Η οδύσσεια ενός τοξικομανή
Written by Ερμιόνη Ταυλαρίδου on 30/11/2023
Μεγάλο ακόμα και στις μέρες μας το στίγμα ενός τοξικομανή τόσο στον περίγυρό του όσο και στην κοινωνία γενικότερα….
ωστόσο υπάρχει διαχωρισμός ως αναφορά τα λεγόμενα “πρεζάκια” σε σχέση με άλλους τοξικομανείς που κάνουν χρήση “κοινωνικών” ναρκωτικών
Η ηρωίνη καθιστά τους χρήστες της στο περιθώριο και την εξαθλίωση όντας λόγω της χρήσης τους ανίκανοι να παραβρεθούν σε οποιαδήποτε κοινωνική δραστηριότητα σε αντίθεση με χρήστες άλλων ναρκωτικών καθώς και λόγω της παραβατικότητας που οδηγούνται ή στην επαιτεία, καθώς εάν δεν προμηθευθούν την δόση τους έχουν αφόρητους πόνους απο το στεριτικό σύνδρομο που δεν μπορεί να τους συγκρίνει κανείς με κάποια άλλη σωματική και ψυχολογική κατάσταση εάν δεν το έχει βιώσει.
Επιπροσθέτως,η ηρωίνη είναι ενα ισχυρό τόσο σωματικό όσο και ψυχολογικό παυσίπονο, καθώς όταν περνάει στον εγκέφαλο μετατρέπεται σε μορφίνη(βλεπε παγκόσμιο οργανισμό ναρκωτικών).Με λίγα λόγια οι πιο υπερευαίσθητοι άνθρωποι κάνουν χρήση ηρωίνης για να “αναισθητοποιηθούν”
Επίσης οι αρμόδιες δομές για αυτούς είναι ως επί το πλείστον απογοητευτικές παρόλο που η δράση τους είναι μεγάλη και η κοινή γνώμη τις επικροτεί, ένας τοξικομανής δεν θα σου πει το ίδιο. Είναι πολύ σωστό που πλέον τα προγράμματα απεξάρτησης εντάσσουν στο θεραπευτικό τους προσωπικό πρώην χρήστες διότι μόνο ένας χρήστης ηρωίνης μπορεί ν καταλάβει έναν άλλον και να τον κατευθύνει…
Κατά την επανένταξή του στην κοινωνία ,ο χρήστης που έχει κάνει προσπάθεια να κόψει, αντιμετωπίζει τον ρατσισμό. Πρέπει επιτέλους να γίνεται από τις δομές μια πιό σωστή προσέγγιση αλλά και μια σωστότερη και ευρύτερη ενημέρωση για το πρόβλημα ετσι ώστε η κοινωνία να αγκαλιάζει τα άτομα που αποφασίζουν να κόψουν την χρήση και να μην οδηγούνται λόγω της απογοήτευσής τους ξανά στην χρήση διοτι οι δρόμοι στη χρήση είναι τρεις…φυλακή, ψυχιατρείο, θάνατος……