Χατζηdiaries #3: Πώς να (ΜΗΝ) βγάλεις λεφτά

Written by on 08/09/2021

image_print

Υπάρχει άραγε σύμπαν, Θεός, έννοια του απείρου, κάτι αρκετά μεγάλο ώστε να υπερνικήσει τον αδιαπέραστο κι αδίστακτο ανθρώπινο νου ; Ειλικρινά, δεν είμαι σε θέση να απαντήσω και η πικρή αλήθεια είναι πως δεν έχω την παραμικρή διάθεση να προβληματιστώ σκεπτόμενος πόσο μεγάλο είναι το σύμπαν, το άπειρο ή ο Θεός. Ξέρω όμως πως υπάρχουν στιγμές στη ζωή του ανθρώπου που όλα τα παραπάνω είναι μικροσκοπικά, ελάχιστα, μπροστά στο σύμπαν, τον Θεό και το άπειρο που έχει πλάσει ο μου; Και έχει εγκατασταθεί εκεί και κατοικεί. Ναι, είναι εξωφρενικά δαιδαλώδης παγίδα το μυαλό, ίσως η χειρότερη στην οποία μπορεί να πέσει κάποιος. Και πολλές φορές δε χρειάζεται καν ερέθισμα, το επισυνάπτει και το προκαλεί μόνο του. 

Αυτό που παθαίνουν (έλα εντάξει, παθαίνουμε, ας μην κρυβόμαστε τώρα που αρχίσαμε) οι τζογαδόροι είναι το πιο αξιολύπητο, τραγελαφικό σημείο στο οποίο μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος. Πραγματικά, πρόκειται κατ’ εμέ για τον πιο εριστικά ηλίθιο και ανούσιο εθισμό στον οποίο μπορεί να υποπέσει κάποιος. Κι αυτό γιατί ο τζόγος παίζει με το μυαλό σου σου σα μαριονέτα, δίχως να σου το προσβάλει με κάποια εξωγενή, επιπρόσθετη ουσία. Δεν είναι ούτε τσιγάρο, ούτε ναρκωτικά, ούτε αλκοόλ. Τίποτα. Είναι ειλικρινές αυτοτσαλαπάτημα του μυαλού. 

Για κακή μου τύχη, διάβασα τον “Παίκτη” του Ντοστογιέφσκι λίγο πιο αργά απ’ όσο θα έπρεπε. Κάποιος θα πει “ίσως και για καλή τύχη εν τέλει, για να προλάβεις επικείμενες πιθανές…κλπ κλπ”. Ναι, πάντα, σε κάθε παρέα υπάρχει κάποιος απερίγραπτα εκνευριστικά αισιόδοξος, που σου προβάλλει το μελλοντικό ενδεχόμενο συγκριτικά και αναλογικά, λες και αυτό που θα σε παρηγορήσει πρακτικά, δε θα είναι που κούτσα στραβά κατόρθωσες να ισορροπήσεις το πορτοφόλι σου, αλλά που δεν έπαιξες τελικά την ΑΕΚ άσσο με τον γαύρο, γιατί (ευτυχώς Παναγία μου, τι ευλογία) φάγαμε πέντε γκολ και έτσι δεν έχασες τα λεφτά σου στο στοίχημα. Ας συνεχίσω πριν εκνευριστώ μόνος μου. 

Δε θα περιαυτολογήσω αναλύοντας τι είναι για τη λογοτεχνία και την ψυχολογία ο Ντοστογιέφσκι, πρώτον γιατί δεν αρκεί ένα άρθρο και δεύτερον γιατί οι αναλύσεις και μελέτες που έχω διαβάσει δεν είναι δικές μου, συνεπώς δεν έχει νόημα. Άλλωστε, πάνω-κάτω, όλοι ξέρουμε. 

Το ρεζουμέ του βιβλίου είναι το εξής:

Ο άνθρωπος ήταν, είναι και θα είναι το ίδιο ζώο, εις τους αιώνας των αιώνων…αμήν. 

Ναι, θα προσαρμόζεται στις εποχές και στις συνθήκες και στις τεχνολογικές προόδους και εξάρσεις και, ναι, η εικόνα του, η παρουσίαση, το “δέρμα” θα μεταβάλλεται όσο περνούν οι αιώνες…

…όμως το ζώο μέσα θα είναι πάντα το ίδιο. Οι σκέψεις, τα ερωτήματα, θα είναι πάντα τα ίδια. Το θηρίο μέσα θα είναι εξωφρενικά το ίδιο και τα τερατώδη αισθήματα του α τον οδηγούν στις ίδιες τερατώδεις πράξεις, όσες χιλιάδες χρόνια κι αν αλλάξουν.

Η συνέχεια στο επόμενο άρθρο. 

image_print

CityVibes.gr

Read, Listen, Feel

Current track

Title

Artist


 



Current show

Night People

12:00 13:59











Current show

Night People

12:00 13:59