Πως είναι η εμπειρία σε μια καθιστή συναυλία;

Την περίοδο του lockdown έγιναν μόδα οι λεγόμενες streaming συναυλίες, γιατί οι μουσικοί και καλλιτέχνες δεν αντέχανε αρκετό καιρό απραξίας, κι ένιωθαν την ανάγκη να μοιραστούν κάτι με τον κόσμο έστω κι έμμεσα. Από την άλλη βέβαια και το κοινό που αγαπάει γενικά τις συναυλίες, μην αντέχοντας την απουσία μιας κανονικής live μουσικής βραδιάς, έσπευσε να στηρίξει με τον τρόπο του, παρακολουθώντας αυτές τις streaming συναυλίες. Η μαγεία μιας live συναυλίας ήταν κλειδωμένη και γενικά ξεχασμένη μέσα στο χρονοντούλαπο για όσο καιρό κρατούσε το lockdown, μέχρι φυσικά τον Μάιο. Όταν σταμάτησε το lockdown, ξεκίνησαν να ανοίγουν πολλά πράγματα, συνεπώς ξεκίνησαν να επανέρχονται και οι συναυλίες που έχουν λείψει πάρα πολύ καιρό, κι είναι άλλος ένας κλάδος του καλλιτεχνικού χώρου που έχει πληγεί αρκετά εξαιτίας της πανδημίας του Covid-19. Βέβαια για να πραγματοποιηθούν οι συναυλίες, πρέπει να τηρηθούν αυστηρά τα μέτρα προστασίας, όπως μάσκες κατά την είσοδο/έξοδο, πληρότητα χώρου σ’ ένα συγκεκριμένο ποσοστό, αποστάσεις, και καθήμενο κοινό μεταξύ των οποίων.

Άραγε αυτή η μαγεία μιας live συναυλίας επανήλθε; Η αλήθεια είναι ότι επανήλθε αυτή η μαγεία και στο κοινό, αλλά και στους μουσικούς και καλλιτέχνες σε αρκετά ικανοποιητικό ποσοστό, όχι πλήρως. Σίγουρα τα υγειονομικά μέτρα, και η γενική κατάσταση επηρεάζουν σημαντικά την γενική συναυλιακή αύρα. Πλέον δεν θα δούμε ούτε το σπρωξίδι τύπου moshpit, ούτε την πιο άμεση επαφή με διπλανό άτομο, ούτε τον ιδρώτα, ούτε το κούνημα πάνω-κάτω, ούτε τον σκοτωμό στις μπροστινές σειρές για το ποιος θα πάρει μια πένα ή ένα τυμπανόξυλο, ούτε και μερικά άλλα που περιγράφουν το “χάος” σε μια κανονική συναυλία. Πολλοί βέβαια θα πουν ότι η μαγεία μιας live συναυλίας ξεκίνησε να φθείρεται όταν πολλοί άρχισαν να χρησιμοποιούν κινητά και κάμερες για να απαθανατίσουν μερικές στιγμές της live βραδιάς. Ακόμη κι έτσι όμως, η μαγεία εξακολουθούσε να υπάρχει. Αυτά τα νέα δεδομένα επηρεάζουν και τους διοργανωτές, αλλά και τις παραγωγές των συναυλιών, καθώς εμφανίζουν μια απώλεια στα αναμενόμενα έσοδα, συνεπώς δεν τους δίνουν τα περιθώρια για να κάνουν το “κάτι παραπάνω” σε μουσικές εκδηλώσεις, π.χ. να φέρουν ένα διεθνές όνομα της μουσικής. Παρ’ όλα αυτά, το άκουσμα της κιθάρας, του μπάσου, των πλήκτρων, των τυμπάνων, αλλά ακόμη και της φωνής σε live χρόνο, είναι τα βασικά συστατικά της συναυλιακής μαγείας.

Άλλη μία ιδιαιτερότητα που έχουν πλέον σχεδόν όλες οι συναυλίες, είναι ότι γίνονται με αριθμημένες θέσεις, και η προπώληση εισιτηρίων γίνεται ως επί το πλείστον ηλεκτρονικά. Συνεπώς για να κλείσει κάποιος την καλύτερη δυνατή θέση, θα πρέπει να τη κλείσει από τη πρώτη κιόλας στιγμή που θα διατεθούν τα εισιτήρια.

Καθιστός ή όρθιος σε μια συναυλία; Είναι ένα ερώτημα αρκετά αμφιλεγόμενο, καθώς πολλές απόψεις διίστανται. Υπάρχει μεγάλη μερίδα του κόσμου που έχει παρακολουθήσει συναυλίες σε στάδια, και μάλιστα καθιστοί στις κερκίδες, οπότε δεν θα δουν κάποια σημαντική διαφορά με τα νέα δεδομένα, παρά μόνο η παρέα τους που πρέπει αναγκαστικά να κρατήσει κάποιες αποστάσεις. Και σίγουρα για πολύ μεγαλύτερες ηλικίες, που φυσιολογικά δεν μπορούν την πολύωρη ορθοστασία σε μια συναυλία, είναι ότι πρέπει. Για την υπόλοιπη μερίδα του κόσμου που επέλεγε μονίμως τις αρένες των σταδίων, ή γενικά ζούσε τις συναυλίες στην ορθοστασία, πλέον με τα νέα δεδομένα θα νιώθουν σαν τα θηρία στις καρέκλες (και οι καρέκλες κλουβιά είναι). Δεν θα μπορούν πλέον να κινούνται ανέμελα κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας, ή και γενικά να έχουν επαφές μεταξύ τους.

Είναι όλες οι συναυλίες βολικές για το καθήμενο κοινό; Ανάλογα με τον καλλιτέχνη και με το είδος που υπηρετεί. Αν ένας καλλιτέχνης ή ένα συγκρότημα κινείται σε είδη όπως soul, jazz, blues, ή οτιδήποτε άλλο σε slow tempo ή μπαλάντα, τότε πολύ ευχαρίστως μπορεί το κοινό να απολαύσει τη συναυλία ευχάριστα στις καρέκλες, γιατί πολύ απλά δεν απαιτούν κινήσεις απαραίτητα. Όταν όμως υπάρχουν καλλιτέχνες που κινούνται ρε rock/metal, ή rap/hip-hop, ή ακόμη και pop/dance, τότε σίγουρα είναι κάπως για τον κόσμο που θα παρακολουθήσει αυτές τις είδους συναυλίες. Ο λόγος είναι ότι τα συγκεκριμένα είδη προδιαθέτουν κίνηση στον απλό μέσο θεατή, ώστε να “ξεδώσει”, ή και γενικά να ζήσει έντονα αυτή την εμπειρία μιας συναυλίας σε όλη τη διάρκειά της. Γιατί πολύ απλά αλλιώς είναι να παρακολουθήσουμε Celine Dion, Air Supply, Jethro Tull, & Adele, κι αλλιώς είναι να παρακολουθήσουμε Iron Maiden, Green Day, Lady Gaga, & Eminem.

Πέρα από τα αρνητικά που έχουν προκαλέσει τα νέα δεδομένα διεξαγωγής των συναυλιών, υπάρχουν και τα θετικά της υπόθεσης. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να μας πιάνει κατούρημα εν ώρα συναυλίας, γιατί πολύ απλά αν πηγαίναμε τουαλέτα θα χάναμε την καλύτερη δυνατή μας θέση, αν γινόταν σε κανονικές συνθήκες. Τώρα που όλες οι θέσεις είναι αριθμημένες, και υπάρχουν οι αποστάσεις ασφαλείας, μπορούμε πλέον να πάμε ανενόχλητα στη τουαλέτα να κάνουμε την ανάγκη μας, ή να πάμε και στο bar να πάρουμε κάτι να πιούμε, και να επιστρέψουμε κυριλάτοι στις θέσεις μας. Επίσης το γεγονός που στερούμαστε το moshpit, το headbanging, το crowd surfing, και οτιδήποτε άλλο μας κρατά σε κίνηση κατά τη διάρκεια της συναυλίας, μας απαλλάσσει από τη σπατάλη ενέργειας μας, ή ακόμη και από τον κίνδυνο τραυματισμού μας. Συνεπώς φεύγουμε από τη συναυλία όπως έχουμε έρθει. Τέλος, με τις αποστάσεις που πλέον υπάρχουν, γίνεται ακόμη πιο εύκολο το έργο για τα άτομα έκτακτης ανάγκης να επέμβουν, και να μεταφέρουν σε ασφαλές μέρος τον θεατή που λιποθύμησε, ζαλίστηκε, ένιωσε ναυτίες, ή οτιδήποτε άλλο τον έκανε να μη νιώσει καλά.

Πάμε να συνοψίσουμε την γενική άποψη λέγοντας ότι, είναι πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι επέστρεψαν οι συναυλίες, και για το κοινό που έχει ανάγκη να διασκεδάσει μ’ αυτό το τρόπο, αλλά και για τους καλλιτέχνες να μοιραστούν τη μουσική τους στο κοινό. Τα υγειονομικά μέτρα που πρέπει να τηρηθούν για να γίνουν συναυλίες αλλοιώνουν κάπως τον τρόπου που διεξάγεται μια κανονική συναυλία, και σίγουρα στερούν μέρος των εσόδων για τους μουσικούς/καλλιτέχνες/τεχνικούς/παραγωγούς. Παρ’ όλα αυτά, οι συναυλίες προσφέρουν πάντα μια μοναδική εμπειρία, την οποία αν τη ζήσουμε μια φορά, θέλουμε να την επαναλαμβάνουμε συνεχώς. Ευχή όλων να πάνε καλά τα πράγματα, και να συνεχίσουν να πραγματοποιούνται συναυλίες. Φυσικά και γιατί όχι να επανέλθουμε στον παλιό τρόπο, δηλαδή να ζήσουμε τις συναυλίες όπως τις ζήσαμε προ κορωνοϊού.

Χριστόφορος Χατζόπουλος
Ραδιοφωνικός Παραγωγός & Μουσικός Συντάκτης