Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις έχουν επηρεάσει σε μέγιστο βαθμό τα εκπαιδευτικά συστήματα των ανεπτυγμένων χωρών. Ως επακόλουθο της ραγδαίας ανάπτυξης αποτελεί η ένταξη της πληροφορικής στο σχολείο καθώς διαπερνά όλα τα γνωστικά αντικείμενα ως μέσο γνώσης, έρευνας, μάθησης και εμβαθύνει στη μαθησιακή διαδικασία της τεχνολογίας, την οποία έτσι και αλλιώς χρησιμοποιούν ευρύτατα νέοι και παιδιά.

Πληροφορική, λοιπόν, είναι η επιστήµη και η τεχνολογία που έχει ως αντικείµενο τη συλλογή, την αποθήκευση, την επεξεργασία και τη διανοµή πληροφοριών µε τη βοήθεια υπολογιστικών συστηµάτων.

Είναι σημαντικό οι νέοι να εκπαιδευτούν στις νέες τεχνολογίες αλλά και να επιμορφωθούν οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία με σκοπό την ομαλή ένταξη στα καινούργια δεδομένα διότι με την χρήση κατάλληλου εκπαιδευτικού υλικού και με τη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών στο σχολείο, ο μαθητής οδηγείται στη μάθηση.

Για την Πληροφορική στην Εκπαίδευση έχουν αναπτυχθεί τρεις διαφορετικές προσεγγίσεις, ανάλογα με τον τρόπο που εισάγεται ως: 

1. Αντικείμενο μάθησης.

2. Εργαλείο μάθησης. 

3.Στοιχείο γενικής κουλτούρας.

Βέβαια, η Πληροφορική αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση τεχνολογικού μαθήματος εξαιτίας της διπλής της φύσης:

1. ως αντικείμενο μάθησης για το οποίο πρέπει να αποσαφηνιστούν όροι και έννοιες,
2. ως μέσο το οποίο χρησιμοποιείται για τη διδασκαλία άλλων μαθησιακών αντικειμένων.

Έτσι, αφενός ο υπολογιστής εντάσσεται στην καθημερινή εκπαιδευτική πρακτική και χρησιμοποιείται με τη βοήθεια του δασκάλου για ποικίλες δραστηριότητες όπως π.χ. ανάπτυξη εργασιών σε διάφορα μαθήματα (γλώσσα, καλλιτεχνικές δραστηριότητες), διαχείριση βιβλιοθήκης της τάξης μέσω συστήματος βάσης δεδομένων, επικοινωνία με άλλους μαθητές και αναζήτηση πληροφοριών. Αφετέρου, συμβάλλει στη δημιουργία διαθεματικών εργασιών και στις δραστηριότητες της σχολικής ζωής (π.χ. εφημερίδα της τάξης, ανάπτυξη υλικού υποστήριξης εκδηλώσεων, κλπ).

Το ιδεατό θα ήταν η διδασκαλία των μαθημάτων πληροφορικής στο σχολείο να προωθεί, να ενισχύει και να ενθαρρύνει την ενεργοποίηση του μαθητή, τη δημιουργική δράση, την ανακαλυπτική μάθηση και τον πειραματισμό καθώς και τη συνεργατική μάθηση. Ακόμη, την ανάπτυξη ικανοτήτων και δεξιοτήτων, τη συζήτηση, τον προβληματισμό, την ανάπτυξη κριτικής σκέψης αλλά και την καλλιέργεια ελεύθερης σκέψης και έκφρασης.

Συνεπώς, στο σχολείο εκτός από τη θεωρία στη σχολική τάξη θα πρέπει να υπάρχει και εργαστήριο πληροφορικής. Πιο συγκεκριμένα, το εργαστήριο πληροφορικής πρέπει να έχει τον κατάλληλο για την επίτευξη των στόχων του μαθήματος, υπολογιστικό και δικτυακό εξοπλισμό. Η εργονομία του χώρου, των επίπλων και των μηχανημάτων πρέπει να εξασφαλίζει για τους μαθητές όλες τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας. Ο υπολογιστικός εξοπλισμός (υλικό και λογισμικό) των εργαστηρίων πρέπει να είναι σύγχρονος ώστε οι μαθητές να μην αποκομίζουν μια μίζερη εικόνα για την τεχνολογία, δεν είναι όμως εφικτό, πάντα. 

Καταλήγοντας, καλό θα ήταν να γίνει αναφορά και στην ύλη του μαθήματος που θα πρέπει να είναι τόση, όση μπορεί να αφομοιώσει ο μαθητής στο διατιθέμενο διδακτικό χρόνο. Επεξηγηματικά, να περιορίζεται σε ένα βασικό και διαχρονικό πυρήνα γνώσεων και να έχει ευελιξία ώστε να προσαρμόζεται στις ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις. Επίσης, να εξασφαλίζει συνέχεια και σύνδεση με όσα έχουν προηγηθεί αλλά και με όσα ακολουθούν, να συσχετίζει και να συνδέει τα θέματα που διαπραγματεύεται με άλλα γνωστικά αντικείμενα (διαθεματική προσέγγιση).

Αναστασία Κακλαμάνου