Εκπαίδευση

Η θεσμοθετημένη και ελεγχόμενη διαδικασία από την πλευρά της πολιτείας ή άλλου φορέα, με στόχο τη μετάδοση ενός συστήματος γνώσεων και αξιών στη νέα γενιά για την ένταξη και δραστηριοποίησή της μέσα στο κοινωνικό σύνολο.

Διακρίνεται:

• στο Περιεχόμενο (τι διδάσκεται)
• την Παιδαγωγική (το πώς διδάσκεται)
• την Αξιολόγηση (τα κριτήρια που καθορίζουν την επιτυχία ή αποτυχία των παραπάνω)

Διαχρονικοί στόχοι της εκπαίδευσης

Μορφωτικοί: αφορούν στη μόρφωση του πολίτη, δηλαδή στην πνευματική, ψυχική και σωματική του καλλιέργεια.

Κοινωνικοί: συμβάλλουν στην κοινωνικοποίηση και ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων με στόχο την ομαλή ένταξη στο κοινωνικό σύνολο.

Πολιτικοί: πολιτιστική ταυτότητα, ιστορία και κληρονομιά κάθε χώρας στις νεότερες γενιές.

Επιδιώξεις διδασκαλίας τον 21^ο αιώνα, σύμφωνα με την UNESCO πρέπει να κινούνται σε 4 άξονες:

• μαθαίνω να αποκτώ γνώσεις (learning to know)
• μαθαίνω να πράττω (learning to do)
• μαθαίνω να συνυπάρχω και να συνεργάζομαι (learning to live together)
• μαθαίνω να υπάρχω (learning to be)

Πώς μαθαίνουν οι μαθητές;

• ενεργός συμμετοχή
• κοινωνική αλληλεπίδραση
• δραστηριότητες που έχουν νόημα
• σύνδεση των νέων πληροφοριών με την προϋπάρχουσα γνώση
• χρήση στρατηγικών
• αυτορρύθμιση και αναστοχασμός
• αναδόμηση της προϋπάρχουσας γνώσης
• κατανόηση και όχι απομνημόνευση
• εφαρμογή των γνώσεων
• διάθεση χρόνου για εξάσκηση
• αναπτυξιακές και ατομικές διαφορές
• μάθηση μέσα από κίνητρα

Σκοπός εκπαίδευσης στην Ελλάδα

«Σκοπός της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης είναι να συμβάλλει στην ολόπλευρη, αρμονική και ισόρροπη ανάπτυξη των διανοητικών και ψυχοσωματικών δυνάμεων των μαθητών, ώστε, ανεξάρτητα από φύλο και καταγωγή, να έχουν τη δυνατότητα να εξελιχθούν σε ολοκληρωμένες προσωπικότητες και να ζήσουν δημιουργικά»

Κατερίνα Συμφέρη
Εκπαιδευτικός