Πόσες φορές γυρίσαμε πίσω στον χρόνο με το μυαλό μας , σταθήκαμε και είπαμε …” Αχ! Και αν είχα κάνει το αντίθετο;” . Πόσες φορές γυρίσαμε ¨πίσω” για να πάρουμε απαντήσεις για το σήμερα ; Πολλές!

Μία ταινία , που ποτέ δεν φεύγει από το μυαλό μου , όταν οι σκέψεις μου στέκονται στο θέμα “χρόνος” είναι η ” Cloud Atlas” 2012. Μια ταινία που θέλει να μας δείξει πως μέσα στο χρόνο οι πράξεις μας , και οι χαρακτήρες μας , συνδέονται σαν ένα ολοκληρωμένο σώμα και επιδρούν στο παρελθόν , παρόν και μέλλον. Απίστευτο!

Κάθε φορά , μένω έκπληκτη , το πόσο σωστά είναι όλα αυτά στην ταινία. Πόσο σωστά μεταφέρεται η αλήθεια της ζωής μας μέσα από μία ταινία μυθοπλασίας αλλά βασιζόμενη σε μία πραγματικότητα …τον χρόνο! Εκστασιάζομαι, θα πω!

Μία ακολουθία πράξεων των προγόνων μας , ήταν η αιτία να ζήσουν οι παππούδες μας μεγάλους πολέμους , τραγικές πανδημίες , οικονομικές καταστροφές . Μία ακολουθία , που ξεχωριστά στον κάθε άνθρωπο ,έδωσε ώθηση να ακολουθήσει άλλες καινούργιες πράξεις δικιές του , που με την σειρά τους επηρέασαν τις ζωές των δικών μας γονιών .

Μία σκέψη του ζαχαροπλάστη της Αικατερίνης των Μεδίκων , να γεμίσει δύο ψωμάκια με κρέμα , την έκαναν να ενθουσιαστεί σε τέτοιο βαθμό που μετέπειτα στο πέρασμα του χρόνου πολλοί ζαχαροπλάστες δοκιμάσαν να εξελίξουν την συνταγή , με εκείνον τον έναν , που στον χρόνο τότε κανένας δεν συγκράτησε , σκέφτηκε να περιχύσει τα ψωμάκια με σοκολάτα , ώστε να καταλήξει σήμερα να λέγεται Προφιτερόλ!

Δεν θέλεις Γαλλία ; Δε θα σε πάω μακριά . Ελλάδα! Πόσες από της γιαγιάδες των γιαγιάδων μας , έφτιαξαν ένα φαγητό με αυτά που είχαν , που το πήραν μετά η γιαγιάδες μας το εξέλιξαν και φτάνουμε στο σήμερα που η ελληνική μεσογειακή διατροφή σπουδάζετε στα μεγαλύτερα σχολεία μαγειρικής.

Αυτό που θέλω να σου πώ , αν δεν έχεις βαρεθεί ακόμα , και διαβάζεις το κείμενο μου … είναι …χρόνος + πράξεις = επιπτώσεις.

Ο χρόνος είναι κάτι άπιαστο , όμως αποδεικνύει το παρελθόν μας , το παρόν μας και το μέλλον μας. Οι πράξεις μας μέσα στο χρόνο είναι τα δεδομένα που θα μας φέρουν μπροστά μας , το αποτέλεσμα όπου με αυτό θα έρθουν και οι επιπτώσεις που θα πρέπει να δεχτούμε και αναλάβουμε σαν όντα μέσα σε αυτό που μας δόθηκε. Την ζωή!

Δεν σου το κάνω συγκεκριμένο , όχι . Είτε καλές είτε άσχημες πράξεις , ο χρόνος είναι πάντα εκεί για να σου φέρει την απάντηση αν είναι καλές ή άσχημες . Το θέμα είναι , εσύ είσαι έτοιμος γι’ αυτό που έρχεται;

Αγίου Βαλεντίνου σήμερα , όπως και κάθε χρόνο , έτσι και φέτος κανένας αόρατος εχθρός , κανένας κακός ιός , δεν σταματάει αυτήν την γιορτή. Και γιατί να την σταματήσει; Μπορεί να μην έχουμε την δυνατότητα να βγούμε και να το γιορτάσουμε , έχουμε όμως όλα τα άλλα . Και πάνω από όλα στην εποχή των social media , έχουμε τα social media .

Πως να εξηγήσεις τι είναι η αγάπη ; Ακόμα και ο ίδιος ο Lenon μέσα από το τραγούδι “Love” , προσπάθησε να δώσει μία εξήγηση , μία παραπάνω έννοια στο τι είναι η αγάπη , μέσα από τους στοίχους

“Love is real, real is love
Love is feeling, feeling love
Love is wanting to be loved

Love is touch, touch is love
Love is reaching, reaching love
Love is asking to be loved”

Αυτή τη μέρα, λοιπόν , γιορτάζουμε τον έρωτα και την αγάπη. Που πολλοί έχουν κάνει λόγο και όλοι μας νιώσαμε και ζήσαμε .

Έρως ανίκατε μάχαν! Τι δυνατό συναίσθημα ! Έρωτας κεραυνοβόλος, έρωτας πλατωνικός , έρωτας ουσιαστικός ! Αλήθεια ποτέ δεν κατάλαβα το ουσιαστικός … Ο έρωτας όταν έρχεται είναι παράφορος , σε όλες του τις μορφές. Σου παίρνει τα μυαλά, το σώμα μόνιμα μουδιασμένο . Όλα είναι υπέροχα , ακόμα και όταν δεν είναι . Απίστευτο ε;!

Αγάπη! Εδώ φίλοι μου , υποκλίνομαι. Αρχή και τέλος ! Η αγάπη όλα τα μπορεί , η αγάπη όλα τα διορθώνει , η αγάπη όλα τα μαλακώνει . Η αγάπη όμως πονάει . Ένα τόσο δυνατό συναίσθημα , ναι πονάει. Τι θα ήταν άλλωστε πραγματικά ουσιαστικό αν δεν είχε και λίγο πόνο. Ο έρωτας θα έρθει , θα σε ξεμυαλίσει και όταν όλη αυτή η τρικυμία θα φύγει και τα νερά θα ηρεμήσουν, τότε μένει η αγάπη . Η ουσιαστική! Αυτή που ακόμα και το ” να προσέχεις” είναι αγάπη.

Αυτή η αγάπη , που ριζώνει , σηκώνει τοίχους γύρο σου και ασφαλίζει τον άνθρωπο σου και εσένα. Που σε κάνει να θέλεις να δημιουργήσεις και να διαιωνίσεις το είδος σου. Η αγάπη, που σε ωθεί να πονάς εσύ , για να είναι ο άνθρωπός σου καλά. Αυτή , που αν αγαπάς κάποιόν άστον να φύγει και αν είναι γραφτό θα ξαναγυρίσει…! Αυτή η αγάπη η άνευ όρων. Ανιδιοτελή !

Αγάπη σε όλες τις μορφές , ποτέ δεν είναι κακή αγάπη. Τραγούδια γράφτηκαν γι΄’αυτήν , θεατρικά έργα, ποιήματα , μουσικές . Για την αγάπη ξεκίνησαν πόλεμοι , για την αγάπη γίνονται όλα. Μα ακόμα κανείς μας δεν έχει καταλάβει το νόημα της. Ίσως , να προσπαθούμε περισσότερο από αυτό που θα έπρεπε , γιατί η ίδια είναι τόσο απλή .

Σήμερα , λοιπόν , γιορτάστε κάτι πέρα από το προφανές. Γιορτάστε την αγάπη την ίδια . Όχι μόνο για αυτόν / αυτήν που αγκαλιάζετε. Γιορτάστε ακόμα και για τις παλιές αγάπες…εκείνες που πάνε στον παράδεισο. Γιορτάστε για εσάς, γιορτάστε για τον παππού και την γιαγιά που είδατε στον δρόμο να κρατιούνται χεράκι χεράκι . Γιορτάστε , για την κάρτα που πήρε το παιδί σας από κάποιον θαυμαστή , γιορτάστε το τραγούδι που έχετε αγαπήσει , χρόνια τώρα παίζοντας ξανά και ξανά . Γιορτάστε για την στιγμή εκείνη που λατρεύετε να σας χτυπάει ο ήλιος και να σας ζεσταίνει.

Γιορτάστε , μα κάνετε το κάθε μέρα και κάθε στιγμή. Ίσως έτσι καταφέρουμε να σώσουμε κάτι στην ανθρωπότητα. Ίσως έτσι , με αυτό το όπλο να μπορέσουμε να βγούμε από τον λαβύρινθο που ζούμε.

Γιορτάστε με όλη σας την ψυχή! Δεν υπάρχει πιο όμορφο, πιο ηδονικό , πιο ανεξήγητο συναίσθημα από αυτό που σε κάνει να νιώθεις το στήθος σου έτοιμο να σκάσει , να θέλεις να φωνάξεις , να γελάσεις ! Γιορτάστε για το καλό , που στο τέλος πάντα νικάει.

Θέλω ξύλινη πολυθρόνα μπροστά στο κύμα , το ηλιοβασίλεμα , το κρασί μου και το βιβλίο μου .Θέλω τζίν, μακό μπλουζάκι και σανδάλι, βράδυ καλοκαιριού μπροστά σε μουσική σκηνή .

Θέλω την φίλη μου , την παρέα μου, βόλτα έξω , στους δρόμους της πόλης . Να δω κόσμο , να μυρίσω τον αέρα , τις μυρωδιές από τα γύρω μαγαζιά . Καφές , φαγητά , γλυκά!
Θέλω βόλτα και στα ξαφνικά να συναντήσω εκείνον τον παλιό καλό φίλο που η καθημερινότητα μας χώρισε για λίγο , να πέσουμε στην αγκαλιά ο ένας του άλλου και να ξεφωνίσουμε …” Έλα ρε ,που είσαι εσύ;;;;”.
Θέλω να πάρω τα παιδιά μου και να φύγω εκδρομή . Ναι εκδρομή , από εκείνες που ξυπνάς ξημερώματα για να προλάβεις τη μέρα και γυρνάς βράδυ , κομμάτια αλλά άξιζε τον κόπο .
Θέλω να βγω το βράδυ , να βάλω τα καλά μου ρούχα και να πιω ένα ποτό , να ακούσω καλή μουσική , να ξεχαστώ από την ζούγκλα της καθημερινότητας .

Θέλω να ερωτευτώ κανονικά , όχι την οθόνη αλλά ζωντανό άνθρωπο . Να συναντηθούν τα βλέμματα , να συνδεθούν οι ενέργειες μας .

Θέλω , Κυριακή να μαζευτούμε η οικογένεια όλη για φαϊ στο σπίτι . Με τα γέλια μας, τους τσακωμούς μας και τις ανησυχίες μας.
Θέλω  , να μπει μπρος η φουφού και να μυρίσει ψητό η γειτονιά και τα γέλια της παρέας να ξεσηκώνουν και άλλους τόσους και να γίνεται ένα τρελό γλέντι στο τέλος.
Θέλω πάλι να ζήσω , θέλω πάλι πίσω την ζωή μου !

Ξαφνικά εδώ και ένα χρόνο όλα αυτά φαίνονται τόσο μακρινά , και άπιαστα . Ξαφνικά βλέπεις πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως γίνονται όνειρα που όλοι μας κάποια μέρα περιμένουμε να ζήσουμε και πάλι από την αρχή.
Διάλεξε το δικό σου “θέλω ” …είμαι σίγουρη πως είμαστε πολλοί που θέλουμε τα ίδια και ίσως λίγο παραπάνω.
Διάλεξε και κάνε το εικόνα έως ότου το κάνουμε και πάλι πραγματικότητα . 

 “Το να φοβάται ή γενικά να διστάζει κάποιος να αναλάβει ευθύνες! “

Δεν μπορεί , και εσείς κάποια στιγμή στη ζωή σας , συναντήσατε ανθρώπους που όπου ευθύνη και αυτοί μακριά . Είτε στην προσωπική ζωή είτε σε επαγγελματική ζωή μας , πάντα υπάρχει αυτός ο κάποιος που θα στρίβειν δια της ευθύνης του και των δύσκολων καταστάσεων. Δεν είναι απλά μία συνήθεια κακιά, είναι μία ασθένεια . Ναι , και αυτό υπόκειται στα σύνδρομα που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος και λέγεται σύνδρομο φυγής .

Που το συναντάμε…

Άνθρωποι που στην πρώτη δυσκολία , στην ευθύνη των πράξεων τους , την κάνουν με ελαφρά , άτομα που δεν τους χωράει ο τόπος τους, ακόμα και η ίδια η χώρα τους, το σπίτι τους, το οικείο περιβάλλον τους , είναι άνθρωποι όπου θεωρούν πως μακριά από όλα αυτα θα βρουν την ηρεμία και την ησυχία τους. Όλα τα παραπάνω τους φαίνονται “μικρά” και περιοριστικά και περιορισμένα. Για κάποιους άλλους πιθανόν να είναι τρόπος ζωής, για άλλους εκτόνωση ή και αναγκαιότητα.

Γιατί το συναντάμε …

Ένα ψυχολογικό ερώτημα που διαφοροποιεί την υγιή από την παθολογική τάση φυγής , έχει να κάνει με την σοβαρότητα του κινδύνου όσο και με την συχνότητα που ένα άτομο διαλέγει την φυγή από το να αντιμετωπίσει κατάματα την πραγματικότητα του. Είναι για πολλούς ένας τρόπος να αντιμετωπίζουν τις ψυχοσυναισθηματικές δυσκολίες τους . Οι άνθρωποι αυτοί λοιπόν διαλέγουν την φυγή απο την πραγματικότητα και ουσιαστικά διαλέγουν να μην παλέψουν , να μην αγωνιστούν .

Ο τρόπος ζωής μας , και όλες αυτές οι δυσκολίες που υπάρχουν τα τελευταία χρόνια όπου έχουν αντίκτυπο στη προσωπική μας ζωή αλλά και στην επαγγελματική, μας φέρνει αντιμέτωπους με τις αποτυχίες μας . Οι αποτυχίες είναι ένα μεγάλο κόστος για όλους μας, για κάποιους ανθρώπους όμως είναι απίστευτα οδυνηρή , οπότε και επιλέγουν να αποσυρθούν χωρίς αγώνα ούτε καν μία προσπάθεια.

Τα άτομα αυτά , λοιπόν, θα τα συναντήσουμε να έχουν τάσεις επιθετικής συμπεριφοράς αλλά υπάρχουν και στιγμές τους που η αντίδραση θα είναι πιο συνεσταλμένη , πιο μαζεμένη. Αυτό γίνεται , λοιπόν σε άτομα που δεν αισθάνονται άνετα με τον εαυτό τους, έχουν συμπλέγματα κατωτερότητας κι ανασφάλειας, με αποτέλεσμα να μένουν έρμαια του άγχους προσαρμογής τους στις απαιτητικές συνθήκες της σύγχρονης ζωής μας.

Πως θα αντιμετωπιστεί….

Απλό! Όταν κάτι το αναβάλεις , και το αποφεύγεις δεν σημαίνει πως αυτό έχει φύγει. Είναι εκεί , και θα εμφανιστεί ξανά , και ξανά εως ότου διογκωθεί και εν τέλει σε κατασπαράξει. Γι’αυτο η καλύτερη και μοναδική αντιμετώπιση είναι η ίδια η αντιμετώπιση των προβλημάτων μας. Αποδεχόμαστε την αποτυχία μας , αποδεχόμαστε ποιοί είμαστε , θέλεις να κάνεις και μία ανάλυση του εγώ σου ; Κάνε! Το πρόβλημα θα είναι εδώ και θα περιμένει την λύση του. Αφού λοιπόν είσαι έτοιμος , λύστο και πήγαινε στο επόμενο και να είσαι σίγουρος πως κάθε φορά θα είναι και καλύτερα. Κάθε φορά ,θα είναι και λιγότερα. Κάθε φορά , θα είσαι και πιο ελεύθερος!

Ναι , η λέξη σε παραπέμπει στην κλασσική αμερικάνικη ταινία , μα δεν θα μιλήσουμε για κλασικές ταινίες. Αλλά για αυτά που βγαίνουν μέσα από την συγκεκριμένη ταινία .  

Τον όρο λοιπόν , ψυχολόγοι παγκοσμίως , χρησιμοποίησαν τον τίτλο της ταινίας για να χαρακτηρίσουν την συγκεκριμένη ψυχική ασθένεια.  

Χειραγώγηση των νάρκισσων! Για να είμαστε σωστοί , αρχικά την λέξη χρησιμοποίησε ανθρωπολόγος το 1960 σε ένα βιβλίο με τίτλο Culture and Personality. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε από ψυχικούς υγείας , όπου μίλησαν για την χειριστική αυτή τακτική κυρίως ανθρώπων με ναρκισσιστική προσωπικότητα θέλοντας να κάνουν ένα άλλον άνθρωπο να αμφισβητεί τα λεγόμενα του, και την πραγματικότητα την ίδια.  

Δεν είναι μια τακτική που θα συναντήσουμε μόνο σε ζευγάρια . Μα σε κάθε σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων. Ακόμα και μες την οικογένεια την ίδια.  

Πώς αναγνωρίζεις ότι βιώνεις τέτοιου είδους συναισθηματική τακτική; 

Ξέρεις ότι βιώνεις μία τέτοια κατάσταση όταν σου αρνούνται πως θυμούνται μία συνομιλία , ή ένα συμβάν ή κάτι που ειπώθηκε από τους ίδιους. Να μην πιστοποιούν την εγκυρότητα των συναισθημάτων τους , να σε αντιμετωπίζουν με ασέβεια , να σε αγνοούν. Δηλάδη σου αρνούνται όλοι την πραγματικότητα σου, μέχρι να υποκύψεις και να υιοθετήσεις αυτή που σου επιβάλουν. 

Επιρρεπείς … 

Συνήθως οι άνθρωποι που έχουν υποστεί συναισθηματική κακοποίηση παλαιότερα , ή έχουν παραμεληθεί .  

Και αποτέλεσμα αυτής της τακτικής είναι ο νευρικός κλονισμός , κατάθλιψη, έλλειψη αίσθησης της πραγματικότητας , όπου επιζητούν την συγκατάθεση διαρκώς των άλλων, έλλειψη αυτοπεποίθησης.  

Ποιοί τύποι ανθρώπων καταφέυγουν στο Gaslighting… 

Άνθρωποι που προσπαθούν να αποφύγουν την ευθύνη των πράξεων τους, δείχνουν τα δικά τους άσχημα συναισθήματα και τις αρνητικές τους συμπεριφορές στους άλλους με αποτέλεσμα να μην χρειαστεί να τα διαχειριστούν  

Έτσι κρατάνε τον έλεγχο και την εξουσία στη σχέση. Συνήθως η συμπεριφορά αυτή είναι αποτέλεσμα παραμέλησης / κακοποίησης ή τραύματος που προκλήθηκε παλαιότερα από γονείς ή άλλα άτομα με εξουσία.  

Σημαντικό να αναφέρουμε πως μιλώντας για gaslighting  , μιλάμε για ένα σταθερό , συστηματικό μοτίβο συμπεριφοράς . Μία ψυχολογική χειραγώγηση, όπου κυριαρχεί ο ψυχολογικός πόλεμος ή πλύση εγκεφάλου με το να προσπαθεί να σε βγάλει τρελό.  Αμφισβήτηση της ορθότητας της σκέψης και της λογικής σου. 

Όπως και να το κάνουμε , οι γιορτές είναι πάντα μια ευκαιρία να νιώσουμε και να αισθανθούμε κάτι γνώριμο από τα παλιά.
Κάθε γιορτή έχει τα ήθοι και έθιμα της, σε κάθε τόπο , καποια ίδια κάποια διαφορετικά.

Είμαστε ένας λαός όπου όλα τα συνδέουμε με την γεύση, με νόστιμα παρασκευάσματα , με τις μυρωδιές τους. Ε λοιπόν, για σένα τι μυρωδιά είναι τα Χριστούγεννα ;
Θυμάμαι να περιμένω με ανυπομονησία από μικρή να τελειώσει το σχολείο , να είμαι σπίτι με τις πιτζάμες μου και τις παντοφλιτσες μου . Το σπίτι στολισμένο και ντυμένο με χριστουγεννιάτικα στολίδια και γεμάτο μυρωδιές των γλυκών που έφτιαχνε η μαμά.

Η μυρωδιά του μελομακάρονου να γεμίζει το σπίτι από τα αρώματα του μελιού, πορτοκαλιού και γαρύφαλλου .
Οι κουραμπιέδες με το βούτυρο , το καβουρδισμένο αμύγδαλο και η άχνη .
Τα κουλουράκια της γιαγιάς με το πορτοκάλι , την βανίλια !

Και μετά , τα τραπέζια το μεσημέρι που μαζεύεται όλη η οικογένεια , οι μυρωδιές των φαγητών , τα μπαχάρια και τα καρυκεύματα . Η ανυπομονησία για το γλυκό μετά, που πάντα το βασικό στοιχείο ήταν η σοκολάτα!

Όλα αυτά είμαστε εμείς . Οι αναμνήσεις μας πάντα συνδέονται με στιγμές που κάτι μοσχοβολούσε μέσα στο σπίτι. Κάποια γεύση που μόνο στις γιορτές υπήρχε , κάνοντας έναν ολόκληρο χρόνο υπομονή για να έρθει και πάλι η στιγμή που θα το γευτείς.

Τα Χριστούγεννα είναι μία περίοδος γιορτών που όλα αυτα είναι, στον υπέρτατο βαθμό, ανάμνηση για όλους. Είναι μία εκκίνηση των εορτών. Μελομακάρονα , κουραμπιέδες ίσον Χριστούγεννα, γαλοπούλα και γέμιση με κουκουνάρι …Χριστούγεννα!

Καλές γιορτές , λοιπόν σε όλους μας . Γεμάτες με μυρωδιές και γεύσεις.

Και τι κατάλαβες μετά απο όλα αυτα; Είπες να κάνεις την αρχή του τέλους . Είπες να διορθώσεις όλα τα λάθη σου . Ήρθε η στιγμή σου , να παραδεχτείς , αποδεχτείς ότι ήταν λάθος για σένα μέχρι τώρα . Ό, τι σε έκανε να είσαι το τώρα ! Μα πώς; Πάλι με ψέματα ;

Ψέματα ! Και πρώτα σε εσένα τον ίδιο . Με ψέματα μωρό μου δεν διορθώνονται όλα . Όχι! Το να κρύψεις την αλήθεια έιναι και αυτό ψέμα . Το να πείς απο μέσα σου την αλήθεια σου και να ξεκινήσεις απο το μηδέν είναι μεγάλη υπόθεση , κανείς δεν το αρνήτε. Το να πείς όμως ψέματα σε αυτους που σε στήριξαν , σε πίστεψαν και πολέμησαν για σένα , χρόνια τώρα δαίμονες και τέρατα , δεν κάνεις καμία νέα αρχή!

Λύνεις ένα πρόβλημα , δημιουργόντας ένα μεγαλύτερο ! Πόσο λάθος την πήρες την απόφαση! Πόσο λάθος σε συμβούλεψαν ! Πόσο λάθος σε υποκίνησαν ! Πόσο λάθος να πιστέψεις πώς ο κύκλος που κλείνει , θα κλείνει για πάντα με τον ίδιο τρόπο;! Όλοι οι κύκλοι της ζωής κλείνουν εκεί που ξεκίνησαν , αλλά πάντα κάτι σου παίρνουν και κάτι σου αφήνουν. Αν είσαι τυχερός και το παιχνίδι σου το έπαιξες σωστά και δίκαια μάλλον πήρες αυτο που ήθελες. Αν πάλι όχι , τότε η ρουλέτα περιμένεις να σταματήσει για να δεις τι τυχερό αριθμό πέτυχες! Και ξέρεις κάτι…στο άδικο παιχνίδι μια κερδίζεις χίλιες χάνεις.

Και δεν θα ήταν πιο ωραίο , πιο τίμιο και αξιοπρεπές να πείς την αλήθεια;! Αυτήν , που τόσα γράφονται και τόσα έχουν ειπωθεί , μα ελάχιστοι την λένε , ελάχιστοι την αντέχουν , ελάχιστοι την αποδέχοντε. Φαντάσου , με το να κρύψεις την μισή αλήθεια , να περιμένεις απο τον άλλον να την αποδεχτεί και να πάει παρακάτω , τι θα είχες καταφέρει λέγοντας όλη την αλήθεια. Φαντάσου , πόσο λυτρωτικό θα ήταν για σένα. Πόσο πόνο θα έδινες; Ναι, ισχύει , μα θα ήταν αυτό και τίποτα άλλο! Μένει μόνο η αποδοχή. Κανένα ερωτιματικό , καμία άνω τελεία. Και ξέρεις κάτι; Τον έχεις κερδίσει , αν μέχρι τώρα δεν το είχες καταφέρει , πίστεψε με θα γίνει τώρα.

Σε έναν κόσμο τόσο επιφανειακό , τι πιο ωραίο να είσαι εσύ ένας απο τους λίγους αυθεντικούς! Δεν κουράστηκες μωρέ , να κυνηγάς να καλύψεις το ένα ψέμα με το άλλο , και πάλι απο την αρχή; Δεν θέλεις να είσαι ένας απο αυτούς που ομόρφηναν πραγματικά και ουσιαστικά αυτον τον κόσμο ;

Γιατί να σου πώ την αλήθεια , έχουμε ανάγκη κάτι τέτοιους τύπους. Αυθεντικούς! Έχουμε ανάγκη τα καθαρά μάτια ! Ο κόσμος μας έχει ανάγκη απο την αλήθεια των ματιών . Μάθαμε να χαμογελάμε για να κρύψουμε την αλήθεια. Μάθαμε να λέμε ένα ¨καλά είμαι ¨ γιατί δεν θέλουμε να ξέρει ο κόσμος… μα δεν μας νοιάζει και τι θα πεί! Πείσαμε τους εαυτούς μας πως είμαστε ένας κόσμος χωρίς ταμπού και το πρώτο που κάνουμε είναι να κρυβόμαστε με την δικαιολογία , δεν θέλω να δώσω δικαιώματα ! Μα καρδιά μου τα έδωσες τα δικαιώματα, σε κάθε λέξη , σε κάθε κίνηση , σε κάθε άρνηση ! Και στην τελική , εσύ δεν είσαι απο αυτούς που δε σε νοιάζει τι θα πεί ο κόσμος ; Τι έγινε τώρα; Τι έγινε τότε;

Φόβος… θα έλεγα εγώ! Φοβόμαστε μην χάσουμε κάτι και κάνουμε πάντα το ίδιο και το ίδιο λάθος. Λέμε ψέματα! Φόβος!

Στη ζωή τίποτα δεν χαρίζεται! Πώς να το κάνουμε, ισχύει πως δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Ακόμα και να καταφέρεις να έχεις αυτά που ονειρεύοσουν, σίγουρα κάτι δεν το έχεις, πάντα υπάρχουν οι παράπλευρες απώλειες.

Αγωνιζόμαστε για ένα σωρό υλικά πράγματα , βυθιζόμαστε μέσα σε όλο αυτόν τον πλούτο , για να είμαστε εμείς καλά , για να έχουμε αυτά που δεν είχαν οι γονείς μας. Για να δώσουμε κάτι καλύτερο εμείς στα παιδιά μας και ξεχνάμε το πιο σημαντικό . Πως για να τα κάνουμε όλα αυτά , κάτι θα αφήσουμε σε δευτέρη μοίρα , η στην χειρότερη θα αφήσουμε να χαθεί εντελώς κάτι που σίγουρα θα είναι πιο σημαντικό.

Και αποδεικνύεται ακόμα και με μαθηματική ακρίβεια , πως δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα στη ζωή . Παίρνεις κάτι , δίνεις κάτι. Αυτός που θα σου δώσει απλόχερα βοήθεια συναισθηματική ή με πράξεις , έχει ήδη δώσει ένα κομμάτι του εαυτού του. Βέβαια , εδώ ο ίδιος παίρνει την χαρά της δικιάς σου χαράς .

Ο πλούσιος , που όλα τα καλά έχει και όλα τα μπορεί , τις περισσότερες φορές , αν όχι όλες , είναι φτωχός στα συναισθήματα. Είτε γιατί ο ίδιος ποτέ του δεν έμαθε να αγαπάει , είτε γιατί δεν αγαπήθηκε πραγματικά . Και φυσικά υπάρχει γύρο του πολύς κόσμος εφήμερος .

Ο φτωχός σε χρήματα , στερέιται εκ των πραγμάτων , πολλά υλικά αγαθά και αγωνίζεται για την κάθε ημέρα του , μα με αυτή την κατάσταση έμαθε να εκτιμάει τα λίγα και να δίνει σημασία στα άυλα …όπως τον ήλιο που τον ζεσταίνει, στον αέρα που αναπνέει, σε μια ζεστή αγκαλιά . Σε ανθρώπους που του δίνουν απλόχερα αγάπη , ουσιαστική.

Σε άλλες περιπτώσεις και καταστάσεις μέσα στη ζωή είναι και ο τομέας επαγγελματικών . Πόσες φορές είδαμε ανθρώπους φιλόδοξους , να θέλουν να ανέβουν ιεραρχικά ! Πόσοι απο αυτούς κατάφεραν αυτό που ήθελαν αλλά το τίμημα τους είναι να βρίσκονται μόνοι , χωρίς πραγματικά κάποιον δικό τους έμπιστο να χαρούν την θέση του, την επιτυχία του!

Γι΄αυτο , λοιπόν σου λέω, πως όλα είναι μία ζυγαριά. Όταν αυτή η ζυγαριά βαραίνει , η άλλη πλεύρα είναι ανύπαρκτή . Η ούσια είναι στην ισορροπία ! Συναισθηματική και υλική , πάντα να είσαι καλά τόσο ώστε να μπορείς να χαρείς ακόμα και τα πιο μικρά πράγματα στη ζωή , και αυτή θα βρεί τον τρόπο να στο ανταπόδωσει. Αργά ή γρήγορα , θα το κάνει! Γιατί όλοι μας , και αυτό μη το ξεχάσεις ποτέ , παίρνουμε αυτό που μας αξίζει πραγματικά!

Άραγε πόσες φορές πονέσαμε συναισθηματικά από κάτι που συναίβει ή πονέσαμε σωματικά απο έναν τραυματισμό ; Το σώμα μας , το πρόσωπο μας , εμείς ,καθρέφτες των συναισθημάτων μας. Ότι νιώθουμε μπορεί απο την πρώτη στιγμή ή στη διάρκεια το σώμα μας να μας το δείξει.

“Το να κρατάς το θυμό σου είναι σαν να πίνεις δηλητήριο και να περιμένεις να πεθάνει ο άλλος” , αυτή είναι μια ρήση του Βούδα. Ουσιαστικά , αυτό που θέλει να μας πεί είναι πως κρατόντας έναν θυμό μόνιμα μέσα μας, ακόμα και να μην τον εξωτερικεύσουμε , θα φανεί στο πρόσωπο μας. Είναι ένα δηλητήριο που δεν κάνει κακό στον απέναντι παρα μονο σε εμας τους ίδιους. Αν παρατηρήσουμε το πρόσωπο ενός μόνιμα θυμωμένου ανθρώπου , θα δούμε πως το πρόσωπο ζαρώνει, τα μάτια μικραίνουν και το στομα είναι ένα σφιγμένο αγέλαστο στομα. Το σώμα είναι επισης και αυτό σφιγμένο , αγέροφο , και η ενέργεια που εκπέμπει όπου σταθεί είναι ηλεκτρισμένη.

Ας συγκρίνουμε ένα χαρούμενο άνθρωπο…πραγματικά χαρούμενο! Τα μάτια γυαλίζουν , είναι φωτινά και ορθάνοιχτα σαν να θέλουν να ρουφίξουν όλο το φως της μέρας. Το στόμα παίρνει μία κλήση καμπυλωτή προς τα πάνω , ακόμα και όταν δεν είναι αισθητό απο το μάτι. Το πρόσωπο και αυτό είναι καθαρό, λείο , λάμπει σαν να του έχεις βάλει φίλτρο μπροστά. Το σώμα σταθερό ή μη , είναι σαν να χορεύει.

Όλα λοιπόν αυτά που νιώθουμε , βγαίνουν στο σώμα μας. Άγχος , πίεση, θα χτυπήσει σε ψυχοσωματικά. Κακία , χτυπάει στο στομάχι. Δεν λέμε ” χολή έβγαλε αυτός”…από κάπου βγαίνουν και αυτά. Όταν κάτι μας βαραίνει συναισθηματικά , πόνοι στον αυχένα και στο κεφάλι. Το σώμα μας , μας μιλάει και μας τα λέει όλα , αρκεί εμείς να το ακούσουμε , να το προσέξουμε και θα πάρουμε τις απαντήσεις.

Σε μια ζωή γέματη προβλήματα και προβληματισμούς, μέσα σε έναν κόσμο επιρρεασμένο , στάσου σε ένα κεντρικό σημείο της πόλης σου , πάρε πασατέμπο και παρακολούθα τον κόσμο. Έχεις ξεκινήσει ένα ταξίδι μέσα στον κόσμο των συναισθημάτων τους. Θα δείς πως θα ανακαλύψεις μεγάλο αριθμό ανθρώπων με πρόσωπο και σώμα σαν την πρώτη περιγραφή που κάναμε . Και φυσικά αυτό είναι λυπηρό. Μα θα δείς και κόσμο που θα σου δημιουργήσει χρώματα μέσα σου. Και θα σου δώσει λίγη ελπίδα πως όλα μπορούν να γίνουν.

Η ψυχική ύγεια είναι εξίσου σημαντική με την σωματική. Είναι δύο ενωμένοι κρίκοι .

“Νούς υγιείς εν σώματι υγιεί” .

Άνδρας – γυναίκα , γυναίκα – άνδρας ! Άβυσσος!!!
Μια σχέση ολέθρια, μαζί δεν κάνουνε και χώρια δε μπορούνε.

Αυτή τη φορά , θα στεναχωρήσω λίγο το δυνατό φύλο ! Αν καθίσουμε λίγο και το σκεφτούμε από που ξεκινάνε όλα λίγο πολύ θα δούμε πως υπάρχει διαφορά μεταξύ τους.
Όπως και να το κάνουμε , όλα ξεκινάνε από τη γυναίκα και εκεί καταλήγουν.

Ο άντρας θα τεκνοποιήσει , η γυναίκα έρχεται να κανει την δύσκολη δουλειά της κύησης , γέννησης , και στη συνέχεια να θρέψει , φροντίσει .
Αυτό κάποτε θεωρούνταν υποχρεώσει της γυναίκας , η μοναδική της δουλειά. Αντιμετωπιζόταν σαν το εργαλείο δημιουργίας ανθρώπου .Και ίσως να είναι έτσι , αλλά αν το δεις από άλλη οπτική γωνία , της γυναίκας της δόθηκε το θαύμα της δημιουργίας ανθρώπου μέσα στο σώμα της , και η ευθύνη που γίνεται αυτόματα ανάγκη και ύπαρξη ζωής .
Εντάξει , δεν θέλω να μειώσω την ανάγκη του άντρα να συνδράμει σε όλο αυτό . Πάντα στον κανόνα υπάρχουν οι εξαιρέσεις .

Στη χώρα μας ακόμα το δουλεύουμε , και είμαστε θα έλεγα , σε καλή πρόοδο αντιμετωπίσεις της γυναίκας , συγκεκριμένα σε αυτό το θέμα .
Σε μερικά μέρη της Ευρώπη βέβαια , η ανατροφή του αγοριού που εξελίσσεται σε άνδρας , έχει φτάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό σεβασμού πλέον στο θεωρητικά αδύναμο φύλο , την γυναίκα.
Η ανατροφή τους ξεκινάει , συνεχίζεται και καταλήγει , στο να σέβονται το θαύμα – εργαλείο , που τους φέρνει έναν απόγονο στη ζωή, γιατί ξέρουν πως χωρίς αυτό οι ίδιοι συνέχεια δεν θα έχουν .

Βέβαια , δεν έχουμε φτάσει στην πληρότητα αυτής της αποστολής παγκοσμίως . Έχει δουλειά ακόμα , για το λόγο πως όλα θέλουν το χρόνο τους .
Θέλει χρόνο να αποδεχτείς κάτι που σε βασανίζει .Οπότε, θέλει χρόνο να αποδεχτείς κάτι που για αιώνες αμέτρητους σε είχε σε ένα βάθρο πρωτιάς και δύναμης , ξαφνικά να συνειδητοποιήσεις πως αν δεν ήταν το θεωρητικά αδύναμο φύλο δεν θα είχες γεννηθεί , μεγαλώσει . Δεν θα είχες γίνει το δυνατό φύλο που δουλεύει και φέρνει το ψωμί στο σπίτι , δεν θα είχες κάνει αμέτρητες επιτυχίες γιατί κάποια από πίσω στηρίζει και “σκούπιζε ”  ότι άφηνες στο πέρασμα σου.

Προς Θεού ,δε θέλω να μειώσω το ανδρικό φύλο . Μια ωθήσει του σεβασμού του προς τη γυναίκα , θέλω να κάνω . Γιατί στον κόσμο αυτό που ζούμε και όσο τα χρόνια γίνονται περίεργα εύκολα, εύκολα και εμείς ξεχνάμε , θυμώνουμε , αγριεύουμε μπροστά στην αλήθεια .
Μα και στο τέλος του ταξιδιού που λέγεται ζωή , ποιος είναι αυτός που θα περιποιηθεί το σώμα για το ταξίδι χωρίς επιστροφή ; Ποιος είναι αυτός που θα κρατήσει την μνήμη ;
Από την αρχαία ιστορία , στη θρησκεία , από πολιτισμό σε πολιτισμό , όλα γύρω της γυρίζουν .

Όχι ισότητα δεν υπάρχει μεταξύ των φύλων , θεωρώ. Πάντα θα ανταγωνίζονται τι κάνει καλύτερα ο ένας από τον άλλον. Πάντα θα υπάρχουν τα κατάλοιπα των παλιών εποχών που το “αδύναμο” φύλο υποδουλώνεται στην δύναμη, τα μπράτσα , την βαριά φωνή και την ψυχρή τετράγωνη σκέψη του άλλου φύλου .
Μέχρις ότου αυτές οι γενιές τελειώσουν το ταξίδι τους και πάρουν θέση οι νέες γενιές , που θα φέρουν σε ισορροπία τα πράγματα.

Θα κλείσω , αφήνοντας μια τροφή για σκέψη στη γυναίκα , λέγοντας πως μιας και είναι το θαύμα – εργαλείο , είναι κι αυτή που έχει την ευθύνη να μεγαλώσει σωστά , υγιή, με σεβασμό και ταπεινότητα το θεωρητικά δυνατό φύλο ώστε να έχουμε ένα αποτέλεσμα πραγματικού δυνατού φύλου.

Κύκλος είναι όλα . Και ο κύκλος κλείνει εκεί που ξεκινάει .