Με αφορμή την έναρξη της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης και για το 2021, θ’αναφερθώ σε 4 συν ένα βιβλία που διάβασα πολύ –πάρα πολύ– κατά την παιδική μου ηλικία, και την άνεση και τη συντροφιά που μου προσέφεραν τότε, θα απολάμβανα ξανά ακόμη και τώρα!

Η μωβ ομπρέλα – Άλκη Ζέη

Ένα βιβλίο που αγάπησα από την πρώτη σελίδα, τόσο ως παιδί όσο και αργότερα. Η συγγραφέας μεταφέρει τον αναγνώστη σε μια άλλη εποχή, στο καλοκαίρι πριν τον πόλεμο του 1940. Βλέπουμε, λοιπόν, τα συναρπαστικά παιχνίδια της Ελευθερίας, της δεκάχρονης ηρωίδας, και της παρέας της, την παιδική αθωότητα και την καλπάζουσα φαντασία, αλλά και την σύγκρουση μεταξύ του κόσμου των παιδιών με αυτόν των ενηλίκων.

Ο μικρός πρίγκιπας – Αντουάν Ντε Σαιντ Εξυπερύ

Ένα μαγικό παραμύθι για όλες τις ηλικίες και για όλες τις εποχές. Μια ιστορία τρομακτικά επίκαιρη, μια συγκινητική φιλία ενός πιλότου με τον μικρό πρίγκιπα, μια διαρκής αναζήτηση της αλήθειας και, χωρίς υπερβολές, η επιπολαιότητα, η υπεροψία, η μιζέρια, η μοναξιά του κόσμου όπως μόνο ένα παιδί μπορεί να την αντιληφθεί.

Ο ήλιος είναι για όλους – Νατάσσα Καρακατσάνη

Ιδιαίτερα σε μικρότερες ηλικίες (6-9 ετών), τα παιδιά θα ενθουσιαστούν από την ιστορία του Βασίλειου, αλλιώς του “ήλιου”, και της Ίριδας, του αγοριού με το ταλέντο στη δημιουργία και στην αφήγηση παραμυθιών, και της γλυκύτατης πριγκίπισσας που αγάπησε.

Η τελευταία μαύρη γάτα – Ευγένιος Τριβιζάς

Το συγκεκριμένο βιβλίο, μολονότι το διάβασα στις αρχές της εφηβείας μου, δεν παύει να είναι από τα αγαπημένα μου παιδικά μυθιστορήματα. Μέσα από συμβολισμούς και αλληγορίες, ο συγγραφέας με μοναδικό τρόπο εξηγεί στα παιδιά τις έννοιες του φασισμού και του ρατσισμού και με τα μηνύματα που περνάει τα απαλλάσσει από κάθε προκατάληψη.

Σιλουανή – Θοδωρής Παπαϊωάννου

Ξεχωριστή αναφορά στην πολυαγαπημένη μου Σιλουανή του Θοδωρή Παπαϊωάννου, ενός ανθρώπου που γνωρίζω προσωπικά κι εκτιμώ, και στις περιπέτειες της στα μαγευτικά τοπία της Έδεσσας και της Παναγίτσας. Ανάλαφρο μα και συνάμα συναρπαστικό, αυτό το μυθιστόρημα είναι η περίτρανη απόδειξη ότι οι διακοπές στο βουνό δεν είναι κάτι το βαρετό!

Γράφει η Ελένη Παπαργυρίου

Κάθε φορά που ακούμε για το καλλιτεχνικό κίνημα της Pop Art, έρχεται κατευθείαν στο μυαλό μας ο Andy Warhol και οι εμβληματικοί του πίνακες. Εδώ παρουσιάζονται 6 πράγματα που δεν ξέραμε, 6 συναρπαστικά γεγονότα της ζωής ενός ανθρώπου που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της νεουορκέζικης κουλτούρας.

Δεν καταγόταν από τη Νέα Υόρκη. Μπορεί να πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του εκεί, αλλά στην πραγματικότητα, ο Warhol δεν ήταν από τη Νέα Υόρκη. Γεννήθηκε σε μια μικρή γειτονιά του Pittsburgh της Pennsylvania, από γονείς καλλιτέχνες, που μετανάστευσαν εκεί από την Σλοβακία.

Ήταν ιδιαίτερα θρήσκος. Η Καθολική θρησκεία συγκινούσε ιδιαίτερα τον Warhol, καθώς ήταν πολύ συχνά παρών στη λειτουργία μαζί με την μητέρα του. Επίσης , λέγεται ότι συμμετείχε σε εθελοντικές δράσεις τακτικά.

Ασχολήθηκε με πολλές και διαφορετικές μορφές της τέχνης. Πέρα από την ζωγραφική που τον έκανε διάσημο , ο Andy Warhol ασχολήθηκε επίσης και με τη φωτογραφία, τη γλυπτική, τη μουσική, το σχέδιο, τον κινηματογράφο, τη συγγραφή βιβλίων, καθώς επίσης και ξεκίνησε ένα περιοδικό.

Στη διάρκεια της δεκαετίας του ’60 δημιούργησε μια σειρά από εμβληματικούς πίνακες, απεικονίσεις Αμερικάνικων εικόνων που μένουν γνωστές μέχρι σήμερα και αποτελούν σημαντικά έργα του κινήματος Pop Art, όπως είναι τα κουτιά της σούπας Campbell’s, τα πρόσωπα της Marilyn Monroe και του Elvis Presley, τα κουτιά της Coca Cola…

Το παρατσούκλι του ήταν Drella. Οι φίλοι και οι δημιουργικοί του συνεργάτες εφηύραν για εκείνον ένα παρατσούκλι – συνδυασμό των ονομάτων Dracula και Cinderella, για να τονίσουν κυρίως την παθητικά επιθετική πλευρά της προσωπικότητας του. Είναι ευρέως γνωστή η συμβολή του στο μουσικό συγκρότημα του Lou Reed, τους The Velvet Underground. Αργότερα , δύο μέλη του συγκροτήματος έγραψαν έναν δίσκο στη μνήμη του Warhol, με το όνομα Songs For Drella.

Σχεδόν πέθανε από πυροβολισμό το 1968. Μια σχιζοφρενής ριζοσπαστική φεμινίστρια, με την οποία επρόκειτο να συνεργαστεί, τον πυροβόλησε τρεις φορές στο στήθος, στις 3 Ιουνίου του 1968. Λόγω των τραυματισμών, ο Andy Warhol ήταν αναγκασμένος να φοράει στο στήθος του έναν ειδικό κορσέ, για το υπόλοιπο της ζωής του. O ίδιος αναφέρει σχετικά με αυτό το συμβάν:

Πριν πυροβοληθώ, πάντα νόμιζα πως ήμουν περισσότερο ο μισός εκεί, παρά ολόκληρος – Πάντα υποπτευόμουν ότι έβλεπα τηλεόραση αντί να ζω τη ζωή…. Τη στιγμή που πυροβολήθηκα, και από τότε και μετά, ήξερα ότι έβλεπα τηλεόραση. Τα κανάλια αλλάζουν, αλλά είναι όλο τηλεόραση.

– Andy Warhol, The Philosophy of Andy Warhol (1975)

Γράφει η Ελένη Παπαργυρίου

Δεν είναι λίγες οι ταινίες και οι σειρές που παρουσιάζουν την ιστορία ενός καλλιτέχνη που, για ν’ αποκτήσει το μεγαλείο, θυσιάζει μέχρι και τον εαυτό του στον βωμό της τελειότητας.

Μια ταινία σαν κι αυτές είναι και το Whiplash (Χωρίς Μέτρο), σε σκηνοθεσία Damien Chazelle, που βγήκε στη μεγάλη οθόνη το 2014. Πρόκειται για την ιστορία του Andrew (Miles Teller), ενός νεαρού, φιλόδοξου ντράμερ, που θέλει να συμμετάσχει στην τζαζ μπάντα του πιο επιτυχημένου ωδείου των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Andrew οδηγείται εκεί, κυρίως από τον φόβο του, μήπως γίνει μέτριος, σαν τον πατέρα του, έναν αποτυχημένο συγγραφέα που αργότερα έγινε καθηγητής λυκείου.

Μόλις φτάσει στο ωδείο, ο Andrew αντιμετωπίζει μια πρόκληση από τον αυστηρό και τελειομανή μαέστρο της μπάντας, τον Terrence Fletcher (J.K. Simmons), ο οποίος του απαιτεί, με τις σκληρές μεθόδους του, να παίξει πιο γρήγορα και σχολαστικά. Το πάθος του Andrew να φτάσει στην τελειότητα γρήγορα μετατρέπεται σε εμμονή, όσο ο αδίστακτος καθηγητής του συνεχίζει να τον πιέζει μέχρι τα όρια της ικανότητας του, αλλά και της λογικής του.

Άραγε, υπάρχει μέτρο όταν πρόκειται για την τελειότητα;

Η ταινία Whiplash διαθέτει εξαιρετικές ερμηνείες από το πρωταγωνιστικό δίδυμο, τους Teller και Simmons, με τον δεύτερο μάλιστα να κερδίζει την Χρυσή Σφαίρα του Β’ Ανδρικού Ρόλου το 2014. Επιπλέον, μια άριστη σκηνοθετική προσέγγιση από τον Chazelle, συναρπαστικές μελωδίες και ρυθμούς, πολλή ένταση και συγκίνηση. Ένα από τα διαμάντια του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Ακολουθεί το τρέιλερ της ταινίας :

Πηγή: https://www.sonyclassics.com/whiplash/

Γράφει η Ελένη Παπαργυρίου