Θεωρία: δυναμική εκλεκτικής εξελικτική συμβουλευτική

Η παραπάνω θεωρία δίνει έμφαση στην έννοια του διαπροσωπικού εαυτού, δηλαδή του συνδυασμού όλων των όψεων της προσωπικότητας του ατόμου, το οποίο με τη σειρά του αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου κοσμικού συστήματος.

Η τάση που κυριαρχεί ολοένα και πιο πολύ στον χώρο της συμβουλευτικής είναι μια εκλεκτική εξελικτική προσέγγιση, ένας δυναμικός συνδυασμός των υπαρχόντων θεωριών, ανάλογα με την περίπτωση του προβλήματος που έχει να αντιμετωπίσει ο σύμβουλος.

Όλες οι θεωρίες της Συμβουλευτικής έχουν, αναμφίβολα, μοναδικά χαρακτηριστικά, τα οποία συμβάλλουν αποτελεσματικά στην πληρέστερη εφαρμογή των στόχων της. Ωστόσο, θεωρείται αναγκαία μια μέθοδος που να συνδυάζει εκλεκτικά όλες τις μεθόδους των παραπάνω θεωριών, με ένα δυναμικό και εξελικτικό τρόπο, σε ένα ενιαίο σύνολο, βοηθώντας την ερμηνεία των φαινομένων της ανάπτυξης και της συμπεριφοράς και τη δημιουργία της κατάλληλης συμβουλευτικής παρέμβασης.

Αυτή είναι και η βασική πρόταση της Δυναμικής Εκλεκτικής Εξελικτικής Συμβουλευτικής που προτείνει και ο καθ. Δημητρόπουλος από το 1980 και η οποία αφήνει τη δυνατότητα για αποτελεσματικές λύσεις και διαχείριση των προβλημάτων από το σύμβουλο.

Με αυτή τη θεωρία ο σύμβουλος γνωρίζοντας καλά όλες τις θεωρίες μπορεί να επιλέξει την καταλληλότερη ανάλογα με την προσωπικότητα του, αλλά και την ιδιαιτερότητα της κάθε περίπτωσης.

Κατερίνα Συμφέρη
Εκπαιδευτικός & Προπτυχιακή Ιταλικής Φιλολογίας ΑΠΘ




Θεωρίες: γνωστικές-γνωστικο-συμπεριφοριστικές

Η θεραπεία πραγματικότητας του Glasser

Η θεραπεία πραγματικότητας στοχεύει να βοηθήσει το άτομο να βλέπει λογικά και να αποδέχεται την πραγματικότητα, να είναι υπεύθυνο και να μάθει τρόπους να ικανοποιεί την ανάγκη του για αίσθημα αξίας. Η θεραπεία αυτή είναι εύχρηστη και απλή, παρουσιάζει όμως δυσκολία στις ερμηνείες, στις περιπτώσεις φαινομένων στη συμπεριφορά.

Η συμβουλευτική παρέμβαση που προτείνει ο Glasser συνίσταται σε οκτώ στάδια:

  • δημιουργία ειλικρινούς και υποστηρικτικής προς το παιδί σχέσης,
  • περιγραφή από το παιδί της παρούσας κατάστασης ή συμπεριφοράς,
  • αξιολόγηση από το παιδί της κατάστασης ή συμπεριφοράς αυτής και των τρόπων με τους οποίους προσπαθεί να την αντιμετωπίσει,
  • συνεργατική διερεύνηση εναλλακτικών τρόπων αντιμετώπισης και ικανοποίησης των επιθυμιών του παιδιού,
  • επιλογή του εναλλακτικού τρόπου τον οποίο το παιδί θεωρεί ιδανικό και δέσμευση εκ μέρους του για την ανάληψη ευθύνης για την εφαρμογή του,
  • από κοινού εξέταση της βήμα προς βήμα εφαρμογής αυτής,
  • εφαρμογή της μεθόδου των «λογικών συνεπειών» από τον σύμβουλο και
  • επιμονή στην έως της επίτευξης του τελικού σκοπού προσπάθεια, με όποιες αναθεωρήσεις τμημάτων ή ακόμα και ολόκληρης της διαδικασίας από την αρχή.

Η θεραπεία της μορφής

Η θεωρία αυτή στοχεύει στη δημιουργία ολοκληρωμένων όλων μέσω της επανοργάνωσης των αντιληπτικών ικανοτήτων του ανθρώπου. Η θεραπεία αυτή έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και χρησιμοποιείται όλο και πιο πολύ στους χώρους της συμβουλευτικής ψυχολογίας.

Βασικός σκοπός είναι η επίτευξη της εαυτογνωσίας, που προωθεί την ανάπτυξη του αισθήματος της ενεργοποίησης του όλου ατόμου. Η χρήση του χιούμορ, του σαρκασμού και της πρόκλησης σοκ είναι συχνή, με σκοπό να ωθήσει το άτομο στην προσέγγιση των αυθεντικών συναισθημάτων του.

Κατερίνα Συμφέρη
Εκπαιδευτικός & Προπτυχιακή Ιταλικής Φιλολογίας ΑΠΘ




Αστρολογία και Επιστήμη

Το συγκεκριμένο θέμα αντιμετωπίζεται με δυσπιστία από την επιστημονική κοινότητα και θεωρείται ως ψευδοεπιστήμη. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για να επιτευχθεί μεγάλη επίδραση στο κοινό είναι η παραστατικότητα μέσω της οποίας παρουσιάζονται πληροφορίες με βάση προσωπικές εμπειρίες και προκαλείται εντυπωσιασμός. Δεν ακολουθούνται επιστημονικές διαδικασίες, μεθοδολογία και προδιαγραφές αποδείξεων αλλά εδράζεται σε παραδοχές, απόψεις και μαρτυρίες των ανθρώπων που έχουν ωφεληθεί.

Το στοιχείο της διαψευσιμότητας είναι κυρίαρχο στον προσδιορισμό της επιστημονικότητας μιας θεωρίας. Μία οποιαδήποτε, επιστημονική θεωρία πρέπει να είναι διαψεύσιμη στα πλαίσια της επιστημονικής κοινότητας, να υπόκειται σε πειραματικό έλεγχο και αξιολόγηση.

Φαινόμενο Placebo: Αφορά στη διαδικασία με την οποία οι άνθρωποι θεωρούν ότι έχουν βοηθηθεί από μία θεραπευτική παρέμβαση ακόμη και αν η παρέμβαση δεν ήταν απόλυτα αποτελεσματική. Αναδεικνύεται η προσδοκία βελτίωσης της κατάστασης τους και τα επακόλουθα πλασματικά στάδια μέσα από τα οποία επηρεάζονται και αντιλαμβάνονται την όποια βελτίωση.

Προηγούμενες έρευνες: Έχουν εκτελεστεί αρκετές έρευνες στο παρελθόν και έχουν διερευνήσει τα αίτια επίδρασης της αστρολογίας στους ανθρώπους και στατιστικές αποδείξεις για την αστρολογία όπως αυτή που εκτελέστηκε από τον Michel Gauquelin. Συγκέντρωσε χιλιάδες ημερομηνίες γεννήσεως ανθρώπων και μελέτησε τη θέση των πλανητών και τα επαγγέλματα τα οποία επέλεξαν οι συμμετέχοντες. Εισήγαγε τον όρο του φαινομένου του Άρη σύμφωνα με το οποίο η θέση του πλανήτη επηρέαζε τις εξελίξεις και τα γεγονότα στις ζωές των ανθρώπων.

Παρουσίαση της αστρολογίας στο ευρύ κοινό: Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται είναι κυρίως μέσα από τα ΜΜΕ με προβολή διαφημίσεων, εκπομπές στην τηλεόραση και προωθήσεις προϊόντων. Ταυτόχρονα προβάλλεται σε ιστοσελίδες και διακινείται πληθώρα πληροφοριών μέσω του διαδικτύου με αποτέλεσμα να διαφαίνεται συσχετισμός ανάμεσα στις ανθρώπινες σχέσεις και εμπειρίες με την κίνηση των πλανητών.

Ερευνητικά πορίσματα και παρουσίαση στο κοινό: Έχουν λάβει χώρα αρκετές έρευνες στο παρελθόν σχετικά με τη διασύνδεση αστρολογίας και αστρονομίας, την επίδραση της αστρολογίας στον κόσμο και το βαθμό στον οποίο πιστεύουν στις προβλέψεις για τις ζωές τους. Τα αποτελέσματα κοινοποιούνται στο κοινό και απεικονίζουν τη γενικότερη αμφιβολία και συγκράτηση που διακρίνει την πλειοψηφία των ανθρώπων σχετικά με τις θέσεις της αστρολογίας.

Συμπεράσματα: Διαφαίνεται ότι οι περισσότεροι που συμμετέχουν σε έρευνες που διεξάγονται με θέμα την αστρολογία δε συμμερίζονται την άποψη ότι είναι ικανή να οδηγήσει σε προβλέψεις και να ωφελήσει γενικότερα. Το μεγαλύτερο ποσοστό θεωρεί ότι δεν υπάρχει κριτική σκέψη και ορθολογισμός στο συγκεκριμένο θέμα και αντιλαμβάνονται την αστρολογία προσκολλημένη σε προκαταλήψεις και δοξασίες που απευθύνεται σε συγκεκριμένη μερίδα του πληθυσμού. Οι πεποιθήσεις κάποιων ανθρώπων και οι ιστορικές παραδόσεις από τις οποίες συνίσταται η αστρολογία δεν είναι σε θέση να αναπτύξουν ένα επιστημονικά δομημένο σύστημα εξήγησης και πρόβλεψης του μέλλοντος που θα στηρίζεται στη θέση των ουράνιων σωμάτων και την ημερομηνία γέννησης του καθενός. Η αστρολογία ως ιστορικό κατάλοιπο δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα μέσο εξωραϊσμού της πραγματικότητας, ένα σύστημα τροφοδότησης των ψευδαισθήσεων των ανθρώπων που χρησιμοποιείται από κάποιους επιτήδειους για εξαπάτηση και προσωπικό πλουτισμό στις συνειδήσεις των εύπιστων και αδύναμων.

Γιάννης Κυρίτσης