Κρυοσυντήρηση ωαρίων!

Τα ωάρια μας ”παγάκια;”

Οι περισσότερες γυναίκες, κάποια στιγμή στη ζωή τους, έχουν αναρωτηθεί: ‘Εγώ πότε θα γίνω μάνα;”. Η απάντηση σε κάποιες είναι ποτέ. Μια συνειδητή και ώριμη επιλογή, καθώς όλες δεν είμαστε φτιαγμένες ή δνε θέλουμε να ζήσουμε το λεγόμενο θαύμα. Κάποιες άλλες το καμπανάκι έχει χτυπήσει απο μικρή ηλικία και στις υπόλοιπες χτυπάει όταν γνωρίσουν το κατάλληλο σύντροφο.

Με την πάροδο των χρόνων, όλα έχουν αλλάξει. Η γυναίκα, πλέον, επιλέγει την εξέλιξη σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο και κυνηγάει τα όνειρα και τους στόχους της. Πλέον, έχει χαθεί το στερεότυπο είσαι σε ηλικία γάμου. Μια γυναίκα παντρεύεται όταν νιώσει έτοιμη, όταν έχεις στον πλευρό της σύντροφο που την οδηγεί σε τέτοιες ριζικές αποφάσεις. Τι γίνεται όμως για μια γυναίκα που θέλει να γίνει μητέρα αλλά έχει ξεπεράσει κάποια ηλικία ακόμα δεν είναι έτοιμη; Γνωρίζουμε πως το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας “γερνάει” και δεν είναι εύκολη η σύλληψη με φυσιολογικό τρόπο.

Η επιστήμη έρχεται να δώσει τη λύση. Κρυοσυντήρηση ωαρίων. Μια μέθοδος που έχει ξεκινήσει πλέον και στην Ελλάδα να γίνεται γνωστή. Είναι το πρώτο στάδιο της εξωσωματικής γονιμοποίησής που γίνεται όμως για προληπτικούς σκοπούς. Η γυναίκα μέσα από ορμονικές διαδικασίες αυξάνει σε ένα κύκλο τον αριθμό ωαρίων που παράγει. Όταν ο αριθμός είναι ικανοποιητικός για τη γυναίκα αλλά και το γιατρό , γίνεται αφαίρεση με τοπική αναισθησία από τον κόλπο της γυναίκας. Τα ωάρια φυλάσσονται σε ειδικές δομές κατάψυξης, διατηρούνται ενεργά και όταν τα χρειαστεί μια γυναίκα μπορεί να τα χρησιμοποιήσει. Αν δεν τα χρησιμοποιήσει, μπορεί είτε να τα καταστρέψει, είτε να τα δωρίσει σε ζευγάρια, είτε στην επιστήμη για μελέτες.

Μια γυναίκα επιλέγει τη διαδικασία της κρυοσυντήρησης για να νιώθει ασφάλεια πως έχει μεγάλες πιθανότητες να γονιμοποιήσει σε μεγαλύτερη ηλικία. Υπάρχουν όμως και γυναίκες που το θέμα γονιμότητας τους χτύπησε νωρίς την πόρτα. Κάποιο θέμα υγείας και η αντίστοιχη θεραπεία μπορεί να προκαλέσει αργότερα δυσκολίες ώστε να μπορέσει μια γυναίκα να τεκνοποιήσει.

Στη δεύτερη κατηγορία ανήκω και εγώ. Ο καρκίνος στα 20 χτύπησε την πόρτα. Ο γιατρός μου με ενημέρωσε πως οι χημειοθεραπείες επηρεάζουν τη γονιμότητα κατά ένα ποσοστό. Μου πρότεινε την κρυοσυντήρηση. Δεν ήξερα τι σημαίνει η λέξη, αναρωτιόμουν αν τότε ήθελα να κάνω παιδιά. Μετά απο σκέψη και την στήριξη της οικογένειας μου προχώρησα σε κρυοσυντήρηση. Πριν 7 χρόνια η γονιμότητα ήταν ακόμα θέμα ταμπού σε μια χώρα και εγώ έψαχνα κάπου ένα στήριγμα να μη χαθώ σε έννοιες. Η πρώτη που θα μιλήσει ανοιχτά για το θέμα είναι η Ελεονώρα Μελέτη και θα χαρακτηρίσει στο βιβλίο της τα ωάρια σαν τον “αρακά”. Το βιβλίο είναι το “Γυναίκα Ψάχνει”

Η κρυοσυντήρηση θα μείνει μέσα μου ως θέμα ταμπού για καιρό. Φοβόμουν να το μοιραστώ μήπως με θεωρήσουν “άτεκνη”, διαδικασίες άγνωστες και θα έμπαινα σε ερωτήματα γιατί το έκανα. Θα ξεκλειδώσει το μυαλό μου , όταν βρεθεί ένας φίλος που το μοιράστηκα και θα το μετατρέψουμε σε πλάκα πως είναι τα “παγάκια που βάζω στο ποτό μου”. Από εκείνη τη στιγμή όλα έσβησαν και συνέχισα να το μοιράζομαι.

Κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα να πάρει αποφάσεις για το σώμα της. Το θέμα πια της γονιμότητας δεν ειναι θέμα ταμπού αλλά θέμα που απασχολεί πολλές από εμάς. Είμαστε όλες μαζί να μοιραζόμαστε ό,τι μας πονάει για να το εκφράζουμε! Όλες μαζί είμαστε πιο δυνατές!

Βασιλική Κόντε