5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Θεολόγων Εκπαιδευτικών: Προώθηση της Καινοτομίας στη Θρησκευτική Εκπαίδευση
Written by Αικατερίνη Συμφέρη on 02/03/2024
Το 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Θεολόγων Εκπαιδευτικών πραγματοποιήθηκε από τις 23 έως τις 25 Φεβρουαρίου 2024, στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το συνέδριο, που διοργανώθηκε από το Παιδαγωγικό Εργαστήριο του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ και την Περιφερειακή Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας, είχε ως στόχο τη διερεύνηση καινοτόμων προσεγγίσεων στη διδασκαλία των Θρησκευτικών.
Οι συμμετέχοντες, μεταξύ άλλων και η Κατερίνα Συμφέρη, συμπεριλαμβανομένων εκπαιδευτικών, μελετητών, φοιτητών και εκπροσώπων από διάφορους οργανισμούς, συγκεντρώθηκαν για να συζητήσουν το θέμα: «Σχεδιασμός και διδασκαλία Θρησκευτικών με τα νέα Προγράμματα Σπουδών. Διδακτικά Σενάρια για το μάθημα των Θρησκευτικών».
Το συνέδριο επικεντρώθηκε σε τέσσερα βασικά θέματα:
- Νέα Προγράμματα Σπουδών: Εκσυγχρονισμός εκπαιδευτικού περιεχομένου.
- Καινοτόμος Διδασκαλία: Νέες μέθοδοι, όπως τεχνολογία και μάθηση με βάση την εμπειρία.
- Προσεγγίσεις χωρίς αποκλεισμούς: Προώθηση διαπολιτισμικής και διαθρησκευτικής κατανόησης.
- Εκπαίδευση εξ αποστάσεως: Προκλήσεις και οφέλη, με επίκεντρο τη χρήση τεχνολογίας.
Προχωρώντας προς τα εμπρός, τα αποτελέσματα του συνεδρίου θα συνεχίσουν να ενημερώνουν και να εμπνέουν την καινοτομία στην εκπαίδευση των Θρησκευτικών, δίνοντας τη δυνατότητα στους μαθητές να περιηγηθούν σε διάφορα θρησκευτικά και πολιτιστικά τοπία με κατανόηση και ενσυναίσθηση.
Οι εργασίες του συνεδρίου είναι επίσης προσβάσιμες στο διαδίκτυο μέσω της πλατφόρμας YouTube στον ακόλουθο σύνδεσμο: [URL](https://www.youtube.com/@user-dt8ls3gi3j) και το πρόγραμμα του συνεδρίου: [URL](https://theo.auth.gr/wp-content/uploads/2024/02/23_2__programma_5_Synedrio.pdf)
Ακολουθεί συνοπτικά η ομιλία της Κατερίνας Συμφέρη, καθώς και φωτογραφικό υλικό.
Τεχνολογικός Μεσσιανισμός και Θεολογία
Στον σημερινό ταχέως εξελισσόμενο κόσμο, η σχέση μεταξύ τεχνολογίας και θεολογίας είναι περίπλοκη. Ο «τεχνολογικός μεσσιανισμός» προκύπτει καθώς αναλογιζόμαστε την επίδραση της τεχνολογίας στην πνευματικότητα, την ανθρωπότητα και το θείο.
Στον πυρήνα του, ο τεχνολογικός μεσσιανισμός πιστεύει στη δύναμη της τεχνολογίας να ανταποκρίνεται στις ανθρώπινες ανάγκες και τις πνευματικές φιλοδοξίες, οραματίζοντάς την ως ένα μονοπάτι προς τη φώτιση και την εκπλήρωση.
Ωστόσο, προκαλεί επίσης προβληματισμό σχετικά με τις ηθικές επιπτώσεις της τεχνολογίας και την επιρροή της στις παραδοσιακές πεποιθήσεις και πρακτικές.
Από την τεχνητή νοημοσύνη στην εικονική πραγματικότητα, οι θεολόγοι καταπιάνονται με το πώς η τεχνολογία διαμορφώνει τη θρησκευτική σκέψη και πρακτική, αμφισβητώντας τις δυνατότητές της να προάγει την πνευματική ανάπτυξη, ενώ αντιμετωπίζουν κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανησυχίες. Στην επιδίωξή μας για πρόοδο, είναι σημαντικό να λάβουμε υπόψη τον αντίκτυπο της τεχνολογίας στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη, διασφαλίζοντας ότι οι εξελίξεις μας ευθυγραμμίζονται με τις ηθικές αρχές και το σεβασμό για όλη τη δημιουργία.
Καθώς περιηγούμαστε στο πολύπλοκο έδαφος της τεχνολογίας και της θεολογίας, είναι επιτακτική ανάγκη να το προσεγγίζουμε με ταπεινότητα και ηθική διάκριση. Ας οραματιστούμε ένα μέλλον όπου η τεχνολογία θα χρησιμεύει ως εργαλείο για την ανθρώπινη άνθηση, την αλληλεγγύη και την πνευματική αφύπνιση, καθοδηγούμενη από ένα ισχυρό ηθικό πλαίσιο που βασίζεται στη συμπόνια, τη δικαιοσύνη και τον σεβασμό για την ιερότητα της ζωής.
Στη διαλεκτική μεταξύ τεχνολογίας και θεολογίας, είθε να βρούμε έμπνευση για να χαράξουμε μια πορεία προς έναν πιο δίκαιο, ισότιμο και συμπονετικό κόσμο, όπου η τεχνολογία χρησιμεύει ως καταλύτης για βαθύτερη σύνδεση, κατανόηση και σεβασμό για τα μυστήρια της ύπαρξης.





