος από σταλαγμίτες και σταλακτίτες.
ΜΥΘΟΣ Το σπήλαιο ονοματοδοτήθηκε έπειτα από τον πολύ γνωστό μύθο του δράκου, σύμφωνα με τον οποίο όταν ο βασιλιάς Κάστωρ φιλοξενούσε τον αδερφό του Πολυδεύκη, και έπειτα από την ίδρυση της Καστοριάς, του φανέρωσε την τεράστια σπηλιά που είχε ως φύλακα έναν δράκο. Αυτός, προστάτευε το χρυσωρυχείο που υπήρχε μέσα στην σπηλιά και ο βασιλιάς υποσχέθηκε πολλά δώρα σε αυτόν που θα τον σκότωνε. Ένας νεαρός πάλεψε μαζί του και τον σκότωσε, ενώ ο δράκος έπλεε πλέον στα νερά της λίμνης. Οι κάτοικοι ήταν ευχαριστημένοι και πήγαν στο εσωτερικό της σπηλιάς για να δουν τι είχε. Οι αναμμένοι τους δαυλοί έσβησαν καθώς προχωρούσαν, και τότε ήταν που ακούστηκε μια φωνή να λέει:
«Εκείνος που θα σκύψει για να πάρει μια χούφτα της λάσπης που πατάει θα το μετανιώσει αλλά και εκείνος που δεν θα πάρει πάλι θα μετανιώσει!»
Όσοι γενναίοι τόλμησαν και πήραν, βγαίνοντας έξω από τη σπηλιά, διαπίστωσαν ότι δεν πρόκειται για λάσπη, αλλά για χρυσόσκονη σε υγρή μορφή. Ο μύθος διατηρήθηκε και στις μεταγενέστερες γενιές, αφού άλλωστε η είσοδος της σπηλιάς έχει το σχήμα στόματος δράκου.
Σπήλαιο Δράκου, Καστοριά
Το έργο «Αξιοποίηση Σπηλαίου Δράκου Καστοριάς» εντάχθηκε στο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα (ΠΕΠ) Δυτικής Μακεδονίας.
Ταξιδεύοντας για την Γαλλία , συγκεκριμένα για την πόλη του φωτός , το μαγευτικό Παρίσι , μου έρχονται στο μυαλό , όλα τα παιδικά όνειρα που εκπληρώνονται στο άκουσμα της λέξης : εξωτερικό . αυτό δεν ονειρευόμαστε , έστω οι περισσότεροι , από μικροί ; Να ταξιδεύουμε έξω από τα σύνορα της χώρας μας , να έρθουμε σε επαφή με λαούς και νοοτροπίες . Να ξεφύγουμε από την βαρετή καθημερινή ρουτίνα και να δώσουμε μια ανάσα ζωής στον εαυτό μας . Γιατί του το χρωστάμε . Το Παρίσι , μοιάζει ιδανική επιλογή . Η πόλη με τους περισσότερους τουρίστες σε όλο τον κόσμο . Η πόλη που έχει ταυτιστεί με τον πύργο του Άιφελ και τον Λούβρο . Η πόλη που φιλοξενεί το αριστούργημα της τέχνης , την Μόνα Λίζα και την αψίδα του θριάμβου , να στέκεται επιβλητική στον πολυσύχναστο δρόμο των Ηλυσίων πεδίων . Η πόλη , που σε κάθε γωνιά της , τραβάς και μια φωτογραφία , νιώθοντας θαυμασμό για την αρχιτεκτονική της. Για τα καλοδιατηρημένα μνημεία της . Για τους θησαυρούς που κρύβονται σε μικρές γειτονιές . Αν σχεδιάζετε να επισκεφτείτε μια ευρωπαϊκή πόλη , το Παρίσι αποτελεί τοπ επιλογή για πολλούς λόγους . Θα μπορούσαμε να γράψουμε άρθρα 10.000 λέξεων για το πόσο αξίζει κανείς να επισκεφτεί αυτήν την όμορφη πρωτεύουσα . Θα αρκεστούμε σε φωτογραφίες και μερικά λόγια για τα μνημεία , τα μουσεία και γενικότερα τα μέρη που αξίζει να δώσετε μια ευκαιρία . Δεν θα μιλήσουμε μόνο για τον Λούβρο και την Αψίδα . Σε αυτό το άρθρο , θα φροντίσουμε να καλύψουμε και την ποικιλία ποτών – τροφίμων που προσφέρει η Γαλλία . Το Παρίσι , αν και ακριβότερο σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις , ξέρει σίγουρα τι θα πει ποιότητα και εκλεπτυσμένο φαγητό . Αν δεν νιώθετε σίγουροι , για την επιλογή του Παρισιού , ως μέρος διακοπών , μην αγχώνεστε . Οι ερασιτεχνικές φωτογραφίες , από τα χεράκια μου μπαρντόν , θα σας μαγέψουν . Έπειτα , κάποιος πρέπει να διαψεύσει και αυτές τις φήμες για την γαλλική πρωτεύουσα. Μιλάνε τελικά οι Γάλλοι αγγλικά ; Πόσο ακριβή , είναι τέλος πάντων , η ζωή στο Παρίσι ; Από φιλοξενία , πως τα πάμε ; Είναι εύκολο να χαθείς , σε αυτήν την τεράστια πόλη ; Ερωτήματα που ο κλασσικός ταξιδιώτης ψάχνει στο google για να είναι προετοιμασμένος . Εδώ σου τα έχουμε όλα . Πάρε θέση και άσε μας να σε ταξιδέψουμε , σε αυτήν την ονειρεμένη παριζιάνικη ζωή .
Διαμονή στο Le Marai
Με μια γρήγορη αναζήτηση , καταλαβαίνει κανείς ότι η περιοχή Le Marai του Παρισιού είναι από τις καλύτερες για διαμονή . Ο δείκτης εγκληματικότητας της περιοχής , βρίσκεται αρκετά χαμηλά , ενώ η εύκολη πρόσβαση , με μέτρο, σε όλες τις τουριστικές περιοχές , την καθιστά ιδανική για να μείνετε , όσο θα βρίσκεστε στο Παρίσι . Κυριολεκτικά , στην περιοχή Le Marai μπορεί να βρει κανείς τα πάντα . Από ακριβά γαλλικά εστιατόρια , μέχρι αυθεντικές γαλλικές κρέπες , στο χέρι , ως γνήσια λαϊκά παιδιά . Η περιοχή Le Marai απέχει μόλις 20 λεπτά από το μουσείο του Λούβρου , ενώ βρίσκεται κοντά σε μνημεία της γαλλικής πρωτεύουσας , όπως η Παναγία των Παρισίων , το Πάνθεον , το πανεπιστήμιο της Σορβόννης κ.α. Ο ποταμός Σηκουάνας συνοδεύει την ροή του περπατήματος , καθώς εξερευνάτε τους δρόμους του Παρισιού , ενώ η ποδηλατοδρομία είναι ένα συχνό φαινόμενο- ποδηλάτες ξεπροβάλλουν από όλες τις κατευθύνσεις , κινούμενοι πάντα στους ειδικούς ποδηλατόδρομους, που πλαισιώνουν τον αυτοκινητόδρομο. Μην διστάσετε να εξερευνήσετε τα μικρά στενά – διαθέτουν τους καλύτερους φούρνους με ζεστά κρουασάν και φρεσκοστυμμένους χυμούς , όλα σε ικανοποιητική τιμή . Προσοχή ! Η περιοχή Le Marai κοστολογείται , γενικότερα , ως ένα από τα ακριβότερα διαμερίσματα της πρωτεύουσας- και έχουν δίκιο. Να είστε προετοιμασμένη , με ένα γερό budget , για τις επιλογές που προσφέρει η γαλλική συνοικία . Να σημειώσουμε , επιπλέον , ότι η γαλλική πρωτεύουσα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μετρό , στον ευρωπαϊκό χάρτη, ενώ από την συγκεκριμένη περιοχή διέρχονται πληθώρα διαδρομών που οδηγούν εντός και εκτός Παρισιού , σε διάσημα μνημεία και τουριστικά μέρη , όπως η Ντίσνεϊλαντ , Πύργος του Άιφελ, Μονμάρτη .
Rue Chapon
Hôtel-de-Ville
Στο Le Marai βρίσκεται , επιπλέον , το διάσημο Hotel De Ville ,κατά κόσμο Δημαρχείο του Παρισιού.Το Δημαρχείο του Παρισιού είναι το κτίριο που στεγάζει την τοπική διοίκηση της πόλης από το 1357. Βρίσκεται στην πλατεία Οτέλ ντε Βιλ, στο 4ο διαμέρισμα. Η νότια πτέρυγα κατασκευάστηκε αρχικά από τον Φραγκίσκο Α’ από το 1535 μέχρι το 1551. Η βόρεια πτέρυγα χτίστηκε από τον Ερρίκο Δ΄ και τον Λουδοβίκο ΙΓ΄ μεταξύ 1605 και 1628. Κάηκε από την Παρισινή Κομμούνα, μαζί με όλα τα αρχεία της πόλης, κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών της τον Μάιο του 1871.Το εξωτερικό ανακατασκευάστηκε ακολουθώντας τον αρχικό σχεδιασμό μεταξύ 1874 και 1882, ενώ το εσωτερικό τροποποιήθηκε σημαντικά. Είναι το κέντρο του Δήμου του Παρισιού από το 1357. Επιτελεί πολλαπλές λειτουργίες, στεγάζει την τοπική διοίκηση, τον Δήμαρχο του Παρισιού (από το 1977) και χρησιμεύει ως χώρος για μεγάλες δεξιώσεις.
Le BHV Marais
Το Bazar de l’Hôtel de Ville ή το Le BHV Marais είναι ένα πολυκατάστημα στη rue de Rivoli στο 4ο διαμέρισμα του Παρισιού, με θέα στο Hôtel de Ville. Είναι μέρος του Groupe Galeries Lafayette και εξυπηρετείται από το σταθμό του μετρό Hôtel de Ville.
Ο ποταμός Σηκουάνας είναι σύμβολο για το Παρίσι και ταυτόχρονα ένα σημαντικό αξιοθέατο της πόλης. Το όνομα “Σηκουάνας” προέρχεται από το λατινικό Sequana, το οποίο έχει κέλτικες ρίζες και σημαίνει, σε ελεύθερη μετάφραση, “ιερός ποταμός”.O ποταμός είναι πλωτός στο μεγαλύτρο μέρος του και αποτελέι μια σημαντική εμπορική οδό τόσο για το Παρίσι όσο και για ολόκληρη τη Γαλλία. Πολλά είναι επίσης τα καραβάκια που πραγματοποιούν κρουαζιέρες και προσφέρουν μια διαφορετική οπτική του Παρισιού. Υπάρχουν 37 γέφυρες που διασχίζουν το Σηκουάνα μέσα στην πόλη του Παρισιού και δεκάδες ακόμη στα προάστιά του. Περπατήστε , κατά μήκος του ποταμού και απολαύστε την ηρεμία που προσφέρει το τοπίο .
Παναγία των Παρισίων
Η Παναγία των Παρισίων (Notre Dame de Paris) είναι ένα από τα γνωστότερα μνημεία στο Παρίσι και στέκεται μεγαλοπρεπής στο Ιλ ντε λα Σιτέ (σ.σ. ένα μικρό νησί στο κέντρο της πόλης), σε μια τοποθεσία που ήταν ανέκαθεν το θρησκευτικό κέντρο του Παρισιού.Πρόκειται για έναν γοτθικό ναό, εντυπωσιακό αρχιτεκτονικά, τα θεμέλιο λίθο του οποίου έβαλε το 1163 ο πάπας Αλέξανδρος Γ’.Χρειάστηκαν περίπου 170 χρόνια για να ολοκληρωθεί (1345), ενώ κατά τη Γαλλική Επανάσταση καταστράφηκε ολοσχερώς και ανακαινίστηκε κατά την περίοδο 1841-1864. Το αποτέλεσμα είναι ένα θεόρατο κτίριο, μήκους 128 μέτρων, με δύο ψηλούς πύργους 69 μέτρων, η χωρητικότητα του οποίου αγγίζει τα 9.000 άτομα.Εκτός από το περίφημο κωδωνοστάσιο, που προστέθηκε το 19ο αιώνα, εντύπωση προκαλούν οι «τερατόμορφες» υδρορροές που είναι τοποθετημένες στα γλυπτά πάνω από τα τύμπανα των θυρών και στις μεγάλες αντηρίδες στην πίσω πλευρά. Αξίζει να δώσετε μια ευκαιρία , κατά την διαμονή σας , στην γαλλική πρωτεύουσα , στο αξιοσημείωτο αυτό οικοδόμημα. Δεν είναι μόνο η επιβλητική παρουσία του , ή ο αρχιτεκτονικός του σχεδιασμός που εμπνέει θαυμασμό. Η γνωστή ιστορία της Εσμεράλδας και του Κουασιμόδου , παίρνει σάρκα και οστά , μπροστά στα μάτια σας και οι μορφές τους σας καλούν να ζήσετε μαζί το παραμύθι του Βίκτωρος Ουγκώ……
Πάνθεον των Παρισίων
Το Πάνθεον αποτελεί ένα ιστορικό κτίσμα στη Λατινική συνοικία του Παρισιού που αρχικά χτίστηκε ως εκκλησία αφιερωμένη στην θαυματουργή Αγία Γενοβέφα των Παρισίων και φιλοξενεί τη λειψανοθήκη που περιείχε τα λείψανα της. Έπειτα από πολλές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές, λειτουργεί πλέον ως μαυσωλείο που περιέχει τα ερείπια διακεκριμένων Γάλλων πολιτών και πρόκειται για ένα πρώιμο παράδειγμα νεοκλασικισμού, με πρόσοψη πανομοιότυπη με το αντίστοιχο Πάνθεον στη Ρώμη. Ο βασιλιάς Λουδοβίκος XV όταν υπέκυψε στην ασθένεια που τον έπληττε, ορκίστηκε το 1744 ότι αν ανακάμψει, θα αντικαταστήσει την ερειπωμένη εκκλησία της Μονής Αγία Γενοβέφας των Παρισίων με ένα κτίριο ανάξιο της προστάτιδας και Αγίας του Παρισιού. Όταν πλέον ανάρρωσε, τήρησε τον όρκο του και ανέθεσε στον σχεδιασμό και την επιμέλεια των εργασιών στον Αβέλ-Φρανσουά Ποισόν, ο οποίος έπειτα από έναν χρόνο, το 1755, έκρινε άξιο να αναλάβει αυτό το έργο να σχεδιάσει την εκκλησία τον Ζάν Ζακ Σουφλώ. Από αυτό το σημείο και έπειτα, τα σχέδια άρχισαν να τείθενται σε εφαρμογή με τις πρώτες εργασίες να ξεκινούν δύο χρόνια αργότερα.
Ανάμεσα στις εξέχουσες προσωπικότητες που κείτονται στον αιώνιο ύπνο στους σιωπηλούς θαλάμους του Πάνθεον είναι και ο Βολταίρος, ο περίφημος συγγραφέας Αλέξανδρος Δουμάς (ο πρεσβύτερος), γνωστός για τα μυθιστορήματά του “Ο Κόμης Μοντεχρήστος” και “Οι Τρεις Σωματοφύλακες”, ο φιλόσοφος Ζάν Ζακ Ρουσώ και πολλοί ακόμη. Η εικονική σιλουέτα και ο περίτεχνος θόλος του Πάνθεον στην κορυφή του Montagne Sainte-Geneviève, του ιστορικού λόφου της Λατινικής συνοικίας διατίθεται στο κοινό από τον Απρίλιο ως τον Σεπτέμβρη με ωράριο από τις 10πμ-6:30μμ και από τον Οκτώβριο έως τον Μάρτιο από τις 10πμ-6μμ. Το κόστος εισόδου είναι στα 9 ευρώ αλλά ποικίλλει ανά άτομο καθώς με αρκετά κριτήρια γίνεται μείωση του κόστους ή ακόμη και δωρεάν είσοδος.
Φτάνει πια με τα αξιοθέατα , κυρ αρθρογράφε . Ας μιλήσουμε λίγο και για τα στενά , μικρά , σοκάκια του κέντρου , που προσφέρουν μια αίσθηση ζεστασιάς ( παρόλο που τρίζουμε τα δόντια μας , από το κρύο) και η μυρωδιά της μπακέτας παρεισφρέει στα ρουθούνια μας , κάνοντας τα στομάχια μας να γουργουρίζουν για λίγο γαλλικό ψωμί. Πεινάσατε ;
Δίπλα βλέπουμε ένα από τα πολυκαταστήματα της περιοχής , όπου μέσα βρίσκεται και ο σιδηρόδρομος ( REC) , απίστευτο ε ; Ο σιδηρόδρομος , οδηγεί σε διάφορα μέρη του παρισιού ,αλλά είναι και το κύριο μεταφορικό μέσο , για όσους επιθυμούν να επισκεφτούν την Ντίσνειλαντ ! Η διαδρομή είναι 40 λεπτά και τα αναπαυτικά καθίσματα του κάνουν την διαδρομή ακόμα πιο γρήγορη. Εν ολίγοις , δεν αντιμετωπίζει προβλήματα συνωστισμού , σαν το μετρό Θεσσαλονίκης ….
Για την Ντίσνεϊλαντ θα αναφερθούμε σε ξεχωριστό άρθρο . Είναι τόσες οι φωτογραφίες από το μαγικό αυτό μέρος που δεν χωράνε σε ένα …ολόκληρο άρθρο ! Αρκεί να σας πω ότι η πρόσβαση στην Ντίσνεϊλαντ , όπως προαναφέρθηκε , είναι αρκετά εύκολη , εφόσον διαμένετε στο Le Marai και σας υπόσχομαι πως το υπερθέαμα δεν προορίζεται μόνο για μικρούς αλλά και για μεγάλους !
Πύργος του Άιφελ
Άπλα θα σου πω , δύο λόγια μόνο , έτσι πληροφοριακά , για αυτό εδώ το αριστούργημα και θα σε αφήσω να χαζέψεις τις φωτογραφίες . Πρόκειται για το σύμβολο της Γαλλικής πρωτεύουσας , το Νο.1 αξιοθέατο που ΟΦΕΙΛΕΙΣ να επισκεφτείς , έστω και αν δεν ανέβεις με το ανσασέρ στην κορυφή του . Ο Πύργος του Άιφελ, κατασκευάστηκε μεταξύ 1887 και 1889, με αφορμή την εκατονταετή επέτειο της Γαλλικής Επανάστασης. Έχει τρία επισκέψιμα επίπεδα, καθένα προσβάσιμο με σκάλες ή με ανελκυστήρα. Για την άνοδο μέχρι το πρώτο επίπεδο χρειάζονται 302 βήματα (το ίδιο και για το δεύτερο). Το τρίτο και μεγαλύτερο επίπεδο είναι προσβάσιμο μόνο με τον ανελκυστήρα. Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο επίπεδο διαθέτουν εστιατόριο.Ο πύργος επικρίθηκε πολύ από το κοινό όταν κατασκευάστηκε, καθώς πολλοί είχαν την άποψη πως ήταν αντιαισθητικός. Οι καθημερινές εφημερίδες γέμισαν με οργισμένες επιστολές από την καλλιτεχνική κοινότητα του Παρισιού.Ο μυθιστοριογράφος Γκυ ντε Μωπασσάν λέγεται ότι έτρωγε το μεσημεριανό του γεύμα στο εστιατόριο του Πύργου κάθε μέρα. Όταν τον ρώτησαν γιατί, απάντησε ότι ήταν το μοναδικό μέρος στο Παρίσι, από όπου κάποιος δεν μπορούσε να δει τον πύργο. Ενώ, ο ποιητής Πολ Βερλαίν άλλαζε δρόμο για να μην τον βλέπει. Σήμερα, ο Πύργος ευρέως θεωρείται ότι είναι ένα εντυπωσιακό κομμάτι της διαρθρωτικής τέχνης. Και για να σας προλάβω : Ναι , κάθε μία ώρα ανάβουν τα μικρά φωτάκια του , με ρυθμό , για 5 ακριβώς λεπτά !
Πρωινή λήψη του πύργου
Έξτρα tip : Κατά την επίσκεψη σας , είναι πιθανόν να συναντήσετε ανθρώπους που πουλούν βραχιόλα , μινιατούρες που απεικονίζουν τον Πύργο του Άιφελ και πολλά άλλα . Αν δεν θέλετε να αγοράσετε , προσπαθήστε να επιμείνετε , καθώς οι πλανόδιοι μικροπωλητές , πολλές φορές , επιχειρούν να γραπώνουν τα χέρια των ανυποψίαστων τουριστών και να τους δένουν τα …εν λόγω βραχιόλια !
Μουσείο Λούβρου
Το μουσείο του Λούβρου είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο. Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού, στις όχθες του Σηκουάνα και εκθέτει 35.000 έργα τέχνης – το 8% των αποκτημάτων του, που υπολογίζονται στα 445.000 κομμάτια. Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 60.600 τετραγωνικών μέτρων και ανάμεσα σε αυτές είναι και οι ελληνικές, που καλύπτουν 25 αίθουσες ή χώρους. Το Λούβρο, προτού πάρει την σημερινή καθεαυτού του μορφή αποτελούσε αρχικά φρούριο τον 12ο αιώνα, ενώ τον 14ο αιώνα μετατράπηκε σε παλάτι. Η σημερινή του ένδοξη μορφή χρονολογείται τον 15ο αιώνα, όταν έγινε η κατασκευή της πρώτης πτέρυγας κατά μήκος του Σηκουάνα, ενώ σε διάρκεια χρόνου επεκτάθηκε ακόμη παραπάνω, ολοκληρώνοντας την σημερινή του εικόνα και έκταση. Θαυμάστε απλά το εξωτερικό του :
Τι να πει κανείς , για αυτό το αριστούργημα τέχνης ! Που να δείτε και το εσωτερικό του … Ας αρχίσουμε από τα κλασσικά έργα τέχνης που ο ταξιδιώτης οφείλει να κοντοσταθεί και να θαυμάσει… Νίκη της Σαμοθράκης , Αφροδίτη της Μήλου , Μόνα Λίζα , και η λίστα συνεχίζεται…
Ας περάσουμε στους πίνακες ζωγραφικής , γνωστοί μέσα από τα εικονογραφημένα βιβλία μας , μόνο που από κοντά …ζωντανεύουν στην φαντασία του θεατή και σε μεταφέρουν χιλιάδες χρόνια πίσω , την εποχή που αναπαριστά ο εκάστοτε καλλιτέχνης .
Αιγυπτιακή πτέρυγα
Ομολογώ , πως ενδέχεται να είναι το μέρος του Λούβρου , που θα σας ενθουσιάσει περισσότερο . Μιλάμε για αιγυπτιακό θησαυρό, μια πτέρυγα γεμάτη από κειμήλια , σαρκοφάγους , είδωλα , πλάκες με ιερογλυφικά, την περίφημη στήλη του Χαμουραμπί , νομίσματα της αρχαίας Αιγύπτου. Το ωραιότερο βέβαια …. για να είμαστε ειλικρινείς , είναι η μοναδική μούμια του μουσείου ! Καλά ακούσατε … πρόκειται για την μοναδική μούμια του Λούβρου , που βρίσκεται εκτεθειμένη στο κοινό , στην πίσω πλευρά της πτέρυγας . Θυμάμαι πόσες ώρες έκανα να την βρω , τόσο καλά φυλαγμένη , από τον ήλιο,που ήταν . Φυσικά και υπάρχουν άλλες τόσες μούμιες , δεν αποτελούν όμως μέρος της έκθεσης , λόγω της εύκολης φθοράς τους από τα καιρικά στοιχεία . Ο άνδρας , στην προκειμένη περίπτωση , ύψους μόλις 1,65 , αποτελεί μοναδικό φαινόμενο , για εμάς τους πτωχούς που δεν έχουμε επισκεφτεί από κοντά τις πυραμίδες και τον θησαυρό που κρύβουν ! Θαυμάστε :
Αν σας δείξω όλες τις φωτογραφίες που έβγαλα στο Μουσείο , δεν θα τελειώσουμε ποτέ ! Τα εκθέματα είναι τόσα πολλά , με τόση μεγάλη ιστορία , που δεν χρειαζόμαστε ολόκληρους τόμους για να τα παρουσιάσουμε… Ίσως οι λιγοστές φωτογραφίες της ανθρώπινης κληρονομιάς μας , να αποτελούν κίνητρο για να επισκεφτείτε το Μουσείο ! Extra tip : Μιας και γνωρίζετε πως 10 εκατομμύρια κάθε χρόνο τουρίστες επισκέπτονται την πόλη του φωτός , θα ήταν καλό να κλείσετε online τα εισιτήρια σας και 9 το πρωί , που ανοίγει το μουσείο , να είστε εκεί . Άτομα κάτω των 18 ετών και άτομα 18-26 , πολίτες της ευρωπαϊκής ένωσης δικαιούνται δωρεάν εισιτήριο !
Στο βάθος αχνοφαίνεται το μουσείο
Τα αξιοθέατα στο Παρίσι είναι αμέτρητα . Θέλεις τουλάχιστον μια εβδομάδα για να τα επισκεφτείς όλα . Το σίγουρο είναι ένα : Σας υποσχόμαστε , νέο άρθρο με περισσότερες φωτογραφίες και πληροφορίες για τα “κοσμήματα “ που αντικρύσαμε … Μείνετε συντονισμένοι στο www.cityvibes.gr !
Οι Μυκήνες, αλλιώς Μυκήναι ή Μυκήνη ονομάζεται μια αρχαία πόλη και συγκεκριμένη η Αργολίδα που βρίσκεται κοντά το Τρητό (βουνό).
Από τα πιο ξακουστά λίκνα του ελληνικού πολιτισμού υπήρξαν οι Μυκήνες την 2η χιλιετία π.Χ., ως ισχυρό στρατιωτικό φρούριο. Μάλιστα, έχει αφιερωθεί προς τιμήν της, η ελληνική ιστορική περίοδος από το 1600 π.Χ. έως περίπου το 1100 π.Χ., ενώ το 1350 π.Χ. έφτασε στο απόγειο της δόξας της. Για πρώτη φορά γίνεται μνεία για την πόλη από τον Όμηρο χαρακτηρίζοντάς την «ευρυάγυιαν, πολύχρυσον».
ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑ Το όνομα «Μυκήνες» δόθηκε, σύμφωνα με τον Παυσανία, από τον Περσέα, διότι εκεί είτε έπεσε ο «μύκης» από το ξίφος του, δηλαδή η θήκη, είτε βρήκε ένα μύκητα, δηλαδή μανιτάρι. Παρόλα αυτά, το οχυρό κτίστηκε από Έλληνες.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ Ο διάσημος πλέον σε όλους και όλες Ερρίκος Σλήμαν, έσκαψε την ακρόπολη των Μυκηνών και βρήκε γνωστούς κάθετους λακκοειδείς τάφους και διάφορα αγγεία σπάνιας τέχνης, ενώ ο Χρήστος Τσούντας, τον 19ο αιώνα μετά από πολυετή σκαπάνη εύρηκε το ανάκτορο στην κορυφή της ακρόπολης και πλήθος θαλαμοειδών τάφων στην ευρύτερη περιοχή. Έκτοτε, υπήρξαν αξιόλογοι αρχαιολόγοι που συνέβαλαν στην ανασκαφή και ανακάλυψη της πολιτισμικής κληρονομίας της εποχής εκείνης. Άξιο λόγου είναι ότι ο Ιωάννης Παπαδημητρίου βρήκε τον Ταφικό Κύκλο Β. Το 1950 αποκαταστάθηκε η αρχιτεκτονική μορφή του ανακτορικού συγκροτήματος και της αίθουσας του θρόνου, γνωστή ως Κλυταιμνήστρα. 40 χρόνια μετά η Αρχαιολογική Εταιρεία αναστήλωσε και διέσωσε το συγκρότημα αυτό.
ΙΣΤΟΡΙΑ Κατοικούνταν ήδη από την νεολιθική και μέση εποχή χαλκού έως την δωρική κάθοδο (12ος), όπου ξεκίνησε η παρακμή τους με την καταστροφή του κράτους των Χετταίων, και την απώλεια των αγορών από την πλευρά των Αιγυπτίων με οριστική ήττα όταν δολοφονήθηκε ο Αγαμέμνονας -ο ηγεμόνας των Μυκηναίων- και την εισροή των νέο-κατακτητών Δωριέων. Πλέον, οι παλιοί της κάτοικοι σκορπίστηκαν σε όλη την ελλαδική χώρα. Οι Μυκήνες αντικατέστησαν τον κυκλαδικό πολιτισμό, καθώς έπεται ο μυκηναϊκός.
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ Βρίσκεται στα ΝΔ της ακρόπολης, ένα συγκρότημα κτηρίων που φέρει θρησκευτική ταυτότητα, όχι μόνο χάρη στα ευρήματα που επιβεβαιώνουν ότι πραγματοποιούνταν λατρευτικές τελετές, αλλά και από τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα και ανακαλύπτονται μέχρι σήμερα.
ΣΗΜΕΡΑ Στη θέση των ένδοξων Μυκηνών υπάρχει το μικρό χωριό Μυκήνες και ερείπια, από τα οποία σωζόμενα είναι οι δυο ταφικοί βασιλικοί περίβολοι Α και Β, πρώην τμήματα του ανακτόρου.
MYCENEA
Από το 2000 έως και σήμερα, το ΥΠ.ΠΟ και το ταμείο διαχείρισης πιστώσεων για την εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων (Τ.Δ.Π.Ε.Α.Ε.) συνεχίζει το έργο της συντήρησης, στερέωσης και ανάδειξης της ακρόπολης και των μνημείων του ευρύτερου περιβάλλοντος χώρου των Μυκηνών.
