Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν μια αυτοκρατορία άξια του ονόματός της. Στις αυτοκρατορίες, γενικά, υπάρχει ανοχή στις θρησκείες. Οι αυτοκρατορίες για να είναι αυτοκρατορίες έχουν ανοχή: στις πολλές γλώσσες, στους πολύ διαφορετικούς πολιτισμούς και στις διαφορετικές θρησκείες. Μπορεί κάποια θρησκεία να είναι ισχυρότερη, αλλά στις αυτοκρατορίες επιτρέπεται να έχεις διαφορετικότητα.

Μάλιστα ήταν τιμή, ήταν δύναμη των αυτοκρατοριών να έχουν ποικιλία, δηλαδή ο αυτοκράτορας της Ρώμης θα έλεγε: στο βασίλειό μου, στην αυτοκρατορία μου, υπάρχουν τόσοι λαοί, που μιλούν τόσες γλώσσες και έχουν τόσες θρησκείες. Λέγοντας την ποικιλία των λαών που διοικεί, ο αυτοκράτορας της Ρώμης έδειχνε τη δύναμή του.

Αυτό είναι διαφορετικό, έχει σημασία, διότι οι αυτοκρατορίες είναι πολύ διαφορετικές από τα εθνικά κράτη στα οποία ζούμε τους τελευταίους αιώνες, στα οποία εθνικά κράτη η ποικιλία είναι εχθρός. Τα εθνικά κράτη θέλουν μία γλώσσα αν είναι δυνατόν, μία θρησκεία, έναν πολιτισμό.

Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν αυτοκρατορία με τα όλα της και είχε πάρα πολλούς λαούς και πολλές θρησκείες. Μάλιστα, οι Ρωμαίοι όταν πήγαιναν και κατακτούσαν μία περιοχή και συναντούσαν άλλους θεούς, τους υιοθετούσαν, και στη Ρώμη, έκτιζαν και ναούς γι’ αυτούς τους θεούς. Πήγαν στην Αίγυπτο, είδαν την Ίσιδα, είδαν τον Όσιρη, τους άρεσε, κάνανε ναούς της Ίσιδας και του Όσιρη στη Ρώμη.

Έτσι, Ρωμαίοι στρατιώτες γνώρισαν τον Μίθρα, τους άρεσε αυτή η θεότητα, γιατί ήταν και πολεμική, ήταν πολεμιστής του Καλού, και έτσι ένας αριθμός Ρωμαίων στρατιωτών αγάπησαν τον Μίθρα, τον υιοθέτησαν και άρχισαν να μιλούν γι’ αυτόν και να τον διαδίδουν. Μεσαία προς ανώτερα στρώματα της ρωμαϊκής κοινωνίας θεωρούσαν πολύ «chic» να μιλούν για τον Μίθρα και να κάνουν τελετές για αυτόν τον Θεό του Φωτός.

Ο χριστιανισμός εμπεριέχει πολλά από τη σύλληψη του ζωροαστρισμού και έτσι θεωρείται από τους μελετητές ότι ο μιθραϊσμός βοήθησε στη διάδοση του χριστιανισμού, με ποια έννοια: καθώς ένας μέσος μιθραϊστής μπορούσε πολύ πιο εύκολα να καταλάβει τα διδάγματα του χριστιανισμού από έναν παγανιστή, έναν οπαδό του δωδεκάθεου ή έναν οπαδό άλλων θρησκειών, αρκετοί μιθραϊστές υποδέχτηκαν τον χριστιανισμό και μετακινήθηκαν προς τον χριστιανισμό. Δηλαδή λειτούργησε ως σκαλοπάτι προς τον χριστιανισμό.

Και δεν είναι τυχαίο ότι ανάμεσα στους πρώτους χριστιανούς και τους μάρτυρες των διωγμών του χριστιανισμού υπήρχαν στρατιώτες και στρατιωτικοί Ρωμαίοι και κυρίες της αριστοκρατίας, σύζυγοι Ρωμαίων στρατιωτικών, οι οποίες είχαν γίνει χριστιανές και χριστιανοί, όντας πριν μιθραϊστές. Δηλαδή, ο μιθραϊσμός βοήθησε στη διάδοση της νέας θρησκείας, αργότερα, του χριστιανισμού.

Κατερίνα Συμφέρη
Εκπαιδευτικός

Email Marketing. Τι είναι? Ποιους αφορά? Αξίζει άραγε στην εποχή μας να ασχοληθεί κάποιος με την εν λόγω στρατηγική, όταν όλοι ασχολούνται με τα social media?

Ως Εmail marketing λοιπόν, ορίζεται η δραστηριότητα της αποστολής διαφημιστικών μηνυμάτων, συνήθως σε μια ομάδα ανθρώπων, χρησιμοποιώντας email. Εν ολίγοις, κάθε email που στέλνεται σε ένα δυνητικό ή υπάρχοντα πελάτη, μπορεί να θεωρηθεί Email marketing.

Είμαι σίγουρος πως όταν και εσύ ο ίδιος ξεκινάς την περιήγησή σου στο δικό σου mail, αντικρίζεις ένα τεράστιο όγκο από emails που έχεις δεχθεί για διάφορα προϊόντα ή υπηρεσίες.

Άραγε έχουν κανένα νόημα όλα αυτά ? Για ποιο λόγο μια επιχείρηση να στρέψει την προσοχή της σε αυτόν τον τρόπο διαφήμισης, όταν υπάρχει το Facebook, το instagram ή το Τικ Τοκ?

Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι πως το Email Marketing αποτελεί ακόμα και σήμερα τη Νο1 φόρμουλα προώθησης προϊόντων ή υπερησιών και είναι ίσως το μοναδικό εργαλείο marketing που η αξία του παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο.

Αυτό συμβαίνει για πολλούς λόγους…

Το Email Marketing λειτουργεί άψογα ως ένα μέσο «επακολούθησης» του ενδιαφερόμενου καταναλωτή.

Θυμήσου πότε ήταν η τελευταία φορά που είδες μια ενδιαφέρουσα διαφήμιση σε ένα website. Ένα προϊόν που σου τράβηξε το ενδιαφέρον στο Facebook ή το Instagram, έκανες κλικ στο σύνδεσμο και οδηγήθηκες σε μια Lead Capture Page.

Η Lead Capture Page χρησιμοποιείται για να επικοινωνήσει στους επισκέπτες του site ένα μήνυμα και να τους παροτρύνει να συμπληρώσουν μια φόρμα με τα στοιχεία τους.

Είθισται βεβαίως να υπάρχει και κάποιο έξτρα κίνητρο για το χρήστη ώστε να το κάνει αυτό. Είτε θα μπορεί να κατεβάσει κάποιο δωρεάν eBook, η να συμμετέχει σε κάποιο διαγωνισμό ή webinar …

Από τη στιγμή που ο χρήστης παραχωρεί το email του, τότε δίνει ουσιαστικά και την συγκατάθεσή του, ώστε να επικοινωνήσετε και πάλι μελλοντικά μαζί του μέσω email.

Φυσικά σκοπός του όλου εγχειρήματος, δεν είναι άλλος από το να δημιουργηθεί εμπιστοσύνη μεταξύ του brand και του ενδιαφερόμενου και -επαφή στην επαφή-, να επιτευχθεί η πώληση. Να δημιουργηθεί λοιπόν μια σχέση με το κοινό μας.

Ας μη ξεχνάμε πως κάθε άνθρωπος που ανταποκρίνεται στη δράση μας, είναι και ένας πιθανός πελάτης, ο οποίος βρίσκεται σε ένα στάδιο του αγοραστικού κύκλου.

Πολλοί καταναλωτές ίσως μόλις να έμαθαν για εσένα από κάποιο άρθρο ή προσφορά. Όπως φαντάζει λογικό χρειάζεται χρόνος ώστε να χτιστεί μια σχέση εμπιστοσύνης. Ο καταναλωτής χρειάζεται να σε γνωρίσει, εσένα και το προϊόν σου, πριν πάρει μια απόφαση.

Κάτι αντίστοιχο δε συμβαίνει στα social media ή τουλάχιστον όχι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

Οι καμπάνιες μέσω Email μας δείχνουν ξεκάθαρα αποτελέσματα

Όταν επιστρατεύεις το Email Marketing για τη διαφήμισή σου, έχεις ξεκάθαρα αποτελέσματα για το ποσοστό των ανθρώπων που θα ανοίξουν εν τέλει το mail που τους έστειλες. Για το ποσοστό αυτών που δεν το είδαν ή ακόμα και αυτών που επέλεξαν πλέον να μη δέχονται άλλα μηνύματα από εσένα.

Αυτό θα σε βοηθήσει να παραμετροποιήσεις τη στρατηγική που ακολουθείς αναφορικά με το είδος των mail που φαίνεται να προτιμούν οι αναγνώστες σου, να τσεκάρεις ποιες προσφορές πιθανότατα έχουν μεγαλύτερη ανταπόκριση ή ακόμα και να εντοπίσεις την κατάλληλη συχνότητα αποστολής μηνυμάτων.

Γεγονός είναι πάντως πως το 25% των online αγορών σε παγκόσμιο επίπεδο, πραγματοποιούνται λόγω του Email Marketing.

Είναι σαφώς πολύ πιο οικονομικό συγκριτικά με άλλες καμπάνιες

Tο Email Marketing παραμένει μια low budget στρατηγική προσέλκυσης πελατών, συγκριτικά με οποιονδήποτε άλλο τρόπο διαφήμισης.

Τα Emails αποθηκεύονται και προσωποιούνται

Υπάρχουν λειτουργίες με τις οποίες μπορείς να προσωποποιήσεις το email σου προς τον οποιονδήποτε, όπως θα έστελνες για παράδειγμα ένα μήνυμα σε έναν φίλο σου.

Σαφώς αυτό προσθέτει αξία και επιρροή στα δράση σου, συγκριτικά με μια απλή διαφήμιση στα social, η οποία είναι εντελώς απρόσωπη.

Επιπρόσθετα, στη συνέχεια μιας σύγκρισης των δύο τρόπων διαφήμισης, ας μη ξεχνάμε πως τα emails αποθηκεύονται. Ο οποισδήποτε μπορεί να ανοίξει το inbox του και να ανατρέξει σε παλαιότερα mail που έχει λάβει από εμάς, για να δει οτιδήποτε του είχε κινήσει την περιέργεια. Αντιθέτως, αυτό δε συμβαίνει με μια απλή διαφήμιση στο facebook.

Η αντιρατσιστική προσέγγιση ξεκινά με την βασική παραδοχή ότι η λειτουργία του κράτους δεν είναι «αντικειμενική» ούτε «ουδέτερη», αλλά γίνεται με τέτοιο τρόπο που προωθείται πρωτίστως η κυρίαρχη ιδεολογία. Προκύπτει νέος ορισμός, μεταφέροντας το ενδιαφέρον από την προκατάληψη και τα στερεότυπα σε μια πιο ριζοσπαστική θεώρηση που συνδέεται με την ισότητα ευκαιριών.

Δεν συνδέεται πλέον με τις προθέσεις, αλλά κάθε πρακτική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ρατσιστική από τις συνέπειές της. Και αυτή η έμφαση που δίνεται στην εννοιολογική οριοθέτηση του ρατσισμού δεν αποτελεί ένα τεχνικό ζήτημα αλλά έχει κυρίως πολιτικές προεκτάσεις, αφού οριοθετεί ποιες πρακτικές και πολιτικές διατηρούν στο περιθώριο συγκεκριμένες κοινωνικές και πολιτισμικές ομάδες.

Ως απαρχή του ρατσισμού αναδεικνύεται η ηγεμονία και η ανωτερότητα της λευκής, άρχουσας φυλής, μια ηγεμονία που αντανακλάται στις κοινωνικές δομές και στην θεσμική λειτουργία του κράτους. Έτσι, αποκαλύπτεται μια δομική αντίφαση των σύγχρονων κρατών ανάμεσα στις διακηρύξεις περί ισότητας ευκαιριών από την μια και της αναπαραγωγής του ρατσισμού από την άλλη.

Το διακύβευμα για τους υποστηρικτές μιας τέτοιας προσέγγισης δεν είναι, εάν θα διδάσκονται τα στοιχεία του πολιτισμού των μειονοτήτων και των μεταναστών στα σχολεία, αφού αυτό από μόνο του δεν διασφαλίζει την ικανοποιητική σχολική επίδοση των παιδιών και την συνακόλουθη ισότητα των ευκαιριών. Το αίτημα που διατυπώνεται πλέον αφορά στην αναθεώρηση των δομών του κράτους, ώστε να μην αναπαράγεται η ανισότητα εις βάρος των παιδιών των μειονοτικών ομάδων.

Οι βασικοί του στόχοι περικλείονται στην ισότητα ευκαιριών για όλους, ανεξαρτήτως εθνικής ή φυλετικής προέλευσης, την δικαιοσύνη, αλλά και την χειραφέτηση από τα ρατσιστικά πρότυπα τόσο του καταπιεζόμενου, όσο και του καταπιεστή. Περικλείονται στην ισότητα ευκαιριών για όλους, ανεξαρτήτως εθνικής ή φυλετικής προέλευσης, την δικαιοσύνη, αλλά και την χειραφέτηση από τα ρατσιστικά πρότυπα τόσο του καταπιεζόμενου, όσο και του καταπιεστή.

Ο όρος αντι-ρατσιστική εκπαιδευτική προσέγγιση δεν έχει πάντοτε το ίδιο νοηματικό φορτίο, τις ίδιες θεωρητικές παραδοχές, ούτε παραπέμπει πάντοτε στις ίδιες διδακτικές παρεμβάσεις. Η αντιρατσιστική εκπαίδευση είναι δύσκολο να οριστεί χωρίς να αφήνει περιθώρια για ποικίλες ερμηνείες. Ως αντιρατσιστική εκπαίδευση νοούνται θεωρητικές σκέψεις, καθώς και διδακτικά μοντέλα ή αρχές, οι οποίες αναφέρονται στην καταπολέμηση και εξάλειψη του ρατσισμού. Ως προσέγγιση επικαλύπτεται με άλλες εκπαιδευτικές παρεμβάσεις, όπως η εκπαίδευση για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή ακόμη και η εκπαίδευση για την δημοκρατία.

Στην πραγματικότητα, η εκπαιδευτική πολιτική είναι μια δυναμική προσέγγιση που επιχειρεί να αντιμετωπίσει όλες τις μορφές ρατσισμού, όπως αυτές προκύπτουν από τις διασταυρώσεις των διαφόρων κοινωνικών διαφορών. Είναι η ενεργός απόρριψη των δομικών/διαρθρωτικών (structural) και θεσμικών (institutional) όψεων του ρατσισμού, ερμηνεύοντας πώς ο ρατσισμός δομείται και εκδηλώνεται στους διάφορους χώρους.

Ο αντι-ρατσισμός είναι μια πραξιακά προσανατολισμένη εκπαιδευτική στρατηγική που επιδιώκει θεσμικές και συστημικές αλλαγές για την καταπολέμηση του ρατσισμού. Πρόκειται για έναν κριτικό λόγο που αντιλαμβάνεται τις έννοιες της φυλής και της κοινωνικής διαφοράς να σχετίζονται κυρίως με έννοιες όπως η ισχύς και η ισότητα, παρά με την εθνική και πολιτισμική ποικιλία. Επομένως ο αντιρατσισμός δεν μπορεί παρά να συνιστά μια παιδαγωγική για την αλλαγή ενός τρόπου σκέψης, συνθήκη αναγκαία για την αποδόμηση της ρατσιστικής δράσης.

Dei

Η εφαρμογή της αντιρατσιστικής εκπαίδευσης στα σχολεία αποτελεί στην πραγματικότητα μια συστηματική προσπάθεια για την επίτευξη πολλαπλών στόχων:

• την ευαισθητοποίηση εκπαιδευτικών και μαθητών σε θέματα ρατσισμού,
• την άμβλυνση των διαχωρισμών σε ομάδες με βάση διάφορα χαρακτηριστικά,
• την ενδυνάμωση των ομάδων που υφίστανται διακρίσεις.

Τρία επίπεδα εφαρμογής μιας αντιρατσιστικής προσέγγισης:

• Μικρο-επίπεδο: Αφορά την σχολική τάξη και τις δραστηριότητες που αναπτύσσονται, ώστε να προωθούν την ανάπτυξη της θετικής αλληλεπίδρασης και της ενίσχυσης των στερεοτύπων, των προκαταλήψεων και του καθημερινού ρατσισμού.
• Μεσο-επίπεδο: Αφορά το σχολείο. Επικεντρώνεται στα πιθανά ρατσιστικά φαινόμενα και τις πιθανές συγκρούσεις μεταξύ των μαθητών και μαθητριών που προκύπτουν στον γενικότερο χώρο του σχολείου και εξετάζει την μορφή επικοινωνίας που επικρατεί μεταξύ των εκπαιδευτικών. Το επίπεδο αυτό έχει μεγάλη σημασία, αφού, αν δεν είναι θετικό το κλίμα στο σχολείο, κάθε άλλη παρέμβαση θα είναι αναποτελεσματική.
• Μακρο-επίπεδο: Στο επίπεδο αυτό η παρέμβαση αφορά το ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο, όπου το παιδί μαθαίνει να διερευνά τι συμβαίνει στον κόσμο, για παράδειγμα μέσα από τις εφημερίδες και τα μέσα ενημέρωσης μελετά επίκαιρα ρατσιστικά γεγονότα. Το επίπεδο αυτό πρέπει να βρίσκεται σε επαφή με το μικρο-επίπεδο.

Κατερίνα Συμφέρη
Εκπαιδευτικός

Μία από τις θεότητες, που βρέθηκαν κοντά ή και μέσα στον ζωροαστρισμό, είναι μια σημαντική θεότητα της Μέσης Ανατολής: ο Μίθρα. Ο Μίθρα ήταν θεότητα ταυτισμένη με ο φως, με τον ήλιο και υπήρξε αυτόνομη θεότητα στη βαθιά αρχαιότητα, αλλά στον ζωροαστρισμό, κάποια στιγμή, βρέθηκε ενσωματωμένη στο σχήμα του, με τον Μίθρα να είναι μέσα στην ακολουθία του Αχούρα Μάζντα, ως βοηθός του Αχούρα Μάζντα στις δράσεις του (του Καλού).

Όμως, σε μία άλλη του εξέλιξη, ο Μίθρα βρέθηκε να ανεξαρτητοποιείται από τον ζωροαστρισμό.

Ο Μίθρα, κάποια στιγμή, αναδύθηκε ξανά και απέκτησε αυτονομία, γενόμενος ξανά ισχυρός ως Θεός του Φωτός. Του φωτός όχι όμως με την παγανιστική έννοια, αλλά με τη δύναμη που έχει το φως, δηλαδή την πνευματικότητα και την εσωτερική δύναμη του φωτός. Γύρω στο 200 π.Χ., είχε ανεξαρτητοποιηθεί, έχοντας πάντα ζωροαστρικές καταβολές, και είχαν δημιουργηθεί μιθραϊστές, δηλαδή οπαδοί του Μίθρα.

Ο Μίθρα δεν ήταν απλά Θεός του Φωτός, αλλά ήταν και Θεός των καλών σημείων του Φωτός — σε αυτό θυμίζει τον Αχούρα Μάζντα, γιατί είπαμε ότι έχει ζωροαστρικές καταβολές. Είναι ο Θεός του Καλού, της εντιμότητας, της αίσθησης ατομικού καθήκοντος και ευθύνης, του σεβασμού, της αφοσίωσης και το χαρακτηριστικό του Μίθρα είναι ότι πολεμά το Κακό — μάλιστα παριστάνεται να το χτυπά το Κακό (ο Μίθρα είναι πολεμικός δηλαδή Θεός).

Ο ζωροαστρισμός είχε βαθιά την έννοια του πολέμου. Στον ζωροαστρισμό γίνεται πόλεμος μεταξύ Καλού και Κακού. Άρα και ο μιθραϊσμός, ο οποίος είναι ζωροαστρογενής, έχει και αυτός την έννοια του πολέμου και ο Μίθρα παρουσιάζεται ως πολεμική θεότητα.

Ο μιθραϊσμός, γύρω στο 200 π.Χ., στο 100 π.Χ., στην περίοδο του Χριστού, στο 100 μ.Χ., στο 200 μ.Χ., έχει διάδοση. Έχει διάδοση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, σε αυτό που σήμερα είναι Περσία, Ιράκ, Συρία, και έχει οπαδούς εκεί. Σε αυτή την περιοχή έρχονται και στρατεύματα ρωμαϊκά, διότι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επεξετάθη και κατέλαβε τα παράλια της ανατολικής Μεσογείου.

Οι Ρωμαίοι στρατιώτες, ερχόμενοι στα στρατόπεδα και ζώντας εδώ στις περιοχές που σήμερα είναι Συρία, Ιορδανία, Αίγυπτος, Μέση Ανατολή, συναντήθηκαν, διασταυρώθηκαν με μιθραϊστές και με ζωροάστρες, και ο μιθραϊσμός άρεσε σε πολλούς στρατιώτες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Ο μιθραϊσμός έχοντας ζωροαστρικές βάσεις, δηλαδή τη σύλληψη Καλό-Κακό, μετά θάνατο ζωή, Κρίση, Ανάσταση νεκρών έπαιξε ρόλο όταν άρχισε να διαδίδεται ο χριστιανισμός. Διότι, περίπου στη φάση που ο μιθραϊσμός διαδίδεται στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία σε κάποια στρώματα εξέχοντα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που συνδέονταν με τη διοίκηση και τον στρατό, στην Παλαιστίνη, στη γη του Ισραήλ, δρα και διδάσκει ένας μαραγκός, που λέγεται Ιησούς, ο οποίος και είναι και ο δημιουργός μιας νέας θρησκείας: του χριστιανισμού.

Κατερίνα Συμφέρη
Εκπαιδευτικός

«Η ενσυναίσθηση είναι η δυνατότητα του ατόμου να μπει στη θέση του άλλου και να αισθανθεί όπως εκείνος, να αισθανθεί δηλαδή πέρα από τα όρια του εαυτού του».

Πότε εμφανίζεται η ενσυναίσθηση;

Τα παιδιά γεννιούνται με την ικανότητα της ενσυναίσθησης, όμως πρέπει αυτή να καλλιεργηθεί σωστά γιατί σε άλλη περίπτωση θα παραμείνει αδρανής.

Τα στάδια της ενσυναίσθησης:

1. Συναισθηματική μετάδοση (ένα παιδί μπορεί να κλάψει ακούγοντας ένα άλλο παιδί να κλαίει).
2. Εγωκεντρική ενσυναίσθηση.
3. Κρίση (ένα παιδί σε αυτό το στάδιο είναι σε θέση να προσφέρει κάτι σε άλλο άτομο γιατί κρίνει ότι το χρειάζεται).
4. Ανάπτυξη της ενσυναίσθησης (το παιδί αντιλαμβάνεται ότι είμαστε όλοι ανεξάρτητα άτομα με μοναδικά συναισθήματα ο καθένας).

Πως μπορεί ένα παιδί να μάθει την ενσυναίσθηση;

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος εκμάθησης της ενσυναίσθησης μέσα από τα ίδια τα βιώματα τους.Επίσης, είναι σημαντικό οι γονείς να επισημαίνουν στα παιδιά τα συναισθήματα των άλλων και να ρωτάνε συχνά μέσα στην καθημερινότητα τους «Πως αισθάνεσαι / Πως νιώθεις;»

Βασικές οδηγίες για να λειτουργήσει κανείς με ενσυναίσθηση: Άκου, Ρώτα, Μην αποσπάς, Μην επικρίνεις, Μην προσπαθείς να διορθώσεις ή να ωραιοποιήσεις!

Αναστασία Κακλαμάνου

Η διδασκαλία, η συμβουλευτική, η αγωγή και η μάθηση είναι έννοιες τόσο στενά συνδεδεμένες, ώστε κάποιες φορές θεωρούνται και συνώνυμες: οι έννοιες αυτές είναι στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους με πολλά κοινά χαρακτηριστικά σε σχέση με τους σκοπούς, τους στόχους και τις λειτουργίες τους, έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως συνώνυμες. Αν αφαιρεθεί η συμβουλευτική από την παιδαγωγική πράξη, τότε αυτή μετατρέπεται αυτόματα σε τεχνοκρατική διαδικασία και αντιμετωπίζεται ως κατακερματισμένο σύνολο.

Η συμβουλευτική θεωρείται βασική παιδαγωγική διάσταση μιας παιδαγωγικής πράξης που δεν περιορίζεται μόνο στην αναπαραγωγή, αλλά ταυτόχρονα στοχεύει στην ενεργητική κοινωνική ένταξη και δράση του μαθητή, στην ολόπλευρη ανάπτυξή του, τη χειραφέτηση και αυτοπραγμάτωσή του. Επομένως, η συμβουλευτική αποτελεί μια βασική παιδαγωγική διάσταση κάθε δημοκρατικού εκπαιδευτικού συστήματος στενά συνυφασμένη με τις άλλες διαστάσεις της εκπαίδευσης, τη διδασκαλία, την αγωγή και την αξιολόγηση.

Με την αξιοποίηση του εκπαιδευτικού ως λειτουργού συμβουλευτικής, αποφεύγεται ο κίνδυνος ψυχολογικής επιβάρυνσης ή στιγματισμού των μαθητών λόγω παραπομπής σε κάποιον ειδήμονα: η παραπομπή του μαθητή σε εξωσχολικά ιδρύματα ή σε κάποιον λειτουργό συμβουλευτικής σημαίνει ενδεχομένως την αρχή μιας καριέρας «ψυχολογοποίησης των προβλημάτων του».

Η πρακτική αυτή υποκρύπτει τον κίνδυνο ετικετοποίησης και στιγματισμού του συγκεκριμένου μαθητή ως προσωπικότητας με αποκλίνουσα συμπεριφορά που χρειάζεται θεραπεία. Και φυσικά, όταν ένας μαθητής στιγματιστεί σε μια ομάδα, είναι δύσκολο να ξεπλύνει το στίγμα του, γιατί οι νέες πληροφορίες που θα παρέχονται για την αλλαγή στάσης-γνώμης θα προσκρούουν στην αντίσταση των μελών της ομάδας. Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι η σταθεροποίηση της αρνητικής αυτοεκτίμησης του μαθητή.

Η συμβουλευτική ήταν ανέκαθεν βασικό στοιχείο στις παιδαγωγικές υποχρεώσεις του εκπαιδευτικού: και σε παλαιότερες εποχές οι εκπαιδευτικοί ανταποκρίνονταν σε υποχρεώσεις συμβουλευτικής στο πλαίσιο του παιδαγωγικού και κοινωνικού τους έργου. Μέσα από την καθημερινή επικοινωνία με τους μαθητές, ο εκπαιδευτικός απλά και ασυναίσθητα παρήγαγε και παράγει συμβουλευτικό έργο.

Βέβαια, οι εκπαιδευτικοί τότε δεν ήταν θεωρητικά και πρακτικά καταρτισμένοι και επιπλέον ούτε οι μαθητές αντιμετώπιζαν προβλήματα ίδια με της εποχής μας. Σήμερα κυρίως, που τα προβλήματα είναι πιο σύνθετα και πολύπλοκα, πέρα από κάθε καλή θέληση και σοβαρή προσπάθεια, απαιτείται ειδική γνώση και ανάλογη κατάρτιση.

Αποτελεί καθοριστική ανάγκη η καθιέρωση της συμβουλευτικής σε έναν τόσο ευαίσθητο χώρο όσο είναι αυτός του σχολείου: η ανάγκη προσαρμογής του εκπαιδευτικού συστήματος στα νέα κοινωνικά δεδομένα απαιτεί μια ολοκληρωμένη κατάρτιση του εκπαιδευτικού σχετικά με τη συμβουλευτική του δραστηριότητα, η οποία θα πρέπει να παρέχεται στο πλαίσιο της αρχικής του εκπαίδευσης όσο και σε δια βίου προγράμματα επιμόρφωσης.

Κατερίνα Συμφέρη
Εκπαιδευτικός

Τα ωάρια μας ”παγάκια;”

Οι περισσότερες γυναίκες, κάποια στιγμή στη ζωή τους, έχουν αναρωτηθεί: ‘Εγώ πότε θα γίνω μάνα;”. Η απάντηση σε κάποιες είναι ποτέ. Μια συνειδητή και ώριμη επιλογή, καθώς όλες δεν είμαστε φτιαγμένες ή δνε θέλουμε να ζήσουμε το λεγόμενο θαύμα. Κάποιες άλλες το καμπανάκι έχει χτυπήσει απο μικρή ηλικία και στις υπόλοιπες χτυπάει όταν γνωρίσουν το κατάλληλο σύντροφο.

Με την πάροδο των χρόνων, όλα έχουν αλλάξει. Η γυναίκα, πλέον, επιλέγει την εξέλιξη σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο και κυνηγάει τα όνειρα και τους στόχους της. Πλέον, έχει χαθεί το στερεότυπο είσαι σε ηλικία γάμου. Μια γυναίκα παντρεύεται όταν νιώσει έτοιμη, όταν έχεις στον πλευρό της σύντροφο που την οδηγεί σε τέτοιες ριζικές αποφάσεις. Τι γίνεται όμως για μια γυναίκα που θέλει να γίνει μητέρα αλλά έχει ξεπεράσει κάποια ηλικία ακόμα δεν είναι έτοιμη; Γνωρίζουμε πως το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας “γερνάει” και δεν είναι εύκολη η σύλληψη με φυσιολογικό τρόπο.

Η επιστήμη έρχεται να δώσει τη λύση. Κρυοσυντήρηση ωαρίων. Μια μέθοδος που έχει ξεκινήσει πλέον και στην Ελλάδα να γίνεται γνωστή. Είναι το πρώτο στάδιο της εξωσωματικής γονιμοποίησής που γίνεται όμως για προληπτικούς σκοπούς. Η γυναίκα μέσα από ορμονικές διαδικασίες αυξάνει σε ένα κύκλο τον αριθμό ωαρίων που παράγει. Όταν ο αριθμός είναι ικανοποιητικός για τη γυναίκα αλλά και το γιατρό , γίνεται αφαίρεση με τοπική αναισθησία από τον κόλπο της γυναίκας. Τα ωάρια φυλάσσονται σε ειδικές δομές κατάψυξης, διατηρούνται ενεργά και όταν τα χρειαστεί μια γυναίκα μπορεί να τα χρησιμοποιήσει. Αν δεν τα χρησιμοποιήσει, μπορεί είτε να τα καταστρέψει, είτε να τα δωρίσει σε ζευγάρια, είτε στην επιστήμη για μελέτες.

Μια γυναίκα επιλέγει τη διαδικασία της κρυοσυντήρησης για να νιώθει ασφάλεια πως έχει μεγάλες πιθανότητες να γονιμοποιήσει σε μεγαλύτερη ηλικία. Υπάρχουν όμως και γυναίκες που το θέμα γονιμότητας τους χτύπησε νωρίς την πόρτα. Κάποιο θέμα υγείας και η αντίστοιχη θεραπεία μπορεί να προκαλέσει αργότερα δυσκολίες ώστε να μπορέσει μια γυναίκα να τεκνοποιήσει.

Στη δεύτερη κατηγορία ανήκω και εγώ. Ο καρκίνος στα 20 χτύπησε την πόρτα. Ο γιατρός μου με ενημέρωσε πως οι χημειοθεραπείες επηρεάζουν τη γονιμότητα κατά ένα ποσοστό. Μου πρότεινε την κρυοσυντήρηση. Δεν ήξερα τι σημαίνει η λέξη, αναρωτιόμουν αν τότε ήθελα να κάνω παιδιά. Μετά απο σκέψη και την στήριξη της οικογένειας μου προχώρησα σε κρυοσυντήρηση. Πριν 7 χρόνια η γονιμότητα ήταν ακόμα θέμα ταμπού σε μια χώρα και εγώ έψαχνα κάπου ένα στήριγμα να μη χαθώ σε έννοιες. Η πρώτη που θα μιλήσει ανοιχτά για το θέμα είναι η Ελεονώρα Μελέτη και θα χαρακτηρίσει στο βιβλίο της τα ωάρια σαν τον “αρακά”. Το βιβλίο είναι το “Γυναίκα Ψάχνει”

Η κρυοσυντήρηση θα μείνει μέσα μου ως θέμα ταμπού για καιρό. Φοβόμουν να το μοιραστώ μήπως με θεωρήσουν “άτεκνη”, διαδικασίες άγνωστες και θα έμπαινα σε ερωτήματα γιατί το έκανα. Θα ξεκλειδώσει το μυαλό μου , όταν βρεθεί ένας φίλος που το μοιράστηκα και θα το μετατρέψουμε σε πλάκα πως είναι τα “παγάκια που βάζω στο ποτό μου”. Από εκείνη τη στιγμή όλα έσβησαν και συνέχισα να το μοιράζομαι.

Κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα να πάρει αποφάσεις για το σώμα της. Το θέμα πια της γονιμότητας δεν ειναι θέμα ταμπού αλλά θέμα που απασχολεί πολλές από εμάς. Είμαστε όλες μαζί να μοιραζόμαστε ό,τι μας πονάει για να το εκφράζουμε! Όλες μαζί είμαστε πιο δυνατές!

Βασιλική Κόντε

Υπάρχουν πραγματικά πολλοί λόγοι για τους οποίους κάποιος επιθυμεί να μάθει μια ξένη γλώσσα. Υπάρχουν όμως πολλοί περισσότεροι -από τους ήδη υπάρχοντες- για τους οποίους κάποιος ενδιαφέρεται να διδαχθεί την Ισπανική.

Τα Ισπανικά είναι μια παγκόσμια γλώσσα. Συγκεκριμένα η 2η πιο ευρέως ομιλούμενη γλώσσα από φυσικούς ομιλητές. Σχεδόν 500 εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο μιλούν Ισπανικά, σε 44 διαφορετικές χώρες. Μάλιστα είναι η επίσημη γλώσσα σε 21 από αυτές. Συνάμα αποτελεί την τρίτη πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη γλώσσα στο χώρο του διαδικτύου.

Πίσω από την Ισπανική γλώσσα, «κρύβεται» μια κουλτούρα που εύκολα σε γοητεύει. Από πασίγνωστα τραγούδια και τραγουδιστές, παγκόσμια διαδεδομένους χορούς, μέχρι τον κινηματογράφο, την τέχνη και τη λογοτεχνία. Παραδόσεις να γνωρίσεις και φοβερά μέρη να επισκεφθείς.

Παράλληλα είναι και μια σχετικά εύκολη ως προς την εκμάθηση γλώσσα. Πράγμα που σημαίνει ότι κάποιος θα μπορούσε να πειραματιστεί για να μάθει με βιβλία αυτοδιδασκαλίας, εφαρμογές στο κινητό, με διάφορα ισπανικά κανάλια στο youtube, ταινίες κτλπ…

Ένα τέτοιο κανάλι στο youtube είναι και το Easy Spanish, στο οποίο θα ακούσετε ισπανόφωνους ανθρώπους να μιλάνε γύρω από διάφορα θέματα.

Πάμε να δούμε τους λόγους για τους οποίους πολλοί άνθρωποι έμαθαν την Ισπανική γλώσσα, αλλά και ποια στρατηγική ακολούθησαν στη διαδικασία αυτή.

Κάπου εκεί έξω, υπάρχουν άνθρωποι που μεταμορφώνουν όλα όσα αισθάνονται, σε μελωδίες. Επιβιώνουν σε μία εποχή που όλα γύρω μας αλλάζουν τόσο γρήγορα και τίποτα πια δεν είναι ίδιο. Μπορούν και ανακατεύουν την ένταση του πάθους μέσα σε μία ήρεμη δύναμη, που σε συντροφεύει κάθε φορά που έχεις την ανάγκη να τρέξεις μακριά απ’ όσα σου δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα. Άνθρωποι που φυλάνε τα όνειρα τους σ’ έναν κόσμο, που το εισητήριο για τον προορισμό του, καταφέρνουν τελικά να βρουν λίγοι ανάμεσα μας. Εκείνοι οι «όμορφοι ξένοι», που ερωτευόμαστε τη ζωή μέσα από τα μάτια τους. Ή μήπως μέσα από… τη μουσική τους;

Μέσα στο πλήθος, ο κάθε ένας από εμάς, ξεχωρίζει εκείνον που θα πιστέψει πως θα βρει κοινούς προορισμούς, θα αναζητήσει τους σταθμούς αυτούς που ήταν περαστικοί κάποτε κι οι δύο και θα φτάσει να συνειδητοποιήσει πως όλα όσα έψαχνε εκεί έξω, ήταν δίπλα του. Αρκεί πολλές φορές όχι μόνο να παρατηρείς, αλλά να κλείνεις τα μάτια για λίγο. Να ακούς τις μελωδίες. Να εμπιστεύεσαι τα ακούσματα που σε καθοδηγούν. Να αφήνεσαι σε όσα σου λένε σιγανά, ανάμεσα στη μουσική. Γιατί τα πράγματα γύρω μας έχουν την περιγραφή που εμείς τους έχουμε δώσει. Όλα τα γεγονότα της ζωής μας, μένουν ως εικόνες στο χρονοντούλαπο του μυαλού μας μέχρι να καταφέρουμε να βρούμε τις κατάλληλες λέξεις για να τα ντύσουμε. Εκεί που οι λέξεις, χάνονται στους λαβύρινθους της μουσικής και οι «μουσικοί» άνθρωποι μετατρέπουν τις εικόνες μας σε εκρηκτικά συναισθήματα. Γιατί η καθημερινότητά μας είναι πλέον τόσο γρήγορη κι οι άνθρωποι που περνάνε από αυτή, έχουν την τάση πάντοτε να τρέχουν στον ιδεατό διάδρομο της συνήθειας, της ρουτίνας, της κυνικής πραγματικότητας. Μόνο εκείνοι. Εκείνοι μπορούν να σε πάνε μακριά για λίγο. Να μεταμορφώσουν κάθε επιθυμία σου σε μία ολοκληρωμένη ιστορία.

Οι άνθρωποι «εκείνοι», ερωτεύονται σπάνια. Η φύση τους είναι τόσο μοναχική. Η σύνθεση του χαρακτήρα τους, ιδιαίτερη. Σκέψου πως θα ‘ταν να μπορούσες μόνο εσύ να καταλάβεις με ποιον τρόπο οι ερμηνείες σου είναι σημαντικές. Σημαντικές για να μπορείς να αναπνέεις στο ρυθμό του ρομαντισμού. Ακόμη και μικροπράγματα, να έχουν ξεχωριστή σημασία, γιατί όλα είναι μέρος του μουσικού κομματιού της ζωής τους. Σκέψου πως θα ‘ταν κάθε προηγούμενη εμπειρία τους, να ‘ναι ένας συνδυασμός από νότες μοναδικός για να φτάσει να περιγράψει τον τρόπο που σκέφτονται στο σήμερα. Ο πόνος που ίσως να ‘χουν νιώσει, να είναι δέκα σειρές με στίχους που αποκαλύπτουν τη μυστήρια πλευρά της νύχτας τους. Κι η ευτυχία, δέκα παύσεις αναπνοής ανάμεσα στις νότες τους. Η σχέση τους με το χρόνο, να αποτυπώνεται εκεί που συναντούν το μουσικό μέτρημα που σε κάθε χτύπο εναλλάσει στο μυαλό και τις διαφάνειες από όλες εκείνες τις κρυφές κι ανείπωτες επιθυμίες. Σκέψου κι εκείνους που μπορούν και κατευθύνουν όλα τα παραπάνω, μουσική και στίχους και χρόνο. Για εκείνους μπορώ να σου πω με σιγουριά πως αφού φέρουν τη μαεστρία αυτή, ικανοί να διευθύνουν κάθε χαρακτήρα της μουσικής στα ίδια τους τα χέρια, ακόμη και ακίνητοι μπορούν να σχεδιάσουν στον αέρα την πορεία προς τον δικό τους μοναδικό προορισμό. Σ’ έναν δρόμο χωρίς ταμπέλες, ενός κόσμου που δε χάνονται ποτέ και που όσοι τους γνωρίζουν, παλεύουν να συγκρατήσουν την εικόνα τους στο μυαλό τους.

Γιατί οι άνθρωποι «εκείνοι», κρύβονται. Δεν τους συναντάς συχνά. Στέκονται με πλάτη στο κοινό όσο απολαμβάνεις την ιστορία τους, σ’ αντικρίζουν μόνο για λίγα λεπτά και μετά εξαφανίζονται. Ξεφυλλίζουν κάπου απόμερα τις σελίδες των μουσικών βιβλίων εκείνων που ξεκλειδώνουν τις πόρτες της ζωής, σε δωμάτια που αν βρεθείς μαζί τους, η καρδιά σου θα μπορεί να ακούει πλέον μόνο σε μελωδίες.

Γι’ αυτό.

Γι’ αυτό τους ερωτεύεσαι.

Θέλω πια να είμαι καλά. Να μην ξοδεύω τον εαυτό μου σε ανούσιες συζητήσεις και αδιέξοδες προσπάθειες για να με αγαπήσουν οι άλλοι. Να μη δακρύζω πια για κανένα, αλλά να χαμογελάω γιατί έχω εμένα.

Θέλω να είμαι καλά, να μην είναι πια ένα λιμάνι για να αγκυροβολούν όλοι οι ξένοι και να ταράζουν τη δική μου θάλασσα με θύελλες και τρικυμίες. Να μη με ταράζουν πια κακόβουλοι άνθρωποι που θέλουν να λερώσουν την ψυχή μου για τις δικές τους μικρότητες.

Θέλω πια να είμαι καλά. Να μην προσπαθώ να μου χαμογελάσουν εκείνοι που δε θέλουν, να με αγαπήσουν εκείνοι που αδιαφορούν, να δω την καλή πλευρά ανθρώπων που συνεχώς μου δείχνουν τον κακό χαρακτήρα τους. Θέλω να δίνω και να μοιράζομαι πλέον με εκείνους που μου προσφέρουν και εκείνοι. Θέλω να ψάχνω εκείνους που με ψάχνουν.

Θέλω πια να είμαι καλά. Να μη σπαταλώ τον εαυτό μου συνεχώς σε σκέψεις τύπου ‘’πώς θα μπορούσα να είμαι για να σου αρέσω’’. Αυτή ήμουν, δε με αγάπησες και τέλος. Θέλω πια να είμαι ο εαυτός μου και να μην ξοδεύομαι σε μάταιες σκέψεις του πώς θα μπορούσα να είμαι περισσότερο αρεστή. Αρέσω σε εκείνους που αξίζουν.

Θέλω πια να είμαι καλά. Να δώσω ζωή στα χρόνια μου και να μην τα χαραμίζω για ανούσιους ανθρώπους που ρουφούν την ενέργειά μου. Θέλω πια να είμαι καλά, να αναπνέω ελεύθερη…

Μαρία Σκαμπαρδώνη – healingeffect.gr

Πηγή

Νένα Ευθυμιάδου