Ονειρούπολη, Δράμα

Το μαγευτικό χωριό του Αϊ Βασίλη στην Ονειρούπολη Δράμας, στην Πλατεία Ελευθερίας, έχει ήδη ντυθεί στα γιορτινά και αποτελεί ιδανικό προορισμό για τις Γιορτινές Χριστουγεννιάτικες Αποδράσεις και μόλις 1 ώρα και 40 λεπτών οδικώς από τη Θεσσαλονίκη. Άνοιξε από την Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2021 και θα παραμείνει ανοιχτό για το κοινό έως και την Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2022.

Πρόκειται για το Χριστουγεννιάτικο Θεματικό Πάρκο στην Ονειρούπολη Δράμας. Η κεντρική πλατεία της πόλη είναι γεμάτη νεράιδες, ξωτικά, τάρανδους, καλικάντζαρους, χιονάνθρωπους, αλλά και ο ίδιος ο Άγιος Βασίλης, με εκατοντάδες διαφορετικές, δωρεάν δράσεις, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και θεματικά εργαστήρια. Το παιχνιδιάρικο χριστουγεννιάτικο τοπίο είναι φτιαγμένο από το μαγικό υλικό και έτοιμο να μοιράσει μοναδικές εμπειρίες ξεγνοιασιάς και αξέχαστες αναμνήσεις.

Αναφορικά με τις δράσεις της, είναι όλες δωρεάν, συμπεριλαμβανομένων και όλων των εκδηλώσεων, όπως καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, συναυλίες και θεματικά εργαστήρια .

Δράσεις:

  • Εργοστάσιο Καραμέλας και Ζαχαρωτών
  • Σπιτάκι του παραμυθιού
  • Χριστουγεννιάτικοι  ήρωες και πρωταγωνιστές παραμυθιών
  • Σπίτι του Άη Βασίλη
  • Πύργο του Πάγου
  • Ξυλουργείο του Άη Βασίλη
  • Μαγική Σκηνή
  • Ταχυδρομείο των Ξωτικών 
  • Κοινωνικό έργο φορέων και συλλόγων
  • Ο Χιονούλης, ο Ταρανδούλης, ο Ονειρούλης και η Πολική αρκούδα, οι πρωταγωνιστές της μαγικής πολιτείας
  • Χορός και Τραγούδι
  • Ζωγραφική και Μαγειρική
  • Πειράματα και Παιχνίδι
  • Τοπικά προϊόντα, γευστικά, αρωματικά, αναμνηστικά και είδη λαϊκής τέχνης
  • Δάσος των Ευχών και της Ελπίδας

Είσοδος Ελεύθερη

Πληροφορίες
Ιστοσελίδα: https://www.facebook.com/OneiroupoliDramasOfficial/  
Ιστοσελίδα: https://www.visit-drama.com/oniroupoli/
Email:          ekali@dimosdramas.gr
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 252 1 048304

Κατερίνα Συμφέρη
Εκπαιδευτικός & Προπτυχιακή Ιταλικής Φιλολογίας ΑΠΘ




Review στην σειρά «El Inocente» στο Netflix.

Όλοι βλέπουμε σειρές, όλοι βλέπουμε ταινίες και διαμορφώνουμε άποψη για αυτές. Το παρόν άρθρο λοιπόν είναι πιο πολύ γνώμη για μια ενδιαφέρουσα σειρά και δεν διεκδικώ εγώ προσωπικά τον τίτλο του «κριτικού ταινιών/σειρών», προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Ακόμα, να αναφερθεί εκ των προτέρων, ότι στο παρόν κείμενο δεν υπάρχουν spoiler.

Μετά από αυτόν τον ίσως και όχι αναγκαίο πρόλογο, πάμε στην σειρά. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα φρέσκια ισπανική σειρά μιας σεζόν που ανέβηκε πριν από λιγότερο από έναν μήνα στην πλατφόρμα. Την υπογράφει ο Oriol Paulo, οποίος μας έχει δώσει και άλλα εξαιρετικά θρίλερ, όπως το El Cuerpo(2012), το Contratiempo(2016, Αόρατος Επισκέπτης) και το Durante La Tormenta(2018, Η Οφθαλμαπάτη), με τα τελευταία δύο να βρίσκονται επίσης στην ίδια πλατφόρμα. Κάνει εξαιρετική δουλειά στην σκηνοθεσία. Το σενάριο βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Harlan Coben, του 2005.

Η σειρά ακολουθεί τον πρωταγωνιστή Mateo Vidal, έναν νέο άνθρωπο με όνειρο να γίνει ένας σπουδαίος δικηγόρος, που πληρώνει ένα θανατηφόρο ατύχημα, για το οποίο φυλακίστηκε και τώρα, μετά την αποφυλάκισή του, προσπαθεί να βρει μια δεύτερη ευκαιρία για να συνεχίσει την ζωή του από εκεί που την άφησε. Ωστόσο, όσο βρίσκεται στην φυλακή, η μοίρα του επιφυλάσσει την απώλεια των κοντινών του ανθρώπων. Στη νέα του ζωή έχει για συνοδοιπόρο του την Olivia Costa, μια όμορφη γυναίκα, με άγνωστο παρελθόν. Εξαρχής, δημιουργούνται κάποια ερωτήματα για το τυχαίο της συνάντησής τους. Η Olivia δέχεται ένα τηλεφώνημα, το οποίο, πυροδοτεί την δράση και οδηγεί σε ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο παιχνίδι.

Παράλληλα με την κεντρική πλοκή, βλέπουμε και μια φιλόδοξη αστυνομικό, την Lorena Ortiz, η οποία προσπαθεί με ζήλο να λύσει μια, φαινομενικά άσχετη με την κεντρική πλοκή, υπόθεση. Στην υπόθεση αυτή προσπαθεί διακαώς να παρέμβει ο Teo Agilar, ένας αστυνομικός από την Μονάδα Ειδικών Εγκλημάτων. Υπάρχουν και άλλα δευτερεύοντα πρόσωπα, τα οποία όμως στην πορεία της σειράς, παίζουν σημαντικό ρόλο.

Αυτά τα δύο νήματα πλέκονται παράλληλα και αρχικά, μοιάζουν άσχετα, στην πορεία όμως διαφαίνονται οι συνδέσεις και συσχετισμοί. Τα πρώτα δύο επεισόδια μοιάζουν εντελώς άσχετα μέχρι το σημείο σύνδεσης, σε τέτοιο βαθμό που αναρωτήθηκα αν έχω βάλει την σωστή σειρά κατά την παρακολούθηση του 2ου επεισοδίου! Οι αναδρομές είναι συχνές και κάποιες φορές κάπως απότομες, αλλά χωρίς να σε αποσυντονίζουν.

Στην διαδρομή προς την επίλυση του μυστηρίου, τίθενται διαρκώς νέα δεδομένα, υπάρχουν πολλά πάνω κάτω, στιγμές δράσης στο παρόν αλλά και στο παρελθόν. Διάφορα ένοχα μυστικά που αποκαλύπτονται, θέτουν νέα ερωτήματα, πράγμα που σε κρατάει σε μια διαρκή εγρήγορση. Οι ανατροπές είναι συχνές και μέχρι και το τέλος της σειράς. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της κατάλληλης παρουσίασης της κατάστασης, ώστε να έρχονται στο φως κάποια στοιχεία, αφήνοντας όμως κάποια κενά σημεία. Έτσι, διαρκώς βρισκόμαστε σε υποψίες για τους πρωταγωνιστές και όσα ενδεχομένως κρύβουν.

Οι πρωταγωνιστές σκιαγραφούνται βαθμηδόν και με έξυπνο τρόπο, αλλά σε βάθος στο σύνολο της σειράς. Μάλιστα, στην αρχή πολλών επεισοδίων, βλέπουμε κάθε φορά κάποιον από τους πρωταγωνιστές να δρα σιωπηλός και μια φωνή, σε δεύτερο πρόσωπο απευθύνεται στο πρόσωπο που βλέπουμε, σαν να πρόκειται για την συνείδησή του, και μας φωτίζει κάποιες λεπτομέρειες. Αυτό είναι μια εξαιρετικά έξυπνη πρακτική από τον σκηνοθέτη.

Ως θέματα πίσω από την υπόθεση, τίθεται η ηθική, που υπάρχει στο παρασκήνιο της δράσης των ηρώων και διαρκώς μας δίνει αφορμές για σκέψη σχετικά με τα πραγματικά κίνητρα των ηρώων και στο τέλος, μας μένει ένα ερώτημα για την ευμεταβλητότητά της. Επίσης, κύριο ερώτημα είναι το κατά πόσο κάθε άνθρωπος δικαιούται να αφήσει το παρελθόν πίσω του και να κάνει μια νέα αρχή, να έχει μια δεύτερη ευκαιρία, όσο ενοχοποιημένο παρελθόν και αν έχει και κατά πόσο μπορεί να ενταχθεί αποτελεσματικά πίσω στην κοινωνία.

Συμπερασματικά, είναι μια σειρά που την προτείνω ανεπιφύλακτα, διότι και αισθητικά αλλά και θεματικά ξεχωρίζει και λόγω της δράσης της, την παρακολουθείς με μεγάλη αγωνία για το παρακάτω. Άλλωστε, είναι σειρά μιας σεζόν, οπότε είναι εύκολο να την δει ο καθένας.

Γιώργος Τσαμήτρος




«Θαύμα στο κελί 7» , ένα δράμα στο Netflix που φέρνει την ελπίδα

Η υπόθεση

Ο Memo (Aras Bulut Iynemli) είναι ένας Τούρκος βοσκός με κάποιου είδους νοητική υστέρηση που έχει μία κόρη την οποία λατρεύει, την Ova (Nisa Sofiya Aksongur). Μια μέρα όμως καταλήγει στη φυλακή καθώς κατηγορείται για έναν φόνο τον οποίο δεν διέπραξε. Οι μέρες στη φυλακή περνάνε πολύ δύσκολα στην αρχή και οι συγκρατούμενοι του τον αντιμετωπίζουν εχθρικά , ενώ το δικαστήριο κρίνει τον Memo ένοχο και διατάζει τη θανάτωσή του. Δύσκολα τα πράγματα για τον ίδιο , πρέπει να αποδείξει ότι είναι αθώος, και να προστατέψει τη μικρή Ova που κινδυνεύει να μείνει ορφανή. Οι συγκρατούμενοί του προσπαθούν να τον βοηθήσουν, όπως και ένας φύλακας. Θα τα καταφέρουν; Αν θες να μάθεις την κατάληξη, δεν έχεις παρά να μπεις στο Netflix και να δεις το Miracle in Cell No. 7.

Πρόκειται για επιτυχημένο remake κορεάτικης παραγωγής , που κέρδισε το κοινό σε όλο τον κόσμο μέσω Netflix. Mια ταινία που έχει κατακτήσει κοινό και κριτικούς σε Ευρώπη και Αμερική. H ροή γενικά ακολουθεί την υπόθεση του πρωτοτύπου. Διαφοροποιείται στον τόπο που εξελίσσονται τα γεγονότα λαμβάνει χώρα στην επαρχία και όχι στην πόλη, ενώ εδώ όλα ξεκινάνε από ένα σακίδιο της Χάιντι και όχι της Sailor Moon. Η μεγαλύτερη διαφορά όμως εντοπίζεται στο τέλος της ταινίας, το οποίο θα το ανακαλύψετε βλέποντας την.

Απλοϊκά γυρισμένη και την ίδια στιγμή ανατρεπτική. Η διανομή των ρόλων είναι άρτια.Μια παραγωγή η οποία εστιάζει με σεβασμό σε ένα λεπτό θέμα αυτό της νοητικής στέρησης. Τόσο το σενάριο όσο και η σκηνοθεσία είναι εξαιρετικά δομημένα, χωρίς υπερβολές. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι δεν χρειάζονται φανφάρες και κουραστικές αναλύσεις, μέσα από εικόνες και υπέροχες ερμηνείες η ταινία αφήνει το δικό της αποτύπωμα. Θα σταθώ στον άκρως εκφραστικό πρωταγωνιστή και την αψεγάδιαστη ερμηνεία του αλλά και στην πανέξυπνη πιτσιρίκα που κάνει ό,τι είναι δυνατό για να δει και να σώσει τον μπαμπά της.

Το Miracle in Cell No. 7 με παροιμιώδη οικονομία χρόνου δείχνει κάτι που δεν βλέπουμε συχνά: δεν επικεντρώνεται τόσο στο να δείξει τις σκληρές συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές, όσο στις σχέσεις και τα συναισθήματα που αναπτύσσονται ανάμεσα στους κρατούμενους. Δεν είναι και λίγο να βλέπεις πως οι άνθρωποι αυτοί, ότι κι αν έχουν κάνει, είναι…άνθρωποι. Δεν ξεχειλώνει τις καταστάσεις, ενώ οι συμπονετικοί χαρακτήρες σε πολλές περιπτώσεις σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό. Και, πάνω απ’ όλα, θίγει το ζήτημα της πατρότητας ενός άνθρωπου με νοητική υστέρηση. ,το δέσιμο μεταξύ πατέρα και κόρης είναι άξιο σεβασμού.

Συνοψίζοντας, μιλάμε σίγουρα για μια αξιοπρεπέστατη και αξιόλογη ταινία, ένα κινηματογραφικό διαμαντάκι που μας δίνει μια άλλη οπτική ανθρώπινη , ευαίσθητη ελπιδοφόρα.Μια ιστορία αγάπης μεταξύ ενός πατέρα και της κόρης του, η οποία αψηφά κάθε εξουσία και λυγίζει ακόμη και τον πιο σκληρό εκπέμποντας μια τρυφερότητα που συγκινεί και καθηλώνει .

Αξίζει να την δείτε.

Πάρτε μια πρώτη γεύση από το trailer που ακολουθεί.

Νένα Ευθυμιάδου